Ronde van Frankrijk 1995

Miguel Indurain nam na de eerste lange tijdrit de leiding in het klassement en stond die daarna niet meer af, hoewel de Fransman Laurent Jalabert na een lange ontsnapping toch nog verrassend dichtbij kwam. Maar uiteindelijk won Indurain toch relatief makkelijk zijn vijfde tour.

In de 15e etappe kwam Fabio Casartelli om het leven bij een valpartij in de afdaling van de Col de Portet-d'Aspet. Veel renners wilden de dag daarna eigenlijk niet meer opstappen, maar deden dat toch. Tijdens de 16e etappe werd dan ook niet gekoerst. In plaats daarvan maakte het peloton er een soort eerbetoon aan Casartelli van door er een 'wandeletappe' van te maken. Over die etappe zijn dan ook geen klassementen opgemaakt. Casartelli's ploeggenoten van de Motorola-ploeg reden uiteindelijk naast elkaar over de finish op enige afstand gevolgd door de rest van het peloton. Twee dagen later won Lance Armstrong de 18e etappe van Montpon Ménésterol naar Limoges. Hij droeg die overwinning op aan zijn overleden ploeggenoot.

• Aantal ritten: 20
• Totale afstand: 3653 km
• Gemiddelde snelheid: 39,193 km/h
• Aantal deelnemers: 189

In totaal namen er 17 Belgen en 10 Nederlanders deel aan de Tour van 1995.

Het Duitse Telekom, in 1995 een van de meest succesvolle teams in het wielrennen, was aanvankelijk niet uitgenodigd door de Tourdirectie. Na aandringen en lobbyen van manager Walter Godefroot werd er voor een merkwaardige oplossing gekozen: Telekom zou tijdens deze ronde samen met het Italiaanse team ZG-Selle Italia een fusieteam afvaardigen. Aldus geschiedde: zes renners van Telekom (Rolf Aldag, Udo Bölts, Jens Heppner, Olaf Ludwig, Volodymyr Pooelnikov en Erik Zabel) en drie van Selle Italia (Stefano Colagè, Andrea Ferrigato en Nélson Rodríguez) reden elk in hun eigen sponsortricots, ook in de ploegentijdrit.[1]