FC Barcelona

FC Barcelona wordt bestuurd door een president. Deze president wordt iedere vier jaar gekozen door de leden van FC Barcelona, de socios. Iedere kandidaat moet voorafgaand aan de verkiezingen een bepaald aantal handtekeningen van medestanders inleveren bij de club om mee te mogen doen. De kandidaten met voldoende handtekeningen starten vervolgens hun verkiezingscampagne, waarin meestal specifieke nieuwe stervoetballers of trainer worden beloofd aan de leden. Uiteindelijk mogen alle socios op de verkiezingsdag hun stem uitbrengen op het terrein van FC Barcelona. De verkiezingsopkomst is regelmatig aanmerkelijk hoger dan bij de verkiezingen voor het bestuur van Catalonië of Spanje. De winnaar van de verkiezingen is de president van FC Barcelona gedurende volgende vier jaar en mag een bestuur formeren. Wanneer bij de verkiezingen naast de zittende president geen andere kandidaten zijn, wordt de ambtstermijn van de zittende president automatisch met vier jaar verlengd. Een president mag tegenwoordig slechts twee opeenvolgende ambtstermijnen vervullen. De huidige president is Josep Maria Bartomeu.

De supporters van FC Barcelona worden gewoonlijk in Spanje culés (enkelvoud: culé) genoemd, wat letterlijk konten betekent in het Catalaans. De oorsprong hiervan ligt verankerd in de historie van FC Barcelona. Voordat de stadions Camp de Les Corts (1922-1957) en Camp Nou (1957-heden) de thuishavens van FC Barcelona werden, speelde de club zijn thuiswedstrijden in stadion L'Escopidora (1909-1922). Rondom dit veld stonden muren, en de supporters die geen kaartje konden betalen gingen dan meestal op de muren rondom het veld zitten om alsnog de wedstrijd te zien. Deze supporters waren over het algemeen het meest fanatiek. Zittend op de buitenmuren van stadion Escopidora was hun achterwerk zichtbaar voor mensen buiten het stadion. Deze noemden die mensen op de muren “culés”. Tot op de dag van vandaag is dit nog steeds het geval en waarschijnlijk zal dat steeds zo blijven. Een van de meest fanatieke supportersgroeperingen van FC Barcelona is de Boixos Nois.

De Boixos Nois staan bekend als radicaal en gewelddadig en de Boixos Nois definiëren zich zelf dan ook als hooligans. De groepering gebruikt een buldog als het logo. De grote vijanden van de Boixos Nois zijn traditioneel de Ultra Sur van Real Madrid en de Brigadas Blanquiazules van RCD Espanyol. De Boixos Nois werd begin jaren tachtig van de twintigste eeuw opgericht als een linksgeoriënteerde groepering. De naam is een samenvoeging van het Catalaanse boig wat gek betekent en van Can Boixeres, de wijk nabij het stadion Camp Nou waar de groep vaak samenkomt rondom wedstrijden. Nois is Catalaans voor "jongens". De Boixos Nois hielden zich voornamelijk op achter het doel aan de noordzijde van Camp Nou. In de 21ste eeuw zijn de Boixos Nois een groep zonder overeenkomstige politieke inslag en zowel linksgeoriënteerden als nationalistische skinheads maken deel uit van de groepering. Onder clubpresident Joan Gaspart hadden de Boixos Nois veel privileges en was er veel overlast van de groepering. Gaspart durfde echter niet in te grijpen. Kort na zijn verkiezing tot clubpresident in 2003, ging Joan Laporta wel de strijd aan met de Boixos Nois. Hij schafte de gratis tickets voor de groepering af en voerde een nultolerantie in tegenover supportersgeweld. De Boixos Nois waren niet blij met de maatregelen van Laporta en de president ontving verschillende doodsbedreigingen. Leuzen als “Laporta, we gaan je vermoorden. Camp Nou is ons huis, het graf is het jouwe. Je raakt niet van ons af, klootzak” werden met graffiti op een muur van zijn huis aangebracht. Uiteindelijk had de aanpak van Laporta toch succes.

FC Barcelona heeft 1.337 officiële fanclubs (februari 2010), ook wel peñas of penyas genoemd. De club heeft de fanclubs onderverdeeld naar 35 geografische zones: de stad Barcelona (1-2), Catalonië (3-17), Spanje (18-33) en de wereld (34). Iedere fanclub heeft zijn eigen registratienummer. In België zijn er drie officiële fanclubs, Penya Barcelonista Casal Català Brussel·les (Brussel, n.550), Peña Barcelonista de Bruselas Saintguidon (Brussel, n.1420) en Penya Fanatiek FC Barcelona (Genk, n.1519). Nederland telt twee fanclubs; Fan Club Barcelona, officieel Fan Club Barcelona de Rosmalen (n.1323, dat onder andere een eigen website heeft, ieder kwartaal een tijdschrift uitgeeft en reizen organiseert naar wedstrijden van FC Barcelona) en Penya La Máquina Blaugrana (n.1532) die in Zutphen is gevestigd. Naast Spanje, België en Nederland zijn er ook fanclubs in Bosnië-Herzogowina, Bulgarije, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, Georgië, Griekenland, Groot-Brittannië, Hongarije, Italië, Kosovo, Oekraïne, Polen, Portugal, Rusland, Zweden en Zwitserland in Europa. In Afrika in Burkina Faso, Gambia, Guinee, Kameroen, Mali, Marokko, Sierra Leone en Senegal. In Amerika in Argentinië, Brazilië, Chili, Costa Rica, Cuba, Dominicaanse Republiek, El Salvador, Guatemala, Panama, Peru, Venezuela en Verenigde Staten. In Azië in China, Japan, Singapore en de Verenigde Arabische Emiraten. In Oceanië in Australië en Nieuw-Caledonië.[2]

Het clublogo, hier op de bus van FC Barcelona tijdens de kampioensviering in 2006 (op de bus staand van links naar rechts: Ludovic Giuly, Juliano Belletti, Samuel Eto'o)

Het clublogo (escudo) van FC Barcelona heeft in de loop der jaren vele veranderingen ondergaan. In de beginjaren speelde de club met het wapen van de stad Barcelona op het shirt met daarboven de afbeelding van een vleermuis. Hierbij verwees de vleermuis, die ook afgebeeld staat op de wapens van Palma de Mallorca en Valencia (en de lokale voetbalclubs Valencia CF en UD Levante), naar de overwinning van graaf Jaume I de Veroveraar op de Moren in de dertiende eeuw. Volgens de overlevering zou destijds een vleermuis op de helm van de graaf zijn gaan zitten, een teken van bescherming en oplettendheid.

In 1913 kreeg FC Barcelona, in navolging van Engelse voetbalclubs, een eigen clublogo. Het clublogo omvat de olla met daarin drie vlakken en een middenbaan.

• De olla (etenspot) zou door Joan Gamper, oprichter van de club, zijn geïntroduceerd als verwijzing naar de etenspot van bouwvakkers. Deze etenspot was tijdens de lunch het centrale punt en stond voor eenheid, plezier en gezelligheid. Gamper vond dat FC Barcelona eenzelfde rol moest gaan vervullen binnen de samenleving. De punten links en rechts aan het clublogo stellen handvatten voor, de onderste punt (in het verleden punten) het vuurtje onder de etenspot en de bovenste golven de kokende inhoud van de etenspot.
• Het vlak linksboven toont een rood kruis op een witte achtergrond, het teken van Sant Jordi (Nederlands: Sint-Joris de Drakendoder), de beschermheilige van Catalunya.
• Het vlak rechtsboven toont het patroon van de senyera, de vlag van het oude koninkrijk Aragón en het oude graafschap Barcelona: vier rode banen op een gele achtergrond.
• Het onderste vlak toont de clubkleuren van FC Barcelona, donkerblauw en granaatrood (de kleuren van FC Basel, zie Johan “Joan” Gamper), met daarop een beige voetbal, verwijzend naar de belangrijkste sport binnen de club.
• De middenbaan toont de letters FCB, verwijzend naar de naam van de club, op een goudgele achtergrond. De middenbaan heeft in de loop der jaren de meeste veranderingen ondergaan wat betreft kleur (in het verleden onder meer wit) en wat betreft opschrift (tijdens de Franco-tijd het verspaanste "C de FB").

Tot 1 juni 2011 weigerde FC Barcelona commerciële shirtsponsoring. Sinds 2005 bevindt zich op de linkerarm wel het logo van sponsor TV3, een Catalaanse televisiezender. In 2006 sloot de club een overeenkomst voor vijf jaar met Unicef met de slogan “Barça, meer dan een club, een nieuwe wereldwijde hoop voor kwetsbare kinderen”, waarbij FC Barcelona de organisatie jaarlijks met een bedrag van 1,5 miljoen euro steunt en bovendien het recht heeft het embleem van Unicef af te beelden op wedstrijd- en trainingskleding. Hier is ook hun slogan, “Barça, més que un club”, uit afgeleid. Unicef kan hierdoor beschouwd worden als de eerste shirtsponsor in de geschiedenis van de club. Vanaf 1 juni 2011 staat de naam van de Qatar Foundation op het shirt. Hiermee wordt dit bedrijf de eerste 'echte' shirtsponsor in de geschiedenis van de club. Qatar Airways zal minstens tot en met het seizoen 2016 - 2017 op het shirt staan. De Catalaanse club is in overleg met de Qatarese overheid voor een bedrag van €60.000.000 per jaar. Per 1 juli 2017 prijkt de naam van het Japanse elektronicaconcern Rakuten op het shirt van Barcelona.[3]

De volgende bedrijven hebben momenteel sponsorcontracten met FC Barcelona:

• Audi
• la Caixa
• Estrella Damm
• Nike
• Turkish Airlines
• TV Catalunya
• Rakuten
• Beko

* Van 1937 t/m 1939 werd er geen competitie gespeeld wegens de Spaanse burgeroorlog