RSC Anderlecht in het seizoen 1990/91

Nadat RSC Anderlecht een seizoen eerder al de trainer van KV Mechelen had aangetrokken, namen de Brusselaars nu ook verdediger Graeme Rutjes over van de Antwerpse club. Bij KSV Waregem kocht Anderlecht middenvelder Alain Van Baekel, die enkele seizoenen eerder met zijn West-Vlaamse ploeggenoten nog de halve finale van de UEFA Cup bereikt had. Verder trok Anderlecht ook de 32-jarige verdediger Michel De Wolf aan en de boomlange spits John van Loen. Een andere opvallende transfer was die van de Ghanese tiener Nii Lamptey, die manager Michel Verschueren met de hulp van verdediger Stephen Keshi van Afrika naar België had gehaald.[1][2]

De Brusselaars begonnen slecht aan het seizoen met slechts één zege in de eerste vijf wedstrijden. Doordat Anderlecht ook later dan de meeste clubs aan het seizoen begon, moest het meteen achtervolgen. Onder meer Standard Luik, Sporting Charleroi en het AA Gent van trainer René Vandereycken begonnen uitstekend aan het seizoen. Van de drie clubs hield Gent het het langst vol. De Oost-Vlamingen werden herfstkampioen en bleven ook na de winterstop lange tijd aan de leiding.

Titelverdediger Club Brugge was in het seizoen 1990/91 een minder grote concurrent. In het Astridpark won Anderlecht met 5–1 van Club Brugge, na onder meer een hattrick van Luc Nilis, en in Brugge won Anderlecht met 0–2. De duels tegen KV Mechelen en Gent waren spannender; Anderlecht speelde tegen beide teams twee keer gelijk. De drie clubs waren aan elkaar gewaagd en zouden uiteindelijk ook samen de top drie vormen.

Paars-wit haalde het uiteindelijk na een spannende strijd met drie punten voorsprong op Mechelen en zes op Gent, dat in het slot van de competitie terugzakte naar de derde plaats. Anderlecht kroonde zich op 32e speeldag tot kampioen, na een krappe zege in de Brusselse derby tegen RWDM. Het was tevens de 1000e overwinning van Anderlecht in de eerste klasse. Toen Marc Degryse in het slot van de wedstrijd het winnende doelpunt scoorde, stormde een enthousiaste De Mos in een drakenjasje het veld op en jutte het publiek op. Naar het voorbeeld van De Mos bestormden ook honderden supporters het veld. De scheidsrechter werd zo gedwongen de wedstrijd te beëindigen, tot grote frustratie van de RWDM-spelers die tevergeefs eisten dat de wedstrijd hervat werd.[3]

In de Beker van België verloor Anderlecht in de 1/8 finale met 0–2 van Club Brugge, dat de beker uiteindelijk ook zou veroveren na een finale tegen KV Mechelen.

In de UEFA Cup kende paars-wit meer succes. De Brusselaars schakelden in de 1/8 finale het Duitse Borussia Dortmund uit. Anderlecht won de heenwedstrijd met 1–0 en had in de terugwedstrijd genoeg aan een kleine nederlaag (2–1) om door te stoten.[4] In de kwartfinale stond AS Roma tegenover Anderlecht. De Italianen wonnen de heenwedstrijd overtuigend met 3–0. In de terugwedstrijd toonde de Duitse spits Rudi Völler zich van zijn meest trefzekere kant. Hij scoorde in minder dan 70 minuten een hattrick. Anderlecht verloor het duel met 2–3.

Het was vooral de Braziliaanse aanvaller Luis Oliveira die in het seizoen 1990/91 hoge ogen gooide. De Braziliaan, die later ook de Belgische nationaliteit zou verwerven, werd tweede in het referendum van de Gouden Schoen en werd enkele maanden later uitgeroepen tot Man van het Seizoen. Met achttien doelpunten eindigde hij ook in de top vijf van de Belgische topschutterslijst. De 19-jarige vleugelverdediger Bertrand Crasson, die in het seizoen 1990/91 volledig doorbrak, werd verkozen tot Jonge Profvoetballer van het Jaar. Hij was de eerste Anderlechtspeler die de trofee in ontvangst mocht nemen.

• Man van het Seizoen – Luis Oliveira
• Jonge Profvoetballer van het Jaar – Bertrand Crasson