afzondering

• Geluid:  afzondering    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɑfsɔndərɪŋ/

• af·zon·de·ring

• Naamwoord van handeling van afzonderen met het achtervoegsel -ing.

afzondering v

• het afzonderen; het vrijwillig of (nood-)gedwongen verbreken, of verstoken zijn van contacten/verbindingen zoals bij:

1. (geologie) een bestaan in een geïsoleerd leefgebied

1. • Er zijn in Zuid-Amerika nog altijd stammen die in grote afzondering leven. 

2. (veeteelt) het uit elkaar houden van dieren

1. • De afzondering werd niet goed gehandhaafd waardoor de twee dieren snel weer met elkaar konden vechten. 

2. (psychologie), (juridisch), (medisch)een gedwongen verblijf in eenzaamheid vanwege gedragsproblemen, besmettingsgevaar enz.

1. • Hij moest vanwege zijn gedragsstoornis jarenlang in afzondering leven. 

2. (sociologie)het beperkt raken van contact door lichamelijke of geestelijke gebreken, voorspoed of financiële tegenslag, familieomstandigheden enz.

1. • Zij leeft in afzondering nu de familie niets meer met haar te maken wil hebben. 

• afscheiding, isolering, isolatie

• contact, communicatie, verbinding, menging, nivellering, bijeenkomst, samenzijn, samenvoeging, doorstroming

• uitzondering, uitzonderlijk

• afscherming, quarantaine, separatie, apartheid, onderscheiding, buitensluiting, uitsluiting, opsluiting, afsluiting, excommunicatie, uitbanning, eenzaamheid, hechtenis, gevangenis, isoleercel, grens, afrastering, blokkade, boycot, eiland

• Het woord afzondering staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'afzondering' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.