mannelijk

• Geluid:  mannelijk    (hulp, bestand)

• man·ne·lijk

• afgeleid van man met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -e-

mannelijk

1. (biologie) tot het geslacht behorend dat voor bevruchting zorgt

1. • Aantal mannelijke leraren op basisscholen daalt verder [1] 

2. (grammatica) behorend tot het woordgeslacht dat vrouwelijk noch onzijdig is

1. • Kerel, hond en eik zijn mannelijke woorden in het Nederlands. 

2. (sociologie) (psychologie) met gedrag zoals van mannen verwacht wordt, kenmerkend voor een man

1. • Er waren natuurlijk vrouwen op wie al dat haar indruk maakte, dat mannelijke, ruwe, viriele, een beetje Spaanse aan hem. [2] 

1. • Mannelijke dadendrang. 

• onmannelijk

• mannelijkheden, mannelijkheid

• Het woord mannelijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'mannelijk' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.