ben

• Geluid:  ben    (hulp, bestand)
• IPA: / bɛn /

• ben

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘tenen mand’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1430 [1]
• v/m: van Middelnederlands benne[2]
• m: van Hebreeuws בֵּן (been)[3]
• [werkwoord]: van Middelnederlands bem[4][5]

ben v/m

1. hoge gevlochten mand, vaak gebruikt voor het bewaren van vis of vruchten

ben m

1. (Jiddisch-Hebreeuws) zoon

• bar, ben adam, Gee Ben Hinom, Gee Hinom, Gehinom, pidjon haben

ben

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zijn

1. • Ik ben hier! 

2. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zijn na inversie

1. • Ben je daar? 

• Het woord ben staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ben' herkend door:

• IPA: /beːn/

• Afkomstig van het Proto-Germanische *bōniz.

ben v

1. gebed
2. verzoek
3. wonde

• Engels: bee

• IPA: /b̥eːˀn/

• Afkomstig van het Oudnoorse bein.

ben o

1. been
2. bot

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /bɑ̃/

• (verkorting) van bénard

ben

1. wel

ben m

1. (spreektaal) broek

1. «J’ai craqué un ben en l’essayant dans le magasin.»

   Ik heb een broek gescheurd toen ik hem paste in de winkel. [1]

• IPA: /beᵈn/

• Afkomstig van het Proto-Keltische *benā.

ben v

1. vrouw

ben v

1. vrouw

• Iers: bean
• Manx: ben
• Schots-Gaelisch: bean

ben

1. ik

• Geluid:  ben    (hulp, bestand)

• ben

ben o

1. been
2. bot

• högerben, skenben, vänsterben