HBS-Craeyenhout

De vraag of HBS betaald voetbal zou gaan spelen of amateur zou blijven heeft geen lange discussie opgeleverd. Volgens ex-penningmeester C. Bakker in ‘Op Hout-rust geen zegen’ heeft deze discussie 15 minuten geduurd. HBS trad in 1954 als een van de weinige clubs op het hoogste niveau niet toe tot het betaalde voetbal. In 1954 degradeerde HBS uit de hoogste klasse om in 1964 nogmaals te degraderen. In 1965 promoveerde HBS echter weer en in datzelfde jaar werden onderhandelingen met de gemeente Den Haag en de profvoetbalclub SHS Houtrust begonnen om die locatie te verlaten voor een terrein aan de Sportlaan/Daal en Bergselaan. Op 19 maart 1969 werd dit, na een lucratieve deal met de gemeente (de verhuizing kostte HBS niets, de gemeente verhaalde de kosten op de profclub SHS), werkelijkheid. HBS was daarmee 4 velden, een groot clubgebouw, een prachtige zittribune en een lichtinstallatie rijk. HBS speelt sinds het seizoen 2011/2012 in de Topklasse, het hoogste amateurniveau.

HBS werd driemaal kampioen van Nederland en staat daarmee op een gedeelde 8ste plaats met het Tilburgse Willem II en het Haarlemse Koninklijke HFC. Het laatste landskampioenschap dateert van 1925. De eindstand van de kampioenscompetitie over 8 wedstrijden was toen als volgt:

In 1946 speelde HBS 50 jaar onafgebroken in de 1e klasse (West B). (De KNVB kende toen 6 eerste klassen, naast de 1e klasse West B bestond er een West A, Oost, Noord, en Zuid A en B.) Het seizoen 1949-50 werd over 18 wedstrijden afgesloten met een derde plaats achter Ajax en De Volewijckers en geldt als het beste naoorlogse seizoen.

Ajax — winnaar Eerste Klasse West II

In het seizoen 1953-1954 kwam een einde aan het trotse record van 58 jaar onafgebroken Eersteklasserschap, door de invoering van het betaalde voetbal. Andere triomfen waren het veroveren van de Nederlandse Voetbalbeker in 1901 en 1908. De Zilveren Bal werd in 1905, 1907, 1918, 1919 en 1924 (definitief) gewonnen. In 1960 werd nog eenmaal deze trofee gewonnen. Een twintigtal HBS-ers is uitgekomen voor Oranje, waaronder Harry Dénis en Beb Bakhuys. In 1938 speelden twee HBS-ers op het WK in Frankrijk; Suvarte Soedarmadji en Achmad Nawir speelden daar een wedstrijd met het Nederlands-Indisch voetbalelftal. Hun wedstrijd tegen Hongarije in het Vélodrome Municipale van Reims eindigde in een 6-0 nederlaag.

HBS speelde sinds 1910 op Houtrust en beschouwde het als haar terrein. De gemeente Den Haag was de feitelijke eigenaar. In het voorjaar van 1955 gingen HBS en (Scheveningen) Holland Sport een verbintenis voor 10 jaar aan om op Houtrust te mogen spelen. De voordelen waren de grote capaciteit van het stadion – merendeel was staanplaatsen – maar er waren ook nadelen aan verbonden. In 1955 stimuleerde de gemeente Den Haag de dubbele bespeling van Houtrust door beide clubs. Er zou dan immers elke zondag een wedstrijd in het stadion zijn en de huurlasten zouden door de twee clubs kunnen worden gedeeld. De NV Tentoonstellingsgebouw Houtrust had alleenrecht voor de verkoop van consumptiegoederen op het terrein tot 1986. Mede als compensatie hiervoor kreeg HBS van de gemeente fl. 2.500,- korting op de huurprijs per jaar. Tevens mocht HBS Houtrust onderverhuren en de inkomsten daaruit in eigen kas houden. HBS onderverhuurde aan SHS en zo spekte deze club HBS jarenlang. Ook voor SHS was er niets te verdienen aan de verkoop van chocoladerepen, biertjes, koeken etc. Ook het ophangen van permanente reclameborden langs het veld tijdens wedstrijden van SHS had de toestemming nodig van twee partijen waar HBS er een van was. HBS was echter niet van plan SHS daarvoor toestemming te geven. In 1967 liep dit op een conflict uit. HS moest iedere keer voor en na de wedstrijd haar borden ophangen en verwijderen en de supportersvereniging van HS liet in augustus expres één bord hangen. Hierop kwamen HBS’ers in actie en er vielen heen en weer rake klappen. Een van de aanwezigen trok een alarmpistool; de politie greep in.

Jarenlang kreeg HBS ook 15% van de recette – met een minimum van fl.1200,- per wedstrijd – van de thuiswedstrijden van (S)HS. Met soms 25.000 man op de tribunes werd die club daarmee aardig gespekt. Ook konden leden van HBS met hun lidmaatschapskaart gratis naar thuiswedstrijden van HS en juist hierom werden sommige mensen lid van HBS. Een seizoenskaart bij HS was namelijk duurder.