bangelijk

• Geluid:  bangelijk    (hulp, bestand)

• ban·ge·lijk

• afgeleid van bang met het achtervoegsel -lijk

bangelijk [1]

1. van een persoon dat deze snel bang is

1. • Jongeren zijn op een doordeweekse avond in het Witte de Withkwartier ook weer in groten getale aanwezig in Lola. We worden als relatieve oudjes dan ook met een enigszins bangelijk ‘Alles oké met jullie?’ door de dienstdoende post-puber begroet. De aanwezigheid van heel veel ouderwetse kamerplanten in het restaurant zal ons middelbaren allicht wat gerust moeten stellen. Lola is een grill- en ovengestookte deeltjesversneller van twee verdiepingen hoog, waar de patatas bravas, de gegrilde gamba’s, de kipspiesjes en de merquezworstjes met tien, twintig bordjes tegelijk onder de handen van de koks vandaan komen. We menen in elk gerechtje wel iets van dat húp-kwak-koken terug te proeven.[2] 

1. • Ene psychiater in de ene weekendkrant: „…we durven elkaar niet meer in de ogen te kijken…we zijn bang voor verveling, maar vooral voor de stilte …we vergeten die ander … als we niets doen gaat de boel naar de vaantjes …” Andere psychiater in de andere weekendkrant: „…we zijn heel behoudend en conservatief geworden…te bangelijk…ik wil graag over angst vertellen omdat ik het gevoel heb dat we verkeerd bezig zijn…”[3]  

2. (Vlaams) geweldig, erg leuk

• [1] angstig, angstvallig, bevreesd, verlegen, lafhartig, schrikachtig, vreesachtig, schuchter, bedeesd, flauw

• Het woord bangelijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bangelijk' herkend door: