Regering-G. Eyskens IV

De regering-G. Eyskens IV (3 september 1960 - 25 april 1961) was een Belgische regering. De regering bestond uit de CVP/PSC (104 zetels) en de Liberale Partij (21 zetels).

G. Eyskens IV
Regeringsleider Gaston Eyskens
Coalitie	CVP/PSC      Liberale Partij
Zetels Kamer	125 van 212 (1 juni 1958)
Premier	Gaston Eyskens
Aantreden	3 september 1960
Einddatum	25 april 1961
Voorganger	G. Eyskens III
Opvolger	Lefèvre
Portaal    België

De onafhankelijkheid van Congo leidde tot een verslechtering van de economische situatie in België, dat al een grote staatsschuld had. Dat bracht de regering ertoe om de Enkelvoudige Wet aan te nemen, waarvan de betwisting leidde tot de algemene staking in de winter van 1960-1961. Hoewel het werk in Vlaanderen en Brussel snel werd hervat, was dit niet het geval in Wallonië, waar het klimaat steeds meer opstandig werd, het station Luik-Guillemins werd geplunderd. André Renard, vakbondsleider van het Waalse ABVV, riep op tot economisch federalisme. Geruchten over communistische subversie binnen de stakingsbeweging verspreidden zich. Hoewel de wet uiteindelijk in februari 1961 werd aangenomen, lokte ze een radicalisering van de Waalse vakbondskringen uit, wat leidde tot de oprichting van de Waalse Volksbeweging in 1961. De eenheid van het land werd onzeker. De CVP/PSC was intern verdeeld: terwijl premier Gaston Eyskens de coalitie aan de macht wilde houden, was Théo Lefèvre voorstander van een alliantie met de socialisten. Uiteindelijk ontbondde koning Boudewijn het parlement op 20 februari 1961 en riep op tot vervroegde verkiezingen.

Ze volgde de regering-G. Eyskens III op nadat de Congocrisis voor een uitgebreide herschikking van de regering zorgde en werd opgevolgd door de regering-Lefèvre nadat er vervroegde verkiezingen werden uitgeschreven door een geschil tussen de christen-democraten en liberalen.