Ronde van Frankrijk 2016

De 103de editie van de Ronde van Frankrijk werd van 2 tot en met 24 juli 2016 verreden. De ronde ging van start in het departement Manche, vanaf het schiereiland Mont Saint-Michel en eindigde traditiegetrouw in Parijs.

Ronde van Frankrijk 2016
103e editie
Startplaats Mont Saint-Michel
Routekaart Ronde van Frankrijk 2016
Periode2 t/m 24 juli 2016
StartplaatsMont-Saint-Michel
FinishplaatsParijs
Eindklassementen
Leider Chris Froome
Punten Peter Sagan
Berg Rafał Majka
Jongeren Adam Yates
Strijdlust Peter Sagan
Ploegen Movistar Team
Navigatie
Ronde van Frankrijk 2015  Ronde van Frankrijk 2017
Portaal    Wielersport

Parcours

De Grand Départ vond voor het eerst sinds 2013 opnieuw plaats in Frankrijk. De regio Manche vormde voor het eerst in de geschiedenis het decor voor de Tourstart. Op 9 december 2014 werden de eerste wedstrijddetails bekendgemaakt, het peloton zou 2 dagen in de Manche blijven en op de derde dag naar het zuiden rijden. De ronde startte niet met een proloog maar met een rit in lijn vanaf het pittoreske eiland Mont Saint-Michel, dat enkel verbonden is met het vasteland via een dam. De aankomst lag in het dorpje Sainte-Marie-du-Mont, meer bepaald Utah Beach, een van de stranden waar de geallieerden het bezette Europa zouden bevrijden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de rit was er ook een korte ceremonie. De tweede etappe ging van Saint-Lô naar Cherbourg-Octeville. De finish lag daar op de top van de Côte de La Glacerie.[1][2] De derde etappe ging van start in Granville, het was duidelijk dat de organisatoren zo snel mogelijk naar de Pyreneeën wilden gaan en dit zonder veel verplaatsingen tussen etappes. De 3e rit met aankomst in Angers en de 4e in Limoges waren beide vlakke ritten langer dan 220 km. De 5de rit tussen Limoges en het skistationnetje Le Lioran ging over lastige wegen in het Centraal Massief. Daarna volgde nog een sprintkans in Montauban voordat de renners gingen klimmen. De 7e rit naar Lac de Payolle was een overgangsrit maar de 8e rit tussen Pau en Bagnères-de-Luchon omvatte 4 cols waaronder de Col du Tourmalet en de Col de Peyresourde, de aankomst echter lag na een afdaling. De 9e rit lag geheel buiten Frans grondgebied. De koninginnenrit in deze Tour lag al voor de eerst rustdag en vertrok in Vielha en liep via Spanje naar Andorra met aankomst op Andorra Arcalis. Het was de 3e keer dat de Tour Andorra aandoet.[3][4]

Na de rustdag in Andorra wachtte het hoogste punt van deze tour in de 12e rit tussen Escaldes-Engordany en Revel bij het beklimmen van de Port d'Envalira, na deze col was het vrijwel vlak waardoor sprinters en aanvallers in het voordeel waren. In de volgende rit naar Montpellier werd er gesprint voordat in de 12e rit een aankomst op de legendarische Mont Ventoux zou liggen. Deze rit werd in verband met harde wind echter ingekort, waardoor niet tot de top werd gereden. In de 13e rit kwamen de tijdrijders aan bod, toen er 37 km tegen de klok werd gereden in de Ardèche, de tijdrit was niet vlak en veroorzaakte belangrijke tijdsverschillen. Toen kwamen de renners aan de voet van de Alpen maar om een uitstap naar Zwitserland mogelijk te maken maakte het peloton een omweg met eerst een vlakke rit naar Villars-les-Dombes. In de 15e rit een lastigere aankomst in Culoz waar 2 verschillende beklimmingen van de Col du Grand Colombier wachtten. De 16e rit kwam aan in Zwitserland met als aankomst Bern. Ook de rustdag lag in Bern waardoor dus beide rustplaatsen buiten Frankrijk lagen.

Daarna volgden de Alpen die ditmaal vanuit het noorden werden bereikt. De organisatoren zetten de Mont Blanc in de verf tijdens deze editie met 4 aankomsten dicht bij de berg. De eerste was nog op Zwitsers grondgebied met als aankomst Finhaut na eerst de Col de la Forclaz en de slotklim richting Lac d'Emosson. De 18e rit was de 2de en laatste tijdrit, een klimtijdrit. Een echte col werd niet beklommen maar de weg liep meestal op tussen Sallanches en Megève. de 19e rit voerde de renners naar de Mont Blanc. Uiteraard niet naar de top maar naar het skistation Saint-Gervais-les-Bains bekend uit de Dauphiné om uiteindelijk op de voorlaatste dag naar Morzine te rijden na de afdaling van de Col de Joux Plane. De laatste rit vertrok iets ten noorden van Parijs in Chantilly en eindigde traditioneel op de Champs-Élysées in Parijs.

Deelnemende ploegen

18 UCI World Tour-ploegen 4 wildcards
AG2R La Mondiale FDJ LottoNL-Jumbo Bora-Argon 18
Astana Giant-Alpecin Movistar Fortuneo-Vital Concept
BMC Racing Team IAM Cycling Orica-BikeExchange Cofidis Solutions Crédits
Cannondale Katjoesja Team Sky Direct Énergie
Dimension Data Lampre-Merida Tinkoff
Etixx-Quick Step Lotto Soudal Trek-Segafredo

Etappe-overzicht

Datum Etappe Start-Finish Afstand (km) Type Winnaar Ploeg Klassementsleider
2 juli 1 Le Mont-Saint-Michel - Utah Beach (Sainte-Marie-du-Mont) 188 vlakke rit Mark Cavendish Team Dimension Data Mark Cavendish
3 juli 2 Saint-Lô - Cherbourg-Octeville 183 vlakke rit Peter Sagan Tinkoff Peter Sagan
4 juli 3 Granville - Angers 223,5 vlakke rit Mark Cavendish Team Dimension Data
5 juli 4 Saumur - Limoges 237,5 vlakke rit Marcel Kittel Etixx-Quick Step
6 juli 5 Limoges - Le Lioran 216 bergrit Greg Van Avermaet BMC Racing Team Greg Van Avermaet
7 juli 6 Arpajon-sur-Cère - Montauban 190,5 vlakke rit Mark Cavendish Team Dimension Data
8 juli 7 L'Isle-Jourdain - Lac de Payolle 162,5 bergrit Steve Cummings Team Dimension Data
9 juli 8 Pau - Bagnères-de-Luchon 184 bergrit Chris Froome Team Sky Chris Froome
10 juli 9 Vielha - Ordino-Arcalis 184,5 bergrit Tom Dumoulin Team Giant-Alpecin
11 juliRustdag Andorra
12 juli 10 Escaldes-Engordany - Revel 197 heuvelrit Michael Matthews Orica-BikeExchange Chris Froome
13 juli 11 Carcassonne - Montpellier 162,5 vlakke rit Peter Sagan Tinkoff
14 juli 12 Montpellier - Mont Ventoux (Chalet Reynard)[5] 184 178 bergrit Thomas De Gendt Lotto Soudal
15 juli 13 Bourg-Saint-Andéol - La Caverne du Pont d'Arc 37,5 individuele tijdrit Tom Dumoulin Team Giant-Alpecin
16 juli 14 Montélimar - Villars-les-Dombes 208,5 vlakke rit Mark Cavendish Team Dimension Data
17 juli 15 Bourg-en-Bresse - Culoz 160 bergrit Jarlinson Pantano IAM Cycling
18 juli 16 Moirans-en-Montagne - Bern 209 vlakke rit Peter Sagan Tinkoff
19 juliRustdag Bern
20 juli 17 Bern - Finhaut-Emosson 184,5 bergrit Ilnoer Zakarin Team Katjoesja Chris Froome
21 juli 18 Sallanches - Megève 17 individuele tijdrit Chris Froome Team Sky
22 juli 19 Albertville - Saint-Gervais Mont Blanc 146 bergrit Romain Bardet AG2R La Mondiale
23 juli 20 Megève - Morzine 146,5 bergrit Jon Izagirre Movistar Team
24 juli 21 Chantilly - Parijs (Champs-Élysées) 113 vlakke rit André Greipel Lotto Soudal

Klassementsleiders na elke etappe

Etappe Gele trui
Groene trui
Bolletjestrui
Witte trui
Ploegenklassement
Strijdlust
1 Mark Cavendish Mark Cavendish1 Paul Voss Edward Theuns Lotto Soudal Anthony Delaplace
2 Peter Sagan Peter Sagan2 Jasper Stuyven Julian Alaphilippe Orica-BikeExchange Jasper Stuyven
3 Mark Cavendish Thomas Voeckler
4 Peter Sagan2 Oliver Naesen
5 Greg Van Avermaet Thomas De Gendt BMC Racing Team Thomas De Gendt
6 Mark Cavendish Yukiya Arashiro
7 Adam Yates Vincenzo Nibali
8 Chris Froome Rafał Majka Thibaut Pinot
9 Thibaut Pinot Movistar Team Tom Dumoulin
10 Peter Sagan BMC Racing Team Peter Sagan
11 Arthur Vichot
12 Thomas De Gendt Thomas De Gendt
13 niet uitgereikt
14 Jérémy Roy
15 Rafał Majka Movistar Team Rafał Majka
16 Julian Alaphilippe & Tony Martin
17 Jarlinson Pantano
18 niet uitgereikt
19 Rui Costa
20 Jarlinson Pantano
21 niet uitgereikt
Eindklassement Chris Froome Peter Sagan Rafał Majka Adam Yates Movistar Team Peter Sagan
  • 1 De groene trui werd in de tweede etappe gedragen door Marcel Kittel die tweede stond achter Cavendish.
  • 2 De groene trui werd in de derde en vijfde etappe gedragen door Mark Cavendish die tweede stond achter Sagan.
Zie de categorie Tour de France 2016 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.