Ivoriaans voetbalelftal

Het Ivoriaans voetbalelftal is een team van voetballers dat Ivoorkust vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden zoals de (kwalificatie)wedstrijden voor het WK en het Afrikaans kampioenschap. De Fédération Ivoirienne de Football werd in 1960 opgericht en is aangesloten bij de CAF en de FIFA (sinds 1964). De grootste sportieve successen werden behaald in 1992 en 2015 toen het land de Afrika Cup won.

Ivoorkust
Bijnaam les Éléphants
FIFA-ranglijst65 (december 2018)
Hoogste ranking12e (feb 2013, apr-
mei 2013)
Laagste ranking75e (maa-mei 2004)
AssociatieFIF
Bondscoach Marc Wilmots
StadionStade Félix Houphouët-Boigny, Abidjan
Meeste interlandsDidier Zokora (121)
TopscorerDidier Drogba (65)
Wedstrijden
Eerste interland:
 Ivoorkust 3-2 Dahomey
(Antananarivo, Madagaskar, 13 april 1960)
Grootste overwinning:
 Ivoorkust 11-0 Centr.-Afrik. Rep. 
(Abidjan, Ivoorkust; 27 december 1961)
Grootste nederlaag:
 Nederland 5-0 Ivoorkust 
(Rotterdam, Nederland; 4 juni 2017)
Wereldkampioenschap
Optredens3 (eerste keer: 2006)
Beste resultaatEerste ronde (2006, 2010, 2014)
Afrika Cup
Optredens21 (eerste keer: 1965)
Beste resultaatWinnaar (1992, 2015)
Confederations Cup
Optredens1 (eerste keer: 1992)
Beste resultaatVierde plaats (1992)
Thuis
Uit
ÊFinale Afrika Cup 2015

Deelnames aan internationale toernooien

Ivoorkust deed in de kwalificatiereeks voor het Wereldkampioenschap voetbal 1974 voor het eerst mee. Op 15 oktober speelde het in Freetown tegen Sierra Leone en won deze wedstrijd met 1–0. Ivoorkust zou zich niet kwalificeren door het verlies tegen Marokko in de derde ronde. Ook in de jaren daarna (tussen 1978 en 2002) zou Ivoorkust zich niet weten te plaatsen voor een eindtoernooi. Tussen 2006 en 2014 wist Ivoorkust zich drie keer achter elkaar te kwalificeren voor het hoofdtoernooi. De eerste wedstrijd was op 10 juni tegen Argentinië en werd verloren met 1–2. Voor Ivoorkust scoorde Didier Drogba. Ook de tweede wedstrijd ging verloren, tegen Nederland werd het ook (1–2). In deze wedstrijd scoorde Bakari Koné. Ivoorkust was na 2 wedstrijden uitgeschakeld en had in de laatste wedstrijd dus onvoldoende aan de zege (3–2) tegen Servië en Montenegro. Ook op de toernooien van 2010 en 2014 strandde Ivoorkust als derde in de poule. Op ieder toernooi werd eenmaal gewonnen. In 2010 was er een overwinning op Noord-Korea (3–0) en in 2014 was er een overwinning op Japan (2–1). Ivoorkust had zich bijna geplaatst. Vlak voor tijd stond het gelijk tegen Griekenland en dat was voor Ivoorkust voldoende. In 93e minuut kreeg Griekenland echter een strafschop waardoor zij alsnog wonnen het doorgingen naar de volgende ronde (2–1). Ivoorkust deed in 1992 mee aan de voorloper van de Confederations Cup, het Koning Fahd Toernooi. Er deden toen nog vier landen mee. Ivoorkust plaatste zich voor dit toernooi omdat het de Afrika Cup van 1992 wist te winnen. Op het toernooi speelde het gelijk de halve finale tegen Argentinië, deze ging verloren met 0–4. De wedstrijd om de derde plek ging ook verloren. Tegen de Verenigde Staten werd het 2–5.

Wereldkampioenschap voetbal

Wereldkampioenschap voetbal overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
19301970Geen deelname
1974Niet gekwalificeerd
1978Niet gekwalificeerd
1982Geen deelname
1986Niet gekwalificeerd
1990Niet gekwalificeerd
1994Niet gekwalificeerd
1998Niet gekwalificeerd
2002Niet gekwalificeerd
2006Groepsfase310256(Kwal.)
2010Groepsfase311143(Kwal.)
2014Groepsfase310245(Kwal.)
2018Niet gekwalificeerd

Confederations Cup (Koning Fahd Cup)

FIFA Confederations Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
1992Vierde200229
19972017Geen deelname

In 1965 deed Ivoorkust voor het eerst mee aan de Afrika Cup. Het land won in de poulefase van Congo-Kinshasa maar verloor van Ghana. Daardoor werd Ivoorkust tweede in de poule maar mocht het wel de wedstrijd om de derde plek spelen. In die wedstrijd werd gewonnen van Senegal. Ook in 1968 was dit het resultaat. Ivoorkust verloor ook dit keer van Ghana, nu in de halve finale. De wedstrijd om de derde plek werd gewonnen van Ethiopië. Ivoorkust werd kampioen in 1992. Zowel in de halve finale (tegen Kameroen) als de finale (tegen Ghana) werd het 0–0. Tweemaal won Ivoorkust de strafschoppenserie die volgde. In de finale eindigde de serie in 11–10. Baffoe miste in die wedstrijd voor Ghana. In 2006 bereikte Ivoorkust weer de finale. Ook dit keer was de uitslag 0–0 en moesten er strafschoppen genomen worden. voor Ivoorkust miste Didier Drogba de eerste strafschop en Bakari Koné de derde. Egypte won uiteindelijk met 4–2. Die tweede plek was er in 2012 wederom. De uitslag in de finale tegen Zambia was 0–0. De strafschoppenserie die dit keer volgde eindigde in een 8–7 overwinning voor Zambia. Drie jaar later werd het land wel weer kampioen. De uitslag was weer 0–0. Ook nu moesten strafschoppen de winnaar aanwijzen. Hoewel de eerste twee strafschoppen gemist werden door Ivoorkust won het toch. Ghana miste namelijk de derde en vierde strafschop en uiteindelijk eindigde de serie in 9–8.

Aan de overwinning ging een harde wedstrijd vooraf tussen Ivoorkust en Ghana. Serey Die was namens Ivoorkust de eerste die zich misdroeg, toen hij Mubarak Wakaso in de edele delen schopte[1]. Scheidsrechter Bakary Gassama deed de overtreding af met een gele kaart. De arbiter uit Gambia, op het Wereldkampioenschap voetbal 2014 in Brazilië actief bij Nederland tegen Chili (2-0), hield later ook de kaarten op zak toen Eric Bailly en Harrison Afful elkaar een kopstoot gaven.

Afrika Cup

Afrika Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
19571963Geen deelname
1965Derde320154(Kwal.)
1968Derde531196(Kwal.)
1970Vierde5212119(Kwal.)
1972Niet gekwalificeerd
1974Groepsfase302125(Kwal.)
1976Niet gekwalificeerd
1978Gediskwalificeerd
1980Groepsfase302123(Kwal.)
1982Geen deelname
1984Groepsfase310244
1986Derde530275(Kwal.)
1988Groepsfase303022(Kwal.)
1990Groepsfase310235(Kwal.)
1992Kampioen523040(Kwal.)
1994Derde5311115
1996Groepsfase310225(Kwal.)
1998Kwartfinale4220106(Kwal.)
2000Groepsfase311134(Kwal.)
2002Groepsfase301214(Kwal.)
2004Niet gekwalificeerd
2006Tweede632165(Kwal.)
2008Vierde6402169(Kwal.)
2010Kwartfinale312054(Kwal.)
2012Tweede651090(Kwal.)
2013Kwartfinale421185(Kwal.)
2015Kampioen633094(Kwal.)
2017Groepsfase302123(Kwal.)
2019Kwartfinale531173(Kwal.)
2021Toernooi moet nog beginnen
2023Gekwalificeerd als gastland
2025Toernooi moet nog beginnen

African Championship of Nations

African Championship of Nations overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
2009Groepsfase301204
2011Groepsfase310224(Kwal.)
2014Niet gekwalificeerd
2016Derde6402104(Kwal.)
2018Groepsfase301203(Kwal.)
2020Niet gekwalificeerd

Het Ivoriaans B-elftal nam één keer als gast deel aan de CECAFA Cup. In de groepsfase werden de wedstrijden tegen Zanzibar en Soedan gewonnen. In de kwartfinale moest Ivoorkust tegen Malawi en de halve finale tegen Ethiopië. Beide wedstrijden werden gewonnen met 1–0. In de finale werd verloren van Tanzania met 0–1. De West African Nations Cup is voor landen die lid zijn van de WAFU. Er waren vier deelnames. In 1983 en 1984 wist Ivoorkust derde te worden. In 1982 vierde.

West African Nations Cup

West African Nations Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
1982Vierde50501111
1983Derde411224
1984Derde522176
1986Geen deelname
1987Groepsfase310213
Totaal4/517 4 8 5 21 24

WAFU Nations Cup

WAFU Nations Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
20102013Geen deelname
2017Groepsfase302101

CECAFA Cup

CECAFA Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
2010Tweede640273

Interlands

FIFA-wereldranglijst[2]

1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
33 25 20 51 52 44 53 51 44 64 70 40 42 18 37 29 16 21 16 14 17 28 19 34 61 65

Bondscoaches

2004–2007 Henri Michel
2007 Jacques Monclar
2007–2008 Ulrich Stielike
2008 Gérard Gili (ad interim)
2008–2010 Vahid Halilhodžić
2010 Sven-Göran Eriksson
2010–2012 François Zahoui
2012–2014 Sabri Lamouchi
2014–2015 Hervé Renard
2015–2017 Michel Dussuyer
2017 Marc Wilmots
2017–Heden Ibrahim Kamara

Huidig team

De volgende spelers werden in januari 2017 door bondscoach Michel Dussuyer opgeroepen voor de Afrika Cup.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met 24 januari 2017.

Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Sayouba Mandé 4 0 Stabæk
16 Sylvain Gbohouo 28 0 Mazembe
23 Badra Ali Sangaré 11 0 Tanda
Verdediging
4 Lamine Koné 9 0 Sunderland
5 Wilfried Kanon 20 1 ADO Den Haag
17 Serge Aurier 39 1 Paris Saint-Germain
18 Adama Traoré 9 0 Basel
19 Simon Deli 8 0 Slavia Praag
21 Eric Bailly 21 0 Manchester United
22 Mamadou Bagayoko 6 0 OH Leuven
Middenveld
3 Serge N'Guessan 14 2 Nancy
6 Jean Seri 13 1 Nice
7 Victorien Angban 6 0 Granada
10 Cheick Doukouré 16 0 Metz
11 Franck Kessié 15 0 AC Milan
15 Max Gradel 55 9 Bournemouth
20 Serey Die 36 1 Basel
Aanval
2 Nicolas Pépé 3 0 Angers
8 Salomon Kalou 93 28 Hertha BSC
9 Wilfried Zaha 5 1 Crystal Palace
12 Wilfried Bony 52 15 Stoke City
13 Giovanni Sio 21 3 Stade Rennes
14 Jonathan Kodjia 9 4 Aston Villa

Bekende (oud-)spelers

Barry Boubacar Copa
Sekou Cissé
Aruna Dindane
Didier Drogba

Emmanuel Eboué
Bonaventure Kalou
Salomon Kalou
Arouna Koné

Arsène Né
Marco Né
Cheik Tioté
Kolo Touré

Yaya Touré
Gilles Yapi Yapo
Didier Zokora
Abdul Kader Keïta

FIF · A-internationals · Selecties · Bondscoaches · Statistieken · Ivoriaans vrouwenelftal · Ivoorkust U21 · Ivoorkust U20 · Ivoorkust U19 · Ivoorkust U18 · Ivoorkust U17

1960 – 1969 · 1970 – 1979 · 1980 – 1989 · 1990 – 1999 · 2000 – 2009 · 2010 – 2019

WK 2006 · OS 2008 · WK 2010 · WK 2014

1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019

Algerije · Angola · Argentinië · België · Benin · Bosnië en Herzegovina · Botswana · Brazilië · Burkina Faso · Burundi · Centraal-Afrikaanse Republiek · Chili · Colombia · Comoren · Congo-Brazzaville · Congo-Kinshasa · Duitsland · Egypte · El Salvador · Equatoriaal-Guinea · Ethiopië · Frankrijk · Gabon · Gambia · Ghana · Griekenland · Guinee · Hongarije · Israël · Italië · Japan · Jordanië · Kameroen · Koeweit · Liberia · Libië · Madagaskar · Malawi · Mali · Marokko · Mauritanië · Mauritius · Mexico · Moldavië · Mozambique · Namibië · Nederland · Niger · Nigeria · Noord-Korea · Oeganda · Oostenrijk · Paraguay · Polen · Portugal · Qatar · Roemenië · Rusland · Rwanda · Senegal · Servië · Servië en Montenegro · Sierra Leone · Slovenië · Soedan · Spanje · Tanzania · Togo · Tunesië · Turkije · Verenigde Staten · Zambia · Zimbabwe · Zuid-Afrika · Zuid-Korea · Zweden · Zwitserland

Wedstrijden in detail

Argentinië (2006) · Colombia (2014) · Ghana (2015) · Griekenland (2014) · Japan (2014) · Nederland (2006) · Noord-Korea (2010) · Servië en Montenegro (2006) · Zambia (2012)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.