Amstel Gold Race

Amstel Gold Race is een Nederlandse eendaagse wielerklassieker voor profrenners, die sinds 1966 jaarlijks wordt verreden in de Limburgse heuvels. De Amstel Gold Race werd opgericht door wielerploegleiders Ton Vissers en Herman Krott.

Amstel Gold Race
De Eyserbosweg, een van de zwaartepunten in het parcours.
BijnaamAGR, Amstel Gold Raas
RegioNederlands-Limburg
Periodederde weekend van april
OrganisatorStichting Amstel Gold Race
Classificatie
DisciplineWeg
TypeHeuvelklassieker
Internationale kalenderUCI World Tour
Geschiedenis
Eerste editie1966
Aantal edities54 (2019)
Eerste winnaar Jean Stablinski
Laatste winnaar Mathieu van der Poel
Laatste Bel. winnaarPhilippe Gilbert (2017)
Laatste Ned. winnaarMathieu van der Poel (2019)
Meeste zeges Jan Raas
(5 zeges)
Portaal    Wielersport

De Amstel Gold Race maakte sinds 1989 deel uit van de wereldbeker wielrennen, sinds 2005 van de UCI ProTour, sinds 2009 van de UCI World Calendar en vanaf 2011 behoort hij tot de UCI World Tour. Desondanks wordt de wedstrijd nog altijd een trapje lager ingeschat dan bijvoorbeeld Luik-Bastenaken-Luik, Milaan-San Remo of de Ronde van Vlaanderen.

De naam komt van de hoofdsponsor, het biermerk Amstel. De Nederlander Jan Raas won de wedstrijd vijf keer, een record. Men sprak in die jaren wel van de Amstel Gold Raas. In recentere jaren, bij de 4 overwinningen van Philippe Gilbert werd er ook gesproken van Monsieur Cauberg en de Amstel Gilbert Race .

Parcours

De Amstel Gold Race is een wedstrijd van draaien en keren, waarin vele Zuid-Limburgse hellingen, soms meer dan eens, beklommen moeten worden. Enkele van de belangrijkste hellingen zijn de Cauberg, Keutenberg en de Eyserbosweg. Nadat vele jaren Meerssen (vanaf 1966 tot en met 1990, met uitzondering van 1968, toen lag de finish in Elsloo) en Maastricht (vanaf 1991 tot en met 2002) de aankomstplaatsen waren, werd vanaf 2003 de aankomststreep getrokken op de top van de Cauberg in Valkenburg. Vanaf de editie van 2013 finishten de renners twee kilometer na de top van de Cauberg in Vilt. In 2017 werd er andermaal een parcourswijziging doorgevoerd. De finalelus die traditioneel door Valkenburg liep om via de Cauberg te finishen werd uit het parcours gehaald. De koers loopt nu vanaf de laatste berg, de (Bemelerberg), binnendoor naar de finish in Berg en Terblijt. Hierdoor ligt de laatste berg niet op 1,8 km, maar op 7,4 km van de finish. De organisatie hoopte door deze wijziging te bewerkstelligen dat de koers minder gesloten zou blijven in de finale.[1][2]

De eerste startplaats van de Amstel Gold Race was Breda in 1966. Door Oranjefeesten (het was Koninginnedag) fietsten de renners dat jaar circa 50 kilometer meer dan gepland. De startplaats lag relatief ver van de Limburgse heuvelzone. In 1967 verhuisde de start daarop naar Helmond, waar de start tevens in 1968, 1969 en 1970 plaatsvond. Van 1971 tot en met 1997 vond de start plaats in Heerlen en sinds 1998 in Maastricht.

In 1993 vond voor het eerst een groot deel van de finale plaats op Belgisch grondgebied. Belangrijkste hellingen daar zijn de Hallembaye en de Saint-Pierre. De lus door België werd in 2001 weer geschrapt, belangrijkste reden hiervoor was de MKZ-crisis. Racefietsen, volgauto's en motoren werden voor de start ontsmet. De lus door België, inclusief de tocht over de Sint-Pietersberg bij Maastricht, keerde daarna niet meer terug in het parcours. Alhoewel het na de beklimming van het Drielandenpunt, via het Belgische Gemmenich meteen de Nederlandse grens weer over gaat.

Heuvels

De editie van 2017 ging vanaf de start in Maastricht via 35 hellingen naar Berg en Terblijt. In deze editie waren heuvel 8 (Mescherberg (Heiweg)) en heuvel 9 (Kalleberg) nieuw in vergelijking met eerdere edities.

  1 Slingerberg
  2 Adsteeg
  3 Lange Raarberg
  4 Bergseweg
  5 Sibbergrubbe
  6 Cauberg
  7 Geulhemmerberg
  8 Mescherberg (Heiweg)
  9 Kalleberg
10 Wolfsberg
11 Loorberg
12 Schweiberg
13 Camerig
14 Drielandenpunt
15 Gemmenicherweg
16 Vijlenerbos
17 Eperheide
18 Gulperberg
19 Plettenberg
20 Eyserweg
21 Huls
22 Vrakelberg
23 Sibbergrubbe (2e maal)
24 Cauberg (2e maal)
25 Geulhemmerberg (2e maal)
26 Bemelerberg
27 Loorberg (2e maal)
28 Gulperberg (2e maal)
29 Kruisberg
30 Eyserbosweg
31 Fromberg
32 Keutenberg
33 Cauberg (3e maal)
34 Geulhemmerberg (3e maal)
35 Bemelerberg (2e maal)

Lijst van winnaars

1966 · Jean Stablinski
1967 · Arie den Hartog
1968 · Harrie Steevens
1969 · Guido Reybrouck
1970 · Georges Pintens
1971 · Frans Verbeeck
1972 · Walter Planckaert
1973 · Eddy Merckx
1974 · Gerrie Knetemann
1975 · Eddy Merckx
1976 · Freddy Maertens
1977 · Jan Raas
1978 · Jan Raas
1979 · Jan Raas
1980 · Jan Raas
1981 · Bernard Hinault
1982 · Jan Raas
1983 · Phil Anderson

1984 · Jacques Hanegraaf
1985 · Gerrie Knetemann
1986 · Steven Rooks
1987 · Joop Zoetemelk
1988 · Jelle Nijdam
1989 · Eric Van Lancker
1990 · Adrie van der Poel
1991 · Frans Maassen
1992 · Olaf Ludwig
1993 · Rolf Järmann
1994 · Johan Museeuw
1995 · Mauro Gianetti
1996 · Stefano Zanini
1997 · Bjarne Riis
1998 · Rolf Järmann
1999 · Michael Boogerd
2000 · Erik Zabel
2001 · Erik Dekker

2002 · Michele Bartoli
2003 · Aleksandr Vinokoerov
2004 · Davide Rebellin
2005 · Danilo Di Luca
2006 · Fränk Schleck
2007 · Stefan Schumacher
2008 · Damiano Cunego
2009 · Sergej Ivanov
2010 · Philippe Gilbert
2011 · Philippe Gilbert
2012 · Enrico Gasparotto
2013 · Roman Kreuziger
2014 · Philippe Gilbert
2015 · Michał Kwiatkowski
2016 · Enrico Gasparotto
2017 · Philippe Gilbert
2018 · Michael Valgren
2019 · Mathieu van der Poel

Meervoudige winnaars

Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.

OverwinningenRennerLandJaren
5Jan Raas Nederland1977, 1978, 1979, 1980, 1982
4Philippe Gilbert België2010, 2011, 2014, 2017
2Eddy Merckx België1973, 1975
Gerrie Knetemann Nederland1974, 1985
Rolf Järmann Zwitserland1993, 1998
Enrico Gasparotto Italië2012, 2016

Overwinningen per land

OverwinningenLand
18 Nederland
13 België
7 Italië
3 Duitsland,  Zwitserland
2 Frankrijk,  Denemarken
1 Australië,  Kazachstan,  Luxemburg,  Polen,  Rusland,  Tsjechië

Podiumplaatsen

Compleet overzicht van de eerste drie in de uitslagen:[3]

JaarEersteTweedeDerde
2019 Mathieu van der Poel Simon Clarke Jakob Fuglsang
2018 Michael Valgren Roman Kreuziger Enrico Gasparotto
2017 Philippe Gilbert Michał Kwiatkowski Michael Albasini
2016 Enrico Gasparotto Michael Valgren Sonny Colbrelli
2015 Michał Kwiatkowski Alejandro Valverde Michael Matthews
2014 Philippe Gilbert Jelle Vanendert Simon Gerrans
2013 Roman Kreuziger Alejandro Valverde Simon Gerrans
2012 Enrico Gasparotto Jelle Vanendert Peter Sagan
2011 Philippe Gilbert Joaquim Rodríguez Simon Gerrans
2010 Philippe Gilbert Ryder Hesjedal Enrico Gasparotto
2009 Sergej Ivanov Karsten Kroon Robert Gesink
2008 Damiano Cunego Fränk Schleck Alejandro Valverde
2007 Stefan Schumacher Davide Rebellin Danilo Di Luca
2006 Fränk Schleck Steffen Wesemann Michael Boogerd
2005 Danilo Di Luca Michael Boogerd Mirko Celestino
2004 Davide Rebellin Michael Boogerd Paolo Bettini
2003 Aleksandr Vinokoerov Michael Boogerd Danilo Di Luca
2002 Michele Bartoli Sergej Ivanov Michael Boogerd
2001 Erik Dekker Lance Armstrong Serge Baguet
2000 Erik Zabel Michael Boogerd Markus Zberg
1999 Michael Boogerd Lance Armstrong Gabriele Missaglia
1998 Rolf Järmann Maarten den Bakker Michele Bartoli
1997 Bjarne Riis Andrea Tafi Beat Zberg
1996 Stefano Zanini Mauro Bettin Johan Museeuw
1995 Mauro Gianetti Davide Cassani Beat Zberg
1994 Johan Museeuw Bruno Cenghialta Marco Saligari
1993 Rolf Järmann Gianni Bugno Jens Heppner
1992 Olaf Ludwig Johan Museeuw Dmitri Konysjev
1991 Frans Maassen Maurizio Fondriest Dirk De Wolf
1990 Adrie van der Poel Luc Roosen Jelle Nijdam
1989 Eric Van Lancker Claude Criquielion Steve Bauer
1988 Jelle Nijdam Steven Rooks Claude Criquielion
1987 Joop Zoetemelk Steven Rooks Malcolm Elliott
1986 Steven Rooks Joop Zoetemelk Ronny van Holen
1985 Gerrie Knetemann Jozef Lieckens Johnny Broers
1984 Jacques Hanegraaf Kim Andersen Patrick Versluys
1983 Phil Anderson Jan Bogaert Jan Raas
1982 Jan Raas Stephen Roche Gregor Braun
1981 Bernard Hinault Roger De Vlaeminck Fons De Wolf
1980 Jan Raas Fons De Wolf Seán Kelly
1979 Jan Raas Henk Lubberding Sven-Åke Nilsson
1978 Jan Raas Francesco Moser Joop Zoetemelk
1977 Jan Raas Gerrie Knetemann Hennie Kuiper
1976 Freddy Maertens Jan Raas Luc Leman
1975 Eddy Merckx Freddy Maertens Joseph Bruyère
1974 Gerrie Knetemann Walter Planckaert Walter Godefroot
1973 Eddy Merckx Frans Verbeeck Herman Van Springel
1972 Walter Planckaert Willy De Geest Joop Zoetemelk
1971 Frans Verbeeck Gerben Karstens Roger Rosiers
1970 Georges Pintens Willy Van Neste André Dierickx
1969 Guido Reybrouck Jos Huysmans Eddy Merckx
1968 Harrie Steevens Roger Rosiers Daniel Van Ryckeghem
1967 Arie den Hartog Cees Lute Harrie Steevens
1966 Jean Stablinski Bernard Van De Kerckhove Jan Hugens

Amstel Gold Race voor vrouwen

Amstel Gold Race voor vrouwen
RegioNederlands-Limburg
Periodederde weekend april
OrganisatorStichting Amstel Gold Race
Classificatie
Disciplineweg
TypeHeuvelklassieker
Internationale kalenderUCI Women's World Tour
Categorie1.WWT
Geschiedenis
Eerste editie2001
Aantal edities6 (2019)
Eerste winnaar Debby Mansveld
Laatste winnaar Katarzyna Niewiadoma
Laatste Ned. winnaar Chantal Blaak (2018)
Portaal    Wielersport

De Amstel Gold Race voor vrouwen is georganiseerd van 2001 tot en met 2003. Tijdens de derde editie dreigden de mannen- en vrouwenwedstrijd elkaar te overlappen, waarna de wedstrijd uit voorzorg voor herhaling niet meer werd georganiseerd. Veertien jaar later, op eerste paasdag 2017, zal er weer een vrouweneditie verreden worden, op dezelfde dag als de mannen.[4] Op 3 oktober 2016 werd, in aanwezigheid van Marianne Vos en Anna van der Breggen, de nieuwe koersdirecteur Leontien van Moorsel en het parcours van de vrouwenwedstrijd gepresenteerd: de start en finish zijn, net als bij de mannen, in Maastricht en Berg en Terblijt.[5] In 2017 rijden de vrouwen in totaal 121,6 km over 17 hellingen, waaronder drie lokale rondes met, in tegenstelling tot de nieuwe finale van de mannen, de Cauberg op 1,8 km van de finish.[6] De wedstrijd voor vrouwen maakte in 2003 deel uit van de wereldbeker en vanaf 2017 van de World Tour.

Podiumplaatsen

JaarEersteTweedeDerde
2001 Debby Mansveld Mirjam Melchers-van Poppel Leontien Zijlaard-van Moorsel
2002 Leontien Zijlaard-van Moorsel Mirjam Melchers-van Poppel Katherine Bates
2003 Nicole Cooke Olivia Gollan Edita Pučinskaitė
2004 t/m 2016: Wedstrijd niet georganiseerd
2017 Anna van der Breggen Elizabeth Deignan Katarzyna Niewiadoma
Annemiek van Vleuten
2018 Chantal Blaak Lucinda Brand Amanda Spratt
2019 Katarzyna Niewiadoma Annemiek van Vleuten Marianne Vos

Overwinningen per land

OverwinningenLand
4 Nederland
1 Verenigd Koninkrijk,  Polen

Toerversie

Sinds 2001 wordt er naast de wedstrijd voor de profs ook een toerversie voor amateurs, recreatieve fietsers en andere geïnteresseerden georganiseerd. De deelnemers hebben de keuze tussen een traject van 60, 100, 125, 150, 200 of 250 km. Alle deelnemers krijgen een rugnummer, bikechip (voor het vastleggen van tijden en het herkennen van foto/video passages) en een nummerbordje. Onderweg bestaat de mogelijkheid energie bij te tanken in de daarvoor ingerichte revitaliseringsposten. Net als in de wedstrijdklassieker bereiken de deelnemers na een pittige eindklim de top van de Cauberg, de finishplaats. Over het algemeen wordt de inschrijving voor dit evenement binnen twee weken gesloten, omdat dan alle ongeveer 12.000 startkaarten uitverkocht zijn. In 2009 vond een ware run op startkaarten plaats. Dit resulteerde in een zeer overbelaste website. Binnen dertig uur waren dan ook alle startbewijzen uitverkocht. In 2010 kwam er een vernieuwde website, en daarmee een verbeterde bereikbaarheid van de mogelijkheid tot inschrijving, een uitverkoop in recordtijd van slechts 38 minuten waarin diezelfde 12.000 startbewijzen verkocht werden.

Zie ook

Zie de categorie Amstel Gold Race van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.