Johan Tahon

Johan Tahon (Menen, 1965) is een Belgisch beeldend kunstenaar. Hij werkt in Munkzwalm en heeft eveneens een atelier in Istanboel, Turkije.

Sculptuur in aanbouw in het ministerie van Financiën te Den Haag, op 13 maart 2009 onthuld door koningin Beatrix

Biografie

Johan Tahon (Menen, België, 1965) is geen beeldhouwer geworden. Hij is het altijd geweest en zal het ook altijd zijn. Voor hem is beeldhouwen als ademen. Al op jonge leeftijd ontdekte hij dat objecten lichtheid gaven aan de zwaarte van het bestaan. Pijn was zijn motor, maar toch gunde elk van de onder zijn handen ontstane beelden hem een blik op de schoonheid van de wedergeboorte. Tahon was instant verslaafd, ging beeldhouwkunst studeren aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (KASK) in Gent en was nog geen dertig toen hij de internationale kunstarena betrad. Sindsdien is hij altijd onderweg, om nooit aan te komen. Hij woont en werkt in België en in Zwitserland.

Rusteloos en vol verlangen naar het onzegbare tast Johan Tahon de grenzen af van het grote onbekende. Vertrouwend op zijn materiaal, techniek en vaardigheid gaat hij even onbevreesd als koppig op zoek naar het niets dat tegelijkertijd alles is. Naar een heden dat ook verleden en toekomst is. Naar de stilte die alleszeggend is. De afgelopen decennia blies Tahon leven in een indrukwekkende rij mysterieuze bronzen, gipsen en keramische sculpturen: gekwetste reuzen en ongenaakbare engelen, gekwelde wezens en ingetogen monniken, sensuele naakten en amorfe hybriden. Allemaal – of ze nu in een handpalm passen of tot monumentale hoogte reiken – zweven ze tussen de aarde en de hemel.

Voor Johan Tahon betekent ‘zoeken’ ook telkens weer uit de cocon van de eigen discipline breken. Hij is een gepassioneerd muziek- en literatuurliefhebber, en omgekeerd weten ook veel schrijvers en muzikanten zich geïnspireerd door zijn werk. Onder hen: de Belgische dichter Peter Verhelst, de allround Amerikaanse kunstenaar Lee Ranaldo (Sonic Youth) en de Duitse zanger Till Lindemann (Rammstein). In de solotentoonstelling Wir überleben das Licht in het Bonnenfantenmuseum van Maastricht in 2018 kwamen Tahons grote liefdes samen: zijn beelden eisten hun plek op tussen de collectie middeleeuwse houtsculpturen en werden tegelijkertijd verrijkt met gedichten van Lindemann.

Recent werd ook Tahons keramisch werk solo getoond in het Princessehof Museum in Leeuwarden. Momenteel is zijn werk onder andere te zien in Musée Ariana in Genève en zijn er nog bijzondere solotentoonstellingen op til in zowel het MOU in Oudenaarde als het SZU Fine Arts Museum in Shenzhen (China). Tahons beelden zijn al sinds 1994 voortdurend op rondreis. Ze trokken naar Lustwarande04 in Tilburg, Ceramix in Parijs en Sèvres, Human Condition in Los Angeles en de Biënnale van Istanbul. Ze maakten stops in onder andere het Gerhard Marcks Haus in Bremen, het Kennedy Center for the Performing Arts in Washington en het Topkapi Paleis in Istanbul. Ze bleven achter in publieke en private collecties zoals die van het S.M.A.K., het M HKA, het Stedelijk Museum van Amsterdam, het Gemeentemuseum van Den Haag, het FMAC in Parijs, het Museo Internazionale delle Ceramiche in Faenza, Museum Kunstpalast in Düsseldorf en het Nederlandse Koningshuis in Den Haag.

Ook in de publieke ruimte streken verschillende monumentale Tahons neer, onder andere in het atrium van het Ministerie van Financiën in Den Haag, het CBS in Heerlen en de Marktkirche in Hannover. Waar Hitler in 1938 de synagoge liet afbranden staat nu een van Tahons belangrijkste sculpturen: Twins – Zwillinge, een monument van verontschuldiging en verzoening. Onlangs kreeg ook een ander belangrijk beeld, Eros - Eroos, een vaste stek op de Vrije Universiteit van Brussel.  

Tahons beelden zijn niet het einde, maar een nieuw begin.

Materialen

Johan Tahon staat bekend om zijn boomlange gipsen mensfiguren, die soms ook in brons worden gegoten voor opstelling in de buitenlucht. Een tijdlang genoot ook polyester zijn voorkeur en de laatste jaren experimenteert hij steeds meer met kleinere keramiek waarover hij een witte glazuurlaag laat druipen.

Expressie

Tahon heeft van zijn eigen werk gezegd: “Mijn sculpturen denken na over de wereld maar ook over hun eigen wezen. Ze staan in verbinding met de werkelijkheid, maar wisselen ook met zichzelf van gedachten. Deze tweespalt, soms uitgedrukt in een dubbelhoofdige vorm, is kenmerkend voor mijn sculpturen. Deze gespletenheid vind ik terug bij mezelf” en: “Mijn beelden tonen de toestand van ‘de’ mens als zoekend en nadenkend wezen. Het zijn sculpturen die het wezen raken van de mens, zijn denken weerspiegelen en er begrip voor trachten op te brengen.”[1] En: “Uiteindelijk gaat het om de mens. Ik ben enkel in staat om mezelf zo goed mogelijk te onderzoeken en daarvan verslag uit te brengen. En dan hoop ik dat mijn subjectief onderzoek iets algemeens wordt.”[2] Dit laatste doet denken aan de Essays van Montaigne, maar dan in beeldtaal. Naast de boomlange gestalten en enkele of dubbele hoofden van mensen is Tahon in 2007, na een bezoek aan het Pergamonmuseum te Berlijn waar hij de mythische dierenfiguren zag, leeuwachtigen gaan maken, die hij 'leoniden' noemde, meer dan levensgroot in gips en kleiner in keramiek.

Tentoonstelling WHITE HEAT van Tahon in Galerie Maurits van de Laar, Den Haag, mei 2008

Tentoonstellingen

prijzen en eerbewijzen
  • Op 9 december 2017 werd Tahon benoemd tot ereburger van de Vlaamse stad Menen, zijn geboorteplaats.
  • Op 23 november 2018 werd Tahon benoemd tot ereburger van de Vlaamse gemeente Zwalm, waar hij woont en werkt.[5]

Publicaties
  • In Fluïdum, Museum Beelden aan Zee, Over het werk van Johan Tahon. Lannoo, Tielt. ISBN 978-90-209-6827-9
  • Johan Tahon Leoniden 8, Kasteel ter Dolen, Helchteren, 2008.
  • Against nature; the hybrid forms of modern sculpture, Henry Moore Institute, Leeds, 2008.
  • Over Johan Tahon in: Kunsttijdschrift Vlaanderen, nr. 348, p. 50-53.
  • Adorant, Lannoo, Tielt, 2016.
  • Northernness, uitgegeven in 2018 ter gelegenheid van de solotentoonstelling ‘Monk’ in Keramiekmuseum Princessehof, Leeuwarden. Leeuwarden was toen Culturele Hoofdstad van Europa.
  • Refuge / Silence, publicatie uitgegeven ter gelegenheid van de gelijknamige solotentoonstelling in Musée Ariana in Genève, 2019.

Collecties met werk van Tahon

Onder andere in:

Achmea Art Collection in Zeist, Amsterdam UMC, AkzoNobel in Amsterdam, Albert Heijn Kunststichting, AZ Damiaan in Oostende, Belfius Brussel, Belgische Koningshuis, Bonnefantenmuseum in Maastricht, Bouwfonds Kunstcollectie in Hoevelaken, Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in Heerlen, Centre de la gravure et de l'Image imprimée in La Louvière, CerModern in Ankara, Collectie Peter Verhelst, Consulaat van België in Istanboel, Dordrechts Museum in Dordrecht, Ferenczy Museum in Szentendre, Gemeentemuseum in Den Haag, Internationales Kunstzentrum Ostbelgien (IKOB) in Eupen, Interpolis in Tilburg, Istanbul Modern in Istanboel, Iznik Foundation in Istanboel, Kadir Has-universiteit in Istanboel, Katholieke Hogeschool Zuid-West-Vlaanderen-campus in Kortrijk, Keramiekmuseum Princessehof in Leeuwarden, MARTa Herford, MIC – International Museum of Ceramics in Faenza, Ministerie van Financiën in Frankrijk, MOU museum van Oudenaarde en de Vlaamse Ardennen, Mu.ZEE in Oostende, Musée Ariana in Genève, Museum am Dom in Würzburg, Museum Beelden aan Zee in Scheveningen, Museum Het Domein in Sittard, Museum Kunstpalast in Düsseldorf, M HKA in Antwerpen, Nederlandsche Bank in Amsterdam, Nederlands Koningshuis in Den Haag, Permekemuseum in Jabbeke, Provincie Oost-Vlaanderen in Gent, Provincie West-Vlaanderen in Brugge, S.M.A.K. in Gent, Sabanci Collection in Istanboel, SCHUNCK* in Heerlen, Stad Genk, Stad Lokeren, Stad Menen, Stad Oostende, Stad Oudenaarde, Stad Schwerte, Stedelijk Museum Amsterdam, Toerisme Vlaanderen, Universitair Ziekenhuis in Antwerpen, Universitair Ziekenhuis in Brussel, Vanhaerents Art Collection in Brussel, VIVES Hogeschool in Kortrijk, Vlaamse Gemeenschap, Vlaamse overheidsadministratie, Vlaams Parlement, Vrije Universiteit Brussel

Zie de categorie Johan Tahon van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.