neer

Nederlands

In de betekenis van ‘bijwoord van richting: naar beneden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]
[bijwoord] samentrekking van neder
[zelfstandig naamwoord 1] vermoedelijk afgeleid van het bijwoord, vanwege de draaikolken[2]
[zelfstandig naamwoord 2] leenvertaling van Engels down "neer", dus ook afgeleid van bijwoord
[zelfstandig naamwoord 3] van Middelnederlands ere "dorsvloer"[3]
[zelfstandig naamwoord 4] verkorting van nering[4]
[zelfstandig naamwoord 5] van Hebreeuws נֵר (neer) "kaars, lichtje"[5]

neer

- Op en neer.
bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord.
neerzetten: hij zette zijn bierglas neer op de tafel

1. in benedenwaartse richting

neer v

stroming die tegen de hoofdstroom ingaat waardoor draaikolken ontstaan
(natuurkunde) naam voor één van de zes quarks waaruit elementaire deeltjes zijn opgebouwd
(landbouw) (verouderd) deel van boerderij met vlakke bodem waar graan wordt gedorst
(verouderd) middelen van bestaan
(Jiddisch-Hebreeuws) licht, lamp

Het woord neer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'neer' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	neer	1., 3.:neren 5.: nerot
verkleinwoord	neertje	neertjes