keren

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ke·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘wenden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]
  • In de betekenis van ‘vegen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
keren
keerde
gekeerd
zwak -d volledig

Werkwoord

keren

  1. overgankelijk de andere zijde toewenden
    • Hij keerde de lap stof zodat de ongebruikte zijde te voorschijn kwam. 
  2. ergatief een voertuig een bocht van 180 graden doen maken
    • Ik vermoedde dat ik op de verkeerde weg zat en ben daarom maar even gekeerd en teruggereden. 
  2. overgankelijk doen omwenden, tegenhouden, terugdrijven
  3. wederkerend zich ~:
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
Vertalingen
    1. de andere zijde toewenden   

Zelfstandig naamwoord

keren mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord keer

Gangbaarheid
  • Het woord keren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "keren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.