luid

• Geluid:  luid    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /lœʏ̯t/
  • (Vlaanderen, Brabant): /lœːt/
  • (Limburg): /lœːd/

• luid

• In de betekenis van ‘hard klinkend’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285 [1]

luid

1. veel lawaai producerend

• stil

• halfluid, overluid

• luiden, luidhals, luidheid, luidklok, luidop, luidruchtig, luidspreker

luid

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van luiden
   

   • Ik luid. 

2. gebiedende wijs van luiden
   

   • Luid! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van luiden
   

   • Luid je? 

• Het woord luid staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'luid' herkend door:

luid

1. gebiedende wijs (bevestigend) tweede persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van luir