beschaving

• Geluid:  beschaving    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /bə.ˈsχa.vɪŋ/
  • (Vlaanderen, Brabant): /bə.ˈsxa.vɪŋ/
  • (Limburg): /bə.ˈsxa.vɪŋ/

• be·scha·ving

• Naamwoord van handeling van beschaven met het achtervoegsel -ing. [1]

beschaving v [2]

1. de complexe maatschappij waarin veel van de mensen in steden leven en hun voedsel door middel van landbouw verkrijgen

1. • De Chinese beschaving staat al lange tijd op een hoog peil. 

2. de mate waarin iemand gevormd is

1. • Deze mensen zijn zonder enige vorm van beschaving, ze lezen niet, ze luisteren niet naar klassieke muziek, zijn niet volgens de laatste mode gekleed en praten plat. 

• cultuur

• [1] civilisatie

• buikdansbeschaving, overbeschaving, spektakelbeschaving

• beschavingsbastion, beschavingsgeschiedenis, beschavingsideaal, beschavingsmissie, beschavingsniveau, beschavingsoffensief, beschavingspeil, beschavingsproces, beschavingsverval, beschavingsziekte

• Het woord beschaving staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'beschaving' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.