Wereldkampioenschap voetbal 1978

Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1978 was de elfde editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. De eindronde van het evenement had plaats van 1 juni tot en met 25 juni in Argentinië, zoals besloten op 8 oktober 1964 in Tokio en bekrachtigd op 6 juli 1966 in Londen.

WK voetbal 1978
Argentina '78
Toernooi-informatie
Gastland Argentinië
Datum1 juni 1978 – 25 juni 1978
Teams16 (van 5 confederaties)
Stadions6 (in 5 gaststeden)
Winnaar Argentinië (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden38
Doelpunten102  (2,68 per wedstrijd)
Toeschouwers1.546.151  (40.688 per wedstrijd)
Topscorer(s) Mario Kempes (6 goals)
Beste speler Mario Kempes
Portaal    Voetbal

Aan het kwalificatietoernooi deden 106 landen mee. Tien landen trokken zich om uiteenlopende redenen alsnog terug. De loting voor de WK-eindronde werd verricht op zaterdag 14 januari 1978 in Buenos Aires.

Nederland plaatste zich ook en speelde mee, ondanks protesten omdat het bewind in Argentinië de mensenrechten schond. Oranje (zonder de afzeggers Johan Cruijff, Willem van Hanegem, Jan van Beveren, Willy van der Kuijlen, Jan Peters, Ruud Geels, Kees Kist, Eddy Treijtel en de geblesseerde Hugo Hovenkamp en ook zonder Tscheu La Ling) bereikte de finale, waarin het uiteindelijk verloor van gastland Argentinië. Topscorer van het toernooi was Mario Kempes met zes doelpunten.

Kwalificatie

FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1978)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1978)
Beste
prestatie
 ArgentiniëCONMEBOLGastland72193019740Tweede
 West-DuitslandUEFATitelverdediger97193419742Kampioen
 Polen UEFAWinnaar groep 13e2193819740Derde
 Italië UEFAWinnaar groep 29e5193419742Winnaar
 Oostenrijk UEFAWinnaar groep 34e1193419580Derde
 Nederland UEFAWinnaar groep 44e2193419740Tweede
 Frankrijk UEFAWinnaar groep 57e1193019660Derde
 Zweden UEFAWinnaar groep 67e3193419740Tweede
 Schotland UEFAWinnaar groep 74e2195419740Groepsfase
 Spanje UEFAWinnaar groep 85e1193419660Vierde
 Hongarije UEFAplay-off (UEFA–CONMEBOL)7e1193419660Tweede
 BraziliëCONMEBOLWinnaar finalegroep1111193019743Wereldkampioen
 PeruCONMEBOLTweede finalegroep31193019700Kwartfinale
 TunesiëCAFFinaleronde1e1n.v.t.n.v.t.n.v.t.n.v.t.
 IranAFCFinaleronde1e1n.v.t.n.v.t.n.v.t.n.v.t.
 Mexico CONCACAFEerste finalegroep8e1193019700Kwartfinale

Deelnemende landen

Deelnemende landen
Groep AGroep BGroep CGroep D

 Argentinië
 Frankrijk
 Hongarije
 Italië

 Mexico
 Polen
 Tunesië
 West-Duitsland

 Brazilië
 Oostenrijk
 Spanje
 Zweden

 Iran
 Nederland
 Peru
 Schotland

Speelsteden

Buenos Aires Córdoba
Estadio Monumental Estadio José Amalfitani Estadio Córdoba
Capaciteit: 76.000 Capaciteit: 49.540 Capaciteit: 46.083
Mar del Plata Rosario Mendoza
Estadio Mar del Plata Estadio Gigante de Arroyito Estadio Mendoza
Capaciteit: 43.542 Capaciteit: 41.654 Capaciteit: 34.875

Scheidsrechters

Achtentwintig scheidsrechters werden voor de wedstrijden aangewezen.

AFC

  • Farouk Bouzo
  • Jafar Namdar
  • Abraham Klein

CONCACAF

  • Alfonso González Archundia

CONMEBOL

  • Ramón Barreto
  • Arnaldo Cézar Coelho
  • Ángel Norberto Coerezza
  • César Orosco
  • Juan Silvagno

UEFA

CAF

  • Youssou N'Diaye

Groepsfase – Eerste ronde

Groep A

Normaal gesproken heeft het gastland een gunstige loting, maar dat gold niet voor Argentinië. Het gastland moest spelen tegen drie Europese ploegen die na een aantal moeizame jaren weer een hoopvolle lichting hadden. De eerste tegenstander was Hongarije dat in de kwalificatie de Sovjet-Unie had uitgeschakeld. De Hongaren kwamen op een 0-1 voorsprong in een wedstrijd die steeds harder werd. Hongarije gaf de zege weg, doordat de keeper in twee situaties niet klemvast was, 2-1 voor Argentinië. Hongarije raakte van de kook en de twee sterspelers András Törőcsik en Tibor Nyilasi werden uit het veld gestuurd. Beide spelers kwamen niet meer in actie op het WK.

De volgende tegenstander was nog lastiger: Frankrijk, waar een nog jonge Michel Platini op het middenveld speelde. Achteraf gezien was het een sleutelwedstrijd in het toernooi. De Fransen waren absoluut niet de minderen van de Argentijnen, integendeel. Ze hadden echter de scheidsrechter niet mee, die in een aangeschoten bal op de pink van Marius Trésor een strafschop zag. In de tweede helft zette Frankrijk Argentinië vast, Platini scoorde de gelijkmaker, het Frans elftal had een strafschop moeten krijgen en Dominique Rocheteau miste een niet te missen kans. Een daverende knal van Leopoldo Luque zorgde ervoor dat de winst naar Argentinië ging. Had Argentinië de wedstrijd niet gewonnen, dan was de ploeg al in de eerste ronde uitgeschakeld geweest.

De derde tegenstander was Italië, een land dat berucht was om zijn verdedigende catenaccio-voetbal. Italië verbaasde de wereld met fris voetbal met een sterk aanvalsduo: Roberto Bettega en een nog jonge Paolo Rossi. Tegen Frankrijk had Italië al binnen een minuut een tegengoal dankzij een treffer van Bernard Lacombe na een indrukwekkende rush van Didier Six. Italië liet zich niet van de wijs brengen, het won de wedstrijd alsnog. Daarna was Hongarije kansloos: 3-1. Italië en Argentinië waren daardoor allebei geplaatst en de onderlinge wedstrijd had als inzet de eerste plaats in de poule, zodat de winnaar in de tweede ronde in Buenos Aires zou blijven. Italië won echter met 1-0 door een doelpunt van Bettega en de Argentijnen moesten voor de tweede ronde verhuizen naar Mendoza.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Italië 330062+46
 Argentinië 320143+14
 Frankrijk 31025502
 Hongarije 300338–50

2 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Italië  2 – 1  Frankrijk Estadio José María Minella, Mar del Plata
Toeschouwers: 42.373
Scheidsrechter: Nicolae Rainea ( Roemenië)
Rossi  29'
Zaccarelli  54'
wedstrijdverslag Lacombe  1'

2 juni 1978
«onderlinge duels»
19:15 (UTC−3)
Argentinië  2 – 1  Hongarije Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 71.615
Scheidsrechter: Antonio Garrido ( Portugal)
Luque  15'
Bertoni  83'
wedstrijdverslag Csapó  10'

6 juni 1978
«onderlinge duels»
16:00 (UTC−3)
Italië  3 – 1  Hongarije Estadio José María Minella, Mar del Plata
Toeschouwers: 26.533
Scheidsrechter: Ramón Barreto ( Uruguay)
Rossi  34'
Bettega  36'
Benetti  60'
wedstrijdverslag A. Tóth  81' (pen.)

6 juni 1978
«onderlinge duels»
19:15 (UTC−3)
Argentinië  2 – 1  Frankrijk Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 71.666
Scheidsrechter: Jean Dubach ( Zwitserland)
Passarella  45' (pen.)
Luque  73'
wedstrijdverslag Platini  60'

10 juni 1978
«onderlinge duels»
14:30 (UTC−3)
Frankrijk  3 – 1  Hongarije Estadio José María Minella, Mar del Plata
Toeschouwers: 23.127
Scheidsrechter: Arnaldo Cézar Coelho ( Brazilië)
Lopez  22'
Berdoll  37'
Rocheteau  42'
wedstrijdverslag Zombori  41'

10 juni 1978
«onderlinge duels»
19:15 (UTC−3)
Argentinië  0 – 1  Italië Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 71.712
Scheidsrechter: Abraham Klein ( Israël)
wedstrijdverslag Bettega  67'

Groep B

Voor de vierde achtereenvolgende keer eindigde de openingswedstrijd in een doelpuntloos gelijkspel. In Buenos Aires verveelden de toeschouwers zich met een ongeïnspireerd schaakspel tussen West-Duitsland en Polen, waarbij met name de Duitsers een ontluisterende indruk maakten. Het was hun eerste WK sinds 1966 zonder hun leider Franz Beckenbauer, die - nadat hij was gaan spelen bij de New York Cosmos - gestopt was met interlandvoetbal. De Duitse coach Helmut Schön gaf de nog jonge Karl-Heinz Rummenigge van Bayern München en Hansi Müller van VfB Stuttgart een kans. Rummenigge beschaamde het vertrouwen niet en scoorde twee maal tegen het zwakke Mexico: 6-0. Ook Hansi Müller scoorde. Tunesië was de derde tegenstander. Het had indruk gemaakt met een zege op Mexico (de eerste overwinning van een Afrikaans land ooit tijdens een WK), waarna een onnodige nederlaag tegen Polen volgde, waar Lato profiteerde van een blunder in de Tunesische verdediging. De Afrikanen hielden de wereldkampioen op een verdienstelijk gelijkspel, waardoor de Duitsers zich plaatsten voor de tweede ronde. Ook Polen kwalificeerde zich na een 3-1 overwinning op Mexico. Ook hier was er de doorbraak van een jonge speler: Boniek verving de teleurstellend spelende Lubañski en scoorde twee doelpunten.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Polen 321041+35
 West-Duitsland 312060+64
 Tunesië 311132+13
 Mexico 3003212–100

1 juni 1978
«onderlinge duels»
15:00 (UTC−3)
West-Duitsland  0 – 0  Polen Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 67.579
Scheidsrechter: Ángel Norberto Coerezza ( Argentinië)
wedstrijdverslag

2 juni 1978
«onderlinge duels»
15:00 (UTC−3)
Tunesië  3 – 1  Mexico Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
Toeschouwers: 17.396
Scheidsrechter: John Gordon ( Schotland)
Kaabi  55'
Ghommidh  79'
Dhouieb  87'
wedstrijdverslag Vázquez Ayala  45' (pen.)

6 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
West-Duitsland  6 – 0  Mexico Estadio Córdoba, Córdoba
Toeschouwers: 35.258
Scheidsrechter: Farouk Bouzo ( Syrië)
D. Müller  15'
H. Müller  30'
Rummenigge  38',  73'
Flohe  44',  89'
wedstrijdverslag

6 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
Polen  1 – 0  Tunesië Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
Toeschouwers: 9.624
Scheidsrechter: Ángel Franco Martínez ( Spanje)
Lato  43' wedstrijdverslag

10 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
West-Duitsland  0 – 0  Tunesië Estadio Córdoba, Córdoba
Toeschouwers: 30.667
Scheidsrechter: César Guerrero Orosco ( Peru)
wedstrijdverslag

10 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
Polen  3 – 1  Mexico Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
Toeschouwers: 22.651
Scheidsrechter: Jafar Namdar ( Iran)
Boniek  43',  84'
Deyna  56'
wedstrijdverslag Rangel  52'

Groep C

Bondscoach Cláudio Coutinho besloot de Braziliaanse ploeg zakelijker en meer op een Europese manier te laten voetballen. Voorlopig had dat geen succes, want tegen Zweden kwamen de Brazilianen niet verder dan een 1-1 gelijkspel. Een opmerkelijk incident was er aan het einde van de wedstrijd. Er moest een corner genomen worden en scheidsrechter Thomas uit Wales gaf aan dat er nog één seconde gespeeld moest worden en terwijl Zico de bal erin kopte, floot hij af. In de tweede wedstrijd gingen er vooraf geruchten, dat Coutinho was ontslagen, maar hij was gewoon aanwezig. Op de omgeploegde grasmat van het stadion in Mar del Plata kroop Brazilië door het oog van de naald tegen Spanje. Spanje kreeg de beste kansen, het schoot op de lat en Cardeñosa miste op onvoorstelbare wijze een niet te missen kans.

Brazilië moest nu winnen van het al geplaatste Oostenrijk om de tweede ronde te halen. Dat lukte dankzij een doelpunt van Roberto Dinamite in de eerste helft. De ploeg was in ieder geval verlost van Mar del Plata. Er gingen geruchten dat de Argentijnse autoriteiten het onderhoud van de grasmat hadden gesaboteerd om het de Brazilianen zo moeilijk mogelijk te maken. Oostenrijk was de enige vrolijke noot in deze groep, die met fris voetbal zowel Spanje als Zweden versloeg.

Fragment uit Oostenrijk-Zweden
Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Oostenrijk 320132+14
 Brazilië 312021+14
 Spanje 31112203
 Zweden 301213–21

3 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Oostenrijk  2 – 1  Spanje Estadio José Amalfitani, Buenos Aires
Toeschouwers: 40.841
Scheidsrechter: Károly Palotai ( Hongarije)
Schachner  10'
Krankl  76'
wedstrijdverslag Dani  21'

3 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Brazilië  1 – 1  Zweden Estadio José María Minella, Mar del Plata
Toeschouwers: 32.569
Scheidsrechter: Clive Thomas ( Wales)
Reinaldo  45' wedstrijdverslag Sjöberg  37'

7 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Oostenrijk  1 – 0  Zweden Estadio José Amalfitani, Buenos Aires
Toeschouwers: 41.424
Scheidsrechter: Charles Corver ( Nederland)
Krankl  42' (pen.) wedstrijdverslag

7 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Brazilië  0 – 0  Spanje Estadio José María Minella, Mar del Plata
Toeschouwers: 34.771
Scheidsrechter: Sergio Gonella ( Italië)
wedstrijdverslag

11 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Spanje  1 – 0  Zweden Estadio José Amalfitani, Buenos Aires
Toeschouwers: 42.132
Scheidsrechter: Ferdinand Biwersi ( West-Duitsland)
Asensi  75' wedstrijdverslag

11 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Brazilië  1 – 0  Oostenrijk Estadio José María Minella, Mar del Plata
Toeschouwers: 35.221
Scheidsrechter: Robert Wurtz ( Frankrijk)
Roberto Dinamite  40' wedstrijdverslag

Groep D

Schotland was de enige Britse vertegenwoordiger op dit WK en dat wilden de Schotten weten ook. Ze vertrouwden op hun spits Kenny Dalglish, die de winnende treffer scoorde voor FC Liverpool in de Europa Cup finale tegen Club Brugge. Schotland had in Peru en Iran twee tegenstanders zonder reputatie, alleen WK-finalist Nederland was lastig. De nieuwe Manchester United-spits Joe Jordan scoorde snel de 1-0 tegen Peru, waarna Peru nog voor de rust gelijkmaakte. Vervolgens miste Deon Masson een strafschop. Diep in de tweede helft sloeg Peru toe met twee geweldige doelpunten van Teófilo Cubillas, een vrije trap en een afstandsschot. Tot overmaat van ramp werd Willy Johnston na de wedstrijd geschorst vanwege het gebruik van een verboden middel tegen hooikoorts en blameerde de ploeg zich vervolgens met een 1-1 gelijkspel tegen Iran.

Nederland was het toernooi ook matig begonnen qua veldspel. Van Iran werd met 3-0 gewonnen door drie goals van Rob Rensenbrink waaronder twee strafschoppen, en de wedstrijd tegen Peru was een wedstrijd zonder hoogtepunten: 0-0. Opvallend was dat Nederland speelde met liefst negen spelers van het team, dat de finale haalde in 1974, alleen Johan Cruijff en Wim van Hanegem ontbraken: Cruijff gaf al in een vroeg stadium aan niet weer aan een WK te willen beginnen en Van Hanegem vermoedde dat hij op de reservebank zou moeten zitten en meldde zich af. Nederland had door de slechte resultaten van Schotland genoeg aan een 2-0 nederlaag om zich te plaatsen voor de tweede ronde.

Bij Schotland was er een belangrijke wijziging in de basiself: Graeme Souness van FC Liverpool speelde een stuwende rol in het Schotse team. Bij Nederland was Johan Neeskens geblesseerd geraakt als gevolg van een grove charge, opgelopen in de wedstrijd tegen Peru. Schotland begon sterk en had pech met een schot van Jordan op de lat en een buitenspelgoal van Kenny Dalglish. Een licht vergrijp op Johnny Rep leverde een strafschop op, die door Rensenbrink werd benut. Dalglish zorgde voor de 1-1 ruststand. De tweede helft begon dramatisch voor Nederland, Archie Gemmill benutte een strafschop en slalomde later door de Nederlandse verdediging, 3-1 voor Schotland. Schotland had nu nog één doelpunt nodig om een daverende stunt te verzorgen. Maar het doelpunt viel aan de andere kant: een daverende knal van Johnny Rep zorgde voor opluchting in het Nederlandse kamp. Ook Nederland klaagde over de grasmat, het hoge gras van Mendoza was nadelig voor een Europese ploeg. Peru bereikte ook de tweede ronde door met 4-1 van Iran te winnen. Cubillas scoorde drie maal, waaronder twee strafschoppen.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Peru 321072+55
 Nederland 311153+23
 Schotland 311156–13
 Iran 301228–61

3 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
Peru  3 – 1  Schotland Estadio Córdoba, Córdoba
Toeschouwers: 37.927
Scheidsrechter: Ulf Eriksson ( Zweden)
Cueto  43'
Cubillas  70',  76'
wedstrijdverslag Jordan  19'

3 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
Nederland  3 – 0  Iran Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
Toeschouwers: 33.431
Scheidsrechter: Alfonso González Archundia ( Mexico)
Rensenbrink  40' (pen.),  62',  78' (pen.) wedstrijdverslag

7 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
Schotland  1 – 1  Iran Estadio Córdoba, Córdoba
Toeschouwers: 7.938
Scheidsrechter: Youssou N'Diaye ( Senegal)
Eskandarian  43' (e.d.) wedstrijdverslag Danaeifard  60'

7 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
Nederland  0 – 0  Peru Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
Toeschouwers: 28.125
Scheidsrechter: Adolf Prokop ( Oost-Duitsland)
wedstrijdverslag

11 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
Peru  4 – 1  Iran Estadio Córdoba, Córdoba
Toeschouwers: 21.262
Scheidsrechter: Alojzy Jarguz (Polen)
Velásquez  2'
Cubillas  36' (pen.),  39' (pen.),  79'
wedstrijdverslag Rowshan  41'

11 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
Schotland  3 – 2  Nederland Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
Toeschouwers: 35.130
Scheidsrechter: Erich Linemayr ( Oostenrijk)
Dalglish  44'
Gemmill  46' (pen.),  68'
wedstrijdverslag Rensenbrink  34' (pen.)
Rep  71'

Samenvatting

Voor de tweede ronde plaatsen zich vijf Europese landen voor de tweede ronde, vorig WK zes, Zuid Amerika had drie vertegenwoordigers in plaats van twee. West-Duitsland, Polen, Nederland, Brazilië en Argentinië waren er opnieuw bij, Oostenrijk schakelde zowel Oost-Duitsland als Zweden uit, Italië en Peru namen de plaats in van Joegoslavië. Van de afvallers was meer verwacht van Schotland en Spanje en in mindere mate Zweden en Hongarije, Frankrijk maakte een goede indruk en Tunesië boekte de eerste Afrikaanse overwinning op een WK.

De beste indruk in de eerste ronde maakte Italië, alle favorieten maakten nog geen indruk (West-Duitsland, Nederland, Brazilië, Argentinië en in mindere mate Polen). Verrassend was de kwalificatie van Peru en Oostenrijk.

Groepsfase – Tweede ronde

Groep 1

Fragment uit Nederland-Oostenrijk

Vooral op aandringen van assistent Jan Zwartkruis ververste supervisor Ernst Happel het Nederlands elftal op verschillende plaatsen: de opmerkelijkste ingreep was de vervanging van doelman Jan Jongbloed door Piet Schrijvers. Andere nieuwe spelers waren Jan Poortvliet, Ernie Brandts, Piet Wildschut, Adrie van Kraay en Dick Schoenaker, die onder meer Wim Suurbier en Wim Rijsbergen vervingen. Nederland was weer zichzelf en speelde Oostenrijk van de mat: 5-1. Een van de nieuwe spelers Ernie Brandts scoorde het eerste doelpunt, Rensenbrink scoorde uit een strafschop, waarbij doelman Koncilia een merkwaardige voorbereiding had (hij draaide zich om en ging pas tegenover Rensenbrink staan, toen hij bijna schoot) en voorts waren er nog drie perfect uitgespeelde aanvallen met 2 goals van Johnny Rep en 1 van Willy van de Kerkhof. Het eerste doelpunt van Rep, de 3-0 goal, na een voorzet vanaf links door Rensenbrink die door 2 Oostenrijkers niet kon worden onderschept, was een fraai doelpunt, waarbij Rep de bal met een zijdelingse lob het doel inwerkte.

West-Duitsland speelde met 0-0 gelijk tegen Italië vooral dankzij uitstekende reddingen van Sepp Maier. Maier had nu het record "de nul houden" in handen. De reprise van de WK-finale tussen Nederland en West-Duitsland was weer een enerverende wedstrijd in een zeer hoog tempo van beide kanten. West-Duitsland scoorde al na drie minuten via Abramczik, waarna Nederland antwoordde met een geweldig afstandsschot van Arie Haan. Nederland was de beter spelende ploeg, maar dreigde opnieuw van de aartsvijand te verliezen door een goal van Dieter Müller. Nederland had pech met schoten op de paal van Ruud Krol en Johnny Rep; uiteindelijk scoorde René van de Kerkhof de gelijkmaker. In de slotfase werd Dick Nanninga om onduidelijke redenen uit het veld gestuurd.

West-Duitsland moest nu met vijf goals verschil van Oostenrijk winnen en hopen dat Nederland en Italië gelijk zouden spelen tegen elkaar. De wereldkampioen verloor verrassend met 2-3 van Oostenrijk door twee fraaie treffers van Hans Krankl. Het was de eerste overwinning van Oostenrijk op West-Duitsland sinds 1931 en de wedstrijd ging in Oostenrijk de geschiedenisboeken in als "het wonder van Córdoba".

Nederland en Italië mochten in Buenos Aires uitmaken wie de finale mocht spelen, Italië moest winnen. Italië was in de eerste helft veel sterker dan Nederland en de ploeg scoorde via een eigen doelpunt van Ernie Brandts. Tot overmaat van ramp blesseerde hij daarbij ook keeper Piet Schrijvers, die de wedstrijd moest verlaten. Nederland kreeg in de tweede helft weer grip op de wedstrijd en uitgerekend Ernie Brandts scoorde de gelijkmaker. Opnieuw een geweldig afstandsschot van Arie Haan zorgde ervoor dat Nederland zich alsnog plaatste voor de finale.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Nederland 321094+55
 Italië 31112203
 West-Duitsland 302145–12
 Oostenrijk 310248–42

14 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Oostenrijk  1 – 5  Nederland Estadio Córdoba, Córdoba
Toeschouwers: 25.050
Scheidsrechter: John Gordon ( Schotland)
Obermayer  80' wedstrijdverslag Brandts  6'
Rensenbrink  35' (pen.)
Rep  36',  53'
W. van de Kerkhof  82'

14 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Italië  0 – 0  West-Duitsland Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 67.547
Scheidsrechter: Dušan Maksimović ( Joegoslavië)
wedstrijdverslag

18 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
Nederland  2 – 2  West-Duitsland Estadio Córdoba, Córdoba
Toeschouwers: 40.750
Scheidsrechter: Ramón Barreto ( Uruguay)
Haan  27'
R. van de Kerkhof  82'
wedstrijdverslag Abramczik  3'
D. Müller  70'

18 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−3)
Italië  1 – 0  Oostenrijk Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 66.695
Scheidsrechter: Francis Rion ( België)
Rossi  13' wedstrijdverslag

21 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Oostenrijk  3 – 2  West-Duitsland Estadio Córdoba, Córdoba
Toeschouwers: 38.318
Scheidsrechter: Abraham Klein ( Israël)
Vogts  59' (e.d.)
Krankl  66',  87'
wedstrijdverslag Rummenigge  19'
Hölzenbein  72'

21 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−3)
Italië  1 – 2  Nederland Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 67.433
Scheidsrechter: Angel Franco Martínez ( Spanje)
Brandts  19' (e.d.) wedstrijdverslag Brandts  49'
Haan  76'

Groep 2

Fragment uit Argentinië-Polen

Argentinië begon de tweede ronde met een 2-0 overwinning op Polen. Polen was gelijkwaardig aan Argentinië, maar de thuisploeg had twee doorslaggevende factoren: het fanatieke publiek in Mendoza en Mario Kempes, die twee doelpunten scoorde. Dezelfde Kempes veroorzaakte bij een 1-0 stand een strafschop door de bal met zijn hand uit het strafschopgebied te boksen, waarvoor hij niet eens geel kreeg. De bal werd echter veel te zacht ingeschoten door de Poolse aanvoerder Deyna en de uitblinkende Fillol kon makkelijk redden. De tweede wedstrijd was tegen Brazilië, een wedstrijd die al beslissend kon zijn, omdat Brazilië de eerste wedstrijd had gewonnen, 3-0 tegen Peru. Na 15 seconden werd de eerste overtreding begaan en dat ging de hele wedstrijd door, aan voetballen kwamen beide ploegen niet toe. De Hongaarse scheidsrechter Palotai vond het niet nodig rode kaarten uit te delen en de wedstrijd eindigde in een doelpuntloos gelijk spel.

Oorspronkelijk was de wedstrijd van Argentinië tegen Peru twee-en half uur later gepland dan Brazilië-Polen en de FIFA besloot dat niet terug te draaien, een groot voordeel voor het thuisland. Brazilië, dat vrijwel het gehele toernooi speelde zonder zijn artiesten Zico en Rivelino en vertrouwde op minder creatieve spelers als Dirceu en Roberto Dinamite, moest met zoveel mogelijk goals winnen van het sterke Polen. In de tweede helft brak het verzet van de Polen, ze verloren met 3-1, waarbij Brazilië ook nog drie keer op de paal schoot. Argentinië moest nu met vier goals verschil winnen van het al uitgeschakelde Peru. Na een goed begin van Peru (schot op de paal), liet het elftal zich gewillig naar de slachtbank leiden. Argentinië won met 6-0 en er waren sterke aanwijzingen dat de wedstrijd was omgekocht. Vooral de Peruaanse doelman Quiroga werd als zondebok aangewezen, omdat hij in Argentinië was geboren.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
 Argentinië 321080+85
 Brazilië 321061+55
 Polen 310225–32
 Peru 3003010–100

14 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−4)
Peru  0 – 3  Brazilië Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
Toeschouwers: 31.278
Scheidsrechter: Nicolae Rainea ( Roemenië)
wedstrijdverslag Dirceu  15',  27'
Zico  72' (pen.)

14 juni 1978
«onderlinge duels»
19:45 (UTC−4)
Argentinië  2 – 0  Polen Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
Toeschouwers: 37.091
Scheidsrechter: Ulf Eriksson ( Zweden)
Kempes  16',  72' wedstrijdverslag

18 juni 1978
«onderlinge duels»
13:45 (UTC−4)
Peru  0 – 1  Polen Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
Toeschouwers: 35.288
Scheidsrechter: Pat Partridge ( Engeland)
wedstrijdverslag Szarmach  64'

18 juni 1978
«onderlinge duels»
19:15 (UTC−4)
Argentinië  0 – 0  Brazilië Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
Toeschouwers: 37.326
Scheidsrechter: Károly Palotai ( Hongarije)
wedstrijdverslag

21 juni 1978
«onderlinge duels»
16:45 (UTC−4)
Polen  1 – 3  Brazilië Estadio Ciudad de Mendoza, Mendoza
Toeschouwers: 39.586
Scheidsrechter: Juan Silvagno Cavanna ( Chili)
Lato  45' wedstrijdverslag Nelinho  13'
Roberto Dinamite  58',  63'

21 juni 1978
«onderlinge duels»
19:15 (UTC−4)
Argentinië  6 – 0  Peru Estadio Gigante de Arroyito, Rosario
Toeschouwers: 37.315
Scheidsrechter: Robert Wurtz ( Frankrijk)
Kempes  21',  49'
Tarantini  43'
Luque  50',  72'
Houseman  67'
wedstrijdverslag

In vergelijking met het vorige WK plaatsten Brazilië en Nederland zich opnieuw voor de laatste vier, West Duitsland en Polen werden uitgeschakeld door respectievelijk Italië en Argentinië.

Knock-outfase

Troostfinale


24 juni 1978
«onderlinge duels»
15:00 (UTC−4)
Brazilië  2 – 1  Italië Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 69.659
Scheidsrechter: Abraham Klein ( Israël)
Nelinho  64'
Dirceu  71'
wedstrijdverslag Causio  38'

Finale


25 juni 1978
«onderlinge duels»
15:00 (UTC−4)
Nederland  1 – 3  Argentinië Estadio Monumental, Buenos Aires
Toeschouwers: 71.483
Scheidsrechter: Sergio Gonella ( Italië)
Nanninga  82' wedstrijdverslag Kempes  37',  104'
Bertoni  115'
1978 Wereldkampioen


ARGENTINIË
Eerste titel

Toernooiranglijst

Plaats Land Groep GW Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 ArgentiniëA/27511154+1111
2 NederlandD/173221510+58
3 BraziliëC/27430103+711
4 ItaliëA/1741296+39
Uitgeschakeld in de 2e groepsfase
5 PolenB/263126607
6 West-DuitslandB/16141105+56
7 OostenrijkC/16303710−36
8 PeruD/26213712−55
Uitgeschakeld in de 1e groepsfase
9 TunesiëB311132+13
10 SpanjeC31112203
11 SchotlandD311156−13
12 FrankrijkA31025502
13 ZwedenC301213−21
14 IranD301228−61
15 HongarijeA300338−50
16 MexicoB3003212−100

Statistieken

Aantal wedstrijden 38
Totaal aantal doelpunten 102
Eigen doelpunten 3
Aantal rode kaarten 3
Aantal gele kaarten 58
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd 2,68
Toeschouwerstotaal 1.610.215
Toeschouwersgemiddelde 42.374

Doelpuntenmakers

6 doelpunten
5 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten


2 doelpunten


1 doelpunt


Eigen doelpunten

Omkoping

In februari 2012 meldden verschillende Zuid-Amerikaanse media, waaronder El Tribuno en de Buenos Aires Herald, dat de FIFA onderzoek zou gaan doen naar uitlatingen van enkele Peruaanse functionarissen, onder wie oud-senator Genaro Ledesma. Ledesma verklaarde in een rechtszaak onder ede dat de Argentijnse dictator Jorge Videla in 1978 een deal had gesloten met de toenmalige Peruaanse president Francisco Bermudez. Peru zou Argentinië laten winnen met een marge die groot genoeg was voor Argentinië om door te gaan naar de finale. In ruil daarvoor zou Argentinië Peruaanse dissidenten opsluiten als onderdeel van Operatie Condor, de blokkade van een banktegoed van Peru opheffen en zou Argentinië een lading van 16.000 ton graan aan Peru leveren. Na de 6-0 overwinning van Argentinië op Peru ging het gastland door naar de finale ten koste van Brazilië.[1]

WK 1978 in beeld

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.