Wereldkampioenschap voetbal 1982

Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1982 was de twaalfde editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Spanje was dat jaar het gastland voor de eindronde, zoals besloten tijdens het FIFA-congres in Tokio op 8 oktober 1964 en twee jaar later, op 6 juli 1966, bekrachtigd in Londen. De eindronde van het toernooi begon op zondag 13 juni en eindigde vier weken later, op zondag 11 juli 1982.

WK voetbal 1982
1982 FIFA World Cup
Toernooi-informatie
Gastland Spanje
Datum13 juni – 11 juli 1982
Teams24 (van 6 confederaties)
Stadions17 (in 14 gaststeden)
Winnaar Italië (3e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden52
Doelpunten146  (2,81 per wedstrijd)
Toeschouwers2.109.723  (40.572 per wedstrijd)
Topscorer(s) Paolo Rossi
Beste speler Paolo Rossi
Portaal    Voetbal

Aan de voorronden deden 105 landen mee, waaronder vier debutanten. Zie voor kwalificatie: WK voetbal 1982 (kwalificatie). De loting voor de WK-eindronde, met deelname van 24 landen, had plaats op 16 januari 1982 in Madrid. Titelverdediger was Argentinië, dat vier jaar eerder in eigen land de wereldtitel had gewonnen ten koste van Nederland. Italië werd uiteindelijk wereldkampioen.

Kwalificatie

FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(incl. 1986)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(excl. 1986)
Beste
prestatie
 Honduras CONCACAFEerste finalegroep1e1n.v.t.n.v.t.n.v.t.n.v.t.
 El SalvadorCONCACAFTweede finalegroep2e1197019700Groepsfase
 ArgentiniëCONMEBOLTitelverdediger83193019781Wereldkampioen
 BraziliëCONMEBOLWinnaar groep 11212193019783Wereldkampioen
 PeruCONMEBOLWinnaar groep 242193019780Kwartfinale
 ChiliCONMEBOLWinnaar groep 361193019740Derde
 Spanje UEFAGastland6e2193419780Vierde
 West-Duitsland UEFAWinnaar groep 110e8193419782Wereldkampioen
 Oostenrijk UEFATweede groep 15e2193419780Derde
 België UEFAWinnaar groep 26e1193019700Groepsfase
 Frankrijk UEFATweede groep 28e2193019780Derde
 Sovjet-Unie UEFAWinnaar groep 35e1195819780Vierde
 Tsjecho-Slowakije UEFATweede groep 37e1193419700Tweede
 Hongarije UEFAWinnaar groep 48e2193419780Tweede
 Engeland UEFATweede groep 47e1195019701Wereldkampioen
 Joegoslavië UEFAWinnaar groep 57e1193019740Vierde
 Italië UEFATweede groep 510e6193419782Wereldkampioen
 Schotland UEFAWinnaar groep 65e3195419780Groepsfase
 Noord-Ierland UEFATweede groep 62e1195819580Kwartfinale
 Polen UEFAWinnaar groep 74e3193819780Derde
 Koeweit AFCWinnaar finaleronde1e1n.v.t.n.v.t.n.v.t.n.v.t.
 Nieuw-Zeeland OFCWinnaar play-off1e1n.v.t.n.v.t.n.v.t.n.v.t.
 KameroenCAFFinaleronde1e1n.v.t.n.v.t.n.v.t.n.v.t.
 AlgerijeCAFFinaleronde1e1n.v.t.n.v.t.n.v.t.n.v.t.

Groepen

Deelnemende landen

 Kampioen

 Nummer 2

 Nummer 3

 Nummer 4

 Tweede ronde

 Eerste groepsfase

Groep AGroep BGroep C

 Italië
 Kameroen
 Peru
 Polen

 Algerije
 Chili
 Oostenrijk
 West-Duitsland

 Argentinië
 België
 El Salvador
 Hongarije

Groep DGroep EGroep F

 Engeland
 Frankrijk
 Koeweit
 Tsjecho-Slowakije

 Honduras
 Joegoslavië
 Noord-Ierland
 Spanje

 Brazilië
 Nieuw-Zeeland
 Schotland
 Sovjet-Unie

Stadions

Madrid Barcelona Vigo A Coruña Valencia
Estadio Santiago Bernabéu Estadio Vicente Calderón Camp Nou Sarrià Estadio Balaídos Estadio Riazor Estadio Mestalla
Capaciteit: 91.000 Capaciteit: 66.000 Capaciteit: 120.000 Capaciteit: 44.000 Capaciteit: 40.000 Capaciteit: 37.000 Capaciteit: 55.000
Gijón Oviedo Elx Alicante Bilbao
El Molinón Estadio Carlos Tartiere Estadio Manuel Martínez Valero Estadio José Rico Pérez San Mamés
Capaciteit: 47.000 Capaciteit: 23.000 Capaciteit: 40.000 Capaciteit: 38.000 Capaciteit: 47.000
Zaragoza Sevilla Málaga Valladolid
La Romareda Estadio Ramón Sánchez Pizjuán Estadio Benito Villamarín Estadio La Rosaleda Estadio José Zorrilla
Capaciteit: 42.000 Capaciteit: 68.000 Capaciteit: 50.000 Capaciteit: 44.000 Capaciteit: 30.000

Scheidsrechters

41 scheidsrechters werden voor de wedstrijden aangewezen.

AFC

  • Ibrahim Youssef Al-Doy
  • Chan Tam Sun
  • Abraham Klein

CAF

CONCACAF

CONMEBOL

UEFA

UEFA

OFC

Groepsfase

Groep A

Liefst vijf van de zes wedstrijden eindigde in een gelijkspel, waaronder drie doelpuntloos. De enige zege boekte Polen in hun laatste wedstrijd tegen Peru, na twee doelpuntloze wedstrijden brak Wlodi Smolarek in de 55e minuut eindelijk de ban voor de Polen en stortte Peru volledig in elkaar, 5-1 voor Polen. In de laatste wedstrijd had Italië genoeg aan een gelijkspel om Kameroen voor te blijven, hetgeen ternauwernood lukte. Debutant Kameroen maakte veel indruk met hun onbevangen spel, opvallende spelers waren aanvaller Roger Milla en doelman Thomas N'Kono. Italië kwalificeerde zich, maar de Italiaanse media was genadeloos. Vooral spits Paolo Rossi moest het ontgelden, hij speelde voor het eerst in twee jaar na een schorsing voor betrokkenheid bij een omkoopschandaal, maar ontbeerde duidelijk wedstrijdritme.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Polen 31205144
 Italië 30302203
 Kameroen 30301103
 Peru 302126–42



14 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Italië  0 – 0  Polen Estadio Balaidos, Vigo
Toeschouwers: 33.000
Scheidsrechter: Michel Vautrot ( Frankrijk)
wedstrijdverslag

15 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Kameroen  0 – 0  Peru Estadio Riazor, A Coruña
Toeschouwers: 11.000
Scheidsrechter: Franz Wöhrer ( Oostenrijk)
wedstrijdverslag

18 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Italië  1 – 1  Peru Estadio Balaidos, Vigo
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Walter Eschweiler ( DDR)
Conti  18' wedstrijdverslag  83' Toribio Díaz

19 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Kameroen  0 – 0  Polen Estadio Riazor, A Coruña
Toeschouwers: 19.000
Scheidsrechter: Alexis Ponnet ( België)
wedstrijdverslag

22 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Polen  5 – 1  Peru Estadio Riazor, A Coruña
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Mario Rubio Vázquez ( Mexico)
Smolarek  55'
Lato  58'
Boniek  61'
Vuncol  68'
Ciołek  76'
wedstrijdverslag  83' La Rosa

23 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Italië  1 – 1  Kameroen Estadio Balaidos, Vigo
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Bogdan Dotchev ( Bulgarije)
Graziani  60' wedstrijdverslag  61' M'Bida

Groep B

West-Duitsland behoorde tot de absolute favorieten voor de wereldtitel, weliswaar was de uitblinker van het EK in 1980 Bernd Schuster geblesseerd, zijn plaats werd ingenomen door Paul Breitner en Karl-Heinz Rummenigge was de beste aanvaller van Europa. In de voorbereiding maakten veel internationals een lakse indruk, het zou toch vanzelf goed gaan. Dat betaalde zich uit in de wedstrijd tegen een uitstekend spelend Algerije, dat dankzij doelpunten van de twee vedetten Rabah Madjer en Lakhdar Belloumi met 2-1 won. De ploeg herstelde zich tegen een matig Chili. Vooral dankzij drie doelpunten van Karl-Heinz Rummenigge won West-Duitsland met 4-1.

Algerije kon de stunt tegen West-Duitsland niet doorzetten en verloor met een 2-0 van een niet imponerend Oostenrijk. De ploeg liet zich niet ontmoedigen en na een uitstekende eerste helft stond Algerije met 3-0 voor tegen Chili. Met deze stand zou Algerije geplaatst zijn voor de tweede ronde, maar de Afrikanen lieten Chili terugkomen in de wedstrijd en de Chilenen scoorden nog twee keer. De volgende dag wisten de buurlanden Oostenrijk en West-Duitsland met welke score zij allebei door zouden gaan: de Duitsers mocht met niet meer dan 2-0 winnen. Na 10 minuten maakte Horst Hrubesch al een doelpunt voor West-Duitsland, in de eerste helft was er nog een beetje actie, maar in de tweede helft gebeurde helemaal niets meer. De wedstrijd ging de geschiedenis is als Het bedrog van Gijón, Algerije was de dupe en de FIFA besloot dat de beslissende wedstrijden van een groep voortaan op hetzelfde tijdstip zouden plaatsvinden.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 West-Duitsland 32016334
 Oostenrijk 32013124
 Algerije 32015504
 Chili 300338–50

16 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
West-Duitsland  1 – 2  Algerije El Molinón, Gijón
Toeschouwers: 42.000
Scheidsrechter: Enrique Labo ( Peru)
Rummenigge  67' wedstrijdverslag  54' Madjer
 68' Belloumi

17 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Chili  0 – 1  Oostenrijk Estadio Carlos Tartiere, Oviedo
Toeschouwers: 22.500
Scheidsrechter: Juan Cardellino ( Uruguay)
wedstrijdverslag  21' Schachner

20 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
West-Duitsland  4 – 1  Chili El Molinón, Gijón
Toeschouwers: 42.000
Scheidsrechter: Bruno Galler ( Zwitserland)
Rummenigge  9',  57',  66'
Reinders  81'
wedstrijdverslag  90' Moscoso

21 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Oostenrijk  2 – 0  Algerije Estadio Carlos Tartiere, Oviedo
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Tony Bosković ( Australië)
Schachner  55'
Krankl  67'
wedstrijdverslag

24 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Algerije  3 – 2  Chili Estadio Carlos Tartiere, Oviedo
Toeschouwers: 16.000
Scheidsrechter: Rómulo Méndez ( Guatemala)
Assad  7',  31'
Bensaoula  35'
wedstrijdverslag  59' (pen.) Neira
 73' Letelier

25 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
West-Duitsland  1 – 0  Oostenrijk El Molinón, Gijón
Toeschouwers: 41.000
Scheidsrechter: Bob Valentine ( Schotland)
Hrubesch  10' wedstrijdverslag

Groep C

Vlak voor het toernooi kocht FC Barcelona een nog jonge Diego Maradona van Boca Juniors. Het WK in Argentinië kwam te vroeg voor hem, hij maakte het jeugdteam wereldkampioen in 1979 en had alles in zich de nieuwe Pelé te worden. Toevallig was de openingswedstrijd in het stadion van FC Barcelona Nou Camp, waar Argentinië aantrad tegen de verliezend finalist van het EK België. De "Rode duivels" waren absoluut niet de mindere van de wereldkampioen, kregen veel kansen en scoorden in de tweede helft via Erwin Vandenbergh. De bondscoach Guy Thys had veel succes met een gehanteerde zone-dekking om het gevaar Maradona te beteugelen, die behalve een briljante vrije trap niet kon imponeren. Hongarije zorgde voor een record door met 10-1 van El Salvador te winnen, invaller László Kiss scoorde in zeven minuten drie doelpunten. Argentinië moest winnen van de Hongaren om niet meteen uitgeschakeld te worden en overspeelden de "Magyaren" : 4-1 met twee goals van de uitblinkende Maradona. België stelde teleur door maar met slechts 1-0 van El Salvador te winnen (houdbaar afstandsschot van Ludo Coeck) en mocht nu niet van Hongarije verliezen. In Elche speelde België aanvankelijk een onfortuinlijke wedstrijd: het stond bij rust met 1-0 achter dankzij de bij Antwerp FC spelende László Fazekas en raakte Erik Gerets na een botsing met zijn eigen doelman Jean-Marie Pfaff kwijt. Gerets speelde een tijdje met de Hongaren mee voor hij eruit gehaald werd. Uiteindelijk redde Alex Czerniatynski de Belgen na een imponerende rush van Jan Ceulemans.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 België 32103125
 Argentinië 32016244
 Hongarije 311112663
 El Salvador 3003113–120

13 juni 1982
«onderlinge duels»
20:00 uur (MEZT)
Argentinië  0 – 1  België Camp Nou, Barcelona
Toeschouwers: 95.500
Scheidsrechter: Vojtěch Christov ( Tsjecho-Slowakije)
Wedstrijdverslag  62' Vandenbergh

15 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Hongarije  10 – 1  El Salvador Nuevo Estadio, Elche
Toeschouwers: 23.000
Scheidsrechter: Ibrahim Al-Doy ( Bahrein)
Nyilasi  4',  83'
Pölöskei  11'
Fazekas  23',  54'
Tóth  50'
Kiss  69',  73',  76'
Szentes  71'
Wedstrijdverslag  64' Ramírez Zapata

18 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Argentinië  4 – 1  Hongarije Estadio José Rico Pérez, Alicante
Toeschouwers: 23.093
Scheidsrechter: Belaïd Lacarne ( Algerije)
Bertoni  26'
Maradona  28',  57'
Ardiles  60'
Wedstrijdverslag  76' Pölöskei

19 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
België  1 – 0  El Salvador Nuevo Estadio, Elche
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Malcolm Moffatt ( Noord-Ierland)
Coeck  19' Wedstrijdverslag

22 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
België  1 – 1  Hongarije Nuevo Estadio, Elche
Toeschouwers: 37.000
Scheidsrechter: Clive White ( Engeland)
Czerniatynski  76' Wedstrijdverslag  27' Varga

23 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Argentinië  2 – 0  El Salvador Estadio José Rico Pérez, Alicante
Toeschouwers: 23.500
Scheidsrechter: Luis Barrancos ( Bolivia)
Passarella  22' (pen)
Bertoni  52'
Wedstrijdverslag

Groep D

Engeland begon het WK voortvarend met een doelpunt van Bryan Robson na 25 seconden tegen Frankrijk. Frankrijk liet beter veldspel zien, maar de Engelsen waren veel effectiever: 3-1 door nog een doelpunt van Robson en van Paul Mariner. De Engeland wonnen ook hun overige wedstrijden en bereikten probleemloos de tweede ronde. Frankrijk had genoeg aan een gelijkspel tegen Tsjecho-Slowakije en dat lukte vooral, omdat verdediger Manuel Amoros in de laatste minuut een bal van de lijn kopte. Tsjecho-Slowakije maakte een bleke indruk, het maakte alleen twee doelpunten uit strafschoppen en begon het toernooi slecht met een nauwelijks verdiend punt tegen Koeweit. Meest opmerkelijke wedstrijd was Frankrijk - Koeweit in Valladolid. Bij een stand van 3-1 maakte Frankrijk een doelpunt via Alain Giresse, maar de Koeweiti hoorden een fluitje op het veld en waren uit hun concentratie. Koeweit weigerde verder te spelen en de baas van de Koeweitse voetbalbond sjeik Fahid Al-Ahman kwam het veld op en ging in discussie met de scheidsrechter. Uiteindelijk keurde de scheidsrechter het doelpunt toch maar af. De Fransen wonnen uiteindelijk met 4-1, de scheidsrechter kreeg geen internationale wedstrijd meer en de sjeik kreeg een fikse boete. De Sjeik kwam in augustus 1990 weer in het wereldnieuws, toen hij werd vermoord tijdens de invasie van Irak in Koeweit.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Engeland 33006156
 Frankrijk 31116513
 Tsjecho-Slowakije 302124–22
 Koeweit 301226–41

16 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Engeland  3 – 1  Frankrijk San Mamés, Bilbao
Toeschouwers: 44.172
Scheidsrechter: António Garrido ( Portugal)
Robson  1',  67'
Mariner  83'
wedstrijdverslag  24' Soler

17 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Tsjecho-Slowakije  1 – 1  Koeweit Estadio José Zorrilla, Valladolid
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Benjamin Dwomoh ( Ghana)
Panenka  21' (pen.) wedstrijdverslag  57' Al-Dakhil

20 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Engeland  2 – 0  Tsjecho-Slowakije San Mamés, Bilbao
Toeschouwers: 41.123
Scheidsrechter: Charles Corver ( Nederland)
Francis  62'
Barmoš  66' (e.d.)
wedstrijdverslag

21 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Frankrijk  4 – 1  Koeweit Estadio José Zorrilla, Valladolid
Toeschouwers: 30.043
Scheidsrechter: Miroslav Stupar ( Sovjet-Unie)
Genghini  31'
Platini  43'
Six  48'
Bossis  89'
wedstrijdverslag  75' Al-Buloushi

24 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Frankrijk  1 – 1  Tsjecho-Slowakije Estadio José Zorrilla, Valladolid
Toeschouwers: 28.000
Scheidsrechter: Paolo Casarin ( Italië)
Six  66' wedstrijdverslag  84' (pen.) Panenka

25 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Engeland  1 – 0  Koeweit San Mamés, Bilbao
Toeschouwers: 39.700
Scheidsrechter: Gilberto Aristizábal ( Colombia)
Francis  27' wedstrijdverslag

Groep E

Spanje had vooraf alles mee, het zat in een zwakke poule met Joegoslavië, Noord-Ierland en Honduras en zou als het groepswinnaar zou worden in een gunstige positie komen om de halve finales te halen. Er was echter niet gerekend op het team zelf: dat was helemaal niet zo sterk, het laatste succes was van 1964 (EK-winnaar) en het stond stijf van de stress. In de eerste wedstrijd tegen Honduras ging het al bijna mis, men had een strafschop nodig om een gelijkspel te behalen. Er was twijfel over de strafschop, maar bij de strafschop die men tegen Joegoslavië kreeg was geen enkele twijfel mogelijk: dat was een fout van de scheidsrechter. Een struikelpartijtje van Alonso buiten het strafschopgebied beïnvloedde de scheidsrechter. De strafschop werd gestopt, maar moest opnieuw worden genomen omdat de scheidsrechter vond dat de keeper van Joegoslavië te snel bewoog. Dat was de gelijkmaker. De Joegoslaven waren veel beter, kregen kans op kans, maar Spanje scoorde de 2-1.

Alle ploegen hadden de laatste speelronde kans op de volgende ronde, want alle andere wedstrijden eindigden in een gelijkspel. Joegoslavië kon zich kwalificeren bij een 2-0-zege op Honduras, maar het scoorde echter alleen 1 minuut voor tijd uit een strafschop. Honduras nam afscheid in tranen, maar ze hadden een geweldig toernooi gespeeld. Heel Joegoslavië rekende op een zege van Spanje op Noord-Ierland, maar wat er het hele toernooi in zat gebeurde: Spanje verloor, door een doelpunt van Gerald Armstrong. De Noord-Ieren lieten zich niet intimideren door het harde spel van Spanje, kregen een omstreden rode kaart tegen en hielden stand. Net als in 1958 haalde Noord-Ierland op hun tweede WK de tweede ronde evenals het beschamende Spanje, dat één doelpunt meer maakte dan Joegoslavië. Bij Noord-Ierland speelde de jongste speler ooit op een WK: de 17-jarige Norman Whiteside.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Noord-Ierland 31202114
 Spanje 31113303
 Joegoslavië 31112203
 Honduras 302123–12

16 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Spanje  1 – 1  Honduras Estadio Luis Casanova, Valencia
Toeschouwers: 49.562
Scheidsrechter: Arturo Ithurralde ( Argentinië)
López Ufarte  65' (pen.) wedstrijdverslag  8' Zelaya

17 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Joegoslavië  0 – 0  Noord-Ierland La Romareda, Zaragoza
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Erik Fredriksson ( Zweden)
wedstrijdverslag

20 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Spanje  2 – 1  Joegoslavië Estadio Luis Casanova, Valencia
Toeschouwers: 48.000
Scheidsrechter: Henning Lund-Sørensen ( Denemarken)
Juanito  14' (pen.)
Saura  66'
wedstrijdverslag  10' Gudelj

21 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Honduras  1 – 1  Noord-Ierland La Romareda, Zaragoza
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Chan Tam Sun ( Hongkong)
Laing  60' wedstrijdverslag  10' Armstrong

24 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Honduras  0 – 1  Joegoslavië La Romareda, Zaragoza
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Gastón Castro ( Chili)
wedstrijdverslag  88' (pen.) Petrović

25 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Spanje  0 – 1  Noord-Ierland Estadio Luis Casanova, Valencia
Toeschouwers: 49.562
Scheidsrechter: Héctor Ortíz ( Paraguay)
wedstrijdverslag  47' Armstrong

Groep F

Na twee teleurstellende WK's qua veldspel, kon het publiek weer genieten van een swingend Braziliaans voetbalelftal. Vooral het middenveld was ronduit fantastisch met aanvoerder Sócrates, grote ster Zico, verdedigende middenvelder Toninho Cezero en de bij AS Roma spelende Falcao. Net als in 1970 had men weer een zwakke keeper Valdir Peres en de verdediging was meer aanvallend sterk dan verdedigend. In de aanval was flankspeler Éder een ware artiest, maar ontbrak Careca vanwege een blessure, de veel mindere Serginho verving hem. In de eerste wedstrijd werd dit Brazilië behoorlijk op de proef gesteld door een sterk spelend Sovjet-Unie, dat op voorsprong kwam dankzij een misser van de keeper. Diep in de tweede helft hadden de Brazilianen de wedstrijd recht gezet dankzij prachtige afstandsschoten van Socrates en Eder. Tegen Schotland kwam men snel op achterstand via de Schotse verdediger David Neary, maar daarna overspeelden de Brazilianen de Schotten compleet: 4-1. Ook nu waren er fraaie doelpunten bij: een vrije trap van Zico en een lobje van Eder. De laatste wedstrijd was de makkelijkste: 4-0 tegen Nieuw Zeeland met twee treffers van Zico. De strijd om de tweede plaats was een spannende strijd tussen Schotland en de Sovjet-Unie. De laatste wedstrijd was een onderlinge wedstrijd tussen beide landen, de Sovjet-Unie had genoeg aan een gelijkspel. In de eerste helft maakte John Wark een belangrijk snel doelpunt, maar de Schotten konden de voorsprong niet uitbuiten. In de tweede helft trokken de Russen de wedstrijd recht met de tweede doelpunt vlak voor tijd. De Schotten gaven niet op, scoorde nog via Graeme Souness, maar doelman Rinat Dasajev was niet te passeren. De Schotten misten voor de derde keer op rij de tweede ronde dankzij een ongunstig doelsaldo.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Brazilië 330010286
 Sovjet-Unie 31116423
 Schotland 31118803
 Nieuw-Zeeland 3003212–100

14 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Brazilië  2 – 1  Sovjet-Unie Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Sevilla
Toeschouwers: 68.000
Scheidsrechter: Augusto Lamo Castillo ( Spanje)
Sócrates  75'
Éder  87'
wedstrijdverslag  34' Bal

15 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Schotland  5 – 2  Nieuw-Zeeland Estadio La Rosaleda, Málaga
Toeschouwers: 36.000
Scheidsrechter: David Socha ( Verenigde Staten)
Dalglish  18'
Wark  30',  33'
Robertson  73'
Archibald  79'
wedstrijdverslag  54' Sumner
 65' Wooddin

18 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Brazilië  4 – 1  Schotland Estadio Benito Villamarín, Sevilla
Toeschouwers: 47.379
Scheidsrechter: Luis Paulino Siles ( Costa Rica)
Zico  33'
Oscar  49'
Éder  65'
Falcão  87'
wedstrijdverslag  18' Narey

19 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Sovjet-Unie  3 – 0  Nieuw-Zeeland Estadio La Rosaleda, Málaga
Toeschouwers: 19.000
Scheidsrechter: Yousef El-Ghoul ( Libië)
Gavrilov  25'
Blochin  48'
Baltatsja  69'
wedstrijdverslag

22 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Sovjet-Unie  2 – 2  Schotland Estadio La Rosaleda, Málaga
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Nicolae Rainea ( Roemenië)
Tsjivadze  60'
Sjengelija  84'
wedstrijdverslag  15' Jordan
 87' Souness

23 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Brazilië  4 – 0  Nieuw-Zeeland Estadio Benito Villamarín, Sevilla
Toeschouwers: 43.000
Scheidsrechter: Damir Matovinović ( Joegoslavië)
Zico  28',  31'
Falcão  55'
Serginho  69'
wedstrijdverslag

Samenvatting

Voor de tweede ronde plaatsen zich tien Europese landen, het vorig WK waren dat er vijf, Zuid-Amerika verloor een plek (van drie naar twee). Italië, Polen, West-Duitsland, Oostenrijk, Argentinië en Brazilië waren er opnieuw bij, Nederland werd uitgeschakeld door zowel Frankrijk als België, Engeland, Noord-Ierland, Spanje en de Sovjet-Unie namen de plaats in van Peru. De twaalf afvallers in de eerste ronde kwamen uit Europa (vier), Zuid-Amerika (twee) en alle zes vertegenwoordigers uit Azië/ Oceanië/ Midden-Amerika/ Afrika. Honduras, Algerije en Kameroen maakten een goede indruk, teleurstellend waren de prestaties en spel van Joegoslavië, Tsjecho-Slowakije, Chili en Peru. Schotland en Hongarije deden het redelijk, maar kwamen net tekort. Van de favorieten maakte Brazilië de meeste indruk, West-Duitsland en Argentinië hadden moeite zich te plaatsen. Teleurstellend was het spel van Italië, Spanje en Oostenrijk. Engeland, Frankrijk, Polen, de Sovjet-Unie en België voldeden aan de verwachtingen. Noord-Ierland was de enige verrassing in de tweede ronde.

Tweede ronde

Groep 1

Het rommelde behoorlijk in het Belgische kamp, Erik Gerets kon niet spelen na zijn botsing met Jean-Marie Pfaff in de wedstrijd tegen Hongarije. Pfaff kon ook niet spelen, maar er gingen geruchten dat Pfaff gepasseerd was vanwege zijn vreemde gedrag na de wedstrijd tegen Hongarije. Zo ging hij zitten in de ziekenwagen, die gereserveerd was voor Gerets. Theo Custers verving hem in de wedstrijd tegen Polen, maar hij werd drie keer gepasseerd door de ontketende Zbigniew Boniek, die drie keer een doelpunt maakte. Boniek hield er een transfer aan over bij de Italiaanse topclub Juventus. Omdat de Sovjet-Unie maar met 1-0 van België won, moesten de Russen van Polen winnen om de halve finale te halen. De wedstrijd was beladen: op 13 december 1981 werd de noodtoestand in Polen uitgeroepen om de vrije vakbond Solidarność uit te schakelen. Zeer waarschijnlijk was, dat de communistische regering de maatregel deed onder dwang van de Sovjet-Unie. Meest opmerkelijke van de wedstrijd was een groot spandoek van Solidarność in het Nou Camp Stadion van Barcelona. De wedstrijd viel tegen, de Russen speelden minder dan in de eerste ronde en de Polen waren gevaarlijker in de counter. De "overwinning" op de Sovjet-Unie zag men als een morele overwinning voor het volk. Polen haalde net als in 1974 de halve finales, maar moest Boniek daarin missen, hij ontving zijn tweede gele kaart.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Polen 21103033
 Sovjet-Unie 21101013
 België 200204–40

28 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
België  0 – 3  Polen Camp Nou, Barcelona
Toeschouwers: 65.000
Scheidsrechter: Luis Paulino Siles ( Costa Rica)
wedstrijdverslag  4',  26',  53' Boniek

1 juli 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
België  0 – 1  Sovjet-Unie Camp Nou, Barcelona
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Michel Vautrot ( Frankrijk)
wedstrijdverslag  48' Hovhannesjan

4 juli 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Polen  0 – 0  Sovjet-Unie Camp Nou, Barcelona
Toeschouwers: 65.000
Scheidsrechter: Bob Valentine ( Schotland)
wedstrijdverslag

Groep 2

Wedstrijden tussen West-Duitsland en Engeland leveren meestal veel spektakel op, maar dat gold niet voor de matige versie van 1982. Engeland was wel wat beter, maar de beste kans kreeg Karl-Heinz Rummenigge vlak voor tijd, hij schoot op de lat. Rummenigge raakte geblesseerd in de wedstrijd tegen Spanje. Tegen het opnieuw teleurstellende Spanje maakte West-Duitsland het halverwege de tweede helft af: Pierre Littbarski was de grote man met een doelpunt en een assist. De uitslag was 2-1, Spanje was uitgeschakeld en Engeland moest nu met twee doelpunten verschil winnen van Spanje om de Duitsers voor te zijn. Engeland viel wanhopig aan, kreeg wat kansen, maar het leverde geen doelpunten op. De beste kans was voor invaller en sterspeler Kevin Keegan, die het hele toernooi geblesseerd was. Spanje speelde voor het eerst redelijk, maar na de wedstrijd werd bondscoach Santamaría ontslagen.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 West-Duitsland 21102113
 Engeland 20200002
 Spanje 201112–11

28 juni 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Engeland  0 – 0  West-Duitsland Estadio Santiago Bernabéu, Madrid
Toeschouwers: 90.089
Scheidsrechter: Arnaldo Coelho ( Brazilië)
wedstrijdverslag

2 juli 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Spanje  1 – 2  West-Duitsland Estadio Santiago Bernabéu, Madrid
Toeschouwers: 90.000
Scheidsrechter: Paolo Casarin ( Italië)
Zamora  82' wedstrijdverslag  60' Littbarski
 75' Fischer

5 juli 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
Spanje  0 – 0  Engeland Estadio Santiago Bernabéu, Madrid
Toeschouwers: 75.000
Scheidsrechter: Alexis Ponnet ( België)
wedstrijdverslag

Groep 3

Terwijl het grote stadion van Nou Camp halfvol liep voor wedstrijden als Polen-Sovjet-Unie, vonden in het veel kleinere Sarrià stadion van Barcelona drie geweldige krakers plaats, waar twee oud-wereldkampioenen (Italië en Brazilië) en regerend wereldkampioen Argentinië vochten om een plek in de halve finale. Na een matige eerste ronde gaf niemand Italië tegen Argentinië een kans, maar coach Enzo Bearzot beriep zich op het aloude catenaccio-systeem, het liet Argentinië de wedstrijd domineren en zinspeelde op uitvallen. Tweemaal was Italië in de tegenaanval succesvol via Marco Tardelli en linksback Antonio Cabrini en won daardoor met 2-1. Interessanter was het duel binnen het duel: Bearzot offerde Claudio Gentile op om Diego Maradona overal te schaduwen, waar Maradona liep was ook Gentile. Omdat Maradona niet werd beschermd door de scheidsrechter, kon Gentile zich ongegeneerd uitleven en had eigenlijk een rode kaart moeten krijgen, hij kreeg slechts geel. De tactiek werkte wel, Maradona raakte gefrustreerd, kreeg zelf ook een gele kaart en kwam niet verder dan een vrije trap op de paal. De Brazilianen hadden een totaal andere benadering om de Argentijnen te bestrijden. De strijd was gelijkwaardig, maar de extra klasse van de Brazilianen gaf de doorslag. Zico scoorde na een verwoestende vrije trap van Éder, Serginho scoorde na flitsend voorbereidend werk van Éder, Zico en Falcāo en verdediger Junior maakte het derde doelpunt na snel combinatie-spel met Zico. Maradona kon niet op tegen al dat geweld, probeerde nog een strafschop te versieren, raakte gefrustreerd en werd vijf minuten voor tijd uit het veld gestuurd na een ordinaire schop op Batista. De Brazilianen waren nonchalant in de verdediging, gaven veel kansen weg en de tegentreffer van Ramon Diaz was een weggevertje. In het beslissende duel had Brazilië genoeg aan een gelijkspel om zich te plaatsen voor de halve finale. Uiteraard speelde Brazilië op de aanval, maar Enzo Bearzot had weer een aangepaste tactiek: Italië ging ook aanvallen. Na vijf minuten scoorde Paolo Rossi, nadat hij vrij gelaten werd door de fragiele Braziliaanse verdediging. Nadat Serginho een goede kans miste, scoorde Socrates de gelijkmaker door doelman Dino Zoff door de benen te spelen. Toninho Cerezo speelde de bal onbedoeld naar Rossi: 2-1 voor Italië bij de rust. In de tweede helft deed de al 40-jarige Dino Zoff het zeer goed, maar hij was kansloos op een schot van de in Italië (AS Roma) spelende Falcão. Brazilië had nu 20 minuten de tijd de wedstrijd rustig uit te spelen, maar het bleef aanvallen. Uit een hoekschop kwam de beslissende dreun: Rossi was opnieuw vrijgelaten en maakte de 3-2 voor Italië. In de wedstrijd was nog genoeg opwinding in de slotfase: binnen een minuut werd een doelpunt van Antognoni afgekeurd vanwege randje buitenspel en redde Zoff een kopkans van Oscar net voor de doellijn. In de blessuretijd voorkwam Zoff opnieuw een doelpunt na een effectvolle hoekschop van Éder. Het bleef 3-2 voor Italië, heel de wereld treurde vanwege het prachtige spel van de Brazilianen, maar de zwakke plekken van het team waren beslissend: de onbetrouwbare verdediging en een matige spits. Rossi transformeerde zichzelf tot de grote held van Italië na al zijn zwakke wedstrijden in het begin van het toernooi.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Italië 22005324
 Brazilië 21015412
 Argentinië 200225–30

29 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Italië  2 – 1  Argentinië Estadio Sarrià, Barcelona
Toeschouwers: 43.000
Scheidsrechter: Nicolae Rainea ( Roemenië)
Tardelli  55'
Cabrini  67'
wedstrijdverslag  83' Passarella

2 juli 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Brazilië  3 – 1  Argentinië Estadio Sarrià, Barcelona
Toeschouwers: 43.000
Scheidsrechter: Mario Rubio Vázquez ( Mexico)
Zico  11'
Serginho  66'
Júnior  75'
wedstrijdverslag  89' Díaz

5 juli 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Italië  3 – 2  Brazilië Estadio Sarrià, Barcelona
Toeschouwers: 44.000
Scheidsrechter: Abraham Klein ( Israël)
Rossi  5',  25',  74' wedstrijdverslag  12' Sócrates
 68' Falcao

Groep 4

Groep 4 was verreweg de minst spannende groep van de tweede ronde, maar was toch de moeite waard vanwege het spel van de Fransen. Zonder hun sterspeler Michel Platini boekte Frankrijk een 1-0 overwinning op Oostenrijk dankzij een vrije trap van Bernard Genghini. Daarna boekte de ploeg een ruime overwinning op de dapper spelende Noord-Ieren, 4-1 met twee doelpunten van Dominique Rocheteau en de uitblinkende Alain Giresse. Het sterkste onderdeel van de Fransen was het middenveld, waar net als bij Brazilië allemaal echte voetballers waren opgesteld. Naast Platini, Genghini en Giresse was dat ook de oorspronkelijk uit Mali afkomstige technische loopwonder Jean Tigana.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Frankrijk 22005144
 Oostenrijk 201123–11
 Noord-Ierland 201136–31

28 juni 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Frankrijk  1 – 0  Oostenrijk Estadio Vicente Calderón, Madrid
Toeschouwers: 37.000
Scheidsrechter: Károly Palotai ( Hongarije)
Genghini  39' wedstrijdverslag

1 juli 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Oostenrijk  2 – 2  Noord-Ierland Estadio Vicente Calderón, Madrid
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Adolf Prokop ( DDR)
Pezzey  50'
Hintermaier  68'
wedstrijdverslag  27',  75' Hamilton

4 juli 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Noord-Ierland  1 – 4  Frankrijk Estadio Vicente Calderón, Madrid
Toeschouwers: 37.000
Scheidsrechter: Alojzy Jarguz ( Polen)
Armstrong  75' wedstrijdverslag  33',  80' Giresse
 46',  68' Rocheteau

In vergelijking met het vorige WK plaatsten West-Duitsland en Italië zich opnieuw voor de halve finales, Nederland werd uitgeschakeld door Frankrijk, Polen nam de plaats in van Argentinië.

Knock-outfase

  halve finale finale
             
8 juli – Barcelona
  Polen  0  
  Italië 2  
 
11 juli – Madrid
      Italië 3
    West-Duitsland 1
 
derde plaats
8 juli – Sevilla 10 juli – Alicante
  West-Duitsland 3 (5)   Polen  3
  Frankrijk 3 (4)     Frankrijk  2

Halve finales

In een opnieuw halfvol Nou Camp boekte Italië een regelmatige overwinning op Polen dankzij twee doelpunten van Paolo Rossi. Bij Polen was Zbigniew Boniek geschorst en hij werd node gemist, want Polen ontbeerde alle creativiteit. Bij Italië was zijn eventuele bewaker Marco Gentile geschorst, de pas 19-jarige Giuseppe Bergomi verving hem zeer verdienstelijk. Het was een wedstrijd zonder veel hoogtepunten. De andere halve finale was een ware thriller tussen West-Duitsland en Frankrijk in Sevilla. Het was ook een clash tussen twee verschillende stijlen: het mooie Franse voetbal tegen de onverzettelijke Duitsers. De eerste slag was voor de Duitsers: Pierre Littbarski scoorde vlak nadat hij op de lat had geschoten. Frankrijk maakte voor de rust gelijk via een strafschop van Michel Platini. Vroeg in de tweede helft was er het moment van de wedstrijd, misschien wel van het hele toernooi: invaller Patrick Battiston werd gelanceerd door Platini en kwam alleen voor doelman Harald Schumacher te staan. Battiston miste, maar werd bovendien genadeloos onderuit getorpedeerd door Schumacher, die zijn heup in het gezicht van Battistion plantte. De Nederlandse scheidsrechter Charles Corver floot niet eens voor een overtreding en Schumacher stond doodleuk klaar om de uittrap te nemen, terwijl Battiston per brancard werd afgevoerd. De Franse bondscoach Michel Hidalgo moest voor de tweede keer wisselen, terwijl de Duitse bondscoach Jupp Derwall nog alle mogelijkheden had te wisselen, een groot voordeel. De Fransen bleven beter in de tweede helft en in de laatste minuut ontsnapte West-Duitsland door een fraai schot van verdediger Manuel Amoros op de lat.

In de verlenging leken de Fransen toe te slaan door een 3-1 voorsprong te nemen dankzij doelpunten van Marius Trésor en Alain Giresse. De Duitsers hadden nog een geheim wapen op de bank zitten: de niet fitte Karl-Heinz Rummenigge. Hij viel in en dat had invloed op zowel tegenstander als teamgenoten. Hij scoorde snel de aansluittreffer. In de tweede verlenging scoorde Klaus Fischer de gelijkmaker via een acrobatische omhaal. De vermoeide Fransen haalden moeizaam het einde van de wedstrijd en voor de eerste keer in de historie van het wereldkampioenschap moest een wedstrijd beslist worden via strafschoppen. Ook nu was er weer genoeg dramatiek: de eerste misser was van Uli Stielike namens Duitsland en de speler was ontroostbaar. De Spaanse televisie richtte zich volledig op het leed van de bij Real Madrid spelende verdediger, terwijl ondertussen Schumacher de strafschop van Didier Six stopte. Daarna waren alle strafschoppen raak en moesten beide een strafschop per keer nemen. Schumacher stopte de strafschop van Maxime Bossis, nota bene de invaller van Battiston en Horst Hrubesch schoot Duitsland naar de finale. Schumacher werd de held van de avond. Toen een Franse journalist hem confronteerde met de situatie rond Battiston zei Schumacher, dat hij twee kronen zou betalen voor de gemiste tanden. Later bleek dat Battiston ook een gebroken kaak, een hersenschudding en een gebroken ruggenwervel had opgelopen. Ook scheidsrechter Corver was de gevierde man na de wedstrijd, tot de Franse televisie via eindeloze herhalingen van het incident aantoonde hoe verkeerd hij de situatie had beoordeeld.


8 juli 1982
«onderlinge duels»
17:15 uur (MEZT)
Polen  0 – 2  Italië Camp Nou, Barcelona
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Juan Cardellino ( Uruguay)
wedstrijdverslag  22',  73' Rossi

8 juli 1982
«onderlinge duels»
21:00 uur (MEZT)
West-Duitsland  3 – 3
(n.v.)
 Frankrijk Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Sevilla
Toeschouwers: 63.000
Scheidsrechter: Charles Corver ( Nederland)
Littbarski  17'
Rummenigge  102'
Fischer  108'
wedstrijdverslag  26' (p.) Platini
 92' Trésor
 98' Giresse
  Strafschoppen  
Kaltz
Breitner
Stielike
Littbarski
Rummenigge
Hrubesch
5 – 4 Giresse
Amoros
Rocheteau
Six
Platini
Bossis

Troostfinale


10 juli 1982
«onderlinge duels»
20:00 uur (MEZT)
Frankrijk  2 – 3  Polen Estadio José Rico Pérez, Alicante
Toeschouwers: 28.000
Scheidsrechter: António Garrido ( Portugal)
Girard  13'
Couriol  72'
wedstrijdverslag  40' Szarmach
 44' Majewski
 46' Kupcewicz

Finale


11 juli 1982
«onderlinge duels»
20:00 uur (MEZT)
Italië  3 – 1  West-Duitsland Estadio Santiago Bernabéu, Madrid
Toeschouwers: 90.000
Scheidsrechter: Arnaldo Coelho ( Brazilië)
Rossi  56'
Tardelli  69'
Altobelli  81'
wedstrijdverslag  83' Breitner
1982 Wereldkampioen


ITALIË
Derde titel

Overzicht van de wedstrijden

Eerste ronde
Groep A Groep B Groep C
Italië – Polen
Kameroen – Peru
Italië – Peru
Kameroen – Polen
Polen – Peru
Italië – Kameroen
West-Duitsland – Algerije
Chili – Oostenrijk
West-Duitsland – Chili
Oostenrijk – Algerije
Algerije – Chili
West-Duitsland – Oostenrijk
Argentinië – België
Hongarije – El Salvador
Argentinië – Hongarije
België – El Salvador
België – Hongarije
Argentinië – El Salvador
Groep D Groep E Groep F
Engeland – Frankrijk
Tsjecho-Slowakije – Koeweit
Engeland – Tsjecho-Slowakije
Frankrijk – Koeweit
Frankrijk – Tsjecho-Slowakije
Engeland – Koeweit
Spanje – Honduras
Joegoslavië – Noord-Ierland
Spanje – Joegoslavië
Honduras – Noord-Ierland
Honduras – Joegoslavië
Spanje – Noord-Ierland
Brazilië – Sovjet-Unie
Schotland – Nieuw-Zeeland
Brazilië – Schotland
Sovjet-Unie – Nieuw-Zeeland
Sovjet-Unie – Schotland
Brazilië – Nieuw-Zeeland
Tweede ronde
Groep 1 Groep 2 Groep 3 Groep 4
België – Polen
België – Sovjet-Unie
Polen – Sovjet-Unie
Engeland – West-Duitsland
West-Duitsland – Spanje
Engeland – Spanje
Italië – Argentinië
Brazilië – Argentinië
Italië – Brazilië
Frankrijk – Oostenrijk
Oostenrijk – Noord-Ierland
Noord-Ierland – Frankrijk
Halve finales
Polen – Italië West-Duitsland – Frankrijk
Troostfinale
Frankrijk – Polen
Finale
Italië – West-Duitsland

Toernooiranglijst

Plaats Land Groep GW Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 ItaliëA/37430126+611
2 West-DuitslandB/273221210+28
3 PolenA/17331115+69
4 FrankrijkD/473221612+48
Uitgeschakeld in de tweede ronde
5 BraziliëF/35401156+98
6 EngelandD/2532061+58
7 Sovjet-UnieF/1522174+36
8 OostenrijkB/4521254+15
9 Noord-IerlandE/4513157−25
10 BelgiëC/1521235−25
11 ArgentiniëC/3520387+14
12 SpanjeE/2512245−14
Uitgeschakeld in de eerste ronde
13 AlgerijeB32015504
14 HongarijeC3111126+63
15 SchotlandF31118803
16 JoegoslaviëE31112203
17 KameroenA30301103
18 HondurasE302123−12
19 Tsjecho-SlowakijeD302124−22
20 PeruA302126−42
21 KoeweitD301226−41
22 ChiliB300338−50
23 Nieuw-ZeelandF3003212−100
24 El SalvadorC3003113−120

Statistieken

Aantal wedstrijden 52
Totaal aantal doelpunten 144
Eigen doelpunten 1
Aantal rode kaarten 5
Aantal gele kaarten 98
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd 2,77
Toeschouwerstotaal 1.856.277
Toeschouwersgemiddelde 35.698

Doelpuntenmakers

6 doelpunten
5 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten
2 doelpunten


1 doelpunt


eigen doelpunten

WK 1982 in beeld

Film

Van dit WK is een officiële film gemaakt onder de titel G'olé; de filmmuziek was van Rick Wakeman.

Zie de categorie FIFA World Cup 1982 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.