EDF
EDF staat voor Électricité de France. Het is het grootste elektriciteitbedrijf, en het tweede energiebedrijf van Europa. Het bedrijf is actief op alle terreinen van de energie actief, van productie tot levering.
Électricité de France (EDF)
| ||||
 | ||||
| Beurs | Euronext: EDF | |||
| Grootaandeelhouders | Franse staat 84,49% | |||
| Oprichting | 1987 | |||
| Sleutelfiguren | Jean-Bernard Lévy (CEO) | |||
| Hoofdkantoor | Parijs Frankrijk | |||
| Producten | Elektriciteit | |||
| Omzet | € 64,9 miljard (2018)[1] | |||
| Winst | € 3,17 miljard (2018)[1] | |||
| Website | EDF | |||
| ||||
Bedrijfsoverzicht
Op 8 april 1946, werden alle 1350 Franse nutsbedrijven genationaliseerd. Zij werden alle gebundeld in één organisatie onder de naam Electricité de France (EDF). Alle aandelen waren in handen van de Franse overheid. Na de Tweede Wereldoorlog werd geïnvesteerd in de bouw van waterkrachtcentrales om de capaciteit uit te breiden. Later werden centrales op steenkool en olie bijgebouwd om aan de groeiende vraag naar elektriciteit te kunnen voorzien. De eerste oliecrisis in 1973 toonde de kwetsbaarheid van dit beleid en men besloot in korte tijd 13 kerncentrales te bouwen om de afhankelijkheid van buitenlandse energieleveranciers te verminderen. In 1977 kwam de eerste nucleaire unit in Fessenheim in productie. In 2018 had EDF 58 kernreactoren verspreid over 19 centrales in heel Frankrijk, met een capaciteit van 63 gigawatt (GW).
In 2005 ging EDF naar de aandelenbeurs Euronext Parijs. Met een verwachte winst van € 7 miljard zou het de grootste beursgang in de Franse geschiedenis moeten zijn. De beursgang was echter, in tegenstelling tot de beursgang van zijn zusterbedrijf Gaz de France (GDF) in hetzelfde jaar, een teleurstelling.
In 2018 behaalde EDF een omzet van € 65 miljard. In Frankrijk alleen produceerde EDF 441 TWh aan elektriciteit, waarvan 393 TWh afkomstig uit kerncentrales.[1] In Engeland lag de productie op 59 TWh. De schone energiepoot, EDF Renewables, produceerde 15 TWh. Wereldwijd heeft het bedrijf 152.000 werknemers in dienst, en een klantkring van 35 miljoen consumenten. In 2018 was het aandeel van Frankrijk in de totale omzet ongeveer twee derde; de rest werd voornamelijk behaald in het Verenigd Koninkrijk en Italië.[1] Per 31 december 2017 heeft EDF een meerderheidsbelang in Framatome, dit onderdeel droeg € 3 miljard bij aan de omzet in 2018.
EDF is in veel opzichten het grootste elektriciteitsbedrijf van Europa. Behalve qua omzet, personeelsbestand en consumentenbestand is EDF ook wat de productie betreft de grootste elektriciteitsproducent van Europa. EDF had in 2018 een totale productiecapaciteit van 126,5 GW en liet hiermee het Duitse RWE en het Italiaanse Enel ver achter zich.
Nieuwbouwprojecten
Frankrijk
Voor het eerst in 15 jaar heeft EDF in 2005 de opdracht gegeven voor de bouw van een nieuwe kernenergiecentrale. Met de bouw van de centrale van de derde generatie is in 2006 begonnen en staat aan de kust bij Flamanville. De capaciteit van de Europese drukwaterreactor (EPR) wordt 1650 megawatt. In 2007 nam het Italiaanse nutsbedrijf Enel een aandelenbelang van 12,5% in de reactor en kreeg een optie om belangen van vergelijkbare omvang te nemen in de vijf volgende reactoren van dit type die EDF van plan was te gaan bouwen.[2] De bouw van de twee EPR-reactoren bij Flamanville verloopt trager dan verwacht. In 2016 wordt de eerste productie verwacht, hetgeen bijna 3 jaar later is dan bij de start van de bouw werd aangenomen.[3] De centrale heeft een verwachte technische levensduur van 60 jaar. De bouw vergt een investering van zo’n 8,5 miljard euro, dat is bijna drie keer zo duur als oorspronkelijk verwacht.[4] In december 2012 trok ENEL zich terug uit het project en kreeg haar investering van 663 miljoen euro terug.[5]
Medio 2014 presenteerde de Franse regering plannen om het aandeel van kernenergie in het totaal te beperken.[6] Nu ligt dit aandeel op 75% en in de plannen wordt gestreefd naar een belang van 50% in 2025.[6] In oktober 2014 stemde de Franse Tweede Kamer in met het plan.[7] De capaciteit blijft gehandhaafd op het huidige niveau van 63,2 GWh per jaar, waardoor de toekomstige extra vraag met andere energiebronnen gedekt moet worden. De overheid streeft hierbij naar een aandeel van 40% voor niet-nucleaire alternatieve energie, tegenover 32% in 2013.[6] In 2016 wordt de nieuwe centrale met een capaciteit van 1,6 GW in Flamanville geopend en zal de oudste kernenergiecentrale in Fessenheim per eind 2016 gesloten worden.[8] Vanuit de industrie zijn bezwaren geuit omdat de kosten van elektriciteit zullen stijgen bij de uitvoering van dit plan.[6] In juli 2015 werd de wet aangenomen van milieuminister Ségolène Royal waarmee de reductie van het aandeel van kernenergie naar 50% in 2025 vastligt.[8]
Internationaal
EDF is ook buiten Frankrijk actief: vooral in omringende landen als Duitsland, Italië en het Verenigd Koninkrijk. In september 2008 kondigde EDF de overname aan van British Energy. British Energy beheert in totaal acht kerncentrales met een totale productiecapaciteit van 9,5 GWh per jaar in het Verenigd Koninkrijk. De centrales van British Energy zijn relatief oud en EDF verbond zich tot een investeringsprogramma voor vier nieuwe kerncentrales. Deze overname werd gedaan in samenwerking met het Engelse nutsbedrijf Centrica, datnu een belang heeft van 20% in British Energy. In februari 2013 trok Centrica zich terug uit het nieuwbouwproject.[9] Als redenen noemde het management de stijgende kosten voor en vertraging van de bouw van de nieuwe installaties.
Van de beloofde nieuwe centrales zou de eerste in 2017 met de productie starten, maar deze ambitie is niet gehaald. In september 2016 tekende EDF het contract voor de bouw van een kerncentrale bij Hinkley Point. Er komen twee reactoren die tezamen voor 7% in de elektriciteitsbehoefte van het land kunnen voorzien. De centrale vergt een investering van zo'n £18 miljard. In september 2019 maakte EDF bekend dat de eerste elektriciteit uit Hinkley Point C in 2025 wordt verwacht.[10] De verwachte investeringsuitgave is verhoogd naar £21,5-22,5 miljard. Al deze extra investeringen komen voor rekening van EDF.
Nederland
Medio 2007 heeft EDF Trading, een dochteronderneming, het Nederlandse bedrijf Amstuw overgenomen. Amstuw heeft drie terminals voor de over- en opslag van steenkool in de haven van Amsterdam. De drie terminals kunnen op jaarbasis zo’n 15 miljoen ton steenkool verwerken. De terminals liggen in de Amerikahaven, in de Westhaven en Afrikahaven. EDF Trading is sinds 2000 actief in deze handel vanwege de met steenkool gestookte elektriciteitscentrales die EDF heeft in onder andere Frankrijk en Engeland. Per jaar verhandelt de organisatie circa 30 miljoen ton steenkool afkomstig uit Zuid-Afrika, Colombia, Indonesië, Australië en Rusland.[11]
Op 12 februari 2010 is de Sloecentrale in Vlissingen-Oost officieel in gebruik genomen.[12] De centrale heeft een opgesteld vermogen van 870 megawatt, verdeeld over twee units van elk 435 megawatt. Voor het transport van het aardgas is de Zuid-Bevelandleiding gerealiseerd; een pijpleiding met een lengte van 55 kilometer. De gasgestookte Sloecentrale heeft een hoog rendement van ongeveer 58%. Bij een volle benutting van de capaciteit, kan de centrale circa 4% van de Nederlandse elektriciteitsproductie verzorgen. Met de bouw van de centrale is begonnen in juli 2007; de totale investering bedroeg 550 miljoen euro. EDF en het Zeeuwse nutsbedrijf PZEM zijn beide voor 50% eigenaar van de centrale.
België
In november 2009 nam EDF het 100%-belang van het Engelse gasbedrijf Centrica in Segebel over. Segebel heeft op haar beurt een belang van 51% in SPE, dat in 2011 werd omgedoopt tot EDF Luminus.[13] In België is EDF Luminus na Electrabel de grootste producent van elektriciteit, met een aandeel van circa 13% in de totale landelijke capaciteit, en ook de tweede distributeur van elektriciteit en gas. SPE beschikt over een productiecapaciteit van bijna 2.000 megawatt en heeft ongeveer 1,7 miljoen klanten. De overnamesom bedroeg 1,3 miljard euro. De overige aandeelhouders in EDF Luminus hebben een optie gekregen om hun aandelen ook aan EDF te verkopen. Drie Belgische aandeelhouders hebben hiervan gebruikgemaakt waardoor het belang van EDF in SPE is gestegen naar 63,5% medio 2010.[14]
 |
Zie de categorie Électricité de France van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |