Olympische Zomerspelen 1976

• Enkele dagen voor de opening van de Spelen was er politieke spanning. De lidstaten van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid eisten dat Nieuw-Zeeland zou worden uitgesloten omdat zijn vermaarde rugbyploeg, de 'All Blacks', was aangetreden in Zuid-Afrika, dat omwille van zijn apartheidsregime was uitgesloten. Het IOC zwichtte niet, mede omdat rugby geen olympische sport was. Nadat dit verzoek verworpen was, verlieten alle Afrikaanse landen, op Senegal en Ivoorkust na, de Spelen. De Spelen hadden veel te lijden onder deze boycot. Vele grote kampioenen, vooral in de atletiek, waren er niet bij.
• De olympische mascotte van deze Spelen was Amik de bever.
• Voor het eerst in de olympische geschiedenis wist het organiserende land, Canada, geen enkele gouden medaille te halen. De Canadezen moesten het doen met 5 zilveren en 6 bronzen medailles.
• Na het gijzelingsdrama op de vorige spelen in München werden er strikte veiligheidsmaatregelen genomen.
• De spelen waren een financiële ramp en de stad bleef zitten met grote schulden.
• De olympische vlam werd elektronisch verstuurd van Athene naar Ottawa en vandaar werd het in een estafette naar Montreal gebracht. Tijdens een hevige regenbui werd het olympisch vuur bij het stadion gedoofd. Een official stak het vuur weer aan met een aansteker. Omdat dit "not-done" was, werd dit vuur opnieuw gedoofd en werd met een reserve van de originele vlam het vuur weer aangestoken.
• Bij de vrouwen werden basketbal, handbal en roeien nieuw op het programma gezet.
• De veertien jaar oude gymnaste Nadia Comăneci uit Roemenië zorgde voor een sensatie door haar prestatie op de brug met ongelijke liggers, zij kreeg voor het eerst de perfecte score 10.0. Uiteindelijk zou zij zevenmaal een 10.0 scoren. Zij behaalde in totaal driemaal goud, eenmaal zilver en eenmaal brons. De Sovjet-gymnaste Nelli Kim won eveneens driemaal goud, op de sprong, de grondoefening en in de meerkampfinale voor teams. De Sovjet-gymnast Nikolay Andrianov deed nog beter met viermaal goud: de meerkamp-individueel, de grondoefening, aan de ringen en bij de sprong. Hij haalde verder nog zilver op de meerkamp voor teams en de brug, en brons bij de voltige.
• De Japanner Shun Fujimoto hielp zijn team aan de gouden medaille in het turnen in de meerkampfinale voor teams en dat ondanks een gebroken knie. Fujimoto brak zijn been tijdens de oefening op de grond en verborg zijn blessure omdat het verschil met de score van de Sovjet-Unie miniem was. Hij deed zijn oefening aan de ringen én maakte zijn sprong af - hij scoorde 9.7 - met zijn gebroken knie. Zijn verbetenheid gaf Japan het goud.
• De Cubaan Alberto Juantorena was de eerste atleet die op dezelfde Spelen de 800 en de 400 meter wist te winnen. Juantorena, die nog maar de derde 800 meter in zijn carrière liep, won in een nieuwe wereldrecordtijd: 1.43.47. Hij droeg zijn overwinningen op aan Fidel Castro en de Cubaanse revolutie.
• De Fin Lasse Virén zorgde eveneens voor een dubbelslag in de atletiek. Net zoals in 1972 won hij de 5000 en de 10.000 meter. De vraag blijft echter of Viren dit ook had gekund indien de Afrikaanse landen aanwezig waren geweest.
• Viktor Sanjejev (Sovjet-Unie) won voor de derde opeenvolgende keer het hink-stap-springen. De Italiaan Klaus Dibiasi was ook aan zijn derde opeenvolgende zege toe in het schoonspringen (10 m-plank).
• De moderne vijfkamp werd getroffen door een schandaal. De Sovjet Boris Onischenko had bij het schermen met zijn degen geknoeid zodat er voor hem een 'touche' werd geregistreerd wanneer er geen was. Dit leidde tot zijn diskwalificatie en de vijandigheid van de rest van het olympische Sovjetteam (het USSR volleybalteam had er zelfs mee gedreigd hem uit het venster te gooien als ze hem zouden tegenkomen).
• De Verenigde Staten kaapten vijf gouden medailles weg in het boksen. Leo Randolph, Howard Davis Jr., Sugar Ray Leonard, Michael Spinks en Leon Spinks waren de gouden atleten. Allen, behalve Davis, werden later ook wereldkampioen.
• De damesatleten waren verplicht een geslachtstest te ondergaan. De enige die hiervan was ontslagen, was Prinses Anne van het Verenigd Koninkrijk, die voor haar land in het paardrijden uitkwam.
• De West-Duitse ruiter Alwin Schockemöhle won goud op het springconcours en werd zo de tweede ruiter in de olympische geschiedenis die zonder strafpunten goud won.
• Voor het eerst in de olympische geschiedenis werd een vrouwelijke atlete op doping betrapt. De dubieuze eer viel te beurt aan de Poolse discuswerpster Panuta Rosani.

Tijdens deze Spelen werd er gesport binnen 21 sporten.

Deelnemende landen. Blauw: debuterend land op de Zomerspelen. Groen: al eerder deelgenomen aan de Zomerspelen.

Er namen 92 landen deel aan deze Spelen. Vier landen maakten hun debuut: Andorra, Antigua en Barbuda, de Kaaimaneilanden en Papoea-Nieuw-Guinea.

* Atleten uit Egypte, Kameroen, Marokko en Tunesië namen deel aan de Spelen tussen 18 en 20 juli voordat deze landen zich terugtrokken.

Belgische prestaties

• Ivo Van Damme zorgde voor een mooi Belgisch succes in de atletiek. De tweeëntwintigjarige Belg won verrassend de zilveren medaille op de 800 meter, achter de Cubaan Alberto Juantorena in een nieuwe Belgische recordtijd: 1.43.86. Enkele dagen later liep hij ook de finale van de 1500 meter, waarop hij eigenlijk niets te verliezen had. Van Damme liep ontspannen en finishte in zilveren positie, na de favoriet, de Nieuw-Zeelander John Walker.
• Op de laatste dag van het atletiekprogramma haalde Karel Lismont nog brons op de marathon.
• Zilver was er ook in het wielrennen, dankzij Michel Vaarten op de tijdrit over 1 kilometer.
• De Belgische ruiterploeg viel ook in de prijzen: François Mathy haalde met het in Belgisch Limburg gefokt paard Gay Luron (V. Flügel van la Roche) brons in het individuele springconcours en de Belgische ruiterploeg bestaande uit diezelfde François Mathy met Edgard-Henri Cuepper, Stanny Van Paesschen en Eric Wauters haalde brons als team.

Medailles

Medaille	Winnaar	Onderdeel
2 Zilver (3)	Ivo Van Damme	atletiek, 800 meter
	Ivo Van Damme	atletiek, 1500 meter
	Michel Vaarten	wielrennen, 1000 m tijdrit
3 Brons (3)	François Mathy	paardrijden, Grote Prijs der Naties - individueel
	Ruiterteam	paardrijden, Grote Prijs der Naties - teams
	Karel Lismont	atletiek, marathon

Nederlandse prestaties

• Vanwege het later naar buitengekomen dopinggebruik van veel van de Oost-Europese atleten had de bronzen medaille die Enith Brigitha achter twee Oost-Duitse dames veroverde op de 100 meter vrije slag een gouden randje. Zij zou later ook nog derde worden bij de 200 meter vrije slag.
• Er was verder zilver voor de kleiduivenschutter Eric Swinkels en wielrenner Herman Ponsteen.

Medailles

Medaille	Winnaar	Onderdeel
2 Zilver (2)	Eric Swinkels	schietsport, kleiduifschieten
	Herman Ponsteen	wielrennen, achtervolging
3 Brons (3)	Heren waterpoloteam	waterpolo
	Enith Brigitha	zwemmen, 100m vrije slag
	Enith Brigitha	zwemmen, 200m vrije slag

Er werden 613 medailles uitgereikt. Het IOC stelt officieel geen medailleklassement op, maar geeft desondanks een medailletabel ter informatie. In het klassement wordt eerst gekeken naar het aantal gouden medailles, vervolgens de zilveren medailles en tot slot de bronzen medailles.

In de volgende tabel staat de top-10 en het Belgische en Nederlandse resultaat. Het grootste aantal medailles in elke categorie is vetgedrukt.

Zie de medaillespiegel van de Olympische Zomerspelen 1976 voor de volledige weergave.

Plaats	Land	NOC	1 Goud	2 Zilver	3 Brons	Totaal
1	Sovjet-Unie	URS	49	41	35	125
2	DDR	GDR	40	25	25	90
3	Verenigde Staten	USA	34	35	25	94
4	Bondsrepubliek Duitsland	FRG	10	12	17	39
5	Japan	JPN	9	6	10	25
6	Polen	POL	7	6	13	26
7	Bulgarije	BUL	6	9	7	22
8	Cuba	CUB	6	4	3	13
9	Roemenië	ROM	4	9	14	27
10	Hongarije	HUN	4	5	13	22
28	België	BEL	0	3	3	6
29	Nederland	NED	0	2	3	5

Boycottende landen in geel, groen en oranje

Achtentwintig landen boycotten de Spelen officieel vanwege de Afrikaanse kwestie.[1] De Afrikaanse boycot was het resultaat van de deelname van Nieuw-Zeeland. Het rugbyteam van Nieuw-Zeeland had zich niets aangetrokken van de internationale (sport)boycot van Zuid-Afrika en speelde wedstrijden tegen het Zuid-Afrikaans nationale team. Als protest hiertegen trokken de Afrikaanse landen, op Ivoorkust en Senegal na, zich terug. Ook Guyana en Irak sloten zich hierbij aan.[2]

Atleten uit Egypte, Kameroen, Marokko en Tunesië namen deel aan de Spelen tussen 18 en 20 juli voordat deze landen zich terugtrokken.

Het eveneens Afrikaanse Zaïre nam ook niet deel, maar het gaf aan dat dit om financiële en niet om politieke redenen was. Taiwan werd de toegang tot Canada door de overheid geweigerd vanwege de dreiging van China een graancontract ongedaan te maken als Taiwan onder de naam Republiek China zou deelnemen, hetgeen het I.O.C. had toegestaan.

Disciplines op de Olympische Zomerspelen van 1976
Atletiek · Basketbal · Boksen · Boogschieten · Gewichtheffen · Handbal · Hockey · Judo · Kanovaren · Moderne vijfkamp · Paardensport · Roeien · Schermen · Schietsport · Schoonspringen · Turnen · Voetbal · Volleybal · Waterpolo · Wielersport · Worstelen · Zeilen · Zwemmen

Olympische Spelen

Olympische Zomerspelen Edities: 1896 Athene · 1900 Parijs · 1904 St. Louis · 1906 Athene* · 1908 Londen · 1912 Stockholm · 1916 · 1920 Antwerpen · 1924 Parijs · 1928 Amsterdam · 1932 Los Angeles · 1936 Berlijn · 1940 · 1944 · 1948 Londen · 1952 Helsinki · 1956 Melbourne · 1960 Rome · 1964 Tokio · 1968 Mexico-Stad · 1972 München · 1976 Montreal · 1980 Moskou · 1984 Los Angeles · 1988 Seoel · 1992 Barcelona · 1996 Atlanta · 2000 Sydney · 2004 Athene · 2008 Peking · 2012 Londen · 2016 Rio de Janeiro · 2020 Tokio · 2024 Parijs · 2028 Los Angeles Sporten: Atletiek · Badminton · Basketbal · Boksen · Boogschieten · Gewichtheffen · Golf · Gymnastiek · Handbal · Hockey · Honkbal · Judo · Kanovaren · Moderne vijfkamp · Paardensport · Roeien · Rugby · Schermen · Schietsport · Schoonspringen · Softbal · Synchroonzwemmen · Taekwondo · Tafeltennis · Tennis · Triatlon · Voetbal · Volleybal · Waterpolo · Wielersport · Worstelen · Zeilen · Zwemmen Olympische Winterspelen Edities: 1924 Chamonix · 1928 Sankt Moritz · 1932 Lake Placid · 1936 Garmisch-Partenkirchen · 1940 · 1944 · 1948 Sankt Moritz · 1952 Oslo · 1956 Cortina d'Ampezzo · 1960 Squaw Valley · 1964 Innsbruck · 1968 Grenoble · 1972 Sapporo · 1976 Innsbruck · 1980 Lake Placid · 1984 Sarajevo · 1988 Calgary · 1992 Albertville · 1994 Lillehammer · 1998 Nagano · 2002 Salt Lake City · 2006 Turijn · 2010 Vancouver · 2014 Sotsji · 2018 Pyeongchang · 2022 Peking · 2026 Milaan en Cortina d'Ampezzo Sporten: Alpineskiën · Biatlon · Bobsleeën · Curling · Freestyleskiën · IJshockey · Kunstrijden · Langlaufen · Noordse combinatie · Rodelen · Schaatsen · Schansspringen · Shorttrack · Skeleton · Snowboarden Gerelateerd Olympische Jeugdspelen · Paralympische Spelen · Deaflympische Spelen · Special Olympic World Games IOC · COA · BOIC · NOC*NSF · NAOC · SOC

Zie de categorie 1976 Summer Olympics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.