bang

bang

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  bang    (hulp, bestand)
  • IPA: /bɑŋ/
Woordafbreking
  • bang
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘angstig’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 [1]
  • Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘tussenwerpsel: nabootsing van geluid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1961 [1]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen bangbangerbangst
verbogen bangebangerebangste
partitief bangsbangers-

Bijvoeglijk naamwoord

bang

  1. een min of meer beredeneerde angst voor iets hebbend
    • het is niet vreemd bang te zijn bij dit gevaarlijke spel. 
  2. angstaanjagend, angst verwekkend
    • Vallende kraan zorgt voor bange momenten 
    • Neerlands hoop in bange dagen 
  2. bangelijk, bang van karakter
    • Wat is hij toch een bange wezel. 
Vaste voorzetsels
  • bang zijn voor
  • bang zijn van
Synoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. angst hebbend   
    2. angst opwekkend   
    3. bangelijk   

Gangbaarheid
  • Het woord bang staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "bang" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Engels
enkelvoud meervoud
bang bangs

Zelfstandig naamwoord

bang

  1. knal
  2. explosie
Hyponiemen
vervoeging
onbepaalde wijs to bang
he/she/it bangs
verleden tijd banged
voltooid
deelwoord		 banged
onvoltooid
deelwoord		 banging
gebiedende wijs bang

Werkwoord

bang

  1. knallen
Synoniemen
Hyponiemen



Indonesisch
Woordafbreking
  • bang
Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord
  1. (oudere) broer
wordt in combinatie met een roepnaam gebruikt om bekende gezagsdragers mee aan te duiden


Vietnamees

Zelfstandig naamwoord

bang

  1. staat, deelstaat
  1. «Hoa Kỳ có bao nhiêu bang?»
    Hoeveel staten tellen de VS?
  2. de rechterhand van de districtschef, kort voor bang tá.
  3. een groep Chinezen die uit dezelfde provincie stammen en die een tijdje in hun land onder de Fransen hebben geleefd.
  1. «Bang Phúc Kiến.»
    De Chinese gemeenschap van Fujian, de Fujiankolonie.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.