muur

Nederlands
Stellaria media
Uitspraak
  • Geluid:  muur    (hulp, bestand)
  • IPA: /myːr/
Woordafbreking
  • muur
Woordherkomst en -opbouw
  • [A] ‘metselwerk’; aangetroffen vanaf 901 [1]; leenwoord uit Latijn mūrus.[2]
  • [B] ‘kruidachtige plant’; uit vroeger muer(kruyd), uit Middelnederlands miere, mure v, ontwikkeld uit Oergermaans *meurja- o,[3] verdere herkomst onbekend.[4] Evenals Nederduits Mier, Duits dial. Miere, Meier en Fries mier, mierre.
1 enkelvoud meervoud
naamwoord muur muren
verkleinwoord muurtje muurtjes

Zelfstandig naamwoord

[A] muur m

  1. (bouwkunde) verticale vlakke constructie van steen [2]
    • Op deze oude muur is een al bijna even oude schildering te zien. 
Synoniemen
Hyponiemen
   
  • Klaagmuur
  • Westmuur
  • achtermuur
  • afscheidingsmuur
  • bedrijfsmuur
  • beschermingsmuur
  • betaalmuur
  • betonmuur
  • binnenmuur
  • bosmuur
  • bouwmuur
  • brandmuur
  • buitenmuur
  • cookiemuur
  • devotiemuur
  • draagmuur
  • drienerfmuur
  • eensteensmuur
  • frontmuur
  • ganzenmuur
  • stadsmuur
  • stapelmuur
  • sterrenmuur
  • steunmuur
  • strandmuur
  • tariefmuur
  • tolmuur
  • tuinmuur
  • tussenmuur
  • urnenmuur
  • veiligheidsmuur
  • verdedigingsmuur
  • vestingmuur
  • vetmuur
  • videomuur
  • vleugelmuur
  • voormuur
  • vuurmuur
  • watermuur
  • zandmuur
  • zijmuur
Afgeleide begrippen
   
Verwante begrippen
Spreekwoorden
  • De muren hebben oren
let op wat je zegt, iedereen kan het horen
  • Gekken en dwazen schrijven hun namen op muren (of deuren) en glazen
mensen die het minst te melden hebben, schreeuwen vaak het hardst
  • Iemand van het kastje naar de muur sturen
iemand aan het lijntje houden, altijd ergens anders naartoe sturen ofwel: niemand die hem wil helpen en hem steeds maar doorstuurt
  • Met de rug tegen de muur staan
geen kant op kunnen, hooguit een laatste uitweg
  • Met het hoofd tegen de muur lopen
mislopen
Vertalingen
    1. verticale vlakke constructie van steen   
2 enkelvoud meervoud
naamwoord muur -
verkleinwoord muurtje muurtjes

Zelfstandig naamwoord

[B] muur v / m

  1. kruidachtige plant uit de anjerfamilie Caryophyllaceae (of oude opvatting: van het geslacht Stellaria ) [4]
    • Muur kun je ook door de sla doen. 
Synoniemen
  • hoornbloem, erf
  • (nevenvormen):
Hyponiemen
Vertalingen
    1. kruidachtige plant   

Gangbaarheid
  • Het woord muur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "muur" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. muur op website: Etymologiebank.nl
  3. Guus Kroonen, Etymological Dictionary of Proto-Germanic, Leiden: Brill, 2013, blz. 368.
  4. muur op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.