zoon

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  zoon    (hulp, bestand)
  • IPA: /zoːn/
Woordafbreking
  • zoon
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘mannelijk kind t.o.v. de ouders’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 776 [1]
  • afkomstig van:
Middelnederlands: sone
Oudnederlands: suno
Germaans: *sunuz
Indo-Europees: *suHnús
  • Verwant in Germaans:
West: Engels: son (Angelsaksisch: sunu), Duits: Sohn, (Oudhoogduits: sunu), Fries: soan, suun (Oudfries: sunu)
Noord: Zweeds: son, Deens: søn, Noors: sønn, (Nynorsk: son, Oudnoords: sonr), IJslands/Faeröers: sonur
Oost: Gotisch: sunus
enkelvoud meervoud
naamwoord zoon zonen
zoons
verkleinwoord zoontje zoontjes

Zelfstandig naamwoord

zoon m

  1. (familie) een mannelijk kind
Gelijkklinkende woorden
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Hyponiemen
   
  • broederszoon
  • burgerzoon
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. een mannelijk kind   

Gangbaarheid
  • Het woord zoon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "zoon" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

zoon

  1. zoon
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.