weerstand

• Geluid:  weerstand    (hulp, bestand)

• weer·stand

• samenstelling van  weer ww  en  stand  

weerstand m

1. een reactie die poogt een bepaalde actie tegen te werken, tegenstand

1. • Bij zijn pogingen het beleid te wijzigen ondervond hij bijzonder veel weerstand. 

2. (natuurkunde) (elektrotechniek) elektrische ~ de tegenstand die een stroom in een stroomgeleider ondervindt; de Wet van Ohm beschrijft het verband tussen spanning, stroom en weerstand

1. • De grootheid weerstand (symbool: R) wordt uitgedrukt in "ohm" (symbool: Ω). 

2. (natuurkunde) (elektronica) (elektrotechniek) een onderdeel dat wordt toegepast in elektrische en elektronische schakelingen

1. • Ik heb een nieuw weerstandje van 100 Ω nodig, want het oude is doorgebrand. 

• [1] verzet, tegenwerking, oppositie, resistentie

• [1] medewerking, collaboratie, vatbaarheid
• [2] geleidingsvermogen

• resistentie, verzet

• weerstanddraad, weerstander, weerstandig, weerstandlassen, weerstandloos, weerstandmeter, weerstandsbeweging, weerstandscoëfficiënt, weerstandsdraad (2), weerstandsloos, weerstandsvermogen

• [2] spanning, stroom, verzwakking, demping, impedantie, reactantie, blindstroom
• [3] component, spoel, condensator, transistor, diode

• Het woord weerstand staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'weerstand' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.