steen

• Geluid:  steen    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /sten/
  • (Limburg): /steːn/

• steen

• In de betekenis van ‘harde delfstof’ voor het eerst aangetroffen in 918 [1] [2]

steen

1. m een harde stof, vaak op kiezel gebaseerd maar omvattende vele soorten

1. • Huizen worden vaak van steen gemaakt, omdat het zo goed bestand is tegen weersinvloeden. 

2. m een klein fragment van deze stof

1. • Er ligt een kleine steen op het garagepad. 

2. o vogelziekte veroorzaakt door het organisme Trichomonas gallinae

• [2] geel, frons, trichomoniasis

• etsen

• Steen des aanstoots zijn

• Stenen voor brood geven

• steen en been klagen

• De steen der wijzen zoeken

• De eerste steen werpen

• De gestage drup holt de steen (uit)

• Een ezel stoot zich in het algemeen geen tweemaal aan dezelfde steen

• Een hart van steen hebben

• Een huishouden van Jan Steen

• Een rollende steen vergaart geen mos

• Wie in een glazen huis woont, moet niet met stenen gooien

• ergens een steentje aan bijdragen

• Het woord steen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'steen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

steen m

1. steen (harde stof)