Louis van Gaal

Aloysius Paulus Maria (Louis) van Gaal (Amsterdam, 8 augustus 1951) is een Nederlands voetbaltrainer en voormalig voetballer. Hij was in zijn carrière trainer van Ajax, FC Barcelona, AZ, FC Bayern München en Manchester United. Het wereldkampioenschap voetbal van 2014 was zijn eerste eindtoernooi als bondscoach, van het Nederlands elftal.

Louis van Gaal
Louis van Gaal in 2014
Persoonlijke informatie
Volledige naamAloysius Paulus Maria van Gaal
BijnaamDe IJzeren Tulp[1][2]
De Tulpengeneraal[3]
King Louis[4]
Geboortedatum8 augustus 1951
GeboorteplaatsAmsterdam, Nederland
PositieMiddenvelder
Clubinformatie
Huidige clubGestopt in 1987
Jeugd
RKSV De Meer
Senioren
Seizoen Club W 0(G)
1972–1973
1973–1977
1977–1978
1978–1986
1986–1987
Totaal
Ajax
Antwerp FC
Telstar
Sparta Rotterdam
AZ
0 0(0)
41 0(7)
25 0(1)
248 (28)
17 0(0)
331 (34)
Getrainde clubs
1986–1988
1988–1991
1991–1997
1997–2000
2000–2002
2002–2003
2003–2004
2005–2009
2009–2011
2012–2014
2014–2016
AZ (assistent)
Ajax (assistent)
Ajax
FC Barcelona
Nederland
FC Barcelona
Ajax (technisch directeur)
AZ
FC Bayern München
Nederland
Manchester United
Portaal    Voetbal

Van Gaal won als clubtrainer nationale prijzen in vijf verschillende landen. Ook had hij internationaal veel succes. Met Ajax won hij de UEFA Cup, de UEFA Champions League, de UEFA Super Cup en de wereldbeker. Met FC Barcelona won hij de UEFA Super Cup.

Levensloop

Van Gaal groeide op in een katholiek gezin in Watergraafsmeer, Amsterdam-Oost. Zijn vader was zwaar hartpatiënt en overleed tijdens zijn jeugd; moeder Van Gaal voedde het kinderrijke gezin grotendeels alleen op. Het gezin kenmerkte zich door plichtsbesef en discipline. Louis bezocht het Sint-Nicolaaslyceum te Amsterdam, dat geleid werd door de Paters van het H. Hart. Daarna volgde hij de opleiding voor gymnastiekleraar aan de plaatselijke Academie voor Lichamelijke Opvoeding.

In 1973 trouwde Van Gaal met zijn eerste vrouw Fernanda, die op 17 januari 1994 zou overlijden aan alvleesklierkanker. Van Gaal bleef met zijn twee dochters achter. Tot in 1994 ging hij wekelijks naar de kerk. Hij keerde zich dat jaar van het katholieke geloof af, omdat hij vond dat God de menselijke waardigheid bij het lijden en overlijden van zijn vrouw en in de oorlogen in de wereld "niet gerespecteerd" heeft. Hij wilde met God die het lijden toelaat niets meer te maken hebben.[5][6][7][8]

Op 8 augustus 2008 hertrouwde Van Gaal in het Portugese Albufeira met Truus Opmeer. In 2009 verscheen zijn autobiografie.

Loopbaan als speler

Van Gaal (rechts), spelend voor Sparta, tegen Feyenoord met een in de lucht springende Ruud Gullit, november 1983

Van Gaal begon als kind bij het Amsterdamse RKSV De Meer, waarna hij op zijn 20ste terechtkwam bij het tweede elftal van Ajax. Tussen 1972 en 1987 was Van Gaal actief als speler (middenvelder) in het betaald voetbal. In 1972 was dat bij het eerste elftal van Ajax, maar speelde daar uiteindelijk nooit een competitiewedstrijd. Hierop probeerde hij het op zijn 22ste over de grens, bij Antwerp FC. In vier seizoenen (1973-1977) bij 'The Great Old' scoorde Van Gaal zeven doelpunten in 41 wedstrijden. Na deze Belgische periode vertrok hij naar Telstar, waar hij een seizoen zou blijven spelen. Na zijn periode bij Telstar vertrok hij naar het Rotterdamse Sparta, waar hij uiteindelijk zijn meeste competitiewedstrijden (248 in totaal) zou spelen. Hij won daar in 1984 de Zilveren Schoen.[9] Van 1979 tot 1986 speelde hij daar samen met Danny Blind, de latere aanvoerder van het Ajax onder leiding van Van Gaal. Van 1986 tot 1987 speelde Van Gaal korte tijd bij AZ, waar hij tevens als assistent-trainer fungeerde. In 1987 beëindigde hij zijn spelersloopbaan.

Trainerschap

Ajax

Na een korte carrière bij AZ trad hij in dienst bij Ajax om daar Leo Beenhakkers assistent te worden. Van Gaal werd ook jeugdcoach en hoofd opleidingen bij de Amsterdamse club. Toen Beenhakker in september 1991 vertrok, nam Van Gaal de leiding over.

Van Gaal was hoofdtrainer van Ajax van 1991 tot 1997 en had daar een zeer succesvol dienstverband. Onder Van Gaal werd Ajax driemaal Nederlands kampioen; in 1994, 1995 en 1996. Hij wist Ajax ook aan de KNVB beker te helpen in 1993 en de Supercup in 1993, 1994 en 1995. Op het Europese toneel wist Ajax in april 1992 de UEFA Cup te winnen. Ajax won in de finale van het Italiaanse Torino. De grootste Europese voetbalprijs, de UEFA Champions League, werd in mei 1995 binnengehaald na een overwinning op AC Milan. In november 1995 versloeg Ajax in Tokio bovendien het Braziliaanse Grêmio op strafschoppen en won daarmee de wereldbeker. In februari 1996 werd ook de UEFA Super Cup gewonnen door winst op het Spaanse Real Zaragoza, dat in seizoen 1994/95 de Europacup II wist te winnen. Ajax liep winst in de UEFA Champions League van 1996 mis na verlies van Juventus in de finale.

Het succes van Ajax was zo groot, dat gedurende de jaren negentig het Nederlands elftal gedomineerd werd door spelers uit Van Gaals team, zoals Patrick Kluivert, Clarence Seedorf, Marc Overmars, Michael Reiziger, Frank de Boer, Ronald de Boer, Edgar Davids en Edwin van der Sar.

Van Gaal vertrok in 1997 bij Ajax toen hij zijn contract had uitgediend. Bij zijn vertrek werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

FC Barcelona

Van Gaal in 1988 als interim-coach van Ajax.

In 1997 trad Van Gaal in dienst bij FC Barcelona als opvolger van Bobby Robson. Als assistent kreeg hij de toen nog jonge José Mourinho naast zich. In navolging van Van Gaal kwamen veel Nederlandse spelers naar Barcelona. Zo trok de club in 1997 Winston Bogarde, Michael Reiziger (beiden AC Milan) en Ruud Hesp (Roda JC), die onder Van Gaal de eerste keeper werd, aan. In zijn eerste seizoen boekte Van Gaal grote successen. De club behaalde, voor het eerst in 39 jaar, de dubbel door zowel landskampioen als bekerwinnaar te worden. Daarnaast won de club de UEFA Super Cup.

Ook zijn tweede jaar in dienst van Barcelona, waarin de club zich versterkte met Phillip Cocu, Boudewijn Zenden (beiden PSV) en Patrick Kluivert (AC Milan), werd afgesloten met het landskampioenschap. Wel verloor het de strijd om de Supercopa. Aan het begin van het seizoen 1999-2000 nam Van Gaal Ronald Koeman aan als assistent en nam de club Jari Litmanen over van Ajax. Halverwege het seizoen sloten ook Frank en Ronald de Boer, wier overgang in eerste instantie door de rechter verboden werd, zich aan bij de club. Ondanks de successen van de eerste twee seizoenen kwam Van Gaal, mede door zijn slechte relatie met de Spaanse pers en supporters, onder vuur te liggen. Deze druk werd versterkt door een interne machtsstrijd tussen het zittende bestuur en een oppositiegroep onder leiding van Joan Laporta.

In het derde seizoen ging het mis. Weer werd de Supercopa verloren en Barcelona greep naast de landstitel en werd uitgeschakeld in de halve finales van de Spaanse beker en de UEFA Champions League. In mei 2000 maakte voorzitter Josep Lluís Núñez, die al sinds 1978 in functie was, bekend dat hij zich niet herkiesbaar stelde voor een nieuwe termijn als voorzitter. Van Gaal besloot zich solidair te verklaren met Núñez en per direct zijn contract in te leveren.[10]

Nederlands elftal

Van Gaal keerde in 2000 terug naar Nederland om het Nederlands elftal voor te bereiden op het wereldkampioenschap voetbal dat in 2002 in Zuid-Korea en Japan gehouden zou worden. Het Nederlandse elftal wist zich onder zijn leiding, ondanks het behalen van 20 punten in een poule met onder meer Ierland en Portugal, door een verlies in Ierland niet voor het wereldkampioenschap te kwalificeren. Gezien het gemiddeld aantal punten per wedstrijd presteerde het Nederlands elftal onder Van Gaal beter dan de 10 jaar er voor. Toch plaatste Oranje zich niet voor het eindtoernooi, omdat het faalde in de wedstrijden tegen de directe concurrenten.

Van Gaal noemde de uitschakeling 'de grootste teleurstelling uit zijn trainersloopbaan'. Hij ergerde zich zichtbaar aan de houding van zijn spelers en besloot op 30 november 2001 op te stappen. Hij werd vervangen door Dick Advocaat.

Spelers die dikgedrukt en cursief zijn weergegeven, zijn gedebuteerd als speler van het Nederlands elftal onder Van Gaal.

FC Barcelona (tweede periode)

In mei 2002 keerde Van Gaal op voorspraak van voorzitter Joan Gaspart terug naar Barcelona. Barcelona maakte een roerige periode mee en in de twee jaar van Van Gaals afwezigheid versleet de club twee trainers, Llorenç Serra Ferrer en Carles Rexach. In een poging de rust te laten wederkeren richtte Gaspart zich op Van Gaal. De aanstelling van Van Gaal was echter, gezien zijn vertrek twee jaar eerder, erg omstreden. Van Gaal ondertekende een contract voor drie seizoenen en bedong, om een vroegtijdig ontslag te voorkomen, een ontslagvergoeding van 7 miljoen euro. Hij nam Frans Hoek en Andries Jonker mee als assistenten.

Van Gaal beleefde bij zijn terugkeer in Barcelona een moeilijk seizoen. Hoewel de ploeg in de Champions League met tien overwinningen prima presteerde, wist de ploeg in de competitie geen potten te breken. Toen Van Gaal op 28 januari 2003 ontslagen werd, was de ploeg afgezakt naar de twaalfde plaats van de ranglijst met 20 punten achterstand op de koploper Real Sociedad. Zijn vervanger was Radomir Antić, die op zijn beurt aan het eind van het seizoen plaats maakte voor Frank Rijkaard.[11]

Technisch directeurschap van Ajax

In november 2003 keerde Van Gaal terug naar Ajax, waar hij, als opvolger van Leo Beenhakker, technisch directeur werd. Van Gaal kreeg de opdracht te werken aan een technisch beleidsplan, dat de complete organisatie van de jeugd tot het eerste elftal zou omvatten.

Als technisch directeur werd Van Gaal de eerst verantwoordelijke voor hoofdtrainer Ronald Koeman, die hij nog kende van hun gezamenlijke periode bij FC Barcelona. Koeman was echter van mening dat hij te weinig ruimte kreeg van Van Gaal om zijn werk te doen en beklaagde zich hierover regelmatig bij algemeen directeur Arie van Eijden, de directe chef van Van Gaal. Van Gaal beklaagde zich op zijn beurt weer over de onervarenheid van Koeman en diens gebrek aan daadkracht.[12]

De slechte werkrelatie tussen Van Gaal en Koeman werd op de spits gedreven door de verkoop van Zlatan Ibrahimovic voor 16 miljoen euro aan Juventus aan het begin van het seizoen 2004-2005. Volgens Van Gaal was deze verkoop noodzakelijk, omdat Zlatan op gespannen voet leefde met de opkomende Rafael van der Vaart. Koeman zag echter zijn vaste centrumspits vertrekken en was ontstemd dat zijn gedroomde opvolger Arouna Koné door de medische staf werd ontraden, waardoor hij alleen nog Wesley Sonck en Yannis Anastasiou overhield voor de spitspositie (pas tijdens de winterstop kon Angelos Charisteas worden aangetrokken). Koeman uitte openlijk zijn ongenoegen over deze gang van zaken en stelde uiteindelijk het bestuur Ajax voor de keuze of Van Gaal eruit, of hij zelf.[13]

In september 2004 werden er evaluatiegesprekken tussen het bestuur en Van Gaal gevoerd rond zijn functioneren, de relatie tussen Koeman en Van Gaal en de bevoegdheden van de technisch directeur. Ook Koeman was betrokken bij deze gesprekken. De organisatie kon zich voor een groot gedeelte vinden in Van Gaals technisch beleidsplan, dat unaniem werd aangenomen. Van Gaal stelde echter voor een gedeelte van de verantwoordelijkheden van de hoofdtrainer, met name waar het ging om de aan- en verkoop van spelers, over te hevelen naar de technisch directeursfunctie, die hij op dat moment dus zelf bekleedde. Dit bleek een groot struikelblok en op 16 oktober 2004 diende Van Gaal zijn ontslag in, dat na uitvoerig intern beraad op 19 oktober werd verleend. Een half seizoen later zou ook Koeman vertrekken bij Ajax.[14]

Algemeen directeur Van der Eijden gaf in een verklaring aan dat de samenwerking tussen Ajax en Van Gaal nooit werkelijk van de grond gekomen was en dat Van Gaal te rigide vasthield aan zijn eigen beleidsplan. Van Gaal gaf aan dat het ontslag een gevolg was van een verschil in inzicht over de uitvoering van het technische beleid en de bevoegdheden van de technisch directeur bij Ajax.[15] Later zou Van Gaal aangeven dat hij diep teleurgesteld was in Koeman, die hij als vriend beschouwde.[12] Ook gaf hij, in een interview voor Nova College Tour in november 2010, aan dat hij zich tot op het bot beledigd voelde door de handelswijze van Ajax en nooit meer bij de club te zullen terugkeren.[16]

AZ

Met ingang van het seizoen 2005/2006 werd hij trainer van AZ. Hij volgde daar Co Adriaanse op. In zijn eerste seizoen als AZ-trainer eindigden ze op een tweede plaats in de competitie en reikten ze tot de halve finale van het bekertoernooi. Tijdens de halve finale van de Eredivisie play-offs werd AZ in een tweestrijd met FC Groningen verslagen (1-3 uit en 2-1 thuis) en greep de ploeg - ondanks de 2e plaats in de eindschikking - naast kwalificatie voor de voorronde van de Champions League.

Louis van Gaal

Op 23 januari 2007 stapte Van Gaal uit de belangenvereniging Coaches Betaald Voetbal (CBV). Van Gaal nam zijn beslissing omdat hij het niet eens was met de berisping die hij kreeg wegens kritische uitlatingen aan het adres van bondscoach Marco van Basten in een interview in Sportweek. Van Gaal was in het verleden medeoprichter en eerste voorzitter van de CBV. Als voetballer was hij daarvoor actief voor de voetbalvakbond VVCS en als Sparta-speler de eerste voorzitter van de Centrale Spelersraad (CSR).[17]

In zijn tweede seizoen als hoofdtrainer had AZ een nog kansrijker seizoen. AZ nam op de voorlaatste speeldag de eerste plaats over van PSV, maar liep door een nederlaag op de slotdag tegen Excelsior het kampioenschap mis en eindigde op de derde plaats. Ook ging de bekerfinale en de play-offs verloren tegen Ajax. Hierdoor won AZ niets en restte alleen kwalificatie voor het UEFA Cuptoernooi. In de editie van het seizoen 2006-2007 strandde AZ tegen Werder Bremen in de kwartfinale. In de twee rondes ervoor wist AZ zich nog goed terug te knokken tegen Fenerbahce en Newcastle United.

In augustus 2007 werd Van Gaal gekozen tot de Nederlandse coach van het jaar, gekozen door spelers en trainers, over het seizoen 2006/2007.

Het seizoen 2007/2008 verliep voor AZ zeer moeizaam. Van Gaals positie kwam onder druk te staan, omdat AZ op een gegeven moment zelfs in degradatiezorgen kwam. Op 28 maart 2008 werd bekend dat Van Gaal aan het einde van het seizoen 2007/2008 zou stoppen.[18] Enkele dagen later nuanceerde Van Gaal dit door te stellen dat de spelersgroep zich nog kon bewijzen en hij aan het einde van het seizoen zijn beslissing zou nemen. Hij besloot aan te blijven. In het daaropvolgende seizoen wist Van Gaal met AZ landskampioen te worden.[19]

Na het binnenhalen van het landskampioenschap en het plaatsen in de Champions League, ontstond er veel interesse van landenteams en clubs uit binnen- en buitenland. FC Bayern München toonde concrete belangstelling. Van Gaal gaf aan open te staan voor een overgang naar de Beierse club. Hoewel Van Gaal eerder stelde dat hij zijn contracten altijd uitdient, vond hij nu dat AZ - ondanks een doorlopend contract - hem een mooie transfer kon gunnen. Ondanks het feit dat AZ de trainer liever niet kwijt wilde, werd in goed overleg een vertrek besproken. AZ bedong geen afkoopsom, wel werd er een benefietwedstrijd afgesproken tussen AZ en Bayern München. Op 13 mei tekende Van Gaal een contract voor twee jaar bij de Duitse club.[20]

Het stadion van AZ kent een grand café dat naar Van Gaal is vernoemd.[21]

Bayern München

Met ingang van het seizoen 2009/2010 werd Van Gaal coach van FC Bayern München. Hij tekende voor drie jaar. Op 8 december 2009 won Van Gaal met Bayern München een uitwedstrijd in Turijn met 1-4 van Juventus. Door deze overwinning plaatste de ploeg zich voor de tweede ronde van de Champions League. Hierin werd Fiorentina verslagen, waarna Bayern in de kwartfinale Manchester United over twee duels de baas was. Hiermee werd Van Gaal na Jose Mourinho de tweede trainer die met drie verschillende clubs de halve finales van de Champions League haalde.

In Duitsland eiste Van Gaal dat er binnen de spelersgroep van Bayern alleen Duits gesproken werd. In 2010 bereikte hij de derde plaats in de jaarlijkse verkiezing voor 'Die Sprachwahrer des Jahres'.

Op 27 april 2010 bereikte hij met Bayern München de finale van de Champions League door Olympique Lyonnais over twee wedstrijden met 4-0 te verslaan. De finale tegen Inter Milan op 22 mei 2010 werd met 0-2 verloren. Van Gaal won op 15 mei 2010 met Bayern de DFB-Pokal (0-4 tegen Werder Bremen) en werd op de slotdag van de competitie (8 mei 2010) kampioen van de Duitse Bundesliga.

Zijn tweede seizoen werd zijn laatste in Duitse dienst. Na een reeks teleurstellende resultaten werd op 7 maart 2011 bekendgemaakt dat Van Gaal na het einde van het seizoen zou vertrekken bij Bayern München. Jupp Heynckes werd aangesteld als zijn opvolger. Op 10 april 2011 werd hij na een gelijkspel tegen FC Nürnberg (1-1) alsnog per direct ontslagen.[22]

Algemeen directeurschap van Ajax

Op 16 november 2011 werd bekendgemaakt dat Van Gaal een contract had getekend bij Ajax, ditmaal als algemeen directeur. Hij zou vanaf juli 2012 weer aan de slag gaan bij de Amsterdammers. De aanstelling van Van Gaal was zeer omstreden, doordat vier leden van de Raad van Commissarissen (Steven ten Have, Edgar Davids, Paul Römer en Marjan Olfers) de aanstelling hadden besloten achter de rug van de vijfde commissaris, Johan Cruijff, om. In dezelfde commissarissenvergadering werden ook Martin Sturkenboom en Danny Blind benoemd tot respectievelijk interim- en technisch directeur. De aanstelling van Van Gaal, die al jaren op gespannen voet stond met Cruijff, leidde tot tweespalt in de Ajax-organisatie.

Cruijff spande, samen met enkele trainers uit de jeugdopleiding, een rechtszaak aan tegen de overige commissarissen in zake de aanstelling van Van Gaal, Sturkenboom en Blind. In de eerste behandeling in december 2011 werden de aanstellingen rechtsgeldig verklaard, maar ook opgeschort zodat de aandeelhouders er zich over uit konden spreken. Tijdens de aandeelhoudersvergadering werden alle commissarissen uit hun functie gezet vanwege het ontstane wantrouwen. In hoger beroep werden Cruijff en de jeugdtrainers op 7 februari 2012 in het gelijk gesteld door de rechtbank. Hierop werden de contracten van Van Gaal en Sturkenboom door de rechter ongeldig verklaard en stapte Blind zelf op.[23]

Van Gaal reageerde verslagen op het ongeldig verklaren van het contract: "Natuurlijk is dat teleurstellend en doet dat pijn, want Ajax bestrijkt een deel van mijn leven".[24]

Nederlands elftal (tweede periode)

Op 6 juli 2012 maakte de KNVB bekend dat Van Gaal per 1 augustus opnieuw bondscoach zou worden van het Nederlands elftal, als opvolger van Bert van Marwijk. Danny Blind en Patrick Kluivert werden aangesteld als zijn assistenten.[25] De eerste wedstrijd van zijn tweede periode als bondscoach, een vriendschappelijk duel op 15 augustus, tegen België (uit) ging verloren (4-2).[26] Van Gaal liet bij zijn rentree als bondscoach vijf spelers debuteren: Ricardo van Rhijn (Ajax), Stefan de Vrij (Feyenoord), Nick Viergever (AZ), Bruno Martins Indi (Feyenoord) en Adam Maher (AZ).[27] Op 31 mei 2013 maakte Van Gaal bekend dat hij na het wereldkampioenschap voetbal in 2014, dat wordt gehouden in Brazilië, stopt als bondscoach van het Nederlands elftal.

Waar het in 2001 misging, slaagde Van Gaal dit keer wel. In september 2013 kwalificeerde het Nederlands elftal zich onder zijn leiding ongeslagen en als eerste Europese land voor het wereldkampioenschap voetbal 2014. Daardoor begeleidde Van Gaal in juni 2014 voor het eerst een landenteam op een WK. Nederland plaatste zich hier voor de achtste finales door in de poule van zowel Spanje (5-1), Australië (3-2) als Chili (2-0) te winnen. In de achtste finale werd Mexico met 2-1 in de blessuretijd verslagen. In de kwartfinale wist Nederland zich tevens te plaatsen voor de halve finale door Costa Rica te verslaan na het nemen van penalty's (0-0, wns. 4-3). Opmerkelijk was hierbij dat Van Gaal keeper Jasper Cillessen kort voor het einde van de verlengingen wisselde voor Tim Krul. In de strijd om de halve finale tegen Argentinië blijft het na verlenging nog steeds een doelpuntloze wedstrijd, die Nederland na strafschoppen met 4-2 verliest. Arjen Robben en Dirk Kuijt schieten raak, Ron Vlaar en Wesley Sneijder missen. In de troostfinale treft Nederland gastland Brazilië, dat met 3-0 verslagen wordt, waarmee Van Gaal met het Nederlands elftal de bronzen medaille wint. Na afloop van het WK gaat Louis van Gaal naar Manchester United. Van Gaal werd geëerd als Nederlandse coach van het jaar tijdens het NOC*NSF sportgala 2014.[28]

Spelers die dikgedrukt en cursief zijn weergegeven, zijn gedebuteerd als speler van het Nederlands elftal onder Van Gaal.

Bijgewerkt t/m Nederland - Ghana 1-0 (31 mei 2014)

Manchester United

Op 19 mei 2014 werd bekend dat Van Gaal tot nieuwe trainer van Manchester United was benoemd. De wens dat hij altijd nog eens een Engelse topclub wilde trainen, ging hiermee in vervulling.[29] Hij tekende een contract voor drie jaar en kreeg een bedrag van 200 miljoen euro aan transfergeld tot zijn beschikking. De club was het seizoen ervoor geëindigd op de zevende plaats in de Premier League en dat moest beter.[30][31] In het seizoen 2014/15 wordt Van Gaal geassisteerd door Ryan Giggs.[32] Vanuit Nederland nam hij Frans Hoek en Marcel Bout mee, die beiden bij het Nederlands elftal actief waren, als keeperstrainer respectievelijk scout.[33] Van Gaal begon de competitie met een nederlaag tegen Swansea City en gelijkspelen tegen Sunderland en Burnley.[34] Richting het einde van het seizoen 2014/15 won United meer en steeg het naar de derde plaats, na overwinningen op onder meer Tottenham Hotspur, Liverpool en stadsgenoot Manchester City. Uiteindelijk eindigde Van Gaal met Manchester United dat seizoen als vierde in de competitie, waarmee de doelstelling, het behalen van de (voorronde) Champions League, werd behaald.

In Van Gaals tweede seizoen bij Manchester United eindigde hij als vijfde in de competitie en werd hij, mede dankzij een 2-1 nederlaag[35] en een 0-0 gelijkspel[36] tegen PSV, in de poulefase van de Champions League uitgeschakeld. Op 21 mei 2016 won Van Gaal met Manchester United de FA Cup. De club won in de finale, ondanks een rode kaart voor Chris Smalling, na verlenging met 1-2 van Crystal Palace. Na de bekerwinst schaarde Van Gaal zich naast Mourinho in een exclusief rijtje: deze twee coaches zijn de enigen die in vier verschillende Europese competities de beker wisten te winnen. Twee dagen na het winnen van de FA Cup maakte Manchester United bekend dat de club niet verderging met Van Gaal en hij de club na twee jaar verliet.[37][38] Op 10 maart 2019 kondigde Van Gaal, tijdens de uitzending van VTBL, zijn pensioen aan en beëindigde daarmee zijn loopbaan als trainer.

Media

Van Gaal heeft een reputatie als het gaat om zijn relatie met de media. Al tijdens zijn eerste periode als trainer bij Ajax liet hij zich boos maken door journalisten. Toen VI-verslaggever Ted van Leeuwen in 1996 aan Van Gaal vroeg welk belang VVCS-voorzitter Theo Van Seggelen kon hebben bij het laten uitlekken van het nieuws dat Michael Reiziger en Edgar Davids naar AC Milan zouden vertrekken, stelde Van Gaal de beroemd geworden tegenvraag "Ben ik nou degene die zo slim is of ben jij zo dom?"

In zijn tijd bij AZ liet hij zich opnieuw vaak boos maken door journalisten en maakte hij openlijk ruzie met collega's. Tijdens een persconferentie gaf hij een keer duidelijk aan dat hij Ron Jans onbescheiden vond, en tijdens een interview met NOS-verslaggever Andy Houtkamp zei hij hem rechtstreeks dat Houtkamp niet zijn favoriete verslaggever was, en dat hij een nare jongen was die het niet altijd goed zag. In de persconferentie na SBV Excelsior-AZ (3-2), de laatste wedstrijd in seizoen 2006-2007, waarin AZ tot op het allerlaatst nog kans maakte op de titel, reageerde hij op de verslaggever van de NOS, die aan het eind van de conferentie vroeg: "PSV kampioen. Een felicitatie voor Ronald Koeman en het team?" met "Als jij dat wilt doen? Ga je gang!" Later volgden er nog talloze persconferenties waarin Van Gaal zich op liet jutten tijdens meningsverschillen met journalisten.

Naast het optreden van Van Gaal in de sportjournalistieke tak van de media, was hij ook regelmatig te zien en te horen in diverse reclamefilmpjes. In deze spotjes werden diverse kanten van zijn persoonlijkheid naar voren gehaald.

In de zomer van 2018 was Van Gaal te gast in het programma Zomergasten, waar hij drie uur lang geïnterviewd werd door Janine Abbring.

Biografie

Op 8 oktober 2009 overhandigde Van Gaal ten overstaan van ongeveer 1000 geïnteresseerden in de Amsterdam Arena aan Michael van Praag het eerste exemplaar van Louis van Gaal - de Biografie, een tweedelig boekwerk over zijn loopbaan tot op dat moment. Hierin vertelt hij in één deel over onder meer zijn relatie met Ronald Koeman en Johan Cruijff, zijn overleden eerste echtgenote Fernanda, zijn tweede echtgenote en wat hij voelt voor de clubs waarvoor hij werkte. Het andere deel gaat over zijn ideeën over voetbal en het vak van trainer-coach.

Erelijst

Als trainer

Competitie
Aantal Jaren
Ajax
Mondiaal
Wereldbeker voor clubteams1x1995
Internationaal
UEFA Champions League1x1994/95
UEFA Super Cup1x1995
UEFA Cup1x1991/92
Nationaal
Eredivisie 3x1993/94, 1994/95, 1995/96
KNVB beker 1x1992/93
PTT Telecom Cup / Nederlandse Supercup 3x1993, 1994, 1995
FC Barcelona
Internationaal
UEFA Super Cup 1x1997
Nationaal
Primera División 2x1997/98, 1998/99
Copa del Rey 1x1998
AZ
Eredivisie1x2008/09
Bayern München
Bundesliga 1x2009/10
DFB-Pokal 1x2009/10
DFL-Supercup1x2010
Manchester United
FA Cup1x2015/16
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Nederland
Wereldkampioenschap voetbal 1x 2014

Individueel:

Bibliografie

  • Louis van Gaal & Robert Heukels: Biografie van Louis van Gaal / De visie van Louis van Gaal. Zegveld, Publish Unlimited, 2009. ISBN 978-94-9028501-2
  • Louis van Gaal: Mijn jaren bij Ajax. 's-Gravenhage, BZZTôH, 1997. ISBN 90-5501-483-4

Zie ook

Literatuur

  • Jan Dijkgraaf: Louis van Gaal in zijn eigen woorden. Amersfoort, BBNC uitgevers, 2014. ISBN 978-90-453-165-29
  • Maarten Meijer: Louis van Gaal. De Biografie. Amsterdam, Uigeverij Thomas Rap, 2014. ISBN 978-94-0040168-6
  • Hugo Borst: O, Louis.. VI Boeken, 2014, ISBN 90-6797-054-9
  • Maarten Meijer: Louis van Gaal. De man en zijn methode. Vert. uit het Engels door Wim Sanders. Amsterdam, Uitgeverij Rap, 2011. ISBN 978-90-6005-885-5
  • Meindert van der Kaaij: Louis van Gaal. Een voetbalbiografie. Utrecht, Uitgeverij Kwadraat, 1997. ISBN 90-6481-277-2
  • Edwin Winkels: De eenzame kampioen. Louis van Gaal alleen in Barcelona. Amsterdam, Veen, 1998. (Hard Gras, nr. 15)
Zie de categorie Louis van Gaal van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
Frank Rijkaard
Bondscoaches van het Nederlands elftal
2000-2002
Opvolger:
Dick Advocaat
Voorganger:
Bert van Marwijk
Bondscoach van het Nederlands elftal
2012-2014
Opvolger:
Guus Hiddink
Voorganger:
Bobby Robson
Trainer van FC Barcelona
1997-2000
Opvolger:
Llorenç Serra Ferrer
Voorganger:
Carles Rexach
Trainer van FC Barcelona
2002-2003
Opvolger:
Radomir Antić
Voorganger:
Co Adriaanse
Trainer van AZ
2005-2009
Opvolger:
Ronald Koeman
Voorganger:
Jürgen Klinsmann, Jupp Heynckes a.i.
Trainer van FC Bayern München
2009-2011
Opvolger:
Andries Jonker a.i., Jupp Heynckes
Voorganger:
Leo Beenhakker
Technisch directeur Ajax
2003-2004
Opvolger:
Martin van Geel
Voorganger:
Leo Beenhakker
Trainer Ajax
1991-1997
Opvolger:
Morten Olsen
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.