1. FC Köln

1. FC Köln (volledige naam: 1. Football Club Köln 01/07 eV) is een Duitse sportclub uit Keulen, spelend in de Bundesliga.

1. FC Köln
Naam1. Fußball-Club Köln 01/07 e. V.
BijnaamDie Geißböcke
(De Geitenbokken)
Opgericht13 februari 1948
StadionRheinEnergieStadion,
Keulen
Capaciteit50.997
VoorzitterWerner Wolf (president)
Trainer Markus Gisdol
(Hoofd)sponsorRewe
CompetitieBundesliga
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2019/20
Portaal    Voetbal

De club ontstond op 13 februari 1948 door een fusie tussen Kölner BC 01 en SpVgg Sülz 07. Net als vele Duitse clubs is 1. FC Köln onderdeel van een grote sportclub met daarin andere sporten als handbal, tafeltennis en turnen. In de jaren zestig was 1. FC Köln zeer succesvol. Na een landstitel in 1962 was Köln een van de zestien clubs die werden uitgekozen voor de eerste Bundesliga, en tegelijk weer kampioen werd. In het seizoen 1977/78 won de ploeg de dubbel.

In de jaren tachtig ging de club langzaamaan achteruit, al wist de club in 1986 nog wel de finale van de UEFA Cup te bereiken. In seizoen 1997/98 degradeerde FC Köln voor het eerst naar de 2. Bundesliga. De club zou zelfs uitgroeien tot een liftploeg.

Historie

Tot aan de Tweede Wereldoorlog waren er in Keulen meerdere clubs die ongeveer even sterk waren. Zo waren er VfL Köln 1899, VfR Köln 04 (het latere Viktoria Köln), SV Mülheim, Kölner BC en SpVgg Sülz 07. Geen van deze clubs was sterk genoeg om echt te concurreren met de andere grote clubs uit de regio.

De eerste voorloper van 1. FC Köln, Kölner BC 01, werd opgericht op 6 juni 1901. In 1912 werd de club Duits kampioen en stootte zo door naar de nationale eindronde. De club werd in de kwartfinale afgemaakt door Karlsruher FV met 1-8. Sinds de jaren dertig speelde de club nog maar occasioneel op het hoogste niveau.

De andere voorloper van 1. FC Köln was SpVgg Sülz 07. In 1928 werden ze kampioen van Duitsland waardoor ze zich plaatsten voor de eindronde om de landstitel. In de eerste ronde werd Eintracht Frankfurt met 3-1 opzij gezet, maar in de kwartfinale werden ze verslagen door FC Bayern München met 5-2. In 1933 werd het voetbal gereorganiseerd en werd de Gauliga ingevoerd als hoogste klasse. Er waren zestien divisies en Sülz ging in de Gauliga Mittelrhein spelen. De club boekte behoorlijk wat succes en werd in 1938/39 kampioen. Hierdoor plaatste de club zich voor de eindronde om de landstitel, maar werd daar in de groepsfase uitgeschakeld. In 1941 werd de Gauliga Mittelrhein opgesplitst in de Gauliga Köln-Aachen en de Gauliga Moselland met daarin ook ploegen uit het bezette Luxemburg. In 1944 moest de club omwille van de oorlog een tijdelijke fusie aangaan met VfL 99 en werd kampioen. In de kwalificatieronde van de landstitel werd de club uitgeschakeld.

Een succesvolle nieuwe club

1. FC Köln werd opgericht in 1948 na de fusie van de twee bovenstaande clubs. De ploeg begon in de Oberliga West, een van de vijf hoogste klassen, vanaf het seizoen 1949/50. Na een tweede plaats in 1952/53 plaatste de club zich voor de eindronde die nu in twee groepen van vier clubs en werd derde. Het volgende seizoen werd de club weer Oberliga-kampioen en werd tweede in de eindronde. In datzelfde jaar 1954 verloor de ploeg de bekerfinale tegen VfB Stuttgart. Pas vier jaar later plaatste de club zich nog eens voor de eindronde. Dat presteerde Köln vanaf 1958 6 maal achtereen, eerst als tweede, daarna met vier Oberliga-kampioenschappen achter elkaar. In 1959/60 kon de club voor het eerst plaatsen voor de finale om de Duitse landstitel die het met 3-2 verloor van HSV. In 1961 speelde Köln voor het eerst Europees, maar werd in de eerste ronde uitgeschakeld door Internazionale.

In 1961/62 werd de club voor de eerste keer landskampioen doordat de finale met 4-0 gewonnen werd van 1. FC Nürnberg. In de Europacup I kreeg de club in de eerste ronde een 8-1 pandoering van het Schotse Dundee FC en was meteen uitgeschakeld. Door de uitstekende noteringen werd 1. FC Köln vanzelfsprekend geselecteerd voor de eerste Bundesliga, die in 1963 van start ging. Men werd in 1964 zelfs de eerste kampioen van de nieuwe competitie.

In 1965 haalde de ploeg de kwartfinale van de Europa Cup 1, waarin zij speelde tegen Liverpool FC. Na twee maal een 0-0 moest een derde wedstrijd de beslissing brengen. Deze wedstrijd in het Feyenoord-stadion in Rotterdam eindigde ook in een gelijkspel, 2-2. Aangezien er nog geen penalty's waren geïntroduceerd werd de winnaar bepaald door middel van het tossen met een muntstuk. Zelfs de eerste toss bleef gelijk: de opgegooide gulden bleef op zijn kant in het gras steken. Helaas voor 1. FC Köln werd de tweede toss verloren.

In het roemruchte verleden is de ploeg door twee Nederlandse trainers gecoacht, te weten Rinus Michels en Huub Stevens.

Dieptepunt in de historie van de club is het feit dat de ploeg het langst achtereen niet heeft gescoord in de Bundesliga. In 2002 moesten de fans 1034 minuten (bijna twaalf wedstrijden) wachten op een goal van hun club.

In de beginjaren van de Bundesliga, 1. FC Köln (bij hun fans afgekort met 'FC') was Köln de club die de meeste punten haalde. Echter in het begin van de jaren negentig werden de prestaties minder en dit leidde tot de 1e degradatie in 1998. In de laatste jaren is de ploeg een aantal maal gepromoveerd en daarna weer gedegradeerd. In 2005 promoveerde de ploeg weer naar de Bundesliga. 1. FC Köln degradeerde na één jaar weer naar de 2. Bundesliga. Ster in dat team was Lukas Podolski, die door zijn goede seizoen werd getransfereerd naar FC Bayern München.

2006-2009: Terugkeer naar de Bundesliga onder Christoph Daum

Seizoen Comp. Plek Beker Europa
2006/072. Bundesliga9eAchtste Finale
2007/082. Bundesliga3eEerste ronde
2008/09Bundesliga12eTweede ronde
Groene arcering: Promotie naar de Bundesliga
Milivoje Novakovič, zes seizoenen lang een betrouwbare spits

Net zoals in voorgaande degradaties stond het begin van het seizoen 2006/07 in het teken van veel wijzigingen in het team. Maar liefst 18 spelers vertrokken naar een andere club, en 14 nieuwe spelers werden gehaald. Onder de nieuwkomers zaten onder andere Thomas Broich en Fabrice Ehret, die gezamenlijk ongeveer 180 wedstrijden voor de club zouden gaan spelen. De belangrijkste aanwinst was echter de Sloveense Spits Milivoje Novakovič die in zijn gehele periode bij 1. FC Köln 176 wedstrijden zou spelen, waarin hij 82 doelpunten wist te maken.

Ondanks een goede start in de eerste seizoenshelft stond de club niet op de beoogde positie die recht zou geven op promotie. Na een 0-1 thuisnederlaag tegen Erzgebirge Aue werd coach Latour ontslagen. Keeperscoach Holger Gehrke nam op interim-basis het team onder zijn hoede, waarna hij op 27 november 2006 werd opgevolgd door Christoph Daum. De trainer die de club eerder trainde in de periode 1986-1990 werd aangesteld om promotie af te dwingen. Echter verliep de tweede seizoenshelft dusdanig teleurstellend dat de club zelfs haar grootste nederlaag op het tweede niveau leed: 0-5 tegen Rot-Weiss Essen. Met een negende plek had de club haar doel om te promoveren met afstand niet gehaald. In het bekertoernooi liet het team wel zien over potentie te beschikken door onder andere Schalke 04 in de tweede ronde met 4-2 te verslaan. Uiteindelijk strandde de club in de achtste finale tegen Eintracht Frankfurt.

Mišo Brečko speelde 206 wedstrijden voor de club

Ondanks een teleurstellende eindstand kondigde trainer Christoph Daum zijn contract tot 2010 uit te zitten, mits de club in het nieuwe seizoen 2007/08 zou promoveren. Om het team te versterken diende Daum enkele verzoeken in die door de club gehonoreerd werden. De club haalde onder andere de Colombiaanse keeper Faryd Mondragón en verdediger Ümit Özat, met wie Daum ook in Turkije had gewerkt. Daarnaast volgden Kevin McKenna en Youssef Mohamad die beiden (respectievelijk 140 & 120 wedstrijden voor de club) uitgroeiden tot belangrijke basiskrachten in het team.

Na een wisselvalig seizoen dat begon met een bekernederlaag in de eerste ronde tegen het tweede team van Werder Bremen, werd op de voorlaatste speeldag door een 2-0 overwinning op Mainz 05 de derde plek veilig gespeeld. Belangrijke bijdrage aan de promotie hadden de spitsen Milivoje Novakovic (topscorer met 20 goals) en Patrick Helmes (17 goals). Van de vijf promoties is dit de slechtste uit de clubgeschiedenis. Naast dat de club slechts op de derde plek eindigde, wist het ook maar 60 punten te verzamelen en volgde de nummer 4 (wat geen promotie zou betekenen) op slechts 2 punten.

Seizoen 2008/09 was een solide Bundesliga-seizoen voor de club, ondanks het vertrek van spits Helmes naar Bayer 04 Leverkusen. Met het aantrekken van Petit en Pedro Geromel werden echter twee, wat later bleek, goede spelers aangetrokken. Ook werd rechtsback Mišo Brečko gehaald, wie uiteindeiljk 206 wedstrijden voor Köln zou gaan spelen. De club eindigde op een twaalfde plek, en wist voor het eerst sinds 2000/01 na een promotie in de Bundesliga te blijven. Novakovic bleek ook op het hoogste niveau het net te kunnen vinden en wist 16 keer te scoren. Aan het einde van het seizoen vertrok trainer Christoph Daum verrassend naar Fenerbahçe. Hij maakte gebruik van een speciale vertrekclausule die was opgenomen in zijn contract.

2009-2013: Van Bundesliga-middenmoter naar vijfde degradatie

Seizoen Comp. Plek Beker Europa
2009/10Bundesliga13eKwartfinale
2010/11Bundesliga10eTweede ronde
2011/12Bundesliga17eTweede ronde
2012/132. Bundesliga5eTweede ronde
Rode arcering: Degradatie naar de 2. Bundesliga

Bij aanvang van het seizoen 2009/10 keerde international Lukas Podolski terug naar Keulen. De club betaalde Bayern Munchen exact hetzelfde bedrag als waarvoor hij twee jaar terug voor verkocht werd. Met een bedrag van € 10.000.000 is Podolski de duurste aankoop uit de historie van 1. FC Köln. Als nieuwe trainer werd Zvonimir Soldo aangesteld. Om aan degradatie te ontsnappen werden er in de winterstop verschillende spelers gehuurd, vooral de vleugelaanvaller Zoran Tošić werd een belangrijke troef binnen het team en nam 5 van de slechts 33 doelpunten die Köln dit seizoen maakte voor zijn rekening. De club wist op een dertiende plaats in de competitie te eindigen met een vooral defensief ingestelde tactiek, wat mede het lage aantal doelpunten verklaarde. Dit betekende dat de club voor het eerst sinds de eerste degradatie in 1998 meer dan twee seizoenen in de Bundesliga zou spelen. In het bekertoernooi strandde Köln in de kwartfinale na een verlies tegen FC Augsburg.

Na een teleurstellende start van het seizoen 2010/11, met als opmerkelijkste aanwinsten Martin Lanig en Mato Jajalo, werd trainer Soldo in oktober 2010 ontslagen. In negen wedstrijden wist hij slechts eenmaal te winnen, waardoor de club genoodzaakt was hem te vervangen door voormalig onder 23 trainer Frank Schaefer. In november volgde het ontslag van Michael Meier als sport directeur van de club, zijn opvolger zou Volker Finke worden. Zijn eerste wapenfeit was het verkopen van flops Tomoaki Makino en Wilfried Sanou. Ook verving hij de vertrekkende keeper Faryd Mondragon met het aantrekken van Michael Rensing. In de tussentijd benoemde Schaefer Lukas Podolski als de nieuwe aanvoerder van het team, die de band overnam van Youssef Mohamad. Na een 1-4 nederlaag bij VfL Wolfsburg verkeerde Köln opnieuw in degradatie problemen. Dit deed Schaefer besluiten om een stap terug te doen, waardoor Finke als interim-coach de laatste wedstrijden voor zijn rekening zou nemen. Door de laatste drie wedstrijden te winnen wist de club zich te handhaven en eindigde het zelfs op een tiende plek.

Timo Horn, werd in seizoen 2012/13 eerste keeper

Met het vertrek van Fabrice Ehret en Youssef Mohamad verloor 1. FC Köln aan het begin van seizoen 2011/12 twee belangrijke basisspelers wier vertrek, wat later bleek, niet goed opgevangen kon worden. Van de nieuwe aankopen wist slechts Sascha Riether zich tot basisspeler te ontwikkelen. Naast dit feit bleek de tactiek van de nieuwe Noorse coach Ståle Solbakken hopeloos te falen, wat uiteindelijk zou leiden tot de vijfde degradatie van de club. In het begin van het seizoen had het bestuur van de club echter een goede hoop voor het komende seizoen. De Solbakkens tactiek leek in eerste instantie zijn vruchten af te werpen met een 4-1 overwinning op Leverkusen, echter zou al snel grote nederlagen tegen Borussia Dortmund (1-6 & 0-5) en Schalke 04 (1-4 & 1-5) volgen. Na een 4-0 verlies tegen Mainz werd Solbakken ontslagen en opgevolgd door Frank Schaefer, die zelf een seizoen eerder een stap terug deed. In het bestuur volgden ook sancties met het ontslaan van Volker Finke als sportief directeur. De wijzigingen konden echter niet het gewenste effect bereiken en tijdens de laatste wedstrijd tegen Bayern Munchen werd met een 1-4 nederlaag degradatie een feit. In het seizoen wist Lukas Podolski nog wel 18 doelpunten te maken, en verliet aan het einde van het seizoen de club voor Arsenal FC dat 12 miljoen voor hem betaalde, de hoogste transfersom dat de club ooit ontving in haar historie.

Ook op managementniveau verliep het seizoen onrustig. Op de algemene vergadering in november 2011 besloot het Raad van Bestuur om president Wolfgang Overath uit zijn functie te ontheffen. In april 2012 kozen de clubleden Werner Spinner als nieuwe president. Als nieuwe vice presidenten werden icoon Harald 'Toni' Schumacher en de voorzitter van het Festkomitee Kölner Karneval, Markus Ritterbach gekozen.

In mei 2012 werd Holger Stanislawski als nieuwe hoofdtrainer aangesteld voor het seizoen 2012/13. Naast Podolski vertrokken ook basisspelers Novakovič en Petit. Als vervangers werden onder andere Matthias Lehmann, Anthony Ujah, Dominic Maroh en Kevin Wimmer gehaald, wie allen zouden uitgroeien tot basisspeler. In het doel werd Timo Horn als eerste keeper gekozen, hoewel de zelf opgeleide speler al langer bij de selectie zat, werd dit zijn eerste seizoen als vaste keuze onder de lat. Daarnaast werd vanuit het tweede team linksback Jonas Hector overgeheveld naar het eerste team. Het begin van het seizoen begon teleurstellend met een reeks van 6 wedstrijden waarin niet gewonnen werd en slechts 2 punten gehaald zouden worden. Gedurende het seizoen wist het team zich echtere te stabiliseren en stond het op de 27e speelronde op de derde plek, waarmee ze in aanmerking zouden komen voor play-offs om promotie. Deze plek wisten ze echter niet vast te houden en werd het seizoen op een vijfde plek afgesloten. In het bekertoernooi wist de club tot de tweede ronde te reiken, waarin het verslagen werd door VfB Stuttgart. Op 30 juni 2013 kwamen de club en trainer Stanislawski er gezamenlijk uit om het contract vroegtijdig te onderbreken.

2013-2017: Tijdperk Peter Stöger

Seizoen Comp. Plek Beker Europa
2013/142. Bundesliga1eLaatste 16
2014/15Bundesliga12eLaatste 16
2015/16Bundesliga9eTweede ronde
2016/17Bundesliga5eAchtste finale
Groene arcering: Promotie naar de Bundesliga
Peter Stöger, werd trainer in 2013/14

In juni 2013 werd de Oostenrijkse trainer Peter Stöger gepresenteerd als de nieuwe trainer die promotie naar de Bundesliga moest bewerkstelligen. In het voorgaande seizoen wist hij met Austria Wien kampioen van de Oostenrijkse Bundesliga te worden. Naast een nieuwe trainer, werd Jörg Schmadtke als manager sport aangesteld om de club verder te kunnen helpen. De eerste nieuwe spelers die in het seizoen 2013/14 werden gehaald waren Marcel Risse van 1. FSV Mainz 05, en de eigen opgeleide Yannick Gerhardt. Patrick Helmes keerde in de zevende speelronde, als eigen opgeleide speler, na vijf jaar terug als eerste spits van het team. De club begon het seizoen goed en wist zich tot herfstkampioen te kronen, met 8 punten voorsprong op de derde plek (een plek wat geen directe promotie oplevert). Ook in de tweede seizoenshelft wist het team consistent goede prestaties neer te zetten, met als hoogtepunt de 3-1 overwinning op VfL Bochum op paasmaandag. Dit betekende dat het team in de 31e speelronde zich tot kampioen van de 2. Bundesliga mocht kronen, voor de derde maal in de historie van het team. De spitsen Helmes en Anthony Ujah waren met respectievelijk 12 en 11 doelpunten belangrijk in het kampioenschap, maar ook de defensie wist met slechts 20 tegendoelpunten een 2. Bundesliga record te vestigen. Gedurende het seizoen werden de wedstrijden van Köln door gemiddeld 46.187 toeschouwers bezocht, waarmee tevens een 2. Bundesliga werd gevestigd. In de strijd om de DFB-Pokal werd de club in de achtste finale door HSV uitgeschakeld.

Jonas Hector groeide uit tot Duits international

Het seizoen 2014/15 zou het eerste seizoen in de Bundesliga worden sinds twee jaar. Patrick Helmes kwam als gevolg van een blessure nauwelijks aan spelen toe, en zou uiteindelijk zijn carrière als profvoetballer gedurende het seizoen moeten stoppen. Het team werd onder andere versterkt met de aanvallers Simon Zoller en Yuya Osako, op het middenveld werd Kevin Vogt van FC Augsburg gehaald. Met een defensieve en op counter gerichte tactiek wist de club in het begin van het seizoen weinig punten te pakken, en wist het in eigen huis alleen Borussia Dortmund te verslaan. In de tweede seizoenshelft werd vervolgens stappen gezet om degradatie te voorkomen. In eigen huis werd niet meer verloren en werden er 15 punten gepakt. Hoewel Köln nooit in direct degradatiegevaar verkeerde, werd pas op de 32e speeldag handhaving gerealiseerd door FC Schalke 04 met 2-0 thuis te verslaan. Met 40 punten wist de ploeg als 12e in de Bundesliga te eindigen. In het bekertoernooi wist de ploeg, net als het voorgaande jaar, de achtste finale te bereiken waarin werd verloren van SC Freiburg.

Bij aanvang van het seizoen 2015/16 werden dragende krachten als Kevin Wimmer (met € 7.000.000, de derde duurste transferopbrengst van de club) en Anthony Ujah (€ 4.500.000) door prima prestaties verkocht aan respectievelijk Tottenham Hotspur en Werder Bremen. Als vervangers werden onder andere Anthony Modeste van Hoffenheim en Dominique Heintz van 1. FC Kaiserslautern gehaald. Met een bedrag van € 4.5 miljoen werd Modeste hiermee de op een na duurste aankoop in de clubgeschiedenis. De spits liet zich direct gelden en wist in de DFB-Pokal wedstrijd tegen SV Meppen (4-0) al na 45 seconden te scoren, het snelste bekerdoelpunt uit de historie van de club. Ditmaal werd de club echter al in de tweede ronde door Werder Bremen uitgeschakeld. Aan het begin van het jaar 2016 mocht Köln het 75.000 lid van de club verwelkomen. Na een 4-1 overwinning in de 31e speelronde op SV Darmstadt 98 wist Köln zich voor een tweede jaar op rij te verzekeren van handhaving. Uiteindelijk eindigde de club op de negende pek, wat de beste eindstand in 24 jaar betekende. Met 15 doelpunten wist Anthony Modeste zich te kronen tot clubtopscoorder.

Seizoen 2016/17 was het 46e bundesliga seizoen voor 1. FC Köln. In een vroeg stadium werden onder anderen Marco Höger en Konstantin Rausch vastgelegd, daar tegenover stond het vertrek van Yannick Gerhardt naar VfL Wolfsburg. Gedurende het seizoen 2015/16 groeide de vaste linksback van de club, Jonas Hector, uit tot vaste waarde van het nationale elftal van Duitsland. Hij was zodoende lid van de selectie op het EK 2016. Andere internationals van de club die deelnamen aan het toernooi waren Mërgim Mavraj voor Albanië en de voor het toernooi verkochte Dušan Švento namens Slowakije. De club begon het seizoen met een 2-0 overwinning op SV Darmstadt 98, nadat het eerder met 7-0 in de beker was gewonnen van BFC Preussen. Op 16 september wist de club met 3-0 te winnen van SC Freiburg, waardoor de club voor het eerst in 20 jaar zich koploper van de Bundesliga mocht noemen[1]. Uiteindelijk eindigde Köln op de vijfde plaats in de eindrangschikking, met evenveel punten (49) als Hertha BSC maar een beter doelsaldo.

Na een dramatische start van het seizoen 2017/18 trok Köln de clubloze veteraan Claudio Pizarro (39) aan. De Peruviaan, op dat moment goed voor 191 doelpunten in de Duitse hoogste divisie, zat zonder club nadat Werder Bremen zijn contract niet had verlengd[2]. De ploeg van Stöger stond na zeven speelronden stijf onderaan, met slechts één schamel puntje, waardoor de positie van de trainer steeds meer onder druk kwam te staan. De clubleiding hield de Oostenrijker aanvankelijk de hand boven het hoofd. "Ik ben er geen fan van om van de ene op de andere dag van trainer te wisselen, alleen maar om sommige mensen een plezier te doen", aldus technisch directeur Schmadtke weten[3]. Op 3 december kreeg hij echter alsnog zijn ontslag bij de hekkensluiter. Hij werd opgevolgd door Stefan Ruthenbeck, die tot dat moment de ploeg onder negentien trainde. Stöger was na Andries Jonker, Carlo Ancelotti en Alexander Nouri de vierde trainer in de Bundesliga die werd ontslagen in het seizoen 2017/18. Hij slaagde niet in zijn voornaamste opdracht: Köln behouden voor de hoogste divisie. Het doek viel op 28 april 2018, toen FC Köln met 3-2 onderuit ging bij SC Freiburg[4]. Lang duurde het verblijf in de 2. Bundesliga echter niet, want in het seizoen 2018/19 veroverde FC Köln de titel en werd opnieuw promotie naar de Bundesliga bewerkstelligd.

FC Köln begon rampzalig aan het seizoen 2019/20. Na speeldag 11 stond de club op een voorlaatste plaats met 7 punten op 33. Het bestuur ruilde trainer Achim Beierlozer voor Markus Gisdol. Hij trok met spelers als Jan Thielmann, Noah Katterbach en Ismail Jacobs de kaart van de jeugd. Met 4 overwinningen op rij, klom het uit de degradatiezone.

Algemeen

Stadion

1. FC Köln speelt zijn thuiswedstrijden in het RheinEnergieStadion met een capaciteit van iets meer dan 50.000 toeschouwers. De naam komt voort uit een contract met de lokale elektriciteitsleverancier RheinEnergie AG. De fans noemen het stadion nog steeds het Müngersdorfer Stadion. Zo heette het stadion voordat het werd vernoemd naar de sponsor.

Cultuur

Bok Hennes

Hennes VIII, 2018

1. FC Köln heeft als een van de weinige voetbalclubs in Europa een levende mascotte: bok Hennes. Hij staat tijdens alle thuiswedstrijden in het stadion naast het veld en hij is ook onderdeel van het embleem van de club. Ook bij uitwedstrijden is hij aanwezig, alleen bij uitwedstrijden met grote afstand wordt er tevoren met de ander club een andere bok geregeld. Dit is om het dier lange reizen te besparen.

In 1951 werd tijdens een carnavalszitting door circusdirectrice Carola Williams als grap een jonge bok aan de toenmalige trainer Hennes Weisweiler gegeven. Het jonge dier was toen op podium zo gestrest dat hij op hetzelfde moment op de arm van trainer Hennes Weisweiler plaste.
Zo was de naam van het dier besloten: Hennes.
Na het overlijden van Hennes werd een nieuwe bok de officiële Geißbock aan de zijlijn van alle wedstrijden, genoemd Hennes II.
Inmiddels is, sinds 2018, Hennes IX de officiële mascotte van de club. Deze bok heeft een eigen pagina op Instagram met meer dan 12 400 volgers.
De bokken worden niet bijzonder gefokt en ze zijn geen familie van elkaar.

Rivalen en vrienden

FC Köln en Borussia Mönchengladbach zijn dé rivalen aan de Niederrhein. Beide teams leverden in het verleden duels om de macht "am Niederrhein". Toch dient FC Köln zijn meerdere te erkennen in zijn rivaal: van de 95 duels kon FC Köln er slechts 28 winnen en eindigden 19 duels in een gelijkspel, de rest werd gewonnen door Borussia Mönchengladbach. Daarnaast worden Bayer 04 Leverkusen en Fortuna Düsseldorf als rivalen aangezien, aangezien zij in dezelfde Rijnregio spelen als Köln. De fans hebben goede banden met FC St. Pauli, Liverpool FC en Paris Saint-Germain.

Sponsoring

Periode Kledingsponsor Shirtsponsor
1974-1977 Le Coq Sportif "geen shirtsponsor"
1977-1978 Adidas
1978-1979 Erima
1979-1982 Adidas Pioneer
1982-1985 Doppeldusch
1985-1987 Puma Daimon
1987-1991 Samsung
1991-1993 Citybank
1993-1994 Pepsi
1994-1999 Ford
1999-2002 VPV
2002-2003 Sport Salter
2003-2005 Funny frisch
2005-2007 Adidas Gerling
2007-2008 Rewe Group
2008-2012 Reebok
2012-2018 Erima
2018-nu Uhlsport

Andere teams

Tweede elftal

1. FC Köln heeft een tweede team dat uitkomt in de Regionalliga, de 4e hoogste voetbalklasse in Duitsland. De thuiswedstrijden worden gespeeld in het Franz-Kremer-Stadion (5.000 plaatsen), bij belangrijke wedstrijden wijkt men wel ook eens uit naar het grotere Keulse "Südstadion" (15.000 plaatsen). Het laatste is het thuisstadion van de bevriendde stadsgenoot SC Fortuna Köln.

Vrouwenteam

1. FC Köln heeft ook een vrouwenvoetbal team dat in de 2. Bundesliga speelt sinds de fusie van de vrouwenafdeling van de club in 2009 met FFC Brauweiler-Pulheim. De bekendste speelster is Sonja Fuss (wereldkampioen 2003 en 2007). De thuiswedstrijden worden gespeeld in het Franz-Kremer-Stadion (5.000 plaatsen).

Diverse sporten

1. FC Köln heeft naast voetbal ook handbal-, tafeltennis-, en beachvolleybalteams. Het meest succesvolle daarvan is ongetwijfeld het beachvolleybalteam, dat zich op de wereldranglijst op de 6e plaats bevindt.

Selectie 2019/2020

No. Naam Nationaliteit Geboortedatum Bij de club sinds: Interlands Vorige club
Keepers
1.Timo Horn Duitsland12-05-19932002--Eigen jeugd
18.Thomas Kessler Duitsland20-01-19862012-- Eintracht Frankfurt
31.Brady Scott Verenigde Staten30-06-19992017--Eigen jeugd
32.Julian Krahl Duitsland22-01-20002019-- RB Leipzig
Verdedigers
2.Benno Schmitz Duitsland17-11-19942018-- RB Leipzig
5.Rafael Czichos Duitsland14-05-19902018-- Holstein Kiel
14.Jonas Hector Duitsland27-05-1990201043 SV Auersmacher
19.Kingsley Ehizibue Nederland  Nigeria25-05-19952019-- PEC Zwolle
22.Jorge Meré Spanje17-04-19972017-- Sporting Gijon
33.Sebastiaan Bornauw België22-03-19992019-- RSC Anderlecht
34.Noah Katterbach Duitsland13-04-20012014--Eigen jeugd
37.Toni Leistner Duitsland19-08-19902020 Queens Park Rangers FC (gehuurd)
38.Ismail Jakobs Duitsland17-08-19992012--Eigen jeugd
40.Robert Voloder Duitsland09-05-20012016--Eigen jeugd
Middenvelders
6.Marco Höger Duitsland17-06-19972016-- FC Schalke 04
7.Marcel Risse Duitsland17-12-19892013-- 1. FSV Mainz 05
8.Birger Verstraete België16-04-199420191 KAA Gent
11.Kingsley Schindler Duitsland  Ghana12-07-19932019-- Holstein Kiel
17.Christian Clemens Duitsland04-08-19912017-- 1. FSV Mainz 05
20Elvis Rexhbecaj Duitsland01-11-19972020 VfL Wolfsburg (gehuurd)
24.Dominick Drexler Duitsland26-05-19902018-- FC Midtjylland
28.Ellyes Skhiri Tunesië10-05-1995201928 Montpellier HSC
29.Jan Thielmann Duitsland26-05-20022017--Eigen jeugd
30.Florian Kainz Oostenrijk24-10-1992201916 Werder Bremen
36.Niklas Hauptmann Duitsland27-06-19962018-- Dynamo Dresden
Aanvallers
9.Simon Terodde Duitsland02-03-19882018-- VfB Stuttgart
15.Jhon Córdoba Colombia11-05-19932017-- 1. FSV Mainz 05
23Mark Uth Duitsland24-08-199120201 FC Schalke 04 (gehuurd)
27.Anthony Modeste Frankrijk14-04-19882018-- Tianjin Quanjian FC
Trainers
T.Markus Gisdol Duitsland17-08-19692019-- Hamburger SV
AT.André Pawlak Duitsland12-02-19712017-- 1. FC Köln II
AT.Frank Kaspari Duitsland03-11-19702019-- Hamburger SV

Stand: 04-02-2020

Erelijst

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Bundesliga3x1961/62, 1963/64, 1977/78
2. Bundesliga4x1999/00, 2004/05, 2013/14, 2018/19
DFB-Pokal4x1968, 1977, 1978, 1983
Kampioen West-Duitsland5x1954, 1960, 1961, 1962, 1963
DFB Hallen Pokal1x1993
Internationaal
Trofeu Joan Gamper2x1978, 1981

FC Köln in Europa

FC Köln speelt sinds 1961 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

-
1962/63, 1964/65, 1978/79
2017/18
1968/69, 1977/78, 1983/84
1971/72, 1972/73, 1973/74, 1974/75, 1975/76, 1976/77, 1980/81, 1982/83, 1984/85, 1985/86, 1988/89, 1989/90, 1990/91, 1992/93
1995, 1997
1961/62, 1963/64, 1965/66, 1967/68, 1970/71

Bijzonderheden Europese competities:

Bijzonderheid Datum Tegenstander Uitslag Plaats Naam Aantal
Hoogste overwinning07-11-1972 Viking FK9-1Keulen
Hoogste nederlaag05-09-1962 Dundee FC1-8Dundee
Speler met meeste wedstrijden06-05-1986 Toni Schumacher68
Speler met meeste doelpunten22-04-1981 Dieter Müller31

UEFA Club Ranking: 103e (25-9-2019)

Bekende Trainers & (oud-)spelers

Duitsers

Nederlanders

Belgen

Overig

Resultaten

Seizoen Niv. Positie Liga Wedstr. Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch.gem. Topscorer DFB-Pokal Opmerkingen
1947/48II1 Rheinbezirksliga Gr. 1 2468-3336 --Eindronde 0-1 > SV Rhenania Würselen 0-0 uit, 0-1 thuis.
1948/49II1 Rheinbezirksliga Gr. 2 26114-3149 --Eindronde 5-1 > Bayer 04 Leverkusen 2-0 thuis, 3-1 uit.
1949/50I5 Oberliga West 30165961-393713.767 Hans Schäfer (17)--
1950/51I4 Oberliga West 30174960-313816.600 Willi Bars (13)--
1951/52I5 Oberliga West 301371057-403318.933 Hans Schäfer (15)--
1952/53I2 Oberliga West 30195686-424322.567 Hans Schäfer (26) --
1953/54I1 Oberliga West 30177683-434121.267 Hans Schäfer (26) --2e in groep 2 Duits kampioenschap
1954/55I7 Oberliga West 301331460-552915.000 Walter Müller (14)--
1955/56I7 Oberliga West 301361159-483217.600 Hans Schäfer (14)--
1956/57I3 Oberliga West 301411567-503918.500 Hans Schäfer (17)--
1957/58I2 Oberliga West 30184874-454018.467 Hans Sturm (18)--4e in groep 1 Duits kampioenschap.
1958/59I2 Oberliga West 301313460-353919.147 Hans Schäfer (13)--2e in groep 1 Duits kampioenschap.
1959/60I1 Oberliga West 30196585-394426.800 Christian Müller (28)--Finale Duits kampioenschap > Hamburger SV 2-3.
1960/61I1 Oberliga West 30186679-334217.733 Hans Schäfer (19)1/4 finale3e in groep 2 Duits kampioenschap.
1961/62I1 Oberliga West 30204689-404418.533 Karl-Heinz Thielen (22)1/4 finale Duits kampioen Finale > 1. FC Nürnberg 4-0.
1962/63I1 Oberliga West 30186665-374216.667 Christian Müller (21)-- 2e in Duits kampioenschap Finale > Borussia Dortmund 1-3.
1963/64I Bundesliga 301711278-404531.904 Karl-Heinz Thielen (16)1/4 finale
1964/65I2 Bundesliga 301410666-453831.933 Christian Müller (19)1e ronde
1965/66I5 Bundesliga 34196974-414427.176 Hannes Löhr (18)1/8 finale
1966/67I7 Bundesliga 341491148-4837 25.176 Hannes Löhr (13)1/8 finale
1967/68I4 Bundesliga 341741368-5238 23.176 Hannes Löhr (27) Winnaar
1968/69I14 Bundesliga 341361547-5632 24.882 Carl-Heinz Rühl (14)1e ronde
1969/70I4 Bundesliga 342031183-3843 25.118 Hannes Löhr (19)Finale
1970/71I11 Bundesliga 3411111246-5623 18.559 Bernd Rupp (14)Finale
1971/72I4 Bundesliga 341513664-4443 15.118 Bernd Rupp (16)1/2 finale
1972/73I2 Bundesliga 341611766-5143 12.753 Hannes Löhr (10)Finale
1973/74I5 Bundesliga 341671169-5639 17.135 Dieter Müller (17)1/4 finale
1974/75I5 Bundesliga 341771077-5141 18.500 Dieter Müller (17)1/8 finale
1975/76I4 Bundesliga 341411962-4539 25.941 Hannes Löhr (15)1/4 finale
1976/77I5 Bundesliga 341761183-6140 32.306 Dieter Müller (34) Winnaar
1977/78I Bundesliga 34224886-4148 35.235 Dieter Müller (24) Winnaar
1978/79I6 Bundesliga 341312955-4738 22.765 Dieter Müller / Herbert Zimmermann (8)1/8 finale
1979/80I5 Bundesliga 341491172-5537 27.824 Dieter Müller (21)Finale
1980/81I8 Bundesliga 3412101254-5534 19.765 Dieter Müller (17)2e ronde
1981/82I2 Bundesliga 34189772-3845 25.147 Pierre Litbarski / Tony Woodcock (15)1e ronde
1982/83I5 Bundesliga 34179869-4243 17.971 Pierre Litbarski (16)Winnaar
1983/84I6 Bundesliga 341661270-5738 17.442 Klaus Allofs (20)1/8 finale
1984/85I3 Bundesliga 341841269-6640 18.059 Klaus Allofs (26) 2e ronde
1985/86I13 Bundesliga 349111446-5929 13.615 Klaus Allofs (20)2e rondeFinale UEFA Cup
1986/87I10 Bundesliga 341391250-5335 16.588 Klaus Allofs (14)1/8 finale
1987/88I3 Bundesliga 341812457-2848 22.412 Flemming Povlsen (13)2e ronde
1988/89I2 Bundesliga 34189758-3045 20.941 Flemming Povlsen (13)2e ronde
1989/90I2 Bundesliga 34179854-4443 22.294 Falko Götz (11)1/8 finale
1990/91I7 Bundesliga 3413111050-4337 21.235 Maurice Banach (14)Finale
1991/92I4 Bundesliga 341318758-4144 23.105 Frank Ordenewitz (11)3e ronde
1992/93I12 Bundesliga 341241841-5128 29.824 Frank Ordenewitz (9)2e ronde
1993/94I11 Bundesliga 341461449-5134 31.065 Falko Götz (11)3e ronde
1994/95I10 Bundesliga 3411101354-5432 31.765 Toni Polster (17)1/2 finale
1995/96I12 Bundesliga 349131233-3540 32.882 Toni Polster (11)1e ronde
1996/97I10 Bundesliga 341351662-6244 31.088 Toni Polster (21)2e ronde
1997/98I17 Bundesliga 341061849-6436 29.824 Toni Polster (13)1e ronde
1998/99II10 2. Bundesliga 341291346-5345 14.488 Dorinel Munteanu (7)1e ronde
1999/00II1 2. Bundesliga 34198768-3965 28.853 Dirk Lottner (14)1/8 finale
2000/01I10 Bundesliga 3412101259-5246 34.339 Dirk Lottner (11)1e ronde
2001/02I17 Bundesliga 34781926-6129 31.147 Dirk Lottner (9)1/2 finale
2002/03II2 2. Bundesliga 341811563-4565 26.459 Matthias Scherz (18)1/4 finale
2003/04I18 Bundesliga 34652332-5723 40.058 Matthias Scherz (18)1/8 finale
2004/05II1 2. Bundesliga 34207762-3367 38.482 Lukas Podolski (24) 2e ronde
2005/06I17 Bundesliga 34791849-7130 48.942 Lukas Podolski (12)1e ronde
2006/07II9 2. Bundesliga 3412101249-5046 42.194 Patrick Helmes (14) 1/8 finale
2007/08II3 2. Bundesliga 34179862-4460 43.763 Lukas Podolski (24) 1e ronde
2008/09I12 Bundesliga 341161735-5039 49.316 Milivoje Novakovič (16)2e ronde
2009/10I13 Bundesliga 349111433-4238 48.942 Milivoje Novakovič (6)1/4 finale
2010/11I10 Bundesliga 341351647-6244 47.782 Milivoje Novakovič (17)1/8 finale
2011/12I17 Bundesliga 34862039-7530 47.482 Lukas Podolski (18)2e ronde
2012/13II5 2. Bundesliga 341412843-3354 40.688 Anthony Ujah (13)1/8 finale
2013/14II1 2. Bundesliga 341911453-2068 46.235 Patrick Helmes (12)1/8 finale
2014/15I12 Bundesliga 349131234-4040 48.329 Anthony Ujah (10)1/8 finale
2015/16I9 Bundesliga 3410131138-4243 48.676 Anthony Modeste (15)2e ronde
2016/17I5 Bundesliga 341213951-4249 49.571 Anthony Modeste (25)1/8 finale
2017/18I18 Bundesliga 34572235-7022 48.776 Simon Terodde (7)1/8 finale
2018/19II1 2. Bundesliga 34196984-4763 49.547 Simon Terodde (29) 2e ronde
2019/20I Bundesliga 34 2e ronde

Trivia

Muntworp van Rotterdam (1965)

De kwartfinale van de Europacup I in 1964/65 tussen de Duitse kampioen FC Keulen en de Engelse kampioen Liverpool FC werd op een erg bijzondere manier beslist.
Zowel de eerste wedstrijd thuis in Keulen als ook de tweede wedstrijd in Liverpool leverden beiden een 0-0 op.
Volgens het reglement van toen moest daarop een beslissende wedstrijd op een neutrale plaats gehouden worden. Dat werd de oude Kuip van Rotterdam op 24 maart 1965.
Na 90 minuten stond het 2-2 tussen Keulen en Liverpool en na 120 minuten ook.
Volgens het reglement van toen moest daarop en munt gegeooid worden om te beslissen welke ploeg door zou gaan. De Gulden die daarop in Rotterdam werd gegooid bleef loodrecht tussen de grassprieten hangen.
Daarop werd de gulden opnieuw gegooid en het lot besloot dat Liverpool doorging naar de halve finale van de Europacup I 1964/65.
(Liverpool werd vervolgens in de halve finale uitgeschakeld door Internazionale.)

Het kampioenschap van 1978

Op de laatste dag van het seizoen 1977/78 had Keulen evenveel punten als Borussia Mönchengladbach, maar Keulen had tien doelpunten meer op hun doelpuntensaldo dan Mönchengladbach.
Keulen speelde op die dag tegen het al gedegradeerde FC St. Pauli en Mönchengladbach speelde tegen Borussia Dortmund. Keulen had dus eigenlijk slechts een simpele overwinning bij een al gedegradeerde club nodig, maar het verliep anders:
In de pauze stond het wel 0-2 voor Keulen in de Hamburgse wijk St. Pauli, maar Mönchengladbach stond na 45 minuten al 6-0 voor.

In de tweede helft steunden de supporters van St. Pauli luidkeels Keulen, vermoedelijk omdat het bij een stand van 6-0 in de pauze al duidelijk was dat de zege van Mönchengladbach niet op een eerlijke manier tot staat zou komen. Mönchengladbach won uiteindelijk met 12-0 van Dortmund, wat tot de dag vandaag de hoogste overwinning überhaupt is in de Duitse Bundesliga. Maar omdat Keulen intussen 5-0 had gescoord werd Keulen toch kampioen.

Zie de categorie 1. FC Köln van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.