zat

• [bijvoeglijk naamwoord, voornaamwoord, werkwoord]
  • Geluid:  zat    (hulp, bestand)
  • IPA: /zɑt/
• [zelfstandig naamwoord]
  • Geluid:  zaterdag    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈzatərˌdɑx/

• zat

• In de betekenis van ‘verzadigd van eten of drinken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]
• [bijvoeglijk naamwoord, voornaamwoord] van Middelnederlands sat [2][3]
• [zelfstandig naamwoord] (verkorting) van het Nederlandse zelfstandige naamwoord zaterdag

zat

1. (informeel) verzadigd, vol, met name van alcoholische drank

1. • Hij was volkomen zat en begon handtastelijk te worden. 

2. (informeel) als predicaat met oorzakelijk voorwerp: ergens genoeg van hebbend

1. • Ik ben het zat! 

• [1] beschonken, dronken
• [2] beu

• apezat, ladderzat, poepeloerezat, spuugzat, strontzat, toeterzat

• zatheid, zatladder, zatlap

zat

1. (informeel) in voldoende mate

1. • Er zijn mensen zat die daar niet van houden. 

1. • Er zijn zat mensen die daar niet van houden. 

zat m

1. (afkorting), (tijdrekening), (dag) zaterdag, de eerste dag van het weekeinde

1. «Open: di, woe, do, vrij; dicht: zat, zo, ma.»

   Geopend op dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag; gesloten op zaterdag, zondag en maandag.

• Echte afkortingen worden als regel met een punt geschreven: zat., maar in opsommingen waar uit de context al duidelijk is dat het om de naam van een weekdag gaat is het gebruikelijk om de punt weg te laten[4].

• za

zat

1. enkelvoud verleden tijd van zitten
   

   • Ik zat. 
     
   • Jij zat. 
     
   • Hij, zij, het zat. 

• Het woord zat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'zat' herkend door:

• Wikipedia: zat (doorverwijspagina)
• Wikipedia: zaterdag

• Leenwoord uit het Arabisch.

zat

1. stof, substantie

zat

1. persoon, individu.
2. substantie
3. wezen