Olympische Zomerspelen 1984

De Olympische Zomerspelen van de XXIIIe Olympiade werden in 1984 gehouden in Los Angeles, Verenigde Staten.

Spelen van de XXIIIe Olympiade
Locatie Los Angeles, Verenigde Staten
Deelnemende landen140
Deelnemende atleten6797 (5230 mannen, 1567 vrouwen)
Evenementen221 in 23 sporten
Openingsceremonie28 juli 1984
Sluitingsceremonie12 augustus 1984
Officiële opening doorPresident Ronald Reagan
AtleteneedEdwin Moses (atletiek)
JuryeedSharon Webber (gymnastiek)
Olympische vlamRafer Johnson (atletiek)
Vorige Spelen1980: Moskou (Sovjet-Unie)
Volgende Spelen1988: Seoel (Zuid-Korea)
Portaal    Olympische Spelen
Sport

Er waren geen andere steden die zich kandidaat hadden gesteld om deze Spelen te organiseren. Het was na 1932 de tweede keer dat Los Angeles de Spelen organiseerde. Op voorhand was men beducht voor de Spelen in deze grote stad. Men vreesde dat de organisatie weleens zou kunnen spaak lopen doordat die in een uitdijende grootstad van meer dan twaalf miljoen inwoners werd gehouden. Bovendien hield men er ook rekening mee dat smog een bedreiging zou kunnen vormen voor de prestaties van de atleten. De mascotte van deze Spelen was Sam de Arend.

Het was voor de derde opeenvolgende keer dat de Zomerspelen door een aantal landen werd geboycot. In 1976 betrof het de "Afrikaanse boycot", in 1980 de "Amerikaanse boycot" en deze editie, als antwoord op de Amerikaanse, de "Sovjet-boycot". Vanwege de door de Sovjet-Unie geleide boycot deden 140 landen mee, 60 meer dan in 1980.

Hoogtepunten

  • Voor het eerst werden de spelen niet georganiseerd door een stadsbestuur maar door een consortium van zakenlieden. De toenmalige burgemeester van Los Angeles, Tom Bradley had immers gezien hoe de Spelen van Montreal waren uitgedraaid op een financieel fiasco. De zakenman Peter Ueberroth werd deze taak opgedragen en hij slaagde hier volledig in. Door een toename van de commercie werden deze Spelen financieel gezien zeer succesvol: er werd een winst gemaakt van meer dan 200 miljoen dollar. Vele sportaccommodaties en stadions werden gefinancierd met hulp van de commercie. Zo werd de bouw van het zwemstadion betaald door McDonald's en werd de accommodatie voor het wielrennen bekostigd door de firma 7-Eleven. De "officiële" snack van de Spelen was Snickers.
  • Tijdens de openingsceremonie in het Memorial Coliseum, die in ware Hollywoodstijl werd uitgevoerd, was de referentie aan Jesse Owens meer dan duidelijk: de kleindochter van Owens, Georgina Hemphill, droeg de olympische vlam het stadion binnen en gaf haar door aan de voormalige tienkamper Rafer Johnson. Memorabel is ook de aankomst van Bill Suitor die met een soort jetpack via het dak van het stadion kwam binnengevlogen.
Carl Lewis, winnaar van vier gouden medailles
  • Carl Lewis wist de prestatie van Jesse Owens te evenaren door vier gouden medailles te winnen, net als Owens tijdens de Spelen van 1936. Lewis was zeker geen onbekende. Het jaar voor de Spelen had hij op de wereldkampioenschappen te Helsinki drie titels veroverd. Op de Spelen won Lewis de 100 m in 9.99, het verspringen met 8 m 54 (zijn enige geldige sprong), de 200m en de 4 x 100 met een nieuw wereldrecord voor de Amerikaanse ploeg: 37.83.
  • De Amerikaan Edwin Moses haalde op de 400 m horden zijn tweede olympische titel.
  • In het zwemmen heren haalden de Amerikanen de meeste medailles binnen. Slechts enkele malen werd die dominantie doorbroken. De Duitser Michael Groß, bijgenaamd "de Albatros van Offenbach", won tweemaal goud. Hij won de 100 m vlinderslag in een nieuwe wereldrecordtijd (53.08) en de 200 m vrije slag, eveneens met een nieuw wereldrecord (1.47.44). Hij won ook nog zilver op de 200 m vlinderslag en de 4 x 200 m vrije slag, waarbij hij als laatste zwemmer slechts op vier honderdste van een seconde achter de uiteindelijke winnaars, de Amerikaanse ploeg, eindigde. Op de 200 m schoolslag won de Amerikaan Victor Davis in een nieuw wereldrecord. Bij de dames won Nederland 2x goud namelijk Petra van Staveren op 100 meter schoolslag en Jolanda de Rover op de 200m rugslag. Nederland had op papier de op één na beste ploeg op de 4x 100m wisselslag dames maar werd in de series door een verkeerde wissel gediskwalificeerd.
  • Een compromis waarbij de Republiek China (Taiwan) deelnam onder de naam "Chinees Taipei", maakte het mogelijk dat de Volksrepubliek China voor het eerst kon deelnemen aan de Spelen onder de naam "China".
  • Voor het eerst stond de marathon ook voor de vrouwen op het programma. Joan Benoit (VS) won, maar de meeste aandacht ging achteraf naar de Zwitserse Gabriela Andersen-Schiess. Zij had tijdens de race niet voldoende gedronken en leed aan uitdrogingsverschijnselen en was totaal uitgeput. Toen zij over de finishlijn kwam zij nauwelijks nog vooruit en maakte zij spastische bewegingen.
  • In het turnen bij de vrouwen won voor het eerst een Amerikaanse de meerkamp. Mary Lou Retton, de lievelinge van het publiek, won na een verbeten strijd met de Roemeense Ekatarina Szabo.
  • Nawal El Moutawakel was de eerste vrouwelijke olympisch kampioen uit haar land Marokko en zelfs uit een islamitisch land.
  • Synchroonzwemmen, ritmische gymnastiek en windsurfen maken hun debuut op de Spelen. Ook de marathon voor vrouwen (gewonnen door de Amerikaanse Joan Benoit) stond voor het eerst op het programma.
  • De Britse roeier Steve Redgrave wint zijn eerste olympische titel van de in totaal vijf die hij zal winnen op vijf verschillende Spelen.

Sporten

Tijdens deze Spelen werd er gesport binnen 21 sporten. Als demonstratiesporten stonden Honkbal en Tennis op het programma.

Olympische sporten

Atletiek
Basketbal
Boksen
Boogschieten
Gewichtheffen
Handbal

Hockey
Judo
Kanovaren
Moderne vijfkamp
Paardensport
Roeien

Schermen
Schietsport
Turnen
Voetbal
Volleybal
Wielersport

Worstelen
Zeilen
Zwemsport
0 Baanzwemmen
0 Schoonspringen
0 Synchroonzwemmen
0 Waterpolo

Deelnemende landen

Deelnemende landen. Blauw: debuterend land op de Zomerspelen. Groen: al eerder deelgenomen aan de Zomerspelen.

Er namen 140 landen deel aan deze Spelen. Achttien landen debuteerden: Bahrein, Bangladesh, Bhutan, Britse Maagdeneilanden, Djibouti, Equatoriaal-Guinea, Gambia, Grenada, Mauritanië, Mauritius, Noord-Jemen, Oman, Qatar, Rwanda, de Salomonseilanden, Samoa, Tonga en de Verenigde Arabische Emiraten. Voor de Volksrepubliek China was het de tweede deelname, maar weer voor het eerst actief sinds 1952 op de Spelen nadat in 1979 overeengekomen was dat de Chinese Republiek (Taiwan) onder de naam Chinees Taipei uitkomt en in 1980 een van de boycottende landen was. Zaïre nam voor het eerst onder deze naam deel, in 1968 nam het deel als Congo-Kinshasa.

 Algerije 32
 Amerikaanse Maagdeneilanden 33
 Andorra 2
 Antigua en Barbuda 13
 Argentinië 87
 Australië 246
 Bahama's 22
 Bahrein 10
 Bangladesh 1
 Barbados 16
 België 67
 Belize 11
 Benin 3
 Bermuda 12
 Bhutan 6
 Bolivia 12
 Bondsrepubliek Duitsland 394
 Botswana 7
 Brazilië 151
 Britse Maagdeneilanden 9
 Canada 439
 Kaaimaneilanden 8
 Centraal-Afrikaanse Republiek 2
 Chili 57
 China 219
 Chinees Taipei 59
 Colombia 37
 Costa Rica 28
 Cyprus 10
 Denemarken 63
 Djibouti 3
 Dominicaanse Republiek 39
 Ecuador 10
 Egypte 114
 El Salvador 10

 Equatoriaal-Guinea 5
 Fiji 15
 Filipijnen 20
 Finland 88
 Frankrijk 243
 Gabon 4
 Gambia 7
 Ghana 23
 Grenada 7
 Griekenland 51
 Guatemala 24
 Guinee 3
 Groot-Brittannië 338
 Guyana 6
 Haïti 4
 Honduras 12
 Hongkong 48
 Ierland 43
 IJsland 32
 India 48
 Indonesië 16
 Irak 24
 Israël 31
 Italië 305
 Ivoorkust 12
 Jamaica 45
 Japan 247
 Joegoslavië 143
 Jordanië 12
 Kameroen 49
 Kenia 60
 Koeweit 23
 Lesotho 4
 Libanon 21
 Liberia 9

 Liechtenstein 7
 Luxemburg 5
 Madagaskar 4
 Malawi 15
 Maleisië 21
 Mali 4
 Malta 8
 Marokko 40
 Mauritanië 4
 Mauritius 4
 Mexico 99
 Monaco 8
 Mozambique 9
 Birma 1
 Nederland 127
 Nederlandse Antillen 8
 Nepal 11
 Nicaragua 25
 Nieuw-Zeeland 130
 Niger 3
 Nigeria 33
 Noord-Jemen 2
 Noorwegen 104
 Oeganda 26
 Oman 16
 Oostenrijk 102
 Pakistan 29
 Panama 8
 Papoea-Nieuw-Guinea 7
 Paraguay 14
 Peru 38
 Portugal 39
 Puerto Rico 51
 Qatar 27
 Congo-Brazzaville 10

 Roemenië 125
 Rwanda 3
 Salomonseilanden 3
 Samoa 8
 San Marino 19
 Saoedi-Arabië 40
 Senegal 24
 Seychellen 9
 Sierra Leone 7
 Singapore 5
 Soedan 5
 Somalië 7
 Spanje 185
 Sri Lanka 4
 Suriname 5
 Swaziland 8
 Syrië 7
 Tanzania 18
 Thailand 35
 Togo 6
 Tonga 7
 Trinidad en Tobago 16
 Tsjaad 3
 Tunesië 23
 Turkije 47
 Uruguay 19
 Venezuela 26
 Verenigde Arabische Emiraten 7
 Verenigde Staten 565
 Zaïre 8
 Zambia 16
 Zimbabwe 16
 Zuid-Korea 204
 Zweden 176
 Zwitserland 129

Belgische prestaties

Medailles
MedailleWinnaarOnderdeel
Goud (1)Roger Ilegemswielrennen, puntenwedstrijd
Zilver (1)Dirk Crois - Pierre-Marie Deloofroeien, dubbeltwee
Brons (2)Ingrid Lempereurzwemmen, 200 m schoolslag
Ann Haesebrouckroeien, skiff

Nederlandse prestaties

Medailles
MedailleWinnaarOnderdeel
Goud (5)Dames hockeyershockey
Stephan van den Bergzeilen, windsurfen
Jolanda de Roverzwemmen, 200m rugslag
Ria Stalmanatletiek, discuswerpen
Petra van Staverenzwemmen, 100m schoolslag
Zilver (2)Dames estafetteploegzwemmen, 4 x 100m vrije slag
Greet en Nicolette Hellemansroeien, dubbel-twee
Brons (6)Dames acht roeiploegroeien
Annemiek Derckxkanovaren
Jolanda de Roverzwemmen, 100m rugslag
Arnold Vanderlydeboksen, zwaargewicht
Annemarie Verstappenzwemmen, 100m vrije slag
Annemarie Verstappenzwemmen, 200m vrije slag

Nederlands-Antilliaanse prestaties

Bij hun zevende deelname werden de Nederlandse Antillen vertegenwoordigd door acht olympiërs in twee sporten. In de atletiek namen drie deelnemers deel. In de zwemsport vijf; drie namen aan het baanzwemmen deel en twee kwamen uit in de debuterende sportdiscipline synchroonzwemmen. Bij het synchroonzwemmen behaalde het duo Esther Croes en Nicole Hoevertsz op het onderdeel duet de beste prestatie met de 18e plaats.

Surinaamse prestaties

Namens Suriname namen vijf olympiërs deel in drie sporten. In de atletiek namen Siegfried Cruden (400 en 800 m) en Tito Rodrigues (1500 m) deel. Bij judo nam Mohamed Madhar in de klasse voor middengewichten (-80 kg) deel. In de zwemsport discipline baanzwemmen namen Anthony Nesty (100 m vrije- en 100 m vlinderslag) en Hugo Goossen (100 m rugslag) deel.

Medaillespiegel

Er werden 688 medailles uitgereikt. Het IOC stelt officieel geen medailleklassement op, maar geeft desondanks een medailletabel ter informatie. In het klassement wordt eerst gekeken naar het aantal gouden medailles, vervolgens de zilveren medailles en tot slot de bronzen medailles.

In de volgende tabel staat de top-10 en het Belgische en Nederlandse resultaat. Het gastland heeft een blauwe achtergrond en het grootste aantal medailles in elke categorie is vetgedrukt.

Zie de medaillespiegel van de Olympische Zomerspelen 1984 voor de volledige weergave.

 Plaats  Land NOC Goud Zilver Brons Totaal
1 Verenigde StatenUSA836130174
2 RoemeniëROM20161753
3 Bondsrepubliek DuitslandFRG17192359
4 ChinaCHN158932
5 ItaliëITA1461232
6 CanadaCAN10181644
7 JapanJPN1081432
8 Nieuw-ZeelandNZL81211
9 JoegoslaviëYUG74718
10 Zuid-KoreaKOR66719
13 NederlandNED52613
21 BelgiëBEL1124

De Sovjet-boycot

Boycottende landen in oranje en rood

In een reactie op de boycot van de Spelen in Moskou geleid door de Verenigde Staten werden deze Spelen geboycot door een aantal landen uit het Oostblok onder leiding van de Sovjet-Unie. Als officiële reden voor de boycot haalde de Sovjet-Unie de onveiligheid van de grootstad, de luchtvervuiling en de niet-geoorloofde deelname van beroepsvoetballers in het olympisch voetbaltoernooi aan. De meeste satellietstaten volgen het Sovjet voorbeeld. Roemenië nam wel deel, waarschijnlijk in een poging om zijn autonomie ten overstaan van Moskou te bevestigen. De overige Oostblokstaten hielden in hetzelfde jaar de Vriendschapsspelen (Droezjba-84) in Moskou als alternatieve Olympische Spelen.

Niet-deelnemende landen

Veertien landen namen deel aan de Sovjet-boycot[1]. Dit waren Afghanistan, Angola, Bulgarije, Cuba, de DDR, Ethiopië, Hongarije, Laos, Mongolië, Noord-Korea, Polen, Sovjet-Unie, Tsjecho-Slowakije en Vietnam.

Iran en Libië boycotten de Spelen eveneens maar dit stond los van de Sovjet-boycot.

Zie de categorie 1984 Summer Olympics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.