Gent-Wevelgem

Gent-Wevelgem (in het verleden ook als Gent-Wevelgem-Gent georganiseerd) is sinds 1934 een eendaagse wielerwedstrijd in België.

Gent-Wevelgem
Route van de wedstrijd in 2014
RegioVlaanderen, België
OrganisatorKoninklijke Veloclub
Het Vliegend Wiel
Flanders Classics
Classificatie
Disciplineweg
TypeEendagswedstrijd
Internationale kalenderUCI World Tour
UCI Women's World Tour
Categorie1.UWT
1.WWT
Geschiedenis
Eerste editie♂ 1934
♀ 2012
Aantal edities♂ 81 (2019)
♀ 8 (2019)
Eerste winnaar Gustave Van Bell
Elizabeth Armitstead
Laatste winnaar Alexander Kristoff
Kirsten Wild
Laatste Bel. winnaarGreg Van Avermaet (2017)
Laatste Ned. winnaarGerrit Solleveld (1989)
Kirsten Wild (2019)
Meeste zeges Robert Van Eenaeme
Rik Van Looy
Eddy Merckx
Mario Cipollini
Tom Boonen
Peter Sagan
(3 zeges)
Portaal    Wielersport

Parcours

De wedstrijd start sinds 2003, ondanks de naam, niet meer in Gent maar in het nabijgelegen Deinze. Gent-Wevelgem loopt het eerste wedstrijduur richting de Belgische kust, die een eind gevolgd moet worden. Nabij Veurne ("de Moeren") breekt de wedstrijd meestal open. Vanwege de vaak harde wind op de vlakke Vlaamse wegen ontstaan waaiers. Het belangrijkste obstakel is de Kemmelberg, een lastige klim met kasseien die twee keer beklommen moet worden, maar die minstens zo berucht is vanwege zijn gevaarlijke afdaling, waar al menige wielrenner gevallen is. Vaak vormt het tweeluik Monteberg-Kemmelberg het breekpunt van de wedstrijd. Verder is het parcours vrij vlak, waardoor de wedstrijd in Wevelgem toch vaak eindigt in een groepssprint.

Vanaf de editie van 2008 is het parcours ingrijpend gewijzigd; de renners rijden niet meer tot aan de kust, maar rijden een ommetje langs de Steenstraat (Bovekerke-Werken) en benaderen daarna Veurne vanuit de polders in plaats vanuit de richting van de kust. Daarna volgt de Heuvelzone, met de Vidaigneberg, de Rodeberg, de Monteberg (tot op de top en dan linksaf), een ommetje en de Kemmelberg benaderd vanuit de dorpskern van Kemmel. De afdaling gebeurt langs een heraangelegd ommetje om de gevaarlijke afdaling en de mogelijke valpartijen te vermijden. Daarna wordt deze heuvelzone opnieuw aangedaan, in dezelfde volgorde om daarna richting Wevelgem te rijden. Het nieuwe parcours is door de meeste renners goedgekeurd: sommigen menen dat de aanloop naar de Kemmelberg zodoende nerveuzer kan verlopen, maar nervositeit hoort volgens koersdirecteur Hans De Clercq bij deze koers.

In 2010 is wederom een ingrijpende wijziging doorgevoerd. Niet alleen wordt de koers van de woensdag tussen de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix op de wielerkalender verzet naar de zondag voor de Ronde. Ook zijn er veel meer hellingen ingelast voorafgaand aan de Kemmelklim; Scherpenberg, Katsberg, Berthen, Zwarteberg, Baneberg, Rodeberg en dan Monteberg en Kemmelberg. Deze reeks hellingen beklimmen de renners tweemaal alvorens naar de finish in Wevelgem te fietsen.

Sedert 2011 behoort hij tot de UCI World Tour. Ook nu weer veel hellingen, Katsberg, Berthen, Schomminkelberg, Kemmelberg, Monteberg, Baneberg, Kemmelberg en Monteberg. Eigenlijk zouden Katsberg en Schomminkelberg tweemaal worden beklommen en zou er nog tweemaal een beklimming van de Zwarteberg[-Langendreef] zijn met een afdaling van de Vidaigneberg naar de voet van de Schomminkelberg, maar het aantal kilometers moest worden teruggebracht. Daarom werd na de eerste maal Kemmel-Monteberg gekozen voor een klim van de andere zijde via de Baneberg naar de top van de Rodeberg.

Sinds 2012 is de lus in Frankrijk uitgebreid en wordt ook de Kasselberg beklommen, deze wordt tweemaal opgenomen, eenmaal de kasseiklim en daarna via de andere zijde. In 2016 is de Kasselberg er vanwege carnaval in Cassel niet bij, wel wordt in 2016 de steilste klim van de Kemmelberg voor de eerste maal sinds 1976 weer opgenomen in de koers en wordt de Kemmelberg van beide kanten bedwongen.

In 2017 wordt ter nagedachtenis van het Kerstbestand in 1914 nabij Ploegsteert een drietal halfverharde stroken rond deze plaats opgenomen in het parcours, de zogenaamde Plugstreets. Deze drie stroken zijn samen 5,2 km lang en worden ingepast tussen de eerste en tweede beklimming van de Kemmelberg.

Het parcours wordt in 2020 opnieuw verandert, de start verhuisd van Deinze naar Ieper. De renners fietsen dan eerst in oostelijke richting met een lus en gaan daarna westwaarts naar de kust. Vanaf "de Moeren" is de route weer dezelfde als de edities er voor.

Organisatie

De wedstrijd is een organisatie van Koninklijke Veloclub Het Vliegend Wiel vzw. Deze club wordt sinds 1982 voorgezeten door Luc Gheysen. Bernard Langedock doet de organisatie en sinds enkele jaren wordt hij bijgestaan door Griet Langedock. Hans De Clercq is verantwoordelijk voor de ploegen en Frank Hoste is vanaf 2011 de koersdirecteur.

Geschiedenis

De wedstrijd werd in 1934 voor het eerste gereden en toen reeds georganiseerd door Gerard Margodt en Georges Matthys. Deze beide heren bleven zeer lang actief betrokken bij deze koers. Zij zijn beiden ondertussen reeds overleden maar bereikten beiden een hoge leeftijd. Enkel de oorlog kon af een toe een stok tussen de wielen steken, waardoor er niet elk jaar gereden is.

In 1934 was Gent-Wevelgem nog een vlakke koers voor junioren. De tweede editie in 1935 (eveneens voor junioren) voert door de Vlaamse Ardennen met hellingen als de Kwaremont, Kluisberg en Tiegemberg.

Vanaf 1936 tot en met 1939 is de koers voor onafhankelijken. Het gaat rechtstreeks van Gent naar Kortrijk en vandaar volgen plaatselijke rondes met de gevreesde Lauwberg.

Na de Tweede Wereldoorlog in 1945 wordt Gent-Wevelgem een koers voor profs. Er komt een compleet nieuw parcours via de Vlaamse Ardennen naar Wevelgem en daarna een lus door het Vlaamse Heuvelland. Op de Edelareberg, Hoppeberg, Kwaremont, Zwarteberg en Rodeberg zijn bergprijzen te verdienen. In 1946 wordt hetzelfde parcours gevolgd, maar in 1947 wordt via de kust alleen het Heuvelland (Vidaigneberg, Rodeberg) aangedaan, evenals in 1948.

Vanaf 1949 tot en met 1954 zoekt men wederom de Vlaamse Ardennen op (Kruisberg, Kwaremont) gevolgd door het Heuvelland (Rodeberg, Vidaigeneberg, Helling van Mesen). In 1955 worden Kluisberg en Kemmelberg toegevoegd. De weg over de Kemmelberg is dan nog onverhard. In 1956 wordt ook nog de Eikenberg toegevoegd aan het parcours.

In 1957 richt men de Trofee van Vlaanderen op; Omloop Het Volk en Gent-Wevelgem vallen in één weekend en hebben een gezamenlijke prijzenpot. Omdat de Omloop reeds grotendeels plaatsvindt in de Vlaamse Ardennen gaat Gent-Wevelgem hier niet meer naartoe. Gent-Wevelgem voegt nu de hellingen in Frans-Vlaanderen toe aan zijn parcours (Zwarteberg, Katsberg, Wouwenberg, Kasselberg) als aanloop naar de Kemmelberg. In 1958 worden de Frans-Vlaamse hellingen niet meer opgenomen, de grens overschrijden betekende te veel administratieve rompslomp. Na de aanloop naar de kust volgen enkel de Rodeberg, Vidaigneberg en Kemmelberg in het Heuvelland.

In 1960 raakt de Omloop Het Volk-organisatie dusdanig in conflict met de BWB over de wielerkalender dat zij haar koers afgelast. Dit is tevens het einde van de Trofee van Vlaanderen. Gent-Wevelgem doet in 1960 de zwaartepunten aan van beide klassiekers ter compensatie. Naast Muur van Geraardsbergen, Kwaremont, Kluisberg en Tiegemberg in de Vlaamse Ardennen volgen de Vidaigneberg, Kemmelberg en Helling van Mesen in het Heuvelland.

In 1961 wordt Gent-Wevelgem voor één jaar onderdeel van een tweedaagse koers. De eerste dag van Antwerpen naar Gent en de tweede dag Gent-Wevelgem met enkel hellingen in het Heuvelland (Rodeberg, Vidaigneberg, Kemmelberg, Helling van Mesen).

Vanaf 1962 tot en met 1976 gaat Gent-Wevelgem via de kust naar het Heuvelland, de Rodeberg, Vidaigneberg en Kemmelberg als vaste waarden, soms aangevuld met de Monteberg, Baneberg, Sulferberg, Goeberg, Suikerberg, Helling van Nieuwkerke, Helling van Geluveld, Kraaiberg of Scherpenberg. Dat geldt ook voor de jaren 1978 tot en met heden. In de periode 1993 tot en met 1995 worden de Frans-Vlaamse hellingen nogmaals ingelast, maar daar ziet men in 1996 weer vanaf omdat men het traditionele parcours wil behouden. De Vlaamse Ardennen worden niet meer aangedaan omdat men de roots van Gent-Wevelgem wilde behouden en omdat de renners toch pas in het Heuvelland voluit gingen koersen.

Enkel in 1977 wordt het parcours grondig gewijzigd en worden de Vlaamse Ardennen nog eenmaal aangedaan met 11 hellingen (waaronder Edelareberg, Kattenberg, Varent, Kluisberg en Tiegemberg). Ook de in 1976 in de Ronde van Vlaanderen ingelaste Koppenberg staat op het menu, hoewel deze in Gent-Wevelgem Steengat genoemd wordt. Daarna volgen nog 5 beklimmingen in het Heuvelland waaronder de dubbele klim van de Kemmelberg.

In 2003 schreef Rudy Neve een boek over de geschiedenis van de wedstrijd. In 2012 verschijnt een fotoboek n.a.v. de 75e editie van Gent-Wevelgem.

De editie van 2016 kende een zeer zwarte rand vanwege het overlijden van wielrenner Antoine Demoitié na een val en een aanrijding met een motor.

Erelijst

Mannen

Jaar Winnaar Tweede Derde
1934 Gustave Van Belle Maurice Vandenberghe Jérôme Dufromont
1935 Albert Depreitere Jérôme Dufromont Karel Catrysse
1936 Robert Van Eenaeme Joseph Somers Gaston Denys
1937 Robert Van Eenaeme Albert Ritserveldt Andé Hallaert
1938 Hubert Godaert Edmond Delathouwer Gustave Van Cauwenberghe
1939 André Declerck Frans Van Hellemont Albert Van Laecke
1940-44 Niet verreden
1945 Robert Van Eenaeme Maurice Van Herzele André Declerck
1946 Ernest Sterckx Maurice Desimpelaere Michel Remue
1947 Maurice Desimpelaere René Beyens Lucien Vlaemynck
1948 Valère Ollivier Albert Ramon Hilaire Couvreur
1949 Marcel Kint André Declerck Albert Decin
1950 Briek Schotte Albert Decin André Declerck
1951 André Rosseel Raphaël Jonckheere Lionel Van Brabant
1952 Raymond Impanis Maurice Blomme Alois De Hertog
1953 Raymond Impanis Wim van Est Germain Derijcke
1954 Rolf Graf Ferdi Kübler Ernest Sterckx
1955 Briek Schotte Désiré Keteleer Raymond Impanis
1956 Rik Van Looy Richard Van Genechten Désiré Keteleer
1957 Rik Van Looy André Noyelle Lucien Mathys
1958 Noël Foré Rik Van Looy Alfred De Bruyne
1959 Leon Van Daele Jos Hoevenaars Jacques Anquetil
1960 Frans Aerenhouts Frans De Mulder Joseph Planckaert
1961 Frans Aerenhouts Raymond Impanis Yvo Molenaers
1962 Rik Van Looy Frans Schoubben Armand Desmet
1963 Benoni Beheyt Tom Simpson Michel Van Aerde
1964 Jacques Anquetil Yvo Molenaers Rik Van Looy
1965 Noël De Pauw Bernard Van De Kerckhove Gustaaf De Smet
1966 Herman Van Springel Noël Van Clooster Palle Lykke
1967 Eddy Merckx Jan Janssen Edward Sels
1968 Walter Godefroot Willy Van Neste Felice Gimondi
1969 Willy Vekemans Roger De Vlaeminck Erik De Vlaeminck
1970 Eddy Merckx Willy Vekemans Walter Godefroot
1971 Georges Pintens Roger De Vlaeminck Gerben Karstens
1972 Roger Swerts Felice Gimondi Eddy Merckx
1973 Eddy Merckx Frans Verbeeck Walter Planckaert
1974 Barry Hoban Eddy Merckx Roger De Vlaeminck
1975 Freddy Maertens Frans Verbeeck Rik Van Linden
1976 Freddy Maertens Rik Van Linden Frans Verbeeck
1977 Bernard Hinault Vittorio Algeri Piet van Katwijk
1978 Ferdi Van Den Haute Walter Planckaert Francesco Moser
1979 Francesco Moser Roger De Vlaeminck Jan Raas
1980 Henk Lubberding Alfons De Wolf Piet van Katwijk
1981 Jan Raas Roger De Vlaeminck Alfons De Wolf
1982 Frank Hoste Eddy Vanhaerens Alfons De Wolf
1983 Leo van Vliet Jan Raas Frank Hoste
1984 Guido Bontempi Eric Vanderaerden Pierino Gavazzi
1985 Eric Vanderaerden Phil Anderson Rudy Dhaenens
1986 Guido Bontempi Twan Poels Jean-Marie Wampers
1987 Teun van Vliet Etienne De Wilde Herman Frison
1988 Seán Kelly Gianni Bugno Ron Kiefel
1989 Gerrit Solleveld Sean Yates Rolf Sørensen
1990 Herman Frison Johan Museeuw Franco Ballerini
1991 Djamolidin Abdoezjaparov Mario Cipollini Olaf Ludwig
1992 Mario Cipollini Johan Capiot Adriano Baffi
1993 Mario Cipollini Eric Vanderaerden Djamolidin Abdoezjaparov
1994 Wilfried Peeters Franco Ballerini Johan Museeuw
1995 Lars Michaelsen Maurizio Fondriest Luc Roosen
1996 Tom Steels Giovanni Lombardi Johan Museeuw
1997 Philippe Gaumont Andreï Tchmil Johan Capiot
1998 Frank Vandenbroucke Lars Michaelsen Nico Mattan
1999 Tom Steels Zbigniew Spruch Tristan Hoffman
2000 Geert Van Bondt Peter Van Petegem Johan Museeuw
2001 George Hincapie Léon van Bon Steffen Wesemann
2002 Mario Cipollini Fred Rodriguez George Hincapie
2003 Andreas Klier Henk Vogels Tom Boonen
2004 Tom Boonen Magnus Bäckstedt Jaan Kirsipuu
2005 Nico Mattan Juan Antonio Flecha Daniele Bennati
2006 Thor Hushovd David Kopp Alessandro Petacchi
2007 Marcus Burghardt Roger Hammond Óscar Freire
2008 Óscar Freire Aurélien Clerc Wouter Weylandt
2009 Edvald Boasson Hagen Aljaksandr Koetsjynski Matthew Goss
2010 Bernhard Eisel Sep Vanmarcke Philippe Gilbert
2011 Tom Boonen Daniele Bennati Tyler Farrar
2012 Tom Boonen Peter Sagan Matti Breschel
2013 Peter Sagan Borut Božič Greg Van Avermaet
2014 John Degenkolb Arnaud Démare Peter Sagan
2015 Luca Paolini Niki Terpstra Geraint Thomas
2016 Peter Sagan Sep Vanmarcke Vjatsjeslav Koeznetsov
2017 Greg Van Avermaet Jens Keukeleire Peter Sagan
2018 Peter Sagan Elia Viviani Arnaud Demare
2019 Alexander Kristoff John Degenkolb Oliver Naesen
2020 Niet verreden

Meervoudige winnaars

Overwinningen Renner Land Jaren
3Robert Van Eenaeme België1936, 1937, 1945
Rik Van Looy België1956, 1957, 1962
Eddy Merckx België1967, 1970, 1973
Mario Cipollini Italië1992, 1993, 2002
Tom Boonen België2004, 2011, 2012
Peter Sagan Slowakije2013, 2016, 2018
2Raymond Impanis België1952, 1953
Briek Schotte België1950, 1955
Frans Aerenhouts België1960, 1961
Freddy Maertens België1975, 1976
Guido Bontempi Italië1984, 1986
Tom Steels België1996, 1999

Overwinningen per land

Overwinningen Land
49 België
7 Italië
5 Nederland
3 Frankrijk,  Duitsland,  Noorwegen,  Slowakije
1 Denemarken,  Ierland,  Oezbekistan,  Oostenrijk,  Spanje,  Verenigd Koninkrijk,  Verenigde Staten,  Zwitserland

Vrouwen

Gent-Wevelgem kent vanaf 2012 een wedstrijd voor vrouwen. De eerste twee jaren op nationaal niveau, vervolgens twee jaar op UCI-niveau 1.2 en vanaf 2016 maakt de wedstrijd deel uit van de UCI Women's World Tour.

Jaar Winnaar Tweede Derde
2012 Elizabeth Armitstead Iris Slappendel Jessie Daams
2013 Kirsten Wild Sanne Van Paassen Kelly Druyts
2014 Lauren Hall Janneke Ensing Vera Koedooder
2015 Floortje Mackaij Janneke Ensing Chloe Hosking
2016 Chantal Blaak Lisa Brennauer Lucinda Brand
2017 Lotta Lepistö Jolien D'Hoore Coryn Rivera
2018 Marta Bastianelli Jolien D'Hoore Lisa Klein
2019 Kirsten Wild Lorena Wiebes Letizia Paternoster

Meervoudige winnaars

Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.

Overwinningen Renner Land Jaren
2Kirsten Wild Nederland2013, 2019

Overwinningen per land

Overwinningen Land
4 Nederland
1 Finland,  Italië,  Verenigd Koninkrijk,  Verenigde Staten

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.