Theo Timmermans (1926)
Theodorus Ludovicus (Theo) Timmermans (Den Haag, 4 januari 1926 – aldaar, 6 december 1995) was een Nederlands voetballer. Hij kwam uit voor het Nederlandse ADO en het Franse Olympique Nîmes en het Nederlands voetbalelftal. Timmermans was een aanvaller.
Kort na de Tweede Wereldoorlog begon Timmermans zijn voetbalcarrière bij ADO. In 1949 werd hij voor het eerst opgeroepen voor het Nederlands elftal, voor een wedstrijd tegen Frankrijk. Timmermans scoorde in de eerste helft van de wedstrijd een hattrick en droeg daarmee ruim bij aan de 4-1-overwinning van Oranje. In 1950 vertrok hij naar het Franse Olympique Nîmes. Omdat hij daarmee een profcarrière was gestart, werd hij niet meer uitgenodigd voor het Nederlands elftal, dat destijds nog geheel uit amateurvoetballers bestond.
In 1953 was Timmermans samen met Bram Appel de initiatiefnemer van de Watersnoodwedstrijd, een voetbalwedstrijd in Parijs tussen in het buitenland spelende Nederlandse voetbalprofs en het Franse nationale elftal, waarmee geld werd ingezameld voor slachtoffers van de watersnood van 1953. De match wordt gezien als directe aanleiding voor het ontstaan van het betaald voetbal in Nederland. Voor Timmermans was de mogelijkheid om in Nederland profvoetbal te spelen reden in 1954 terug te keren bij ADO. Ook vierde hij zijn comeback bij het Nederlands elftal. In totaal speelde hij tussen 1949 en 1957 twaalf interlands, waarin hij vier keer scoorde.
In 1959 speelde hij met ADO in de finale van de KNVB beker, welke echter met 4-1 verloren ging tegen VVV. In 1960 beëindigde Timmermans zijn voetballoopbaan. Hij was vanaf 1 januari 1961 de eerste voorzitter van de door Karel Jansen opgerichte Vereniging van Contractspelers (VVCS).