Solvay

Solvay is een Belgische multinational die actief is in de chemie en plastics.

Solvay NV/SA
Oprichting1863
Oprichter(s)Ernest en Alfred Solvay
EigenaarSolvay familie heeft nog een kwart van de aandelen in handen via Solvac
SleutelfigurenNicolas Boël (voorzitter)
Ilham Kadri (CEO)
Land België
HoofdkantoorBrussel
Werknemers26000 (2014, in FTE)[1]
ProductenChemicaliën en kunststoffen
Omzet€ 10,2 miljard (2014)[1]
Winst€ 156 miljoen (2014)[1]
Marktkapitalisatie€ 9,5 miljard (31 december 2014)[1]
WebsiteSolvay
Portaal    Economie
Solvayfabriek in Tavaux (Frankrijk).
Solvayfabriek in Rheinberg (Duitsland)
Medaille uit 1913 om het 50-jarig bestaan van Solvay te herdenken met de tekst "Ernest et Alfred Solvay".

Activiteiten

Solvay is actief in 56 landen met ruim 29.400 medewerkers in 117 vestigingen. De hoofdzetel is in Brussel. In 2012 haalde de groep een geconsolideerde omzet van 12,4 miljard euro in de activiteitssectoren chemie en kunststoffen.

Het aandeel is genoteerd op de Euronext Brussels en vanaf 23 januari 2012 ook op de beurs van Euronext Parijs. Het maakt onderdeel uit van diverse aandelenindices zoals: BEL 20, Euronext 100 en CAC 40.[1]

Geschiedenis

Het bedrijf werd opgericht door de gebroeders Ernest en Alfred Solvay. Ernest had in 1863 een patent genomen op een nieuw productieproces voor Na2CO3 (natriumcarbonaat - vooral bekend als soda) uit NaCl (natriumchloride) en CaCO3 (calciumcarbonaat). Dit proces staat bekend als het Solvayproces en is efficiënter dan het voorheen in zwang zijnde Leblancproces. De eerste (soda-)fabriek van Solvay werd geopend in Couillet bij Charleroi in 1865.

In 1895 werd, samen met Louis Semet, het bedrijf Semet-Solvay opgericht, dat cokesfabrieken exploiteerde alsmede de verwerking van de bijproducten steenkoolgas, steenkoolteer, ammoniak en dergelijke.

Solvay was in de negentiende eeuw een van de weinige ondernemingen die vooruitstrevend waren inzake sociale politiek. Ook bevorderde Solvay sterk het wetenschappelijk onderzoek. Vanaf 1911 werden daartoe de Solvayconferenties gehouden, waarin vooraanstaande geleerden bijeenkwamen.

In 1938 kwam te Herten de Nepakris in bedrijf, een elektrolysebedrijf voor keukenzout.

In april 2009 gaf het management van Solvay aan de medicijntak, goed voor bijna 30% van de omzet, te willen afstoten. In 2010 volgde de verkoop voor 4,5 miljard euro aan het Amerikaanse Abbott Laboratories.[2] Solvay wil de verkoopopbrengst gebruiken om te investeren in onder meer plastic.

Een jaar later bood Solvay in totaal 3,4 miljard euro om het Franse Rhodia over te nemen.[3] Topman Jean-Pierre Clamadieu van Rhodia wordt vice-topman van de nieuwe groep en zal de CEO van Solvay, Christian Jourquin, opvolgen als hij met pensioen gaat. Rhodia werd in 1998 verzelfstandigd van Franse farmagroep Rhône-Poulenc, die nu deel uitmaakt van Sanofi.[3] Vlak voor de overname had Rhodia een jaaromzet van 5,2 miljard euro en telde 14.000 werknemers.[3] Het maakt materialen voor de autosector, elektronica en aroma's voor voeding en parfums. Samen hebben de twee een omzet van 12 miljard euro en met de overname komt Solvay op de 15e plaats in de wereldranglijst van grote chemiebedrijven.[3]

Medio 2015 nam Solvay de Amerikaanse branchegenoot Cytec over voor vijf miljard euro.[4] Solvay versterkt hiermee haar positie om hoogwaardige materialen te maken voor moderne lijnvliegtuigen en sportauto's omdat kunststof het staal zal verdringen. Solvay verwacht dat deze markt in omzet zal groeien van 300 miljoen euro nu naar twee miljard euro in 2020.[4]

In maart 2016 stapte Solvay uit Inovyn, een joint venture voor de productie van polyvinylchloride (pvc) die het in juli 2015 oprichtte met INEOS.[5] Inovyn heeft een jaaromzet van meer dan 3,5 miljard euro met in België vestigingen in Antwerpen en Jemeppe-sur-Sambre.[5] De uitstap van Solvay was oorspronkelijk gepland in juli 2018.[5] Solvay wil de activiteiten richten op hoogwaardige polymeren en composietmaterialen. Solvay krijgt van INEOS een vergoeding van 335 miljoen euro die zal worden gebruikt voor de aflossing van schulden.[5]

In september 2017 maakte Solvay de verkoop van de polyamide activiteiten bekend aan BASF.[6] De verkoop levert 1,8 miljard euro op en Solvay realiseert een winst van 1,1 miljard euro.[6] Het past in Solvay’s transformatie naar een gespecialiseerd chemiebedrijf. Met de verkoop gaan 2400 medewerkers over.[6]

Vestigingen in België en Nederland

Varia

De Solvay-berghut op de Matterhorn in de Zwitserse Alpen is genoemd naar Ernest Solvay, een van de oprichters van het bedrijf, die in 1917 met een donatie de bouw ervan mogelijk maakte. De hut bevindt zich op 4003 m hoogte op de zogeheten normaalroute naar de top via de Hõrnli-graat en is alleen bedoeld voor gebruik bij noodsituaties, niet voor geplande overnachtingen.

Literatuur

  • Louis BERTRAND, Ernest Solvay, réformateur social, University of Michigan, 1918.
  • Grégoire WALLENBORN & Pierre MARAGE, La naissance de la physique moderne racontée au fil des Conseils Solvay, Université Libre de Bruxelles, Brussel, 2009.
  • Kenneth BERTRAMS, Nicolas COUPAIN, Ernst HOMBURG, Solvay: History of a Multinational Family Firm, Cambridge University Press, 2013.
  • Wolfgang RIEPL, De tentakels van de Solvay-families, in: Trends, 8 september 2016.
  • Ilse DE WITTE & Wolfgang RIEPL, "Gelukkig heeft Ernest Solvay zijn fortuin niet weggeschonken", in: Trends 8 september 2016.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.