-a

• uit en volgens Latijn

-a v

1. vormt een zelfstandig naamwoord dat een vrouwelijk persoon omschrijft van een zelfstandig naamwoord van Latijnse oorsprong

1. • politicus → politica 

1. • classicus → classica 

2. vormt een meisjesnaam van een eigennaam, vaak een jongensnaam

1. • Paul → Paula. 

1. • Quirinus → Quirina. 

-a, v

1. vormt een meisjesnaam van een eigennaam, vaak een jongensnaam

1. «Martin → Martina»

-a m of g

1. vormt zelfstandige naamwoorden van enkele werkwoorden, hiervan de handelend persoon of dader gevend,
   -er, -aar.
   • Deze afleiding komt weinig voor.

1. «com + lēgĕre → (collēgĕre) → collēga»

   samen + verzamelen, lezen → (verenigen) → ambtgenoot, helper

1. «perfŭgere → perfŭga»

   toevlucht nemen → overloper

1. «scrībĕre → scrība»

   schrijven → schrijver

• -sor, -ter, -tor, -trix

-a

1. nominatief enkelvoud van achtervoegsel -a
2. vocatief enkelvoud van achtervoegsel -a

-ā

1. ablatief enkelvoud van achtervoegsel -a

-ă

1. nominatief vrouwelijk enkelvoud van achtervoegsel -us
2. vocatief vrouwelijk enkelvoud van achtervoegsel -us
3. nominatief onzijdig meervoud van achtervoegsel -us
4. accusatief onzijdig meervoud van achtervoegsel -us
5. vocatief onzijdig meervoud van achtervoegsel -us

-ā

1. ablatief vrouwelijk enkelvoud van achtervoegsel -us

-a na "a", "ı", "o" of "u"

1. vormt de datief van een zelfstandig naamwoord.

1. «Adamalar - adamlara»

   Mensen - aan mensen.