Ronde van Frankrijk 1980

De 25-jarige Fransman en tweevoudig winnaar Bernard Hinault maakte zijn favorietenrol in de eerste week meer dan waar. Hij won de proloog en vervolgens de vierde en vijfde etappe, respectievelijk een individuele tijdrit en een parcours dat deels over de kasseien van de wielerklassieker Parijs-Roubaix liep. In deze laatste etappe bekroonde hij een vlucht in de stromende regen met de Nederlander Hennie Kuiper. Op een achtervolgende groep met de overige favorieten voor het klassement had het tweetal 2'11" voorsprong.

In het algemeen klassement had Hinault op dat moment ruim drie minuten voorsprong op Kuiper en bijna vier minuten op Joop Zoetemelk. Boven Hinault stonden nog de Belg Rudy Pevenage en de Fransman Pierre Bazzo, die samen met Yvon Bertin in de tweede etappe met bijna tien minuten voorsprong op het peloton waren geëindigd.

In de tweede week van de Ronde kwam echter de Nederlandse ploeg TI-Raleigh met kopman Zoetemelk en ploegleider Peter Post sterk terug. De ommekeer kwam met de tweede ploegentijdrit waarin het team 1'35" won op de Renault-ploeg van Hinault. Vervolgens won het team nog eens zes etappes op rij, met achtereenvolgende ritwinnaars Jan Raas, Bert Oosterbosch, opnieuw Raas, Cees Priem, Zoetemelk in een tijdrit en Gerrie Knetemann. In de tijdrit won Zoetemelk 1'39" op Hinault, waarmee zijn achterstand was teruggebracht tot 21 seconden. De Franse favoriet mocht na de tijdrit wel de gele trui overnemen van Pevenage.

Na de winst van Knetemann was de Tourkaravaan aangekomen in het Zuid-Franse Pau en kon het zich na een lange aanloop van twee weken zonder noemenswaardige bergen gaan opmaken voor de eerste bergetappe, de enige Pyreneeënrit van deze Ronde. Maar voordat deze van start ging, gaf Hinault op de avond na de finish in Pau op vanwege een peesontsteking in zijn knie, die hij zou hebben opgelopen in de regen tijdens de door hem gewonnen rit naar Rijsel. De leider in het klassement verdween als een dief in de nacht en zou pas weken later met de media praten. De nieuwe klassementsaanvoerder, Zoetemelk, weigerde in de etappe naar Bagnères-de-Luchon de gele trui aan te trekken, uit respect voor de afgestapte Hinault. De bergrit werd gewonnen door Raymond Martin. De nieuwe favorieten voor de eindzege, Zoetemelk en Kuiper, eindigden in een groepje op 3'27". Het verschil tussen de twee Nederlanders in het klassement was ruim één minuut.

Na twee tussenetappes trok het peloton de Franse Alpen in. In de eerste bergrit naar het skioord Pra-Loup vond een opmerkelijke valpartij plaats. Meesterknecht Johan van der Velde viel tijdens een beklimming en sleurde zijn kopman Zoetemelk mee. Zoetemelk wist echter snel de groep met favorieten weer te achterhalen. De Nederlandse geletruidrager controleerde de wedstrijd in de Alpenetappes. De zeges gingen naar 'mindere goden' als Jos Deschoenmaecker, Mariano Martínez en Ludo Loos. Zoetemelk vergrootte zijn voorsprong in het klassement tot 5'22" op Martin, die het bergklassement aanvoerde, en 5'39" op Kuiper. Die leidende positie kwam in de resterende etappes niet meer in gevaar. Wel wist Kuiper in de door Zoetemelk gewonnen individuele tijdrit Martin nog te passeren in het klassement. De slotetappe naar de Avenue des Champs-Élysées in Parijs werd gewonnen door de Belg Pol Verschuere. Knetemann vierde met Zoetemelk diens Touroverwinning, door hand in hand juichend over de finish te komen.

• De Nederlandse ploeg TI-Raleigh was bijzonder succesvol met elf ritoverwinningen (waarvan zeven op rij). De ploeg sleepte met Joop Zoetemelk de overwinning in het eindklassement binnen en met Johan van der Velde de overwinning in het jongerenklassement. Henk Lubberding eindigde op een tiende plaats in het eindklassement, op ruim 21 minuten van Zoetemelk. Enige domper voor het team was het uitvallen van Bert Pronk na de eerste ploegentijdrit. Pronk werd uit de wedstrijd genomen omdat hij het tempo van zijn team niet kon bijbenen en buiten de toegestane tijd binnenkwam.
• Een nieuwe regel bepaalde dat vanaf de 14e etappe tot de 19e etappe telkens de laatste renner in het algemeen klassement uit de strijd moest worden genomen. De 'ongelukkigen' waren Juan Pujol, Jacques Osmont, Charles Jochums, Erich Jagsch en Bernard Quilfen. De maatregel werd een jaar later weer afgeschaft.
• Christian Levavasseur van de ploeg Miko-Mercier werd uitgeroepen tot strijdlustigste renner.

	Ronde van Frankrijk (Tour de France)
winnaars · gele trui ·  puntenklassement ·  bergklassement ·  jongerenklassement ·  rode trui ·  lapjestrui ·  rood rugnummer ·  ploegenklassement · rode lantaarn records · meeste deelnames · ranglijst etappewinnaars · bekende beklimmingen · valpartijen · dopinggevallen · Grand Départ Belgische deelnemers · geletruidragers · etappewinnaars Nederlandse deelnemers · geletruidragers · etappewinnaars 1903 · 1904 · 1905 · 1906 · 1907 · 1908 · 1909 · 1910 · 1911 · 1912 · 1913 · 1914 · 1915 · 1916 · 1917 · 1918 · 1919 · 1920 · 1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1940 · 1941 · 1942 · 1943 · 1944 · 1945 · 1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020