keisteen

1. stuk natuursteen

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  keisteen    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈkɛisten /
Woordafbreking
  • kei·steen
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord keisteen keistenen
verkleinwoord keisteentje keisteentjes

Zelfstandig naamwoord

keisteen m

  1. stuk natuursteen, meer in het bijzonder: een stuk vuursteen
    • Ze lagen plat op een werktafeltje te drogen, bezwaard met stukken marmer; wanneer in het kwartdeel van het donkere ovaal, het doek niet gekleefd had, een bladder kon ontstaan, tilde meester een keisteen op. [2]
  2. (materiaalkunde) soortnaam voor gesteente (geen verkleinwoord of meervoud)
    • Was eens alles diamant,
      wat thans keisteen is of zand,
      wie deed moeite om het te winnen?       [3]

Gangbaarheid
  • Het woord keisteen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
71 %van de Nederlanders;
68 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Looy, J. van Jacob. (1930) A.W. Sijthoff, Leiden; p. 185; geraadpleegd 2018-04-18
  3. Goeverneur, J.J.A. "Géén nieuwjaarswens" in: Korteweg, A. & W. Idema De burger schuddebuikt. Een bloemlezing uit het werk van de luimige dichters J.J.A. Goeverneur, P.T. Helvetius van den Bergh, Jacob van Lennep, J. van Oosterwijk Bruijn en W.J. van Zeggelen. (1994) Em. Querido's Uitgeverij, Amsterdam; ISBN 90 214 0582 2; p. 178; geraadpleegd 2018-04-18
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.