Anheuser-Busch InBev

AB InBev probeert zijn positie te behouden door middel van een marketingstrategie. Deze deelt de bieren van InBev op volgens drie categorieën:

• Wereldwijde merken; dit zijn de drie voornaamste merken van InBev:
  • Stella Artois (Belgisch): dit bier wordt in meer dan 80 landen verkocht.
  • Budweiser (Amerikaans): het populairste biermerk in de Verenigde Staten, wordt ook gedronken in het Verenigd Koninkrijk en Canada, AB Inbev heeft plannen om het merk in de toekomst in verschillende nieuwe landen te lanceren.
  • Corona (Mexico)
• Multilandenmerken: hoewel deze merken wereldwijd succes hebben, spreken ze een specifiekere doelgroep aan. De reden hiervoor kan bijvoorbeeld zijn dat het bier zeer donker is, of een bepaald ingrediënt bevat waardoor het zich qua smaak sterk onderscheidt van andere bieren. Dit zijn Leffe, Hoegaarden, Goose Island, Franziskaner Weissbier en Beck's.
• Lokale kampioenen; Vaak hebben deze merken vooral een sterke traditie in eigen streek en kennen daar dan ook het meeste succes. Een voorbeeld hiervan Jupiler in België en Bud Light in de VS.

Bekende lokale "kampioenen" in België zijn Belle-Vue, Hoegaarden, Jupiler, Leffe, Piedboeuf, Stella Artois en Tripel Karmeliet. In Nederland is de groep ook eigenaar van enkele biermerken, zoals Dommelsch, Hertog Jan en Oranjeboom.

Naast de hoofdactiviteit verhuurt het bedrijf ook vastgoed aan café-uitbaters (voornamelijk in België) en sponsorde het onder de naam Stella Artois Music beginnende muziekgroepen en bekende muziekfestivals.

In de onderstaande figuur staan de financiële resultaten van AB InBev sinds 2009. In de laatste kolom zijn ook de verkopen opgenomen in hectoliters (hl). De sterke winstgroei in 2013 was vooral het gevolg van de herwaardering van het belang in Grupo Modelo na het overnamebod door AB InBev. Na de inlijving van SABMiller is de nettoschuld van het bedrijf sterk gestegen. Stond deze nog op US$ 42,2 miljard per jaareinde 2015, een jaar later was dit ruimschoots verdubbeld naar US$ 108 miljard. Per 31 december 2019 was de totale rentedragende schuld nog US$ 103 miljard.

alle bedragen luiden in miljoenen

Jaar[4]	Omzet	EBITDA (Genormaliseerd)	Nettoresultaat	Nettoresultaat (Genormaliseerd)	Volume
2009	$ 36.758	$ 14.387	$ 4613	$ 3927	409 miljoen hl
2010	$ 36.297	$ 13.685	$ 4026	$ 5040	399 miljoen hl
2011	$ 39.046	$ 15.112	$ 5855	$ 6449	399 miljoen hl
2012	$ 39.758	$ 15.493	$ 7160	$ 7201	403 miljoen hl
2013	$ 43.195	$ 23.428	$ 14.394	$ 7936	425 miljoen hl
2014	$ 47.063	$ 18.465	$ 9216	$ 8865	459 miljoen hl
2015	$ 43.604	$ 17.057	$ 8273	$ 8513	457 miljoen hl
2016	$ 45.517	$ 16.360	$ 1241	$ 4853	500 miljoen hl
2017	$ 56.441	$ 21.429	$ 7996	$ 7967	613 miljoen hl
2018	$ 54.619	$ 22.080	$ 4368	$ 6793	567 miljoen hl[5]
2019	$ 53.329	$ 21.078	$ 8748	$ 8086	561 miljoen hl

In 2015 onderhandelde AB Inbev om tot een fusie te komen met SABMiller, de nummer twee in de wereldproductie van bier.[9] AB InBev deed bij herhaling een aanbod dat telkens wegens onvoldoende werd afgewezen. In oktober 2015 wees het bestuur van SABMiller een overnamebod van £ 65 miljard van concurrent AB InBev af. Het bod was te laag. AB InBev deed eerder twee, niet-publiek bekendgemaakte biedingen, die allebei werden afgewezen, en kwam vervolgens met een derde openbaar bod van £ 42,15 per aandeel.

Op 13 oktober 2015 bereikten de twee partijen overeenstemming over een fusie. AB InBev had het bod per aandeel verhoogd naar £ 44 in contanten, maar sommige grootaandeelhouders konden kiezen voor aandelen AB InBev. Daarmee werd SABMiller gewaardeerd op ruim € 95 miljard. De combinatie resulteert in de grootste bierbrouwer ter wereld met een globaal marktaandeel van zo’n 30% en een jaaromzet van £ 64 miljard. De nieuwe groep zal bedrijfsonderdelen moeten verkopen, waaronder in de Verenigde Staten en de Volksrepubliek China, om van de toezichthouders toestemming te krijgen.

Begin maart 2016 werd bekend dat SABMiller het belang van 49% in CR Snow gaat verkopen aan China Resources Beer voor US$1,6 miljard.[10] Deze laatste heeft al een belang van 51% in CR Snow. De verkoop werd in oktober 2016 definitief toen duidelijk werd dat SABMiller door AB InBev overgenomen mocht worden. CR Snow verkoopt in China ongeveer 100 miljoen hectoliter bier.[10]

In mei 2016 gaf de Europese Commissie groen licht voor de acquisitie van SABMiller.[11] Wereldwijd zal de fusieonderneming twee keer zo veel bier verkopen en vier keer zoveel winst maken als Heineken, in mei 2016 de derde grootste brouwerij, en vijf keer meer bier en twaalf keer meer winst dan Carlsberg, nu de vierde grootste bierbrouwer.[11] Er zijn wel diverse voorwaarden gesteld. AB InBev zal de bieractiviteiten van SABMiller in Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Tsjechië, Hongarije, Polen, Roemenië en Slowakije verkopen. Voor de bedrijfsonderdelen in Italië en Nederland is dit al gebeurd, de koper is de Japanse brouwerij Asahi.[11] Eind september keurden de aandeelhouders de overname goed en de combinatie gaat verder onder de naam AB InBev. Op 10 oktober werd de overname definitief. In maart 2017 werd de verkoop van de SABMiller activiteiten in Centraal en Oost-Europa afgerond.

Voor 19 juli 2019 was de beursnotering van de Aziatische tak van AB InBev op de beurs van Hongkong gepland.[12] De activiteiten vallen onder Budweiser Brewing Company APAC Limited. De Budweiser Company telt meer dan 50 merken, waaronder Budweiser, Stella Artois en Corona. De belangrijkste afzetmarkten zijn China, Australië, Zuid-Korea, India en Vietnam. In 2018 was de totale omzet in Azië zo'n US$ 8,5 miljard en de nettowinst US$ 1,4 miljard (€1,23 miljard).[12] Dit is ongeveer 10-15% van het totaal van AB InBev. Er zouden 1,6 miljard aandelen aangeboden worden tegen een prijs van HKD 40-47 (circa 4,5-5,3 euro) per aandeel.[12] De opbrengst was bestemd voor de aflossing van schulden. De belangstelling bij de beleggers viel echter zwaar tegen waardoor de uiteindelijke beursgang niet is doorgegaan.[13]

Nog geen week later maakte AB InBev de verkoop bekend van de activiteiten in Australië.[14] Het Japanse Asahi neemt deze over voor een bedrag van US$ 11,3 miljard, inclusief schulden. Asahi krijgt hiermee de biermerken Carlton en Great Northern Brewing Company in handen en ook het recht om andere AB InBev biermerken in het land te verkopen.[14] Asahi had eerder een bod gedaan, maar dat werd afgewezen omdat AB InBev alle Aziatische activiteiten naar de beurs wilde brengen. De opbrengst zal door AB InBev worden gebruikt om schulden af te lossen.[14]

Op 24 september ging Budweiser Company alsnog naar de beurs.[15] De activiteiten van Australië, een verzadigde markt met beperkte groeimogelijkheden, waren eerder verkocht en maken dus niet langer deel uit van Budweiser Company. Het bedrijf is voornamelijk actief in groeimarkten en dit is voor de nieuwe aandeelhouders een aantrekkelijker propositie.[15] De aandelen werden voor HK$ 27 (US$ 3,44) per stuk verkocht en AB InBev ontving US$ 5 miljard in totaal. De totale beurswaarde van Budweiser Company kwam uit op US$ 46 miljard.[15]

In 2007 ontliep InBev een boete van de Europese Commissie vanwege verboden prijsafspraken met Heineken, Grolsch en Bavaria tussen 1996 en 1999. Bij inspecties had de Commissie handgeschreven aantekeningen gevonden van geheime besprekingen in hotels en restaurants waarin de bierverkopen aan supermarkten en horeca-ondernemingen werden verdeeld. De afspraken zouden op het hoogste niveau van de bedrijven zijn gemaakt. Volgens toenmalig Europees commissaris voor Mededinging Neelie Kroes was het samenspannen van brouwers om de Nederlandse markt onder elkaar te verdelen en de prijzen op te drijven een duidelijke schending van de mededingingswetgeving. De vier zouden ook geprobeerd hebben hun sporen te verbergen door codenamen te gebruiken, waaruit bleek de bierbrouwers wisten dat hun afspraken illegaal waren. De vier brouwers hadden vrijwel de gehele Nederlandse biermarkt in handen, met een aandeel van ongeveer 50% voor Heineken en 15% voor elk van de andere drie. InBev wist een boete te voorkomen door informatie te verstrekken over het kartel aan de Europese Commissie die "doorslaggevend" was voor het onderzoek. Heineken kreeg een boete van 219 miljoen euro, Grolsch een boete van 31 miljoen euro en Bavaria een boete van 22 miljoen euro; toentertijd was dit de hoogste kartelboetes ooit die aan Nederlandse bedrijven waren opgelegd door de Europese Commissie.[16]

In juni 2016 opende de Europese Commissie een onderzoek naar de activiteiten van AB InBev op de Belgische markt. Eind 2017 beschuldigde de Europese Commissie in een voorlopig oordeel AB InBev ervan zijn dominante positie op de Belgische markt misbruikt te hebben om de invoer van zijn eigen bieren uit het buitenland (aan goedkopere tarieven) tegen te werken. Volgens Europees commissaris voor Mededinging Margrethe Vestager belemmerde AB InBev al sinds 2009 de vrije mededinging en "betaalde de Belgische consument mogelijk te veel voor zijn favoriete bier". Concreet zou AB InBev onder andere de Franstalige tekst op Nederlandse blikjes en de Nederlandstalige tekst op Franse blikjes van Leffe en Jupiler eraf hebben gehaald zodat deze niet in Wallonië respectievelijk Vlaanderen ingevoerd en verkocht zouden kunnen worden. Ook zouden Nederlandse verkopers bepaalde promoties niet gekregen hebben als de kans bestond dat ze de goedkopere producten daarna in België zouden invoeren. Volgens handelsfederatie Comeos klopte het dat Belgische handelaars hun bier duurder zouden moeten inkopen. De federatie reageerde tevreden op het onderzoek van de Europese Commissie.[17]

Ondanks pogingen van AB InBev om een schikking te treffen in de mededingingszaak, wil de Europese Commissie de bierproducent beboeten. De mededingingswetgeving in de Europese Unie laat schikkingen toe, waarna de mededingingsautoriteiten de zaak laten vallen zonder een boete op te leggen.[18]

Op 11 oktober 2018 voerde de Indiase mededingingsautoriteit, de Competition Commission of India (CCI), huiszoekingen uit in de Indiase kantoren van AB InBev, Carlsberg en United Breweries in een onderzoek naar illegale prijsafspraken die de bedrijven zouden gemaakt hebben. Een van de drie bedrijven zou de CCI getipt hebben in ruil voor strafvermindering. Bij de huiszoekingen zouden e-mailgesprekken zijn gevonden die bewijzen dat de bedrijven prijsafspraken maakten.[19][20]