ADO Den Haag

ADO is een acroniem en staat voor Alles Door Oefening. De vereniging Alles Door Oefening werd op 1 februari 1905 opgericht in café Het Hof van Berlijn aan de Haagse Papestraat. In dit pand huist tegenwoordig Muziekcafé De Paap. De oorspronkelijke clubkleuren van ADO zijn groen, rood en wit. Door de jaren heen zijn er vele shirtvariaties geweest. In de jaren 1950 speelde ADO met witte broek en rood shirt waarop een smalle groene ‘V’ was aangebracht. De jaren 1960 droeg men een rood shirt met een verticale groene baan. De broek was daarbij wit en de kousen vaak zwart. De laatste wedstrijd van ADO Den Haag in het Zuiderpark werd in dit klassieke tenue gespeeld. De jaren na de oprichting waren voor ADO bijzonder moeilijk. Omdat veel leden hun contributie niet betaalden was er soms niet eens sprake van voetbal. ADO kwam eerst uit in de Haagsche Voetbal Bond en pas in 1912 volgde promotie naar de NVB (Nederlandsche Voetbal Bond), de voorloper van de KNVB. ADO promoveerde naar de derde klasse NVB in 1912 en werd kampioen van die klasse in 1914.

Nadat ADO intrek in het Zuiderpark had genomen groeide de vereniging en probeerde de club het eersteklasserschap - destijds de hoogste voetbalklasse in Nederland - te veroveren. Dat lukte in 1926 na een promotie-degradatie competitie met het Delftse DHC en het Leidse ASC. Direct daarop stelde ADO een Engelse trainer aan: John Donaghy. In de loop van de crisisjaren bleef ADO een merendeels onopvallende eersteklasser en soms werd degradatie net ontlopen. Dé speler, en later trainer, die in die tijd het beeld van ADO bepaalde was Wim Tap. Als aanvoerder en (twee jaar) invloedrijk bestuurslid bouwde Tap aan het roemruchte ADO van de oorlogsjaren. Zo greep ADO aan het eind van het seizoen 1938-1939 net naast de afdelingstitel door in maart 1939 in Amsterdam van DWS te verliezen. In dat jaar zijn de contouren van ADO’s kampioensteam al zichtbaar: Willem Koek (doelman); Herman Choufoer en Jan Vols (achterhoede); Cees Kammeijer, Aad van Kampen, Ben Tap (middenveld); Gerrit van der Beukel, Piet Eversteijn, David Westhoven, Eli de Heer, Verbruggen (voorhoede).

In mei 1940 eindigde de voetbalcompetitie in een bezet Nederland. De als 'noodcompetitie' bestempelde reeks wedstrijden eindigde voor ADO teleurstellend met weer een gemiste afdelingstitel. Nu was het Amsterdamse Blauw Wit te sterk en de reden kan gezocht worden in het feit dat enkele eerste elftalspelers opgeroepen en gemobiliseerd waren. In het seizoen 1940-1941 wordt ‘gewoon’ gevoetbald. Er waren wel beperkingen maar deze waren voor het voetbal nog niet hinderlijk. Zo moest op last van de bezetter voor ieder evenement waar meer dan 1000 personen werden verwacht, vergunning worden gevraagd. Dus ook voor de reeks beslissingswedstrijden die ADO met DHC uitvocht om de afdelingstitel in 1941. Na een 1-1 gelijkspel in de eerste wedstrijd op Spangen (Sparta-stadion) werd de tweede wedstrijd in de Rotterdamse Kuip gespeeld. 65.000 toeschouwers zagen ADO met een 3-1-overwinning de afdelingstitel pakken. De daaropvolgende landskampioenscompetitie moest ADO uitkomen tegen VSV (Velsen), Be Quick (Haren, Groningen), PSV (Eindhoven) en Heracles Almelo. Heracles wordt echter in dat jaar de landskampioen.

In het seizoen 1941-1942 klopte echter alles. Ondanks de steeds moeilijker wordende oorlogstijd slaagt ADO er in een soort onoverwinnelijkheid te demonstreren. Vele wedstrijden in de afdelingscompetitie worden met hoge cijfers gewonnen: 4-1 tegen DOS, 5-0 tegen EDO, 5-1 tegen Stormvogels, 3-0 tegen Feijenoord en 4-3 tegen het Haagse VUC. De landskampioenscompetitie gaat in 1942 tegen Heerenveen (waarin de legende Abe Lenstra speelt), AGOVV, Eindhoven en Blauw Wit. In het laatste thuisduel pakt ADO de landstitel door een 5-2-overwinning op AGOVV. Het seizoen daarop werd ADO - niet zonder felle strijd - weer afdelingskampioen. Een beslissingswedstrijd tegen het Schiedamse Hermes-DVS was nodig om dit te bepalen. Deze wedstrijd werd weer eens in de Kuip gespeeld. ADO won met 2-1 voor meer dan 50.000 toeschouwers. De kampioenscompetitie in 1943 werd onder meer gestreden met Heerenveen, Feyenoord en Enschede. Memorabel was de 8-2-overwinning op Lenstra's Heerenveen en de 1-3 uitoverwinning op Feyenoord. (Deze wedstrijd werd in het Amsterdamse Olympisch Stadion gespeeld.) ADO werd voor de tweede keer landskampioen in de met 1-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Enschede. Het jaar nadien werd ADO slechts zesde in de competitie en eindigde ADO's korte dominantie van het Nederlands voetbal.

In de oorlogsjaren ontstaat er onrust bij ADO doordat zij de bijnaam 'NSB-club' krijgt. Als een van de oorzaken kan het plaatsen van een foto in een krant worden genoemd. Op het eerste kampioensfeest van ADO staan enkele spelers met een gebalde vuist te zwaaien op het moment dat de geplaatste foto werd genomen. Dit wordt door de Duitsers geïnterpreteerd als een 'communistische groet' en men dreigt de club met opheffing, ontbinding en schorsing. ADO kan dit voorkomen door een wedstrijd te spelen in het kader van de, op nationaalsocialistische leest geschoeide, Winterhulp tegen HBS. ADO probeerde op slinkse wijze het publiek niet naar de wedstrijd te laten komen - want als bezoeker betaal je dan mee aan een nazi-initiatief - maar de populariteit van beide clubs brengt ‘helaas’ nog 2800 gulden op. De door de bezetter aangestuurde pers benadert de wedstrijd echter in termen als ‘ADO neemt initiatief tot wedstrijd voor Winterhulp’. Tijdens de wedstrijd is er een grote schare NSB'ers in uniform aanwezig. Een tweede incident is het feit dat de toenmalige voorzitter en secretaris van ADO NSB-sympathieën hadden. Een derde dat een van ADO's meest prominente voetballers, Gerrit Vreeken, openlijk zijn NSB-sympathie uitte. ADO kon echter niets tegen Vreeken ondernemen want de bezetter zou het verhinderen of ADO vermoedelijk hard straffen. In publicaties van Frits Barend en Henk van Dorp in Vrij Nederland (1979)[3] en sportjournalist Hugo Borst (2005)[4] wordt de club als geheel gezuiverd van de NSB-blaam.

Net als vele andere clubs overkwam het ADO ook dat enkele zeer getalenteerde spelers begin jaren 1950 als voetbalprof in het buitenland gingen spelen. Zo raakte ADO Theo Timmermans aan Nîmes Olympique kwijt, Bram Appel aan Stade de Reims en Toon Bauman aan FC Nantes. ADO werd een van de clubs die het profvoetbal in Nederland ondersteunde. ADO's voorzitter Toon Martens was een van de drijvende krachten: mede met enkele anderen stelde hij de KNVB een ultimatum het betaalde voetbal in Nederland in te voeren. Ná de introductie van het betaald voetbal plaatste ADO zich niet direct voor de gevormde eredivisie maar speelde een seizoen in de Eerste Divisie A waar zij in 1957 kampioen van werd. Het daaropvolgende seizoen was succesrijk: men bereikte de vijfde plaats op het hoogste niveau en in dat seizoen werden grootmachten als Ajax en Feyenoord in het Zuiderpark met klinkende cijfers verslagen (6-3, 3-1). In 1959 verloor ADO in de finale van de KNVB Beker met 4-1 van VVV-Venlo.

Zonder het direct te beseffen, was het aantreden van Ernst Happel in de zomer van 1962 een beslissing die voor ADO verstrekkende gevolgen zou hebben. Happels aanpak pakte uitstekend uit bij een elftal dat voor een groot gedeelte bestond uit Haagse straatschoffies. Na een stroef begin eindigde ADO in 1965 op de derde plaats in de eredivisie. Enkele schoffies uit die tijd waren Harry Heijnen, Piet de Zoete, Theo van der Burch, Aad Mansveld en doelman Ton Thie. ADO mocht voor het eerst aan een internationaal toernooi meedoen: de International Football Cup. Dit succes herhaalde zich in 1966. ADO haalde de halve finale waarin het verloor van FK Inter Bratislava. Als San Francisco Golden Gate Gales nam Den Haag in 1967 deel aan de United Soccer Association in de Verenigde Staten. Onder Happel haalde ADO in de jaren 1960 viermaal de finale van de KNVB Beker. In 1963 (tegen Willem II), 1964 (tegen Fortuna '54) en 1966 (tegen Sparta) gingen deze verloren, maar in 1968 werd van Ajax gewonnen. In het Zuiderpark werd het 2-1. Het daaropvolgende Europa Cup II-debuut van ADO eindigde in de tweede rond met verlies tegen 1. FC Köln. In 1969 vertrok Happel naar Feyenoord en volgde de Tsjech Václav Ježek hem op. In 1971 werd ADO onder zijn leiding bijna kampioen van Nederland. Het team van Happel, aangevuld met de talenten Dick Advocaat, Harald Berg, Harry Hestad en Lex Schoenmaker eindigde uiteindelijk als derde na zeventien wedstrijden ongeslagen te zijn geweest aan het begin van de competitie.

ADO Den Haag is de voortzetting van FC Den Haag dat op 1 juli 1971 ontstond uit een fusie van de voetbalclubs ADO uit Den Haag en het Scheveningse Holland Sport. Op 1 juli 1996 fuseerde de nog bestaande amateurclub ADO met FC Den Haag tot de Haaglandse Football Club ADO Den Haag (HFC ADO Den Haag). Een politiek machtsspel, de weigering van de gemeente het Houtrust-stadion van Holland Sport te renoveren, een tekort aan geld, torenhoge maar ongefundeerde ambities, vele emoties en harde confrontaties in vergaderzalen en via de pers; allemaal redenen en drijfveren voor de ongewenste en toch doorgezette fusie van ADO met Holland Sport. Twee clubs met twee verschillende soorten aanhang en cultuur (één Haags, de ander Schevenings) werden gedwongen samen te gaan. De gemeente Den Haag beloofde met veel subsidiegeld de wonden te zullen helen en de nieuwe club wonderen op Europees niveau. De fusie met Holland Sport leverde die emoties op én de verwachting van (inter)nationale successen. De Haagse sportwethouder Piet Vink windt daar in beelden op de ADO-dvd geen doekjes om: 'een internationaal topteam'. FC Den Haag verandert het thuistenue in geheel groen met rode broek. Op 1 juni 1971 werd FC Den Haag geboren. Na die tijd was er inderdaad een team dat furore maakte - alhoewel niet zó hoog als de wethouder in gedachten had - en dit bestond uit spelers die tussen 1995 en 2008 in het trainersvak internationaal carrière maken: Dick Advocaat, Martin Jol en in iets mindere mate Lex Schoenmaker. Daarboven stond de vereenzelviging van ‘Haagse bluf’ in de persoon van Aad Mansveld. Enkele goede aankopen in de personen van bijvoorbeeld de onderschatte Dojo Perazić completeerden FC Den Haag. FC Den Haag eindigde twee keer op rij vijfde, en speelde twee keer op rij Europees voetbal in de seizoenen 1971/72 en 1972/73. In het seizoen 1971/72 werd de vijfde plaats op een overtuigende wijze behaald met 59 goals vóór en 33 goals tegen. Eigen kweek in de vorm van de buffelaars Rob Ouwehand, Aad Kila, Simon van Vliet en Joop Korevaar, de grillige, snelle aanvaller Tscheu La Ling en Henk van Leeuwen in de spits maakte een goed team. Na een terugval in de eredivisie in de seizoenen 1973/74 en 1974/75 met een dertiende respectievelijk tiende plaats, won FC Den Haag aan het eind van het seizoen 1974/75 de KNVB Beker in Rotterdam door een 1-0 zege op FC Twente. Het daaropvolgende seizoen behaalde de club grote successen in de eredivisie (met een zesde plaats met 65 goals vóór en 51 goals tegen) en in het Europa Cup II toernooi, waarin de kwartfinales werden bereikt. Zo werd onder meer het Noord-Franse RC Lens uitgeschakeld, middels een 3-2-thuiszege en een 1-3-uitzege. Een thuiswedstrijd tegen West Ham United eindigde in 4-2 winst in maart 1976. In Londen werd twee weken later met 3-1 verloren, werd een goal van Henk van Leeuwen afgekeurd en verdween de FC uit het toernooi. Dát seizoen 1975/76 bleek de climax van alle jaren daarvoor; erna ging het met FC Den Haag bergafwaarts, eerst langzaam tussen de vier seizoenen 1976/77 en 1979/80, waarin FC Den Haag nog redelijk presteerde. Het seizoen 1976/77 was het laatste seizoen dat FC Den Haag meer goals scoorde (50) dan het tegen kreeg (42). In de seizoenen 1980/81 en 1981/82 ging het onder trainer Martin van Vianen pijlsnel achteruit. FC Den Haag eindigde respectievelijk als veertiende en zeventiende van de achttien eredivisieclubs met als zeer slechte doelcijfers respectievelijk (53-79) en (29-82), met als gevolg degradatie uit de eredivisie in 1982.

In het begin van het seizoen 1982/83 voerde trainer Cor van der Hart een rigoureuze verjonging door, de gemiddelde leeftijd van de selectie daalde naar 20,0 jaar, iets wat zelfs door Ajax in het seizoen 1983/84 bij het begin van het seizoen niet werd geëvenaard (± 21,3 jaar), met spelers als Stanley Menzo, Sonny Silooy, Jan Molby, Frank Rijkaard, Ronald Koeman, Gerald Vanenburg, Marco van Basten, Jesper Olsen, John van 't Schip, John Bosman en Winston Haatrecht. FC Den Haag had in 1982/83 onder meer Guido Pen, Arie van der Zwan, Mark Wotte, Edwin Purvis, Alfons Groenendijk, Bram Rontberg, Ron de Roode en Karel Bouwens in de gelederen. FC Den Haag kwam terug in de eredivisie door in het seizoen 1985/86 ongeslagen kampioen te worden van de eerste divisie met als doelcijfers (85-33). Waar ADO Den Haag in 1990 nog tiende werd, degradeerde het in 1992, waarna elf seizoenen eerstedivisievoetbal volgden.

In 2003 wordt de club kampioen van de eerste divisie en speelt met ingang van het seizoen 2003-2004 weer in de eredivisie. Na een slechte start van het seizoen stapt trainer Rinus Israël op en gaat Lex Schoenmaker verder als hoofdtrainer. Mede door in de winterstop aangetrokken versterkingen weet de club zich rechtstreeks te handhaven in de eredivisie. De club is tegelijkertijd druk bezig met het realiseren van een nieuw stadion, wat ervoor moet zorgen dat ADO Den Haag een stabiele eredivisieclub wordt. In de laatste seizoenen in het Zuiderpark is het doel duidelijk: handhaven. In het seizoen 2004-2005 wordt Frans Adelaar aangesteld als hoofdtrainer, de eerste twee seizoenen onder zijn leiding blijft de club in de Eredivisie. In het seizoen 2006-2007 (het laatste seizoen in het Zuiderpark) zijn de verwachtingen hooggespannen. Er worden veel versterkingen aangetrokken en er staat een brede selectie. De resultaten blijven echter uit, Frans Adelaar neemt ontslag en net als in 2003 maakt Lex Schoenmaker het seizoen af als hoofdtrainer. Het mag echter niet baten, ADO Den Haag degradeert en neemt in mineur afscheid van het Zuiderpark. In het seizoen 2007-2008 speelt de club in een nieuw stadion en is Wiljan Vloet de nieuwe trainer. De verwachtingen zijn van tevoren hooggespannen, ADO Den Haag is dé kampioenkandidaat. De ploeg kan de verwachtingen nimmer waarmaken, de club kampt met financiële problemen en dreigt failliet te gaan. Dankzij interventie van zakenman Mark van der Kallen wordt de club gered en wordt het seizoen afgesloten met een zesde plaats. In de nacompetitie stijgt de ploeg boven zichzelf uit en promoveert na één seizoen in de eerste divisie weer naar de elite. In het seizoen 2008-2009 is André Wetzel de nieuwe trainer en technisch directeur. De start is sensationeel, na twee wedstrijden is ADO Den Haag koploper in de eredivisie. Uiteindelijk moet de club weer strijden tegen degradatie, Wetzel laat enkele weken voor het einde van het seizoen zijn functie als trainer vallen en wordt opgevolgd door Raymond Atteveld. Onder leiding van Atteveld verzamelt ADO Den Haag in de laatste wedstrijden voldoende punten om zich rechtstreeks veilig te spelen. Een seizoen later wordt André Wetzel ontslagen na een ruzie met de directie en ook Raymond Atteveld maakt het seizoen niet af. Onder leiding van Maurice Steijn blijft ADO Den Haag in de eredivisie.

In het seizoen 2010-2011 werd John van den Brom aangesteld als trainer. Onder zijn leiding beleefde ADO Den Haag de beste eerste competitiehelft sinds 1972, met als hoogtepunten de dubbele overwinning op aartsrivaal Ajax en een zege bij PSV, de eerste overwinning voor ADO Den Haag op PSV in Eindhoven sinds 16 oktober 1971 (PSV - FC Den Haag 0-1).[5] Het goede spel sloeg aan in de Haagse regio, waardoor het stadion negen keer op rij werd uitverkocht, een unicum. De club bereikte de play-offs die het winnend afsloot waardoor het zich plaatste voor de Europa League. Na 23 jaar speelde ADO in het nieuwe seizoen 2011/12 weer Europees, dit na het vertrek van John van den Brom en de promotie van Maurice Steijn tot hoofdtrainer. Het werden wedstrijden in de Europa League tegen de Litouwse club FK Tauras Tauragė en in de derde ronde tegen de Cypriotische club Omonia Nicosia. Op Cyprus verloor ADO met 3-0, thuis wisten de Hagenezen nog met 1-0 te winnen, maar dat was niet voldoende voor de volgende ronde. Het hierop volgende seizoen kende, vooral door het vertrek van vaste krachten als Dmitri Boelykin, František Kubík, Timothy Derijck en Wesley Verhoek weinig hoogtepunten en de club eindigde net boven de streep, op de vijftiende plaats.

De club maakte op 24 juni 2014 bekend dat het Chinese bedrijf United Vansen International Sports Co de nieuwe grootaandeelhouder van ADO Den Haag werd. Daarmee zou de club na SBV Vitesse de tweede Nederlandse profvoetbalclub ooit met een buitenlandse eigenaar worden. In een interview verklaarde United Vansen dat het zowel op financieel, organisatorisch als op sportief vlak fors wilde investeren.[6] Daarop volgde een periode waarin ADO Den Haag herhaaldelijk moest melden dat de afgesproken betaling weer was uitgesteld en er twijfels ontstonden of de overname überhaupt wel door zou gaan.[7][8] In januari 2015 kreeg de club het geld toch binnen.[9] Het probleem met achterstallige betalingen deed zich echter opnieuw voor in december 2015.[10] Volgens eigenaar Wang was dit echter veroorzaakt door "culturele misverstanden" en was er geen reden tot ongerustheid.[11] Een oplossing was er begin 2016 nog niet.[12] Liu Jian Hong stapte later op. Bij de aandeelhoudersvergadering werd duidelijk dat Hong geen deel meer uitmaakt van de raad van commissarissen van ADO Den Haag. Hij liet echter weten dat de club eerst zelf in de organisatie moet kijken om tekorten weg te werken. Verdere problemen met achterstallige betalingen leidden tot het vertrek van Martin Jol en Wim Deetman uit de Raad van Commissarissen[13][14] en een tijdelijke schorsing van Wang als voorzitter van de RvC. De gemeente Den Haag trok het 'prioriteitsaandeel' in, dat zij tot dan toe in de voetbalclub had gehad. In juni 2017 werd bekend dat eigenaar Wang definitief zou gaan vertrekken uit de RvC.[15]

Noordtribune

Zuidtribune

Midden-Noord

ADO heeft het grootste deel van het bestaan in het Zuiderpark Stadion gespeeld: van 1925 tot en met april 2007. Daarvoor zwierf de club door de stad en speelde onder andere op het Malieveld. Daar kwam verandering in toen de Haagse gemeenteraad in de jaren 1920 besloot tot het aanleggen van een groot stadspark aan de zuidrand van de stad. De aanleg startte in 1923 en liep door tot in 1956. Een stadion voor ADO, en twee extra speelvelden, werden op 18 oktober 1925 door de Haagse wethouder Pieter Droogleever Fortuyn feestelijk geopend. De karakteristieke houten hoofdtribune dateert uit 1928. Daarnaast was er een over de hele lengte van het veld gebouwde houten staantribune aan de overkant: de aanzet tot de later zogenoemde ‘Noord-tribune’. In de jaren 1930 dreigde ADO het Zuiderpark te (moeten) verlaten omdat er onenigheid was over de huur van het stadion met de Stichting Zuidersportpark. De ruzie werd echter beslecht en ADO bleef Zuiderparkbewoner.

In de Tweede Wereldoorlog werd het Zuiderpark slecht onderhouden en de bomen in het park waren slachtoffer van de zucht naar brandhout door Hagenaars. Ook houten tribuneonderdelen werden gestolen en verdwenen in de kachel. Het stelen gebeurde vaak 's nachts. Na de bevrijding lag het verwaarloosde stadion er slecht bij en renovatie was onontbeerlijk. Er was echter geen geld bij de gemeente en tussen ADO en de gemeente was onenigheid over de (toekomstige) grootte van de accommodatie. ADO wilde groeien naar een stadion voor 20.000 tot 25.000 toeschouwers, waar de gemeente niet verder wilde gaan dan vijfduizend. ADO zwichtte voor het passief gemeentelijk beleid en besloot uiteindelijk de opstallen te kopen en te renoveren. Daartoe werd 90.000 gulden uitgetrokken en het resultaat was een goed bruikbaar stadion. Op 9 november 1949 werd het vernieuwde stadion geopend tijdens een wedstrijd tegen Feyenoord.

Ook in de jaren 1950 was de wens, ook ingegeven door de opkomst van het betaald voetbal, tot een groter stadion prominent aanwezig. Vooral toen ADO eredivisionist werd, realiseerde men zich dat een groter stadion meer mensen kon trekken en de inkomsten flink kon opschroeven. Vanaf 1957 werden aan de korte kanten van het veld (de ‘Zuiderpark-zijde’ en de ‘Moerwijk’-zijde - later West- en Oosttribune) degelijke staantribunes opgetrokken. De capaciteit van het stadion steeg daarmee tot 19.000. ADO financierde veel zelf en pas later schoot de gemeente Den Haag een substantieel bedrag voor. ADO’s grootste uitbreiding ontstond doordat de Noord-tribune in 1978 voorzien werd van een stalen, overdekte opbouw over de hele lengte van het veld. Deze zittribune - die later de naam ‘Aad Mansveld-tribune’ kreeg - vergrootte de capaciteit tot 28.500. Het stadion kreeg daarmee een Engelse uitstraling: oude houten hoofdtribune, twee lagere tribunes aan de korte veldzijdes en een grote, imposante nieuwbouw aan de andere kant.

Vanaf 1970 werd het speelveld door een hoog hekwerk van de tribunes gescheiden. Dit was nodig omdat het publiek zich meer en meer negatief ging roeren en het het veld op lopen van toeschouwers schering en inslag werd. De zogenaamde ‘tankgracht’ die vele stadions thans hebben, bestond nog niet. In 1977 voltooide men de overkapping van beide tribunes aan de korte kanten. 3 april 1982 was voor de club een zeer trieste dag. Vermoedelijk uit onvrede met de sportieve prestaties staken vandalen de houten hoofdtribune in brand. Omdat deze van hout was, was ze door de brandweer niet te redden en restte een smeulende puinhoop. Pas in april 1986 kon een nieuwe betonnen hoofdtribune in gebruik worden genomen nadat voorzitter Dé Stoop en de gemeente zich daartoe - ook financieel - hadden ingezet. In de hoofdtribune vonden ook een restaurant, een biljartvereniging en een dartsclub onderdak. Dit hielp bij de exploitatie. In maart 1987 begonnen toeschouwers bij FC Den Haag - Ajax prematuur met de sloop van het stadion door het werpen van stoeptegels van de Noord- naar de Zuid-tribune en vice versa. De toenmalige Haagse burgemeester Ad Havermans verbood daarna voorlopig het gebruik van de Noord-tribune en de stoeptegelgooiers veroorzaakten direct een financieel probleem voor de club. Niet alleen moesten metershoge hekken worden aangeschaft en geïnstalleerd maar ook de inkomstenderving doordat de toeschouwerscapaciteit drastisch werd beperkt belastte FC Den Haag sterk. In 1988 werden alle staanplaatsen op ‘Noord’ vervangen door zitplaatsen waardoor de stadioncapaciteit werd gehalveerd. In 1993 werd ‘Noord’ officieel omgedoopt tot ‘Aad Mansveld-tribune’ als eerbetoon aan de in 1991 overleden Haagse voetballegende.

Midden jaren 1990 werd nog eenmaal in het stadion geïnvesteerd. Onder het motto en gemeentelijk project ‘Voetbaltheater’ moest voetbal ook weer toegankelijk worden voor gezinnen met kinderen. Dit concept bestond uit publieksvriendelijke maatregelen: hekken verdwenen weer en speciale gezinsvakken werden ingericht. Het doek viel uiteindelijk om meerdere redenen voor het Zuiderpark Stadion. In positieve zin bleek een nieuw stadion een grote impuls voor de club te kunnen zijn en uitzicht te kunnen geven op een moderne bedrijfsvoering, goede publiekscontrole en sterke modernisering. In negatieve zin bleek een nieuw stadion op de emotionele locatie die het Zuiderpark voor ADO-fans is, wegens veiligheidsrisico's, financiering en onbereidwilligheid van de gemeente niet haalbaar. In 2007 ontstond weer brand in de nog niet zo oude hoofdtribune en sloopten toeschouwers op 23 april 2007 tijdens ADO's afscheidswedstrijd van het Zuiderpark-stadion vroegtijdig de inventaris. Deze laatste wedstrijd, tegen FC Groningen, zou niet worden uitgespeeld vanwege het meerdere malen bekogelen van de grensrechter met vuurwerk.

Het Cars Jeans Stadion.

Beveiliging: Happy Crowd Control

In Leidschenveen in het Forepark, in de buurt van het Prins Clausplein, is op 28 juli 2007 het ADO Den Haag Stadion geopend. Het nieuwe stadion bevat 15.000 zitplaatsen, het kan worden uitgebreid tot 27.000 zitplaatsen. De bouwkosten bedroegen € 27.000.000. Het stadion is ontworpen door Zwarts & Jansma Architecten. Het eerste seizoen in het nieuwe stadion was er niet een om trots op te zijn. De club was het seizoen daarvoor gedegradeerd, waardoor het nieuwe stadion zijn debuutjaar in de Jupiler League had. Hierbij had ADO het grootste stadion in deze competitie. Tijdens dit seizoen zat het stadion vaak voor nog geen twintig procent vol. Het doel was dan ook om direct weer te promoveren naar de eredivisie. Plannen werden gemaakt, nieuwe trainer voor de ploeg en er werden zo veel mogelijk eredivisiewaardige spelers behouden. Het seizoen verliep niet zoals men dat voor ogen had, veel downs en weinig ups. Alsof het nog niet genoeg was werd FC Volendam ook nog eens kampioen in het Forepark door met 1-0 te winnen van de gedoodverfde "titelkandidaat". ADO Den Haag eindigt dat seizoen als zevende met een periodetitel welke recht gaf op promotie/degradatieduels. Niemand had er vertrouwen in en de club was zo goed als failliet, maar door een wonder wint de club het beslissende duel van RKC Waalwijk en promotie is een feit. Het seizoen 2008/2009 begint als een sprookje en staat na twee keer winst, 2-5 tegen Sparta Rotterdam en 3-0 tegen AZ, bovenaan in de eredivisie. Daarna volgen vele wedstrijden waarin ADO Den Haag net niet wist te winnen. Het verdere seizoen moesten ze in de onderste regionen van de eredivisie meedraaien. ADO Den Haag weet zich op de laatste wedstrijddag toch te handhaven in de eredivisie door thuis te winnen van Vitesse.

Het recordaantal toeschouwers is behaald op 11 april 2009, tijdens de wedstrijd ADO Den Haag - Sparta.[16] 14.993 toeschouwers zagen dat ADO Den Haag in de slotfase verloor van Sparta. Dit record werd 16 oktober 2010 geëvenaard tijdens de wedstrijd ADO-Excelsior waar ADO won met een 2-1 zege. Inmiddels speelde ADO in het seizoen 2010/2011, negen keer voor een uitverkocht stadion.

Tot juni 2010 heette het stadion het ADO Den Haag Stadion. Op 21 juni werd bekendgemaakt, dat het stadion de naam van de sponsor Kyocera zou krijgen. In de volksmond wordt het stadion echter nog steeds het Aad Mansveld stadion genoemd. In 2017 werd Cars Jeans de nieuwe sponsor van ADO Den Haag en kreeg het stadion ook deze naam.

Op 23 september 2012 voor de wedstrijd ADO Den Haag - AFC Ajax werd tijdens de reünie de familietribune vernoemd naar clubicoon Lex Schoenmaker. De week ervoor was ter ere van Schoenmakers 65ste verjaardag de tribune al vergroot door het uitvak te verkleinen.

Van 31 mei t/m 15 juni 2014 vond in het stadion en in een in de nabijheid tijdelijk gebouwd stadion het WK-hockey voor mannen en vrouwen plaats. Hiervoor werd een kunstgrasmat aangelegd die nadien weer is verwijderd. Het stadion was gedurende het gehele toernooi dagelijks uitverkocht.

Op 31 januari 2015, tijdens het 110-jarig jubileum, werd in het stadion het ADO Museum Den Haag geopend door burgemeester Jozias van Aartsen in aanwezigheid van onder meer de toenmalig algemeen directeur Maarten Fontein en Hui Wang, de baas van United Vansen.[17]

Van 15 augustus 2019 t/m 1 december 2019 bood het stadion onderdak aan de Alkmaarse voetbalclub AZ nadat op 10 augustus 2019 het dak van het AFAS Stadion waar deze club normaal gesproken speelt, instortte tijdens een storm. AZ speelde hier daarom in deze periode alle thuiswedstrijden m.u.v. de wedstrijd tegen Royal Antwerp FC op 22 augustus 2019 in de play-off van de Europa League die in De Grolsch Veste in Enschede werd gepeeld uit vrees voor supportersrellen.[18][19]

Als gevolg van de veranderagenda van de eredivisie - waartoe in 2018 werd besloten - werd het kunstgras in de zomer van 2020 uit het stadion verwijderd en vervangen door natuurgras.[20]

In het stadion wordt voor het eerst biometrische gezichtscontrole toegepast met de Happy Crowd Control. De KNVB spreekt van het "meest beveiligde stadion ter wereld". Daarnaast wil men dit stadion gaan gebruiken als een fieldlab om nieuwe beschermingsmaatregelen te kunnen testen. De locatie, pal tegen het knooppunt aan op het bedrijventerrein Forepark, is lang onderwerp van discussie en (milieu)bezwaren geweest.

De supporters van FC Den Haag

De Haagse harde kern, de North Side, ook wel Midden Noord genoemd, zat op de lange zijde (Aad Mansveldtribune) van het Zuiderpark (het oude ADO stadion Zuiderpark). In de jaren tachtig waren er problemen met de Haagse harde kern. Door een aantal voorvallen zoals rellen, bommen en spreekkoren heeft de Haagse supportersschare een slechte naam bij de buitenwereld gekregen. In het seizoen 2004/2005 kreeg de club een boete voor spreekkoren. Bekend is het zogenaamd Haags Kwartiertje, een periode laat in de tweede helft van thuiswedstrijden waarin ADO Den Haag, opgezweept door een schreeuwend en zingend publiek, probeert terug te komen vanuit een achterstand of het winnende doelpunt te scoren bij een gelijke stand.

ADO-supporters hebben een sterke band met Swansea City (Wales), Legia Warschau (Polen), Club Brugge K.V. (België) en Juventus FC (Italië) bij elke wedstrijd van de genoemde clubs hangen vlaggen van ADO Den Haag.

Tifoactie bij Legia Warschau vs ADO Den Haag

Op 10 oktober 2010 proeft ADO Den Haag aan Europees voetbal in de Poolse hoofdstad Warschau. ADO Den Haag verloor die avond in Polen met 1-0 een benefietduel met Legia Warschau, waarmee de club een vriendschapsband heeft. De opbrengst van de wedstrijd zou gaan naar de zieke supporter Wojtek Wisiński.

De vriendschapsband tussen ADO Den Haag en Legia Warschau blijkt ook uit de fanshop van de Poolse club. Daar, tussen al het materiaal van Legia, kan men “gewoon” groengele sjaaltjes aanschaffen van ADO Den Haag. Rond het stadion van Legia Warschau drinken fans van beide clubs gezamenlijk een drankje en zingen ze uit volle borst zij aan zij.

Als Wojtek Wisiński bijna dertig jaar geleden geen reactie had gekregen op de brief die hij stuurde naar het weekblad Voetbal International, was dit allemaal niet gebeurd. De Pool, prominent lid van Sekcja Sympatykow, de fanatieke supportersschare van Legia, is in de jaren tachtig namelijk benieuwd naar die Haagse club daar voorbij het IJzeren Gordijn.

Wisinski, een legende onder de Legia-fans, lijdt aan sarcoïdose en moet een dure operatie ondergaan in Amerika. De supportersschare van Legia opperde het idee een benefietwedstrijd voor hem te organiseren. Spelers, begeleiding en bestuur van ADO, alles zal geregeld en betaald worden. Door de Poolse fans wel te verstaan. „Daar sta je eerst een beetje van te kijken, maar al snel hadden we in de gaten dat dit heel serieus was," vertelt directievoorzitter Dick Vierling. John van den Brom omarmde het initiatief onmiddellijk. „Een heel bijzonder uitje met een wedstrijd erbij. Dat het initiatief van de supporters komt, maakt de trip alleen maar unieker," zegt de trainer. Dit is meer dan voetbal. Een andere omgeving, ontspanning, cultuur opsnuiven. Dit verstevigt de band met de supporters, want we doen het bij ADO toch met z'n allen. En kijk eens hoeveel fans er zijn:' In de dagen voor de wedstrijd kleurt de binnenstad van Warschau groengeel. Naar schatting vijfhonderd ADO-fans hebben het vliegtuig naar Polen genomen.

Het lied O, o, Den Haag van Harrie Jekkers (Harry Klorkestein) is niet speciaal voor ADO Den Haag geschreven, maar is wel het lied dat vaak in het Cars Jeans Stadion te horen is. In het lied wordt aan ADO en enkele oud-spelers gerefereerd. Het refrein van dit nummer, voorzien van een beat, dient als goaltune voor de club.

Op 4 april 2007 werd het oude clublied van ADO door een ADO-koor bestaande uit een aantal bestuursleden, ledenraadsleden, leden van verdienste en leden ingezongen en op cd uitgebracht. Sindsdien is ook dit lied, genaamd 'ADO, zet in uw krachten', bij elke thuiswedstrijd in het stadion te horen.

In het seizoen 2010/11 was het Wesley Verhoek die de single 'Groen Geel Hart' van John Medley introduceerde bij de selectie van ADO Den Haag. In polonaise kwamen de spelers van ADO Den Haag zaterdag 05-02-2011 bij het Philips Stadion aan, en in polonaise liepen ze na de gewonnen wedstrijd tegen PSV (0-1) het stadion ook weer uit Volgens Verhoek had ADO de zege te danken aan deze cover van de Haagse volkszanger John Medley.

Storky

De mascotte van ADO Den Haag heet Storky, het is een levensgrote ooievaar en zijn naam is afgeleid van de Engelse vertaling van ooievaar: ‘stork’. Storky is bij alle thuiswedstrijden aanwezig om de sfeer op een hoogtepunt te krijgen in het Cars Jeans-stadion. Tevens is Storky bij alle activiteiten aanwezig die betrekking hebben op de ADO-kidsclub, die de club in 2005 in het leven heeft geroepen. Sinds de oprichting van het ADO Den Haag vrouwenelftal is er ook een vrouwelijke mascotte, Stricky genaamd.

Nat.	Naam	Functie	Contract	Vorige club
Technische staf
	Alan Pardew	hoofdtrainer	2020
	Chris Powell	assistent-trainer	2020	voetbalelftal
	Dirk Heesen	assistent-trainer	2019	Queens Park Rangers
	Raymond Mulder	keeperstrainer	2020
Medische staf
	John Nieuwenburg	fysiektrainer		SVV Scheveningen
	Dino Nunes	fysiotherapeut
	Edwin Coret	fysiotherapeut
	Ed Beeftink	clubarts
Overige staf
	Jillis Zevenbergen	teammanager
	Philip Nijgh	spelersbegeleider
	Rob Ravestein	materiaalman

Bijgewerkt tot 30 mei 2018

ADO Dames 2010-2011

Vanaf het seizoen 2007/08 heeft ADO Den Haag een eigen vrouwenelftal. Het elftal komt uit in de Eredivisie voor vrouwen. Het vrouwenelftal van ADO Den Haag werd kampioen in 2012, en won de beker in 2012, 2013 en 2016.

Toen op 1 juli 1996 de amateurclub ADO met FC Den Haag tot de Haaglandse Football Club ADO Den Haag (HFC ADO Den Haag) fuseerde bleef de amateurclub bestaan. De club speelt op sportcomplex De Aftrap. De club zakte van de Eerste klasse in het seizoen 1999/2000 terug naar de Vierde klasse in het seizoen 2003/04. In 2004 werd gestopt als echte amateurclub en werd de club omgevormd tot één elftal dat naast Jong ADO Den Haag dienstdoet voor talenten van de profclub om ervaring op te doen. In 2007 werd de Eerste klasse weer bereikt. Vanaf 2008 wordt het team gevormd door A-junioren, ADO onder 20. In het seizoen 2012/13 komt ADO uit in de Eerste klasse onder leiding van Wilfred van Leeuwen.[24] In mei 2013 trok ADO het team terug uit de nacompetitie omdat er geen elftal gevormd kon worden. Hierdoor degradeerde de club verplicht naar de Tweede klasse.[25] In 2013 besloot het bestuur van ADO Den Haag dat een amateurteam niet zinvol meer was en dat de amateurtak na het seizoen 2012/13 zou worden opgeheven.

In het seizoen 2019/2020 speelden de beloften van ADO Den Haag één jaar in de derde divisie. Deze competitie werd vanwege de COVID-19-pandemie in maart 2020 geannuleerd. Het was al de bedoeling dat vanaf het seizoen 2020/2021 de belofte-elftallen zouden verdwijnen uit de derde divisie. Na één jaar deelname aan de voetbalpiramide keerde ADO terug naar de reserve-competitie, die voor O21-teams wordt georganiseerd.

ADO Den Haag speelt sinds 1965 in diverse Europese competities:

• Europa League

2011/12

• Europacup II

1968/69, 1972/73, 1975/76, 1987/88

• UEFA Cup

1971/72

• Intertoto Cup

1968, 1970, 1973, 1980, 1988

• International Football Cup

1965/66, 1966/67

Sinds de oprichting in 1905 heeft ADO Den Haag 32 voorzitters gehad.

Sinds het betaald voetbal in Nederland in 1953, heeft ADO Den Haag 28 trainers onder contract gehad.