ko
Nederlands
Woordafbreking
- ko
Deens
Uitspraak
- Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
- IPA: / ˈkoˀ /
Woordafbreking
- ko
Woordherkomst en -opbouw
- Afkomstig van het Oudnoordse zelfstandige naamwoord kýr (datief en accusatief van kú)
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | ko | koen | køer | køerne |
genitief | kos | koens | køers | køernes |
Zelfstandig naamwoord
ko, g
- (dierkunde), (tweeletterwoord) Bos taurus
, koe (een vrouwelijke huisdier dat een kalf hebt gehad) - (dierkunde) een volwassen vrouwelijk dier van andere grote diersorten
- (scheldwoord) een onhandige, grote of domme persoon in het bijzonder van een vrouw
Hyperoniemen
- husdyr
- kvæg
- pattedyr
Spreekwoorden
- [1]: Der er ingen ko på isen!
(figuurlijk) Geen gevaar!
Uitdrukkingen en gezegden
- [1]: hellig ko
heilige koe (na de Hindoe religie:
(figuurlijk) iets dat niet kan worden aangeraakt of bekritiseerd)
(figuurlijk) iets dat niet kan worden aangeraakt of bekritiseerd)
Lets
naamval | enkelvoud en meervoud |
---|---|
nominatief | kas |
genitief | kā |
datief | kam |
accusatief | ko |
instrumentalis | ar ko |
locatief | (kur) |
Betrekkelijk voornaamwoord
ko
- die, wie, welke, wat, met wie, met welke, waarmee (accusatief en instrumentalis van kas)
Zweeds
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.