Johan Museeuw

Vanaf 1993 kwam Museeuw onder de vleugels van Patrick Lefevere, de Oostrozebekenaar die in Italië teammanager was van GB-MG. Voortaan ging Museeuw zich meer toeleggen op het klassieke werk in plaats van pelotonsspurten. De druk van het kopmanschap viel nu niet meer volledig op hem en dat leverde succes op: in het voorjaar won hij de Ronde van Vlaanderen voor de eerste maal, in het najaar Parijs-Tours. Hij droeg ook 2 dagen de gele trui in de Ronde van Frankrijk.

Sinds zijn zege in de Ronde van Vlaanderen in 1993 was de Leeuw steeds topfavoriet voor de noordelijke klassiekers (de Ronde en Parijs-Roubaix) die hij elk uiteindelijk driemaal zou winnen. Toch had Museeuw met beide wedstrijden een haat-liefde verhouding: in 1994 was hij in de Ronde zegezeker, maar werd hij toch met een verschil van zeven millimeter geklopt door Gianni Bugno, in 1996 hield een haperend versnellingsapparaat hem van de zege en in 1997 reed Bruno Boscardin wereldkampioen Museeuw van de weg. In 1998 sloeg in Parijs-Roubaix het noodlot voor de Leeuw bijna echt toe. Museeuw viel een week na zijn indrukwekkende derde rondezege in het gevreesde bos van Wallers en brak zijn knieschijf. Door de onoplettendheid van enkele artsen kon een erg gevaarlijk virus oprukken, een amputatie van het been van de onfortuinlijke Museeuw werd even overwogen en er werd zelfs voor zijn leven gevreesd. Museeuw kwam echter sterker dan tevoren terug en won de helleklassieker nog tot tweemaal toe na een indrukwekkende solo. Ook in zijn laatste Parijs-Roubaix in 2004 leek hij op een vierde zege af te stevenen, tot een lekke band roet in het eten gooide. Naast de wereldtitel en de zeges in de noordelijke klassiekers haalde Museeuw het nog tweemaal in het Kampioenschap van Zürich, eenmaal in de Amstel Gold Race en eenmaal in de HEW Cyclassics. Ook in de traditionele Vlaamse semi-klassiekers genre Kuurne-Brussel-Kuurne, Omloop Het Volk, E3-Prijs Vlaanderen en Brabantse Pijl was hij vele malen de beste.

Museeuw heeft elf keer een wedstrijd van de Wereldbeker wielrennen gewonnen en is daarmee recordhouder. Ook zijn erelijst in de Ronde van Vlaanderen (drie keer eerste, drie keer tweede en twee keer derde) is uniek.

In 2000 had Johan Museeuw een motorongeluk. Daardoor bleef hij enkele weken in kritieke toestand. Hij brak zijn kuitbeen, enkele ribben en de linkeroogkas. Daarnaast had hij ook een hersenbloeding waardoor hij later kampte met het frontaalsyndroom. Op 2 mei 2004 nam hij afscheid als profwielrenner tijdens zijn laatste wedstrijd: een criterium, georganiseerd te zijner eer. Hij won de wedstrijd en zijn fiets werd geveild voor een goed doel.

Op 8 oktober 2004 werd Museeuw door de tuchtcommissie van de Belgische wielrijdersbond effectief geschorst voor twee jaar en twee jaar met uitstel wegens een vermeend gebruik van verboden producten. De tuchtcommissie baseerde zich op het gecodeerd sms-verkeer van Museeuw. Zijn reputatie liep hiermee een serieuze deuk op. Hij kon hierdoor gedurende die periode geen officiële functie uitoefenen binnen de wielrennerij. De Vlaamse openbare omroep zag zich genoodzaakt om Museeuw wegens zijn schorsing niet langer te laten optreden als co-commentator bij wielerwedstrijden. In 2005 werd hij aangeklaagd voor mogelijk bezit van epo, Aranesp en het corticosteroïde dexamethason. Op 17 oktober 2005 werd de populaire Leeuw Van Vlaanderen verwezen naar de strafrechtbank op basis van een wet uit 1921.

Vanaf 2004 was Museeuw public relations-verantwoordelijke bij de Quick·Step - Innergetic wielerploeg. Op 23 januari 2007 nam hij ontslag uit die functie nadat hij op een persconferentie in Kortrijk bekende dat hij op het einde van zijn carrière doping nam. Hij bekende het sportieve spel niet voor 100% eerlijk gespeeld te hebben om in Hamilton een tweede maal de regenboogtrui te veroveren en zo in schoonheid te eindigen.[1] Verder vertelde Museeuw dat hij zou blijven vechten voor een cleane wielersport, maar dat hij niet meer kan rechtzetten wat gebeurd is. Hij zei ook dat de heksenjacht nu maar eens gedaan moest zijn. Museeuw wou al twee jaar eerder met deze bekentenis naar buiten komen, maar dat werd hem afgeraden door Lefevere. Mede ten gevolge van deze bekentenis liep Johan Museeuw in 2008 een correctionele veroordeling op en kreeg hij een voorwaardelijke geldboete en gevangenisstraf.[2]