Michael Matthews

Michael Matthews (Canberra, 26 september 1990) is een Australisch wielrenner die vooral bekendstaat als massasprinter en sinds 2017 rijdt voor Team Sunweb.

Michael Matthews
Michael Matthews in de groene trui tijdens de Ronde van Frankrijk 2017
Persoonlijke informatie
BijnaamBling
Geboortedatum26 september 1990
GeboorteplaatsCanberra, Australië
Lengte178 cm
Sportieve informatie
Huidige ploegTeam Sunweb
Discipline(s)Weg
Specialisatie(s)Sprinter
Ploegen
2009–2010
2011–2012
2013–2016
2017–
Jayco (vanaf 23-2)
Rabobank
Orica
Team Sunweb
Beste prestaties
Milaan-San Remo3e (2015)
Gent-Wevelgem8e (2017)
Ronde van Vlaanderen6e (2019)
Amstel Gold Race3e (2015)
Luik-Bastenaken-Luik4e (2017)
Ronde van Italië2 etappezeges
Ronde van Frankrijk3 etappezeges
Ronde van Spanje3 etappezeges
WK op de weg2e (2015)
Extra
Zeges: 
Grote Prijs van Quebec
Grote Prijs van Montreal
2018, 2019
2018
Medailleoverzicht
Medailles
Portaal    Wielersport

Carrière

In 2006 werd hij Australisch kampioen bij de nieuwelingen. Een jaar later werd hij samen met Matthew Meisel-Dennis, Thomas Palmer en Alastair Loutit tweede op het nationale kampioenschap ploegenachtervolging voor junioren.

In 2009 werd hij derde in het Australisch kampioenschap tijdrijden voor beloften. Op het kampioenschap op de weg werd hij tweede. Ook op de Oceanische Spelen reed hij goed en werd tweede op de individuele tijdrit voor beloften. Hij behaalde dat jaar tevens zijn eerste top-10 klassering in een elitewedstrijd door als negende in het eindklassement van de Ronde van Japan te eindigen.

In 2010 werd hij zowel op de weg als in de individuele tijdrit derde bij de beloften op het Australisch kampioenschap. Voorts won hij etappes in de Ronde van Langkawi, Ronde van Japan en de Ringerike GP en eindigde als tweede in de Ronde van Vlaanderen voor beloften. Zijn belangrijkste resultaat behaalde hij in Geelong, alwaar hij het Wereldkampioenschap op de weg voor beloften won.

Zijn sterke seizoen werd beloond met een overgang naar het ProTeam van Rabobank. Voor dit team ging hij in 2011 van start met zijn eerste World-Tour evenement: de Tour Down Under, waarin hij al in de derde etappe de gevestigde sprinters klopte en zo zijn eerste grote profzege binnensleepte. In maart dat jaar was hij weer de sterkste, in de openingsrit van de Ronde van Murcia. Op 25 april wist hij ook zijn eerste grote eendagskoers te winnen, namelijk de Duitse semi- klassieker Rund um Köln. In 2014 won hij de 6e etappe in de Ronde van Italië in de roze leiderstrui. Hij reed deze Ronde van Italië niet uit. Matthews werd vervolgens wel geselecteerd voor de Ronde van Frankrijk. Een paar dagen voor het begin van deze ronde, kwam Matthews hard ten val. Daarom werd hij op het laatste moment vervangen door zijn Canadese teamgenoot Christian Meier.

Palmares

Jeugd

2006
Australisch kampioen op de weg, Nieuwelingen
2008
Proloog en 3e etappe B Tre Ciclista Bresciana, Junioren
2e etappe GP Général Patton, Junioren
2009
Oceanisch kampioen tijdrijden, Beloften
Oceanisch kampioen op de weg, Beloften
2010
Wereldkampioen op de weg, Beloften

Elite

2010 - 7 zeges
4e etappe Ronde van Wellington
1e en 3e etappe Ronde van Langkawi
Proloog Ronde van Japan
2e en 3e etappe Ringerike GP
1e etappe Ronde van Thüringen (ploegentijdrit)
2011 - 4 zeges
2e etappe Bay Cycling Classic
3e etappe Tour Down Under
1e etappe Ronde van Murcia
Ronde van Keulen
2012 - 2 zeges
Clásica de Almería
3e etappe Ronde van Utah
Puntenklassement Ronde van Utah
2013 - 4 zeges
2e en 4e etappe Ronde van Utah
Puntenklassement Ronde van Utah
5e en 21e etappe Ronde van Spanje
2014 - 6 zeges
Ronde van La Rioja
3e etappe Ronde van het Baskenland
1e (ploegentijdrit) en 6e etappe Ronde van Italië
1e etappe Ronde van Slovenië (individuele tijdrit)
Puntenklassement Ronde van Slovenië
3e etappe Ronde van Spanje
2015 - 6 zeges
3e etappe Parijs-Nice
Puntenklassement Parijs-Nice
1e etappe Ronde van het Baskenland
1e (ploegentijdrit) en 3e etappe Ronde van Italië
3e etappe Ronde van Zwitserland
2e etappe Ronde van Alberta
2016 - 4 zeges
Proloog en 2e etappe Parijs-Nice
Puntenklassement Parijs-Nice
Ronde van La Rioja
10e etappe Ronde van Frankrijk
2017 - 5 zeges
1e etappe Ronde van het Baskenland
3e etappe Ronde van Zwitserland
14e en 16e etappe Ronde van Frankrijk
Puntenklassement Ronde van Frankrijk
UCI Ploegentijdrit in Bergen
2018 - 4 zeges
Proloog Ronde van Romandië
7e etappe BinckBank Tour
Grote Prijs van Quebec
Grote Prijs van Montreal
2019 - 3 zeges
2e en 6e etappe Ronde van Catalonië
Puntenklassement Ronde van Catalonië
Grote Prijs van Quebec


Totaal: 41 zeges bij de elite

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2011
2012
2013 110e (2) 
2014 opgave (1)  75e (1) 
2015 opgave (1)  152e  
2016 110e (1) 
2017 69e (2) 
2018 opgave  
2019 67e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
JaarMilaan-San RemoGent-WevelgemRonde van VlaanderenAmstel Gold RaceLuik-Bast.LuikRonde van LombardijeBrabantse PijlWaalse PijlBretagne ClassicWK op de wegWereld­ranglijsten
2011107e69e134e63e (UWT)
201210e48eopgave135e (UWT)
2013opgave128eopgave112eopgave89e (UWT)
201478e12e 14e73e (UWT)
2015   opgave 20e (UWT)
201659e5e5e21e4e4e21e (UWT)
201712e8e10e4eopgave11e67e5e 9e (UWT)
20187e13e24e63eopgave5e4e7e (UWT)
201912e6e16e35e4e8e24e

Resultaten in kleinere rondes

Jaar Tour Down Under Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen Eneco Tour / BinckBank Tour
2010 81e
2011 4e (1) 118e
2012 9e opgave opgave 110e 138e opgave
2013 91e opgave 80e
2014 60e opgave opgave (1) 69e
2015 51e (1) opgave (1) opgave (1)
2016 53e (2) opgave opgave
2017 32e 39e (1) 60e (1)
2018 opgave opgave (1) 49e 2e (1)
2019 opgave 59e (2)

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Ploegen

Wielerploegen
Team AIS 2009

Bobridge · Davison · Dennis · Freiberg · Howard · Matthews · Meyer · O'Shea · Semple

Aitken · Carver · Dennis · Donnelly · Durbridge · Hepburn · Lane · Lang · Matthews · O'Shea · Rudolph

Arndt · Bakelants · Bol · Curvers · Dumoulin · Fröhlinger · Haga · Hamilton · Hindley · Hirschi · Kämna · Kanter · Kelderman · A. Kragh Andersen · S. Kragh Andersen · Matthews · Nieuwenhuis · Oomen · Pedersen · Power · Roche · Storer · Stork · Tusveld · Vervaeke · Walscheid · Eekhoff (stagiair) · Kooistra (stagiair) · Salmon (stagiair)

Voorganger:
Peter Sagan

2012, 2013, 2014, 2015, 2016
Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk
Michael Matthews

2017
Opvolger:
Peter Sagan

2018, 2019
Zie de categorie Michael Matthews (cyclist) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.