Lets voetbalelftal

Letland speelde zijn eerste interland in 1922, het speelde met 1-1 gelijk tegen Estland. Het land schreef zich in voor het WK van 1938. In de eerste ronde versloeg het Litouwen, waarna het in de beslissende wedstrijd van het in de jaren dertig sterke Oostenrijk werd verloren: 2-1 in Wenen. Een half jaar later annexeerde Duitsland Oostenrijk (der Anschluss) en het land hield op te bestaan. Er was een mogelijkheid dat Letland de opengevallen plek opvulde, maar de FIFA gunde de Letten de plaats niet en men probeerde (tevergeefs) Engeland op te roepen.

In 1940 annexeerde de Sovjet-Unie het land, na het herwinnen van de onafhankelijkheid van Letland in 1991 speelde het land weer interlands, officieus tegen Estland, officieel tegen Roemenië. Men schreef zich in voor het WK in 1994, het won geen enkele wedstrijd, maar vijf gelijke spelen leverde de zesde plaats op in een groep van zeven. In september werden zowel Europees Kampioen Denemarken als Spanje op 0-0 gehouden. Voor het EK in 1996 boekte Letland overwinningen op Noord-Ierland en Oostenrijk, beide landen zouden daardoor niet tweede worden, Letland werd vijfde. Voor kwalificatie van het EK in 2000 won Letland de uitwedstrijden tegen Noorwegen en Griekenland, maar twee nederlagen tegen Slovenië brak de ploeg op. Het WK van 2002 was weer zwak met een 1-1 in eigen huis tegen San Marino als dieptepunt.

Letland begon kwalificatie voor het EK 2004 met tien punten uit vier wedstrijden, alleen thuis tegen Zweden speelde het gelijk, het won de uitwedstrijd van Polen en het stond bovenaan in de groep. Nederlagen tegen Hongarije en Polen zorgde ervoor dat de eerste plaats niet meer haalbaar was en Letland stond eén punt achter op Hongarije. In een directe confrontatie wonnen de Letten met 3-1 van Hongarije met twee treffers van Māris Verpakovskis. Een 0-1 overwinning op Zweden verzekerde de Letten van een plaats in de Play-Offs met één punt achter Zweden. Letland trof in deze ronde de nummer drie van het laatste WK Turkije. De Letten wonnen de thuiswedstrijd met 1-0, maar kwam in de return met 2-0 achter. De 2-1 van Juris Laizāns was al genoeg voor deelname aan het EK in Portugal werd definitief zeker na de gelijkmaker van Verpakovskis. Dezelfde speler zette Letland op voorsprong tegen Tsjechië, maar in de laatste twintig minuten kwamen de Tsjechen toch langszij. Duitsland werd knap op 0-0 gehouden, maar tegen Nederland was Letland kansloos: 3-0.

Het succes van 2004 kreeg geen vervolg, voor de kwalificatie-toernooien van 2006 en 2008 eindigde de ploeg op een vijfde plaats zonder opvallende resultaten. Voor het WK van 2010 deed Letland weer goed mee en het eindigde op de derde plaats, het beste resultaat was een 0-1 uitzege op Israël. Letland miste op drie punten de Play-Off plaats ten gunste van Griekenland. Israël en Griekenland waren ook de tegenstanders voor plaatsing voor het EK in 2012 (naast Kroatië), maar nu maakte Letland weinig kans, het eindigde als vierde.

Nog minder waren de prestaties van Letland in de volgende cyclussen. Voor het WK van 2014 eindigde Letland op de vijfde plaats op 17 punten van de lijstaanvoerders (Bosnië Herzegovina en Griekenland). Voor het EK van 2016 eindigde Letland zelfs op de laatste plaats na een nederlaag op de laatste speeldag tegen Kazachstan. Verbetering zat er voorlopig nog niet in, voor het WK van 2018 won de ploeg alleen van Andorra en eindigde op de voorlaatste plaats.