natuur

• Geluid:  natuur    (hulp, bestand)
• IPA: /na'tyr/

• na·tuur

• Leenwoord uit het Frans of Latijn, in de betekenis van ‘aangeboren neiging’ voor het eerst aangetroffen in 1201 [1]
• Afgeleid van het Latijnse natura, het deelwoord van de toekomende tijd van nasci, hetgeen zoveel betekent als "dat wat geboren zal worden", oftewel "tot leven zal komen".

natuur v

1. (filosofie) de oorspronkelijke, onaangeroerde verschijningsvorm van alles wat zich op, in en rond de Aarde bevindt; derhalve min of meer synoniem aan "schepping" of "wildernis", tegenover cultuur, technologie, beschaving: hetgeen duidt op alles, wat de mens tot op heden aan die schepping veranderd heeft; oftewel: de door de mens gecreëerde of gewijzigde vormen
2. (maatschappij) datgene wat de mens als natuur ziet, ook al is het door hemzelf als zodanig ingericht, oftewel de oorspronkelijke wildernis en elke natuurgetrouwe nabootsing hiervan
3. (wetenschap) de natuur [1] zoals die bestudeerd en beschreven wordt door de natuurwetenschappen zoals de natuurkunde en de biologie, te vergelijken met het begrip heelal, universum of kosmos, meestal beschouwd als gezien vanuit het standpunt van de mens op Aarde
4. de aard van iets of iemand; het karakter of de essentie
5. (verouderd) (seksualiteit) teelvocht; mannelijk zaad en geslachtsorgaan

• [3] aard, geaardheid, inborst, karakter, wezen

• cultuur

natuur

1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van naturen
   

   • ... dat ik natuur. 

• Het woord natuur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'natuur' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.
• Zie Wikiquote voor meer informatie.