Christo Stoitsjkov

Christo Stoitsjkov, vaak geschreven als Hristo Stoichkov (Bulgaars: Христо Стоичков) (Plovdiv, 8 februari 1966) is een voetbaltrainer en voormalig Bulgaars voetballer. Bij FC Barcelona groeide Stoitsjkov uit tot een wereldster die deel uitmaakte van het legendarische Dream Team van Johan Cruijff.

Christo Stoitsjkov
Christo Stoitsjkov in 2016
Persoonlijke informatie
Volledige naamChristo Stoitsjkov
BijnaamDe Giftige Pijl,
Hitzo,
De Dolk
Geboortedatum8 februari 1966
GeboorteplaatsPlovdiv, Bulgarije
Lengte178 cm
PositieAanvaller
Clubinformatie
Huidige clubGestopt in 2003
Jeugd
1976–1982 Maritsa Plovdiv
Senioren
Seizoen Club W 0(G)
1982–1984
1984–1990
1990–1995
1995–1996
1996–1998
1998
1998
1998
2000–2002
2003
Totaal
Hebros Harmanli
CSKA Sofia
FC Barcelona
Parma
FC Barcelona
CSKA Sofia
Al-Nassr
Kashiwa Reysol
Chicago Fire
DC United
032 0(14)
119 0(81)
151 0(76)
023 00(5)
024 00(7)
004 00(1)
002 00(1)
028 0(13)
051 0(17)
021 00(5)
455 (220)
Interlands
1986–1999  Bulgarije 83 0(37)
Getrainde clubs
2004–2007
2007
2009–2010
2012–2013
2013
Bulgarije
Celta de Vigo
Mamelodi Sundowns
Litex Lovetsj
CSKA Sofia
Portaal    Voetbal

Carrière als profvoetballer

Clubvoetbal

Stoitsjkov begon als profvoetballer bij Hebros Harmanli in 1982. Vanaf 1984 droeg de aanvaller het shirt van CSKA Sofia. In 1985 ontaardde de Bulgaarse bekerfinale tussen CSKA en aartsrivaal Levski Sofia in een grote vechtpartij. Stoitsjkov was een van de aanstichters en het Centraal Comité van de Communistische Partij legde hem een levenslange schorsing op. Stoitsjkov besloot elektricien te worden.

Na een jaar werd de schorsing alweer opgeheven en de Bulgaar kon weer doorgaan met profvoetbal bij CSKA. In vier seizoenen bij de club uit Sofia zou Stoitsjkov bijna tweehonderd keer scoren. Drie daarvan maakte hij in de dubbele ontmoeting tegen FC Barcelona in een Europese halve finale. Johan Cruijff was zeer onder de indruk van Stoitsjkov en hij haalde de aanvaller voor vier miljoen dollar naar Barcelona.

Bij de Catalaanse club groeide Stoitsjkov uit tot een wereldster. Stoitsjkov maakte deel uit van het zeer succesvolle Dream Team en de Bulgaar vormde eerst met Michael Laudrup en later met Romário een levensgevaarlijk duo in de spits. Stoitsjkov trof veelvuldig doel en hij was de schrik van menig verdediger, wat hem de bijnaam De Giftige Pijl opleverde. Hoogtepunt van zijn tijd bij Barça was de winst van de Europacup I in 1992.

In het seizoen 1995/96 speelde Stoitsjkov voor het Italiaanse Parma FC, maar na één jaar keerde hij weer terug naar FC Barcelona. Onder leiding van trainer Bobby Robson en samen met Ronaldo werd de Europacup II veroverd in 1997. Uiteindelijk vertrok Stoitsjkov na ruzie met Louis van Gaal in 1998.

Via het Arabische Al-Nassr en het Japanse Kashiwa Reysol, kwam de Bulgaar in de Verenigde Staten terecht. Daar speelde Stoitsjkov voor Chicago Fire (2000-2002) en DC United (2003). Eind 2003 beëindigde Stoitsjkov zijn loopbaan als profvoetballer. Vier jaar eerder werd hij tweede in de verkiezing van Bulgaars voetballer van de 20e eeuw, na Georgi Asparuhov.

seizoenclublandcompetitiewed.goals
1982/83Hebros Harmanli BulgarijeProfessional A Football Group114
1983/84Hebros Harmanli BulgarijeProfessional A Football Group2110
1984/85CSKA Sofia BulgarijeProfessional A Football Group110
1985/86CSKA Sofia BulgarijeProfessional A Football Group00
1986/87CSKA Sofia BulgarijeProfessional A Football Group256
1987/88CSKA Sofia BulgarijeProfessional A Football Group2714
1988/89CSKA Sofia BulgarijeProfessional A Football Group2623
1989/90CSKA Sofia BulgarijeProfessional A Football Group3038
1990/91FC Barcelona SpanjePrimera División2414
1991/92FC Barcelona SpanjePrimera División3217
1992/93FC Barcelona SpanjePrimera División3420
1993/94FC Barcelona SpanjePrimera División3416
1994/95FC Barcelona SpanjePrimera División279
1995/96AC Parma ItaliëSerie A235
1996/97FC Barcelona SpanjePrimera División227
1997/98FC Barcelona SpanjePrimera División40
1997/98CSKA Sofia BulgarijeProfessional A Football Group41
1997/98Al-Nassr Saoedi-ArabiëSaudi Premier League21
1998Kashiwa Reysol JapanJ-League125
1999Kashiwa Reysol JapanJ-League168
2000Chicago Fire Verenigde StatenMajor League Soccer189
2001Chicago Fire Verenigde StatenMajor League Soccer176
2002Chicago Fire Verenigde StatenMajor League Soccer162
2003DC United Verenigde StatenMajor League Soccer215

Nationaal elftal

In 1994 speelde Stoitsjkov met Bulgarije het WK in de Verenigde Staten. De Bulgaren behalen de halve finale, maar worden daar uitgeschakeld door Roberto Baggio's Italië. Stoitsjkov werd wel topscorer van het toernooi met zes doelpunten, samen met de Rus Oleg Salenko. In 1994 werd Stoitsjkov bovendien verkozen tot Europees voetballer van het jaar.

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
CSKA Sofia
Parva Liga3x1986/87, 1988/89, 1989/90
Beker van Bulgarije4x1984/85, 1986/87, 1987/88, 1988/89
Bulgaarse Supercup1x1989
FC Barcelona
Internationaal
Europacup I1x1991/92
Europacup II1x1996/97
UEFA Super Cup2x1992, 1997
Nationaal
Primera División4x1990/91, 1991/92, 1992/93, 1993/94
Copa del Rey1x1996/97
Supercopa4x1991, 1992, 1994, 1996
Al-Nassr
Internationaal
Aziatische beker voor bekerwinnaars1x1998
Chicago Fire
Lamar Hunt US Open Cup1x2000

Trainersloopbaan

Nadat Stoitsjkov in 2003 zijn loopbaan als profvoetballer had beëindigd, keerde hij terug naar FC Barcelona waar hij tijdelijk de jeugd ging trainen. Sinds de zomer van 2004 was Stoitsjkov bondscoach van Bulgarije. In december 2005 werd hij voor vier duels geschorst door de wereldvoetbalbond FIFA en kreeg hij een geldboete van dertienduizend euro opgelegd. Reden was zijn uitval tegen de Zweedse UEFA-president Lennart Johansson, die volgens de Bulgaar de uitslag van het WK-kwalificatieduel tussen Bulgarije en Zweden (0-3) zou hebben gemanipuleerd. Na aanhoudende kritiek op de prestaties van het Bulgaars elftal, dat onder meer kwalificatie voor het WK 2006 misliep, nam Stoitsjkov op 10 april 2007 ontslag als bondscoach. Dezelfde dag nog tekende hij bij de Spaanse club Celta de Vigo als vervanger van Fernando Vázquez. Stoitsjkov kon de degradatie van de club naar de Segunda División A echter niet voorkomen. Na de degradatie van Celta bleef de Bulgaar aanvankelijk bij de club, maar na zeven speelrondes in de Segunda A werd hij alsnog ontslagen toen Celta de Vigo op een teleurstellende elfde plaats stond.

In 2009 vervolgde Stoitsjkov zijn trainersloopbaan in Zuid-Afrika bij Mamelodi Sundowns waar hij de ontslagen Henri Michel opvolgde. Hij tekende een contract voor twee jaar bij de club uit Pretoria.[1]

Karakter

Stoitsjkov staat bekend om zijn vurige karakter. Hij is solidair, warmbloedig en genereus voor zijn naasten, maar onuitstaanbaar, wild en impulsief voor anderen. Voorbeelden van zijn solidariteit en zijn uitspattingen zijn legio. Toen de Bulgaarse international Ljoeboslav Penev in Valencia behandeld moest worden voor teelbalkanker, was Stoitsjkov vaak aanwezig om zijn landgenoot te steunen. Toen de vader van Romário in 1994 werd ontvoerd, week Stoitsjkov geen minuut van de zijde van zijn Braziliaanse ploeggenoot. Hij ging zelfs op de vuist met een aantal journalisten die iets te opdringerig waren.

In 2003 liet Stoitsjkov zijn liefde voor FC Barcelona en zijn afkeer van Real Madrid nog eens blijken toen Barça op trainingskamp was in de Verenigde Staten. De Bulgaar speelde op dat moment voor DC United en bezocht de training van zijn voormalige club. Bij de training kreeg hij een woedeaanval, toen hij een jongen, die eveneens rondom het trainingsveld stond, in het shirt van Real Madrid zag staan. Stoitsjkov viel tegen de jongen uit en stuurde hem weg. Later bleek dat deze jongen geenszins wilde provoceren met zijn Real-shirt en blijkbaar niet op de hoogte was van de enorme vijandigheid tussen de Spaanse aartsrivalen.

Zie ook


Voorganger:
Ljoeboslav Penev
Bulgaars voetballer van het jaar
1989, 1990, 1991, 1992
Opvolger:
Emil Kostadinov
Voorganger:
Emil Kostadinov
Bulgaars voetballer van het jaar
1994
Opvolger:
Krasimir Balakov
Zie de categorie Hristo Stoichkov van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.