stil

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  stil    (hulp, bestand)
  • IPA: /stɪl/
Woordafbreking
  • stil
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘geruisloos, roerloos, bedaard’ voor het eerst aangetroffen in 814 [1] [2]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen stilstillerstilst
verbogen stillestillerestilste
partitief stilsstillers-

Bijvoeglijk naamwoord

stil

  1. geen of weinig geluid producerend
  2. onbeweeglijk
  3. rustig, kalm
Antoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
Typische woordcombinaties
  • [1]: stille motoren
  • [1]: een stil wegdek
  • [2]: Sta stil!
  • [3]: stille revolutie
Vertalingen
    1. geen of weinig geluid producerend   
    2. onbeweeglijk   
    3. rustig, kalm   

Bijwoord

stil

  1. op stille wijze
    • Stil maakte hij zijn examen af en leverde het in. 
  2. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord

Werkwoord
vervoeging van
stillen

stil

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stillen
    • Ik stil. 
  2. gebiedende wijs van stillen
    • Stil! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stillen
    • Stil je? 

Gangbaarheid
  • Het woord stil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "stil" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. stil op website: Etymologiebank.nl

Deens
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈsdiˀl /
Woordafbreking
  • stil
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord stilus (= stylus, griffel)
Naar frequentie 834
[A] enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   stil     stilen     -     -  
genitief   stils     stilens     -     -  

Zelfstandig naamwoord

[A] stil, g

  1. stijl (kenmerken, bijv. in vorm, type, smaak)
  2. (kunst) stijl, stroming
  3. (sport) houding
Hyperoniemen
  • [1]: kendetegn
  • [1]: præg
  • [2]: genre
  • [3]: måde
Afgeleide begrippen
  • [2]: stilart
  • [2]: stilretning
Typische woordcombinaties
  • [1]: personlig stil
de persoonlijke stijl
  • [2]: gotisk stil
de gotische stijl
[B] enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   stil     -     -     -  
genitief   stils     -     -     -  

Zelfstandig naamwoord

[B] stil, g

  1. stijl
  2. (grammatica) mondelinge of schriftelijke presentatie
Synoniemen
Hyperoniemen
[C] enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   stil     stilen     stile     stilene  
genitief   stils     stilens     stiles     stilenes  

Zelfstandig naamwoord

[C] stil, g

  1. (onderwijs) opzet
Typische woordcombinaties
  • [3]: skrive norsk stil
een Noors opstel schrijven

Noors
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / stiːl /
Woordafbreking
  • stil
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse naamwoord still (= schrijfwijze), dat van het Latijnse naamwoord stilus (= stylus, griffel) komt
Naar frequentie 1766
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   stil     stilen     stiler     stilene  
genitief   stils     stilens     stilers     stilenes  

Zelfstandig naamwoord

stil, m

  1. stijl
  2. (kunst) stijl, stroming
  3. (sport) houding
  4. (onderwijs) opstel
Hyperoniemen
  • [1-2]: særpreg
  • [1]: eventyrstil
  • [1]: kansellistil
  • [1]: sagastil
  • [1]: operettestil
Typische woordcombinaties
  • [1]: en kirke i romansk stil
een kerk in de Romaanse stijl
  • [1]: opptre med stil og eleganse
optreden met stijl en elegantie
  • [4]: skrive norsk stil
een Noors opstel schrijven

Nynorsk
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / stiːl /
Woordafbreking
  • stil
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse naamwoord still (= schrijfwijze), dat van het Latijnse naamwoord stilus (= stylus, griffel) komt
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   stil     stilen     stilar     stilane  

Zelfstandig naamwoord

stil, m

  1. stijl
  2. (kunst) stijl, stroming
  3. (sport) houding
  4. (onderwijs) opstel
Typische woordcombinaties
  • [4]: skrive norsk stil
een Noors opstel schrijven
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.