Enith Brigitha

Brigitha is geboren op Curaçao en leerde zwemmen in zee. Haar zwemcarrière begon op 11-jarige leeftijd als jongste deelneemster aan de Koninkrijksspelen.[3] Ze kwam op vijftienjarige leeftijd naar Amsterdam met haar moeder en vier broers. Daar ging ze werken als verkoopster in een Amsterdams warenhuis en zwemmen bij zwemvereniging Het Y.

In 1972 was ze de eerste Nederlandse zwemster die de 100 meter vrije slag aflegde binnen een minuut. Van 1972 tot en met 1979 was ze zonder twijfel de beste zwemster van Nederland. Ze was overigens niet alleen een vrijeslagzwemster; ze blonk ook uit op rugslag, vlinderslag en wisselslag. In totaal veroverde ze 21 nationale zwemtitels.

Ook internationaal kon ze goed meekomen met de besten. Bij de Wereldkampioenschappen zwemmen in 1973 en 1975 haalde ze in totaal eenmaal zilver (op de 200 meter rugslag) en viermaal brons. Steeds moest ze daarbij zwemsters uit Oost-Duitsland voor zich dulden, waarvan later zou blijken dat die doping hadden gebruikt om hun topprestaties te kunnen leveren.[4]

Brigitha deed namens Nederland mee aan de Olympische Zomerspelen van 1972 (in München) en die van 1976 (in Montreal). Bij de Spelen in Montreal haalde ze bronzen medailles op de 100 meter en 200 meter vrije slag; Kornelia Ender uit Oost-Duitsland behaalde op beide afstanden het goud. Brigitha beschouwde de derde plaats op de 100 meter (in 56.65 sec.) als de mooiste prestatie uit haar carrière. Ze was de eerste gekleurde zwemmer die olympische medailles won.[5]

Brigitha werd in 1973 en 1974 uitgeroepen tot Sportvrouw van het jaar. In 1979 werd ze benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

In september 2017 verscheen haar levensverhaal in boekvorm: Enith Brigitha. Zwemmen in de schaduw van doping. In dat jaar werd ook de Black Achievement Award in de categorie Sport aan haar toegekend.

Zie de categorie Enith Brigitha van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.