UNICEF

Het Kinderfonds van de Verenigde Naties (UNICEF, United Nations Children's Fund; tot 1953: United Nations International Children's Emergency Fund) is een organisatie binnen de Verenigde Naties die zich inzet voor het welzijn van kinderen, onder andere via het Verdrag inzake de rechten van het kind.

  UNICEF
Sinds 1946
NobelprijsVrede
Jaar1965
Voorganger(s)Martin Luther King
Opvolger(s)René Cassin

Over UNICEF

UNICEF is de kinderrechtenorganisatie van de Verenigde Naties. Als onderdeel van de VN ziet zij erop toe dat het internationale Verdrag voor de Rechten van het Kind overal ter wereld wordt nageleefd. UNICEF komt op voor de rechten van alle kinderen en heeft een opdracht: ervoor zorgen dat elk land de rechten van kinderen respecteert en naleeft.

Het United Nations International Children’s Emergency Fund (UNICEF) is op 11 december 1946 tijdelijk opgericht door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York om na de Tweede Wereldoorlog voedselpakketten en gezondheidszorg te bieden aan kinderen in de getroffen landen. Vanaf 1953 is UNICEF een blijvend onderdeel van de VN-structuur.

UNICEF helpt, samen met partnerorganisaties, wereldwijd kinderen in situaties van armoede, ziekte, geweld en discriminatie. Volgens de organisatie gaan miljoenen kinderen dankzij haar en haar partnerorganisaties naar school en worden 'talloze' kinderen ingeënt tegen dodelijke ziektes als mazelen en krijgen zij goede voeding. UNICEF werkt aan het terugdringen van de aidsepidemie en helpt kinderen die er het slachtoffer van zijn geworden.

De organisatie is bij rampen en oorlogen vaak snel ter plaatse en probeert ervoor te zorgen dat kinderen en hun families kunnen overleven. Ook beoogt UNICEF alleenstaande kinderen tegen geweld, misbruik en uitbuiting te beschermen.

Organisatie
UNICEF kantoorgebouw in Tokyo, Japan

Het hoofdkantoor van UNICEF Internationaal is gevestigd in New York. In zo’n 158 landen zijn de zogeheten UNICEF veldkantoren gevestigd. Vanuit deze vestigingen worden de hulpprogramma’s gecoördineerd en uitgevoerd. Om de veldkantoren en hulpprogramma’s te financieren werven 34 Nationale UNICEF Comités fondsen. Alle ruim 2000 vestigingen rapporteren (in)direct aan het hoofdkantoor in New York.

Sinds 1 mei 2010 is Anthony Lake de directeur van UNICEF Internationaal. Lake was daarvoor adviseur van de voormalige Amerikaanse president Barack Obama.

In Nederland

UNICEF Nederland is een van de 34 Nationale UNICEF-comités. De comités werven fondsen voor het werk van UNICEF Internationaal en geven daar voorlichting over. Daarnaast pleit het voor naleving van kinderrechten in het Nederlandse binnen- en buitenlandbeleid.

De directeur van UNICEF Nederland is Suzanne Laszlo. Zij volgde Jan Bouke Wijbrandi op, die in 2016 vertrok na een dienstverband van 8 jaar.

UNICEF Nederland wordt in haar werk gesteund door ca. 2300 vrijwilligers. De vrijwilligers geven gastlessen op scholen, benaderen bedrijven voor samenwerking of organiseren evenementen.

UNICEF heeft ca. 352.000 vaste leden. Verder worden inkomsten verworven via eenmalige donaties, samenwerkingsverbanden met het bedrijfsleven en donaties van organisaties als de Nationale Postcode Loterij.

In België

Ook België heeft een nationaal comité,een stichting met Yves Willemot als directeur. Een tiental lokale comités organiseert uiteenlopende acties en op landelijk niveau worden vooral fondsen geïnd via schenkingen van individuen, overheden en ondernemingen, "peterschappen" of pledges (doorlopende opdrachten voor maandelijkse betalingen) en testamenten . Als vrijwillig ambassadeur treden Tom Waes, Nafissatou Thiam, Helmut Lotti en Henri PFR op. Unicef België is een lidorganisatie van de kinderrechtencoalitie Vlaanderen en vaak aanwezig in het onderwijs met kinderrechteneducatie en informatie over de toestand van kinderen in de wereld. Via het programma "What do you think" worden geregeld kinderen ondervraagd over hun ervaringen, standpunten, problemen en behoeften. In 2011 werd prinses (nu koningin) Mathilde erevoorzitter, zonder inhoudelijke bevoegdheid.

Speerpunten
1 School in a box-kit van UNICEF bevat basis schoolmateriaal voor 1 leraar en 80 leerlingen.

Als gezaghebbende VN-organisatie spreekt UNICEF overheden en beleidsmakers aan op hun verantwoordelijkheid om kinderrechten te respecteren. In ca. 156 landen is ze actief met hulpprogramma’s. UNICEF wil bijdragen aan het behalen van de duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG's) en heeft de volgende speerpunten:

Campagnes

In Nederland

UNICEF Nederland voert meerdere malen per jaar actie voor groepen kinderen die volgens de organisatie extra aandacht nodig hebben. Het kan gaan om kinderen in conflictzones, kinderen die geen zuiver water hebben of kinderen die lijden onder de gevolgen van hiv en aids. In 2016 startte UNICEF met de landelijke actie Eén voor Kinderen, waarbij geld werd opgehaald samen met andere kinderorganisaties, om zoveel mogelijk kinderen te helpen.

In België

Op de kinderrechtendag (20 november) in 2017 startte Unicef België met een campagne, in samenwerking met SOS Kinderdorpen, “om alle kinderen naar school te sturen”.[1] In februari 2018 lanceerde koningin Mathilde een boodschap tegen cyberpesten.[2]

Ambassadeurs

UNICEF-ambassadeurs zijn beroemdheden die hun bekendheid inzetten om het werk van UNICEF onder de aandacht te brengen.

Rapporten

UNICEF publiceert een hele reeks themarapporten over de situatie van kinderen in de wereld, doorgaans in het Engels, Frans, Spaans en Arabisch. De hoofdpublicatie is het jaarlijkse The State of the World’s Children.

The State of the World’s Children

De editie 2017, Children in a Digital World (“Kinderen in een digitale wereld”), onderzoekt de mate van toegang van de jeugd tot het internet, en de verschillen wereldwijd. Daarbij wordt gewezen op zowel de uitzonderlijke kansen die het internet kan bieden voor kinderen in crisissituaties, als op de gevaren voor misbruik en verslaving. Voorts komen de kinderen zelf aan het woord in de globale enquête over internetgebruik, met markante verschillen tussen kinderen in diverse delen van de wereld.

De editie 2016 A Fair Chance for Every Child (“Een eerlijke kans voor elk kind”) gaat ervan uit dat elk kind recht heeft op een eerlijke kans in het leven. Maar over de hele wereld zitten miljoenen kinderen vast in een cyclus van achterstelling die van generatie op generatie wordt doorgegeven. Dat brengt hun toekomst in gevaar, en die van hun samenleving.


Winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede

1901: Dunant, Passy · 1902: Ducommun, Gobat · 1903: Cremer · 1904: Institut de Droit International · 1905: Von Suttner · 1906: Roosevelt · 1907: Moneta, Renault · 1908: Arnoldson, Bajer · 1909: Beernaert, Balluet d'Estournelles de Constant · 1910: IPB · 1911: Asser, Fried · 1912: Root · 1913: La Fontaine · 1917: ICRC · 1919: Wilson · 1920: Bourgeois · 1921: Branting, Lange · 1922: Nansen · 1925: Chamberlain, Dawes · 1926: Briand, Stresemann · 1927: Buisson, Quidde · 1929: Kellogg · 1930: Söderblom · 1931: Addams, Butler · 1933: Angell · 1934: Henderson · 1935: Von Ossietzky · 1936: Lamas · 1937: Cecil · 1938: Office international Nansen pour les réfugiés · 1944: ICRC · 1945: Hull · 1946: Balch, Mott · 1947: Friends Service Council, American Friends Service Committee · 1949: Orr · 1950: Bunche · 1951: Jouhaux · 1952: Schweitzer · 1953: Marshall · 1954: Bureau van de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen · 1957: Pearson · 1958: Pire · 1959: Noel-Baker · 1960: Luthuli · 1961: Hammarskjöld · 1962: Pauling · 1963: ICRC, IFRC · 1964: King · 1965: UNICEF · 1968: Cassin · 1969: Internationale Arbeidsorganisatie · 1970: Borlaug · 1971: Brandt · 1973: Kissinger, Lê Đức Thọ · 1974: MacBride, Satō · 1975: Sacharov · 1976: Williams, Corrigan · 1977: Amnesty International · 1978: Sadat, Begin · 1979: Moeder Teresa · 1980: Esquivel · 1981: Bureau van de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen · 1982: Myrdal, Robles · 1983: Wałęsa · 1984: Tutu · 1985: IPPNW · 1986: Wiesel · 1987: Arias · 1988: VN-vredesmacht · 1989: Gyatso · 1990: Gorbatsjov · 1991: Suu Kyi · 1992: Menchú · 1993: Mandela, De Klerk · 1994: Arafat, Peres, Rabin · 1995: Rotblat, Pugwash Conferences on Science and World Affairs · 1996: Ximenes Belo, Ramos-Horta · 1997: ICBL, Williams · 1998: Hume, Trimble · 1999: AzG · 2000: Dae-jung · 2001: VN, Annan · 2002: Carter · 2003: Ebadi · 2004: Maathai · 2005: IAEA, El-Baradei · 2006: Grameen Bank, Yunus · 2007: Gore, IPCC · 2008: Ahtisaari · 2009: Obama · 2010: Liu · 2011: Johnson Sirleaf, Gbowee, Karman · 2012: Europese Unie · 2013: OPCW · 2014: Satyarthi, Yousafzai · 2015: Kwartet voor Nationale Dialoog in Tunesië · 2016: Santos · 2017: ICAN · 2018: Mukwege, Murad Basee · 2019: Ahmed

Zie de categorie UNICEF van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.