Helenio Herrera
Helenio Herrera (Buenos Aires, 17 april 1910 – Venetië, 9 november 1997) was een Argentijns voetballer en -coach. Hij stond bekend als El Mago (De Magische) en Herrara maakte faam bij FC Barcelona en Internazionale. Herrera geldt als de uitvinder van het ultra-defensieve systeem catenaccio.
Loopbaan als profvoetballer
Als kind emigreerde Herrera met zijn ouders van Argentinië naar Marokko. Op 16-jarige leeftijd vertrok hij vervolgens naar Frankrijk. In dat land speelde Herrera als profvoetballer voor onder andere CASG Paris, Red Star, FCO Charleville en Excelsior Roubaix. In 1942 won hij met Red Star de Coupe de France.
Loopbaan als trainer
Herrera was driemaal trainer bij FC Barcelona. Zijn meest succesvolle periode was die van 1958-1960. Onder leiding van Herrera won Barça vier prijzen: tweemaal de landstitel (1959, 1960), de Copa del Rey (1959) en de Jaarbeursstedenbeker (1958). Hij en Barcelona verbaasden Europa met het attractieve one-touch-voetbal. Na de uitschakeling van Barcelona in de Europacup I door Real Madrid in 1960, werd Herrera direct ontslagen. Hij vertrok naar Internazionale. In 1980 keerde Herrera kort terug als interim-coach bij Barcelona, maar al snel werd hij vervangen door clublegende Ladislao Kubala. Aangezien deze het niet waar kon maken als coach, mocht Herrera in het seizoen 1980/81 terugkeren als trainer van Barcelona. In zijn laatste periode leidde Herrera de Catalaanse club naar bekerwinst in 1981.
Bij Internazionale (1960-1968, 1973/74) werd Herrera nog succesvoller dan bij FC Barcelona. Nadat de Argentijn eerder bij FC Barcelona het one-touch-voetbal had ingevoerd, bedacht Herrera ook bij Inter een nieuw systeem: catenaccio. Dit ultra-defensieve systeem leverde Herrera en Inter succes op: drie landstitels (1963, 1965, 1966), een Coppa Italia (1965), tweemaal de Europacup I (1964, 1965) en tweemaal de wereldbeker voor clubteams (1964, 1965). De grote ster in die tijd bij Inter was Luis Suárez, die beschouwd wordt als de beste Spaanse voetballer aller tijden.
Naast FC Barcelona en Internazionale is Herrera ook bij andere clubs werkzaam geweest als coach. In 1945 begon Herrera als trainer bij Stade Français. In 1949 vertrok hij naar Spanje, waar hij achtereenvolgens Real Valladolid (1949), Atlético Madrid (1949-1952), Málaga CF (1952), Deportivo de La Coruña (1953) en Sevilla FC (1953-1958) trainde. Met Atlético werd Herrera in 1950 en 1951 landskampioen. Na zijn gloriejaren bij Barcelona en Inter, ging Herrera in 1968 aan de slag bij AS Roma. Hij bleef bij deze club tot 1973 en met Roma won de Argentijn in 1969 de Coppa Italia.
Erelijst
Als trainer
Atlético Madrid
- La Liga: 1949/50, 1950/51
- Copa Eva Duarte: 1950
FC Barcelona
- La Liga: 1958/59, 1959/60
- Copa del Rey: 1958/59, 1980/81
- Jaarbeursstedenbeker: 1955/58, 1958/60
Internazionale
- Serie A: 1962/63, 1964/65, 1965/66
- Europacup I: 1963/64, 1964/65
- Wereldbeker voor clubteams: 1964, 1965
AS Roma
- Coppa Italia: 1968/69
Individueel
- Hall of Fame van het Italiaans voetbal: 2015
- De 10 Grootste Trainers van het UEFA tijdperk (1954-2016)
- World Soccer 4e Grootste Trainer Aller Tijden: 2013
Voorganger: Domènec Balmanya |
Trainer van FC Barcelona 1958-1960 |
Opvolger: Enric Rabassa |
Voorganger: Joaquim Rifé |
Trainer van FC Barcelona 1980 |
Opvolger: Ladislao Kubala |
Voorganger: Ladislao Kubala |
Trainer van FC Barcelona 1980-1981 |
Opvolger: Udo Lattek |