Laurent Brochard

Brochard werd prof in 1992. Hij combineerde behoorlijke klimmerscapaciteiten met een vrij aardige tijdrit en wist zich ook nog eens meer dan eens goed in een massasprint te plaatsen en was dus vooral iemand voor eendaagse koersen. Zijn eerste jaren als prof kenmerkten zich door winst in twee etappes in de Ronde van de Middellandse Zee, de Ronde van de Haut-Var in 1994 en de eindzege in de Ronde van de Limousin in 1996, toen hij ook twee etappes won. Dat jaar behaalde hij ook veel ereplaatsen bij uiteenlopende wedstrijden.

In 1997 brak Brochard definitief door. Hij won drie etappes in de Midi Libre en een zware bergrit in de Ronde van Frankrijk, waar hij ook veel werk in dienst van zijn kopman Richard Virenque verzette. In het najaar werd hij bovendien wereldkampioen in San Sebastian.

In de regenboogtrui won Brochard een nieuwe etappe in de Midi Libre, maar tijdens de Ronde van Frankrijk van 1998 werd hij samen met de rest van zijn ploeg Festina uit de wedstrijd gezet, nadat er een heel epo-netwerk binnen de ploeg aanwezig bleek te zijn. Brochard bekende, werd geschorst, maar kwam een jaar later terug met een etappezege in de Ronde van Spanje.

Van 2000 tot 2002 was Brochard kopman van de kleine Franse ploeg Jean Delatour, voor wie hij vele wedstrijden won, zoals de Ronde van Polen (2002), de Regio Tour (2002), Parijs-Camembert (2001) en Parijs-Bourges (2000). Vervolgens reed Brochard twee jaar voor Ag2r en bleef winnen, onder meer het Criterium International en Parijs-Camembert in 2003 en de Ster van Bessèges in 2004.

In 2005 tekende Brochard een tweejarig contract bij Bouygues Télécom, wat hem onder meer een derde zege in Parijs-Camembert heeft opgeleverd. Eind 2007 is hij gestopt met wielrennen.

• Officiële website

Voorganger: Johan Museeuw

Wereldkampioen wielrennen 1997

Opvolger: Oscar Camenzind

Zie de categorie Laurent Brochard van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.