Wielersport

De wielersport is een verzamelnaam voor alle sporten waarbij gebruik wordt gemaakt van een fiets. Voor de fietssporten waarbij het op snelheid aankomt – en dat zijn de meeste – wordt ook de term wielrennen gebruikt. Er zijn verschillende takken binnen de wielersport. Binnen elke tak draagt de wereldkampioen op een bepaald onderdeel altijd de regenboogtrui. De Internationale Wielerunie UCI is de wereldwijde overkoepelende organisatie binnen de wielersport.

Wielrennen
Algemene gegevens
OrganisatieBelgië: KBWB
Nederland: KNWU
Mondiaal: UCI
StartParijs, 31 mei 1868
(1e wielerwedstrijd)
TypeIndividuele sport
Teamsport
CategorieDuursport
LocatiePiste, weg, veld
Olympisch1896
Paralympisch1984
Competities / Kampioenschappen
KampioenschappenBelgië:
BK (weg)
BK (veld)
BK (MTB)
Nederland:
NK (weg)
NK (veld)
NK (MTB)
Mondiaal:
WK (weg)
WK (veld)
WK (piste)
WK (MTB)
WK (BMX)
Olympische Spelen
Verwante sporten
DisciplinesBaanwielrennen
BMX
Mountainbiken
Trial
Veldrijden
Wegwielrennen
Verwante sportenCyclobal
Kunstfietsen
Portaal    Sport
Wielrennen

Disciplines

De verschillende takken van de wielersport zijn:

Verschillende van deze sporten hebben subdisciplines, zoals het tijdrijden bij het wegwielrennen, de sprint en de achtervolging bij het baanwielrennen, enz.

Geschiedenis

De fiets werd uitgevonden in de 19e eeuw en is vandaag de dag in veel regio's nog steeds het belangrijkste vervoermiddel.

De eerste wielerwedstrijd vond plaats op 31 mei 1868 in het Parc de Saint-Cloud in Parijs, over een afstand van 1200 meter. De wedstrijd werd gewonnen door de Brit James Moore. Hij reed de wedstrijd op een fiets met rubberen banden.[1]

De eerste wedstrijd op Belgische bodem werd verreden in Gent op 11 april 1869. In de zomer van 1869 werd tussen Veurne en Adinkerke de eerste intergemeentelijke wegwedstrijd georganiseerd. De wedstrijd werd gewonnen door de Belg Justin Vandermeeren, een schoenmaker uit Alveringem.[2]

Op 7 november 1869 werd met Parijs-Rouen de eerste volwaardige wedstrijd tussen twee steden gereden. De wedstrijd werd opnieuw gewonnen door James Moore. Hij legde de 123 kilometer tussen beide steden af in een tijd van 10 uur en 40 minuten.[3]

De oudste wielerwedstrijd ter wereld die nog steeds wordt verreden, is Milaan-Turijn. De wedstrijd werd voor het eerst verreden in 1876 en werd toen gewonnen door de Italiaan Paolo Magretti.

Wereldkampioenschappen

In elke olympische wielerdiscipline worden jaarlijks wereldkampioenschappen gehouden. De wereldkampioen krijgt de regenboogtrui. In de populairste tak van de wielersport, het wegwielrennen, zijn Alfredo Binda, Rik Van Steenbergen, Eddy Merckx, Óscar Freire en Peter Sagan recordhouder met elk drie wereldtitels.

Uitrusting

De evolutie van de fiets

Voor iedere discipline wordt gebruikgemaakt van een ander soort fiets. De maten van de verschillende onderdelen, het soort rem, de banden, de wielmaat en allerlei andere factoren maken hierbij het verschil. Bij het tijdrijden is het bijvoorbeeld belangrijk om een gestroomlijnde fiets te hebben, om op die manier zo weinig mogelijk luchtweerstand te ervaren.

De kleding bestaat onder andere uit een speciaal wielrennersshirt, een wielrennersbroek en wielrennersschoenen. Ook dragen de renners tegenwoordig in vrijwel alle disciplines een helm. Meestal dragen ze ook handschoenen die tot de helft van de vingerkootjes reiken.

Wegwielrennen

Het wielrennen op de weg is de bekendste en populairste tak van de wielersport. In het wegwielrennen vinden wedstrijden plaats op de openbare weg, die hiervoor veelal wordt afgezet. Hierbij zijn drie subdisciplines:

  • individuele tijdrit (itt), waarbij elke renner individueel start en de renner met de snelste tijd wint.
  • ploegentijdrit (ttt), waarbij men per ploeg start en de ploeg met de snelste tijd wint.
  • wegwedstrijd, waarbij het hele peloton gezamenlijk start en degene die als eerste de eindstreep bereikt, wint.

De meeste renners nemen aan alle drie de disciplines deel en in meerdaagse wedstrijden worden ze vaak gecombineerd. In dergelijke etappewedstrijden worden de tijden die de renners nodig hebben om elke etappe af te leggen, bij elkaar opgeteld om het algemeen klassement te bepalen.

In het wegwielrennen heeft de Ronde van Frankrijk het meeste aanzien. Daarnaast zijn ook de twee andere Grote Rondes (de Ronde van Italië en de Ronde van Spanje), de vijf Monumenten (Milaan-San Remo, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije) en het wereldkampioenschap belangrijk.

Sinds 2011 zijn de belangrijkste wedstrijden samengevoegd in de UCI World Tour. Dit is de opvolger van verschillende eerdere wereldranglijsten die sinds 1948 hebben bestaan. De overige wedstrijden voor (semi)profs zijn gegroepeerd in de continentale circuits.

Blessures

Frequente wielrenners kunnen geblesseerd raken. Door een val kan een hersenschudding of ernstig schedel- of hersenletsel ontstaan, of breuken of luxaties van de schouder en het sleutelbeen.[4]

Door overbelasting kunnen klachten optreden bij de knieën, in de onderrug, aan de nek of schouder. Veel wielrenners hebben last van zadelpijn, tintelingen in de handen en brandende voeten. Bij vrouwen kan een niet omkeerbare zwelling van de schaamlippen optreden, de bicyclist's vulva.

Zie ook

Noten

  1. (en) Maso, B. (tr. Horn, M.) (2005), The Sweat of the Gods, Mousehold Press, p. 1-2, ISBN 1-874739-37-4
  2. Eerste intergemeentelijke wielerwedstrijd ter wereld vond 150 jaar geleden plaats in... Veurne, 26 maart 2019, HLN.be
  3. (en) Paris-Rouen 1869
  4. Blessures door overbelasting bij wielrennen. www.sportzorg.nl. Geraadpleegd op 2019-12-15.
Zie de categorie Cycling van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.